محمدحسین نقدی

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محمدحسین نقدی
Naghdid.png
محمد حسین نقدی
شناسنامه
زادروز۵ فروردین ۱۳۳۰
زادگاهیزد،
تاریخ مرگ۲۵ اسفند ۱۳۷۲
محل مرگرم، ایتالیا
همسر(ان)فرمینا
اطلاعات سیاسی
حزب سیاسیشورای ملی مقاومت ایران
سمتکاردار سفارت ایران در ایتالیا - نماینده شورای ملی مقاومت در ایتالیا

محمدحسین نقدی (۵ فروردین ۱۳۳۰–۲۵ اسفند۱۳۷۱) کاردار سفارت بود. او در در تیرماه ۱۳۶۰ به‌عنوان کاردار ایران در ایتالیا منصوب شد. محمد حسین نقدی در اسفند ۱۳۶۰ در اعتراض به سرکوب و اعدام در ایران سفارت را ترک کرده و به شورای ملی مقاومت پیوست. وی در ساعت۹٫۳۰ روز ۲۵اسفند۱۳۷۱ در حالی‌که عازم محل کارش بود در میدان البا رم توسط دو نفر که سوار بر یک موتور بودند مورد حمله قرار گرفت و ترور شد.، او عضو هیئت نمایندگی شورای‌ملی مقاومت در ایتالیا بود و از سال۶۳ نماینده‌ی مسئول شورا در این کشور شده بود.

زندگی‌نامه

محمدحسین نقدی درسال ۱۳۳۰ در یزد متولد شد. در دوران دانشجویی که مقارن سالهای آخر دهه ۴۰ بود چندین بار به دلیل اعتراضات دانشجویی و هواداری از جنبش انقلابی، دستیگر و زندانی شد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، مدتی در شرکت نفت و سپس در سازمان انرژی اتمی مشغول به‌کار شد. در سال ۱۳۵۹ با استفاده از یک بورس تحصیلی به ایتالیا رفت و در مدرسه مدیریت میلان دوره تخصصی عالی را به‌پایان رساند. پس از بازگشت از ایتالیا، در اوایل سال ۶۰ به‌استخدام وزارت‌خارجه درآمد و به‌عنوان کاردار سفارت ایران در رم، به‌کار مشغول شد. اما ۸ ماه بعد یعنی در اسفند ۱۳۶۰ سفارت را ترک کرده و به شورای ملی مقاومت ایران پیوست. محمد حسین نقدی عضو هیئت نمایندگی شورای‌ ملی مقاومت در ایتالیا و سپس از سال۶۳ نماینده‌ی مسئول شورا آقای مسعود رجوی در این کشور گشت. او سالها نماینده شورا در ایتالیا بود و در مهرماه ۱۳۷۰ به عضویت شورا درآمد.[۱]

فعالیت‌ها

محمدحسین نقدی طی سالها تلاش با اکثر دولتمردان، شخصیتها و مسئولان احزاب، سندیکاها و مجامع حقوق بشری در ایتالیا آشنا شد و حمایت بسیاری از آنان را از شورای ملی مقاومت جلب کرد. از آخرین اقدامات او در زمینه دیپلوماتیک، جلب حمایت ۳۷۷تن از نمایندگان پارلمان ایتالیا از شورا و انتشار بیانیه مشترکشان در این رابطه بود.

مسعود رجوی - محمدحسین نقدی

بر اثر فعالیتهای محمدحسین نقدی بود که در آذرماه ۱۳۷۱، دولت ایتالیا طرح نمایندگان این کشور را، مبنی بر شناسایی شورای ملی مقاومت و تحریم تسلیحاتی رژیم ایرانرا به عنوان توصیه پذیرفت. این طرح دولت ایتالیا را متعهّد می‌سازد که از هر اقدامی که حتی کمک غیرمستقیم به رژیم ایران باشد، پرهیز کند.

آخرین تلاش محمدحسین نقدی در راه تشکیل «کمیته همبستگی پارلمان با شورای ملی مقاومت» پس از ترور او به بارنشست. این کمیته یک روز پس از ترور او توسط عده‌یی از نمایندگان پارلمان ایتالیا، با حضور دبیرارشد شورای ملی مقاومت جلسه یی تشکیل داد و موجودیت خود را به طور رسمی اعلام کرد.[۲]

فتوای ترور محمدحسین نقدی

پپیوستن محمدحسین نقدی به شورای‌ملی مقاومت جرمی بود که رژیم ایران هیچ‌گاه آن را فراموش نمی‌کرد، به همین خاطر در خرداد سال ۶۱ فتوای قتل او صادر شد. این موضوعی است که در پرونده‌ی قضایی محمدحسین نقدی از سوی مقامات امنیتی ایتالیا نیز مورد تأیید قرار گرفته‌است.

از همان ابتدا واحد اطلاعات سپاه و اطلاعات نخست‌وزیری مسئولیت اجرای این ترور را به‌عهده گرفتند. بعد از تشکیل وزارت اطلاعات، معاونت خارجی این وزارتخانه به ریاست آخوند سید علی‌اصغر حجازی مسئول اجرای این مأموریت شد.

در سال ۱۳۶۱شماری از اعضای وزارت اطلاعات در سفارت از جمله فردی به‌نام مهدی مقدم سامان در خیابان به محمدحسین نقدی حمله‌ کردند که با عکس‌العمل او و همسرش مجبور به فرار از صحنه شدند.[۳]

ترور

اعزام تیم ترور

در سال۶۶ آخوند علی اصغر حجازی (رئیس معاونت خارجی وقت وزارت اطلاعات) و معاون او سعید امامی طرح ترور را تهیه و چندین بار اقدام به شناسایی کردند ولی با کشف به موقع این تصمیمات توسط شورای ملی مقاومت، طرح با شکست مواجه شد.

یک بار دیگر در اسفند سال۶۷ وزارت اطلاعات در صدد اجرای این طرح برآمد و به این منظور برای نفر به‌نام حمید پرنده (متولد سال۱۳۴۰ در تهران) به‌عنوان دیپلومات از دولت ایتالیا تقاضای پذیرش کردند. اما مقامات امنیتی ایتالیا به‌رغم اصرار سفیر رژیم با تقاضای ویزای او موافقت نکردند. از این رو اجرای طرح بار دیگر به تعویق افتاد.

بعداز مرگ خمینی شورای عالی امنیت رژیم ایران، لیستی از این مخالفین را برای ترور مشخص کرد. بعداز این تاریخ، لیست شخصیتهایی که کاندیدای ترور شدن بودند، هر روز افزایش می‌یافت. در این لیستها اسامی افرای مانند دکتر صالح رجوی، محمدحسین نقدی، هادی مهابادی، محمد محدثین، جلال گنجه‌ای، منوچهر هزارخانی، عباس داوری، پرویز خزایی و ابوالقاسم رضایی به چشم می‌خورد.[۳]

طرح ترور نقدی بعد از ترور دکتر کاظم رجوی

روز ۴ خرداد سال ۶۹ یک نفر ناشناس با منزل آقای محمدحسین نقدی تماس گرفت و با زبان ایتالیایی ولی با لهجه‌ی خارجی گفت که می‌خواهد با خانم محمدحسین نقدی صحبت کند. آقای محمدحسین نقدی خود گوشی را برمی‌دارد. تلفن‌کننده که متوجه می‌شود جواب دهنده خود آقای محمدحسین نقدی است به فارسی می‌گوید:

«می‌خواستم به همسرت بگویم که حکم صادره از جانب آیت الله خمینی مورخ خرداد ۱۳۶۱ فعال شده‌است و به‌زودی به اجرا گذاشته خواهد شد».

در همین راستا جمهوری اسلامی تیم‌های مختلفی را برای ترور او فعال کرد. از جمله یکی از آن‌ها تیم اکبر خوشکوش و منصور آهنی بود. این تیم در فروردین سال۷۱ برای ترور محمدحسین محمدحسین نقدی به ایتالیا آمد. آنها به همراه ۳۰هزار دلار اسکناس تقلبی و برخی مدارک توسط پلیس ایتالیا دستگیرشده و اخراج شدند. خوشکوش که پاسپورت دیپلوماتیک داشت به تهران رفت و آهنی به کانادا رفت و توسط پلیس این کشور دستگیر شد.

اکبر خوشکوش

اکبر خوشکوش مشاور عملیاتی سرمدی معاون وقت امنیت وزارت اطلاعات (جانشین سعید امامی) در زمان آخوند دری نجف‌آبادی بود. وی از دو ستان سعید حجاریان و عباس عبدی است. وی از بهمن سال۵۷ با سعید حجاریان در کمیته‌های انقلاب به‌فعالیت پرداخت و از سال۱۳۵۸ از کسانی بود که حملات چماقدار علیه مجاهدین را در تهران سازمان می‌داد. از بهمن۵۹ در کمیته‌ی نازی‌آباد شکنجه و بازجویی از هواداران مجاهدین را شروع کرد و بعداز ۳۰ خرداد از شکنجه‌گران زندان اوین شد. به توصیه‌ی لاجوردی بعداز تشکیل وزارت اطلاعات خوشکوش به این وزارتخانه منتقل شد و در تیمهای ضربت معاونت خارجی قرار گرفت. در قتلهای زنجیره‌ای فاش شد:

«اکبر خوشکوش از جمله کسانی است که در وزارت اطلاعات به «فرنگی کاری» معرو ف هستند و در ترورهای خارج کشور دست دارد».[۴]

منصور آهنی

منصور آهنی عضو تیم‌های ترور وزارت اطلاعات است که در سال۷۰ به کانادا فرستاده شد و متقاضی پناهندگی شد. حکومت ایران در صدد بود از امکانات پناهندگی برای کارهای تروریستی خود در خارج استفاده کند.

چند سال بعد روزنامه‌ی گلوب اندمیل کانادا در۲۱ آذرماه۷۷ نوشت:

«شش سال پیش منصور آهنی تلفنی از مربی سابقش رئیس جوخه‌ی آدمکشی ایران دریافت کرد. تماس تلفنی از ایران درست چند هفته پس از این که منصور آهنی رسماً در دادگاهی در تورنتو درخواست پناهندگی کرده بود صورت گرفت.

تاآن زمان آقای آهنی که توسط یک شاخه‌ی ویژه‌ی دولت ایران برای کشتن آموزش دیده بود در آپارتمانی در دان میلز با همسرش و دو مردی که در مرکز پناهندگان ملاقات کرده بود، مستقر شده بود. او در برگرکینگز در مرکز تورنتو همبرگر درست می‌کرد. تلفن کننده فارسی حرف می‌زد. او گفت جای آقای آهنی خالی است و می‌خواهد او را دوباره در اروپا در جایی دنج ببیند. تلفن‌کننده نیازی نداشت خود را معرفی کند. او صدا را می‌شناخت. او علی‌اکبر بود که برای سرویسهای اطلاعاتی غربی تحت نام اکبر خوشکوش شناخته می‌شود. آقای خوشکوش در ایران معروف بود. او رئیس جوخه‌های قتل در خارج بود.[۵]

هفت سال پیش در تهران او به آقای آهنی آموزش داده بود که چگونه از موشک‌انداز دستی استفاده کند و چگونه از یک اتومبیل در حال حرکت بیرون بپرد و چهار گلوله به قلب و یکی به مغز یک مرد خالی کند و بعد دوباره سوار اتومبیل شود. آقای آهنی که پنج ماه قبل از آن در اکتبر۱۹۹۱ به کانادا آمده بود گفت: من پول و پاسپورت ندارم. آقای خوشکوش گفت که برایش پول می‌فرستد تا یک پاسپورت تقلبی بخرد؛ بنابراین آقای آهنی طرحهای ملاقات مخفیانه در اروپا را شروع کرد».

تلاش برای فرستادن ترویست در پوش دیپلمات بعداز شکست تیم خوشکوش، رژیم آخوندی تصمیم گرفت به‌رغم این‌که وزارت‌خارجه‌ی ایتالیا در اسفند۶۷ با دادن ویزای دیپلوماتیک به حمید پرنده مخالفت کرده بود، مجدداً برای او در خواست ویزا کند. پرنده از ژانویه‌ی۱۹۸۸ تا ژوئن۱۹۹۰ به‌عنوان مسئول رمز در سفارت رژیم در بن خدمت کرده بود. مقامات آلمانی او را در طول مقطع یاد شده یک مقام مهم سرویسهای اطلاعاتی رژیم ارزیابی کرده و در رابطه با فعالیتهای تروریستی به او مظنون بودند. در ۲۳تیر۷۱ وزارت‌خارجه‌ی ایتالیا درخواست ویزای دیپلوماتیک پرنده را به‌عنوان دیپلومات سفارت رژیم ایران در رم رد کرد. ارگانهای امنیتی به‌دلیل «ظن مشارکت در فعالیتهای تروریستی و تهدیداتی که برای امنیت کشور می‌تواند داشته باشد» با اعطای ویزا به او مخالفت کردند. وزارت‌خارجه‌ی ایتالیا در اواخر شهریور۷۱ یک بار دیگر عدم موافقتش با حضور پرنده در خاک ایتالیا را به رژیم اطلاع داد.

مسافرت یک‌روزه‌ی پرنده به ایتالیا در تاریخ ۳آذر۷۱ حمید پرنده با پاسپورت دیپلوماتیک به شماره‌ی ۰۰۸۶۲۵ برای یک مأموریت اعلام‌نشده وارد رم شد و همان روز در ساعت۲۳٫۴۵ از فرودگاه رم به تهران بازگشت.[۵]

اصرار مجدد رژیم برای ویزای پرنده وزارت اطلاعات ازعلی اکبر ولایتی خواست به فشار دیپلوماتیک برای دریافت ویزا برای پرنده متوسل شود. این‌بار برای پرنده به‌عنوان یکی از نفرات نزدیک و مورد اعتماد ولایتی از دولت ایتالیا تقاضای ویزای دیپلوماتیک شد و به سفیر ایتالیا در تهران گوشزد کردند که ولایتی عدم موافقت با این ویزا را به عدم اعتماد به خودش تفسیر خواهد کرد و ناچار به‌عمل متقابل می‌شود. به‌رغم این اصرار ارگانهای ذیربط امنیتی در ایتالیا هم‌چنان با ورود پرنده به ایتالیا مخالفت کردند. اما وزارت‌خارجه‌ی ایتالیا با طرح این موضوع که ندادن ویزا به پرنده به روابط دو کشور ضربه می‌زند خواهان تجدیدنظر در تصمیم ارگانهای امنیتی شد و بالاخره در اوایل دیماه۷۱ با ویزای ورود برای وی موافقت کردند.

ورود پرنده به ایتالیا و مخفی شدن او در روز ۱۸دیماه۷۱ حمید پرنده با پاسپورت دیپلوماتیک شماره‌ی۰۱۰۲۳۶ وارد رم شد، او به مقامات ایتالیا آدرس «سفارت جمهوری اسلامی ایران» را به‌عنوان محل سکونت خودش داد، ولی چنان‌که در پرونده منعکس است تا ۲۷ اسفند یعنی دو روز بعداز ترور، ارگانهای امنیتی ایتالیا هیچ اطلاعی از وی نداشتند.

سفیر رژیم در ایتالیا در هفته‌ی اول اسفند برای توجیه طرح ترور به تهران احضار شد و بعداز توجیه به ایتالیا بازگشت.

تکمیل تیم ترور در ۱۸اسفند۷۱ دو تروریست به‌نامهای حسین نیسوی و احمد کلامی وهجابادی وارد رم شدند و مستقیماً به نزد پرنده رفتند. این دو نفر در تاریخ ۲۷اسفند۷۱ یعنی ۲روز بعداز ترور، رم را ترک کردند. حسین نیسوی ۳۵–۴۰ ساله، متولد اصفهان و از شکنجه‌گران اوین و نفر مورد اعتماد محسن رضایی است.[۶]

طرح فریب نیروهای امنیتی ایتالیا

در ۱۹اسفند۷۱ یک هیئت ۷نفره تحت پوش مسئولین وزارت راه و ترابری رژیم برای یک بازدید آموزشی از امنیت سیستمهای گمرکی فرودگاه رم، وارد ایتالیا شدند. این بازدیدها در روزهای ۲۰ و ۲۱ اسفند بود و این هفت‌نفر در هتل «سات لیت» شهرک اوستیا در نزدیکی رم تا روز ۲۵ اسفند جا رزرو کرده بودند. اما عملاً به جز یک نفر از آنان بقیه تا سه روز پس از ترور محمدحسین نقدی یعنی ۲۸ اسفند در رم ماندند. تحقیقات بعدی مقاومت ایران نشان داد که ۵نفر از اعضای این هیئت از کادرهای وزارت اطلاعات بوده‌اند که برای اجرای یک طرح فریب به ایتالیا آمده بودند. اسامی این هیئت عبارت بود از:

  1. محسن منتظریان، متولد ۱۳۳۰باختران، از وزارت اطلاعات
  2. یحیی‌محمود سیاه‌بازی‌راشکان از وزارت اطلاعات
  3. غلامحسین سرکیل، متولد ۱۳۳۲زرند، از وزارت اطلاعات
  4. سرگرد قدرت‌الله رضایی متولد۱۳۲۷ قزوین، از وزارت اطلاعات
  5. سرهنگ حسن‌اشرف محمد خوزانی متولد ۱۳۳۱نجف‌آباد، از وزارت اطلاعات
  6. محمد رضا خداشناس دستجردی
  7. منصور نامور

این ۷نفر روز ۲۵اسفند، بین ساعت ۸ تا ۹صبح ساعتی قبل از ترور محمدحسین نقدی ، از هتل پیاده بیرون آمده و هرکدام به یک سمت شهر رفتند تا توجهات پلیس ایتالیا را به‌خود جلب کنند و در نتیجه انرژی کمتری متوجه حفاظت شهید محمدحسین نقدی بشود.[۷]

شناسایی عملیاتی

خانم مورونی (همسر نقدی) بعداز ترور محمدحسین نقدی گزارش کرد که در ۲۲اسفند۷۱ همراه محمدحسین نقدی در کوچه‌ی محل اقامتشان متوجه می‌شوند که دو نفر که خیلی شبیه به ایرانیها بودند آنها را تحت‌نظر دارند. یکی از آنها که ریش داشت یک دوربین به گردنش آویزان بود. تحقیقات بعدی نشان داد که این فرد حمید پرنده بود.

۲۵اسفند۷۱ روز ۲۵اسفند۷۱ حوالی ساعت۹٫۳۰ در میدان «البا» دو فرد که لباس مبدل به‌تن داشتند و سوار بر یک موتور بودند به ماشین آقای محمدحسین نقدی نزدیک می‌شوند و به‌طرف او شلیک می‌کنند و محمدحسین نقدی قبل از رسیدن به بیمارستان به شهادت می‌رسد.

سلاح مورد استفاده در قتل، بعدازظهر همان روز، در یک سطل آشغال در خیابان مونته روکتا پیدا شد. سلاح یک اسکورپیون کالیبر۷٫۶۵، مجهز به صدا خفه کن بود و شماره سریالش پاک شده بود.[۸]

شناسایی حمید پرنده به‌عنوان قاتل اصلی

بعداز ترور نقدی، وقتی پلیس یک آلبوم عکس را که شامل ۱۴۰عکس بود به خانم مورونی نشان داد، وی عکس شماره۳۰ را به‌عنوان فردی که در ۲۲ اسفند به‌همراه یک نفر دیگر او و آقای نقدی را تحت‌نظر داشت، شناسایی کرد. عکس شماره۳۰ به حمید پرنده تعلق داشت.

بر اساس توضیحات راننده‌ی ماشین آقای نقدی و سایر شهود، چهره‌ی قاتل ترسیم شد. خانم مورونی تأیید کرد که این چهره همان کسی است که سه روز قبل از ترور، او را در نزدیکی منزلشان دیده‌است.

این همان چهره‌ی پرنده بود. راننده‌ی خودروی آقای نقدی نیز در آلبوم عکسهای پلیس روی عکس پرنده به‌عنوان کسی که بیشترین شباهت را با قاتل دارد، دست گذاشت.

در احضاریه‌ی دادستان آمده‌است:

«اگر پرنده شخصی باشد که توسط خانم مورونی در ۱۳مارس۹۳ (۲۲ اسفند ۷۱) با دروبین عکاسی دیده شده و اگر تصویر نقاشی شده قاتل به او شباهت داشته باشد وظیفه‌ی پرنده روشن بوده‌است، اول شناسایی، بعد تعقیب و مراقبت و سپس اجرای قتل به‌کمک افراد مؤمن»

به‌رغم این‌که برای مقامات امنیتی و قضایی ایتالیا نقش حمید پرنده در این ترور جنایتکارانه مشخص بود، اما حکومت ایران با استفاده از مصونیت دیپلوماتیک او را به تهران برد و به‌عنوان دفتر علی اکبر ولایتی مشغول به‌کار شد. اعتراف عبدالله نوری وزیر کشور هاشمی رفسنجانی به ترور محمد حسین نقدی روزنامه‌ی نیویورک تایمز اول تیرماه۷۲ (۲۲ژوئن۹۳) در مقاله‌ای تحت‌عنوان «ایزولاسیون و ناآرامی واقعی مزاحم ایران است»، که توسط خبرنگار اعزامی این روزنامه، کریس هجز به تهران نوشته شده، می‌نویسد:

«از عبدالله نوری وزیر کشور در حالی‌که در یک اتاق مجلل و با پرده‌ای توری و منظره‌ای از تمامی تهران نشسته بود، راجع به قتل ناراضیان ایرانی در خارج کشور سئوال شد. او کشته‌شدگان را محکوم کرد و نه زنده‌ها را. وزیر (عبدالله نوری) با اشاره به رهبران اپوزیسیون نظیر محمدحسین نقدی سفیر سابق ایران در ایتالیا که در رم با اسلحه به قتل رسید، سئوال کرد، آیا این‌گونه افراد تروریست هستند یا نه؟ و اگر کسانی علیه این‌گونه تروریستها دست به‌عمل بزنند، آیا آنها تروریست هستند؟ من فکر نمی‌کنم این‌طور باشد».[۹]

عاملان ترور نقدی
عاملان ترور نقدی

عاملان ترور

پس از چندبار اقدام، در فروردین سال۷۱ دونفر از نفرات حکومت ایران با دلارهای تقلبی و مجموعه‌ای از مدارک در ایتالیا دستگیرشده و اخراج شدند. یکی از آنها اکبر خوشکوش مشاور عملیاتی سرمدی، معاون وقت امنیت وزارت اطلاعات (جانشین سعید امامی) بود. فرد دیگر منصور آهنی، عضو اعضای وزارت اطلاعات بود. حکومت ایران این ترورها را با پشتیبانی سفارتش در ایتالیا و با پوشهای دیپلوماتیک انجام می‌داد.[۱۰]

یکی از دست‌اندرکاران این فتل حمید پرنده بود که سه سال مسئول رمز در سفارت حکومت ایران در بن بود. وی هم از طرف آلمان هم از طرف ایتالیا مشکوک شناخته شده بود، ولی در روزهای قبل از قتل به رم رفته بود. حمید پرنده در روز ۱۸دیماه۷۱ با پاسپورت دیپلوماتیک شماره ۰۱۰۲۳۶ وارد رم شد، او به مقامات ایتالیا آدرس «سفارت جمهوری اسلامی ایران» را به‌عنوان محل سکونت خودش داد.

در ۱۸ اسفند ۷۱ دو نفر به‌نامهای حسین نیسوی و احمد کلامی و هجابادی وارد رم شدند و مستقیماً به نزد پرنده رفتند. این دو نفر در تاریخ ۲۷ اسفند ۷۱ یعنی ۲روز بعد از ترور، رم را ترک کردند. حسین نیسوی ۳۵–۴۰ساله، متولد اصفهان و از شکنجه‌گران اوین و نفر مورد اعتماد سبزعلی (محسن) رضایی بود.[۱۱]

محاکمه

دادگاه ایتالیا

صبح روز چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت ۸۴، دادگاه کیفری رم، محاکمه یکی از قاتلان محمدحسین نقدی، نماینده شورای ملی مقاومت ایران در ایتالیا را آغاز نمود. محمدحسین نقدی، در اسفندماه ۱۳۷۱ توسط یک گروه از افراد حکومت ایران به قتل رسیده بود

شورای ملی مقاومت ایران از همان تاریخ، همواره خواستار معرفی عاملان و آمران این ترور و محاکمه آنان بوده‌است

در نخستین جلسه دادگاه که با حضور جمع کثیری از خبرنگاران رسانه‌های ایتالیایی و بین‌المللی مستقر در رم برگزار گردید، قاضی فرانچسکو آماتو از قضات سرشناس ایتالیا، به‌همراه هفت‌قاضی دیگر، بررسی کیفرخواست مفصلی را که دادستانی ویژه ضدتروریسم ایتالیا در مورد قتل محمدحسین نقدی تنظیم کرده‌است، آغاز نمود.

در این جلسه وکلای مدافع شاکیان خصوصی، آقایان پائولو سودانی و پروفسور کارلو تائورمینا نماینده مجلس ایتالیا و از برجسته‌ترین وکلای این کشور حضور داشتند.

دادستان ویژه ضدتروریسم ایتالیا آقای فرانکو یونتا در این جلسهٔ دادگاه، توضیحاتی در مورد کیفرخواست، خطاب به قضات ارائه نمود. پرونده ۳۰۰۰صفحه‌ای که دادستانی ویژه ضدتروریسم در مورد قتل محمدحسین نقدی تدوین نموده‌است به‌خوبی نقش مستقیم سفارت رژیم و وزارت اطلاعات و دیپلومات‌هی ایران را در این قتل برملا می‌سازد. محققان و کارشناسان ایتالیایی از چندین ارگان دولتی این کشور، طی تحقیقات گسترده‌ای که چندسال به‌طول انجامیده‌است شواهد و اسناد انکارناپذیری در مورد تروریسم رژیم آخوندی و عملکرد آن گرد آورده‌اند.

وکلای مدافع شورای ملی مقاومت ایران در صحبت با خبرنگاران تأکید کردند که برای اولین بار در یک دادگاه اروپایی، یک کارگزار رسمی رژیم ایران به اتهام شرکت در قتل یکی از مخالفان این رژیم، محاکمه می‌گردد.

در این پرونده، دادستانی ویژه ضدتروریسم ایتالیا تأکید می‌کند که ترور محمدحسین نقدی ، بخشی از یک کارزار گسترده رژیم ایران برای نابودی فیزیکی مخالفان خود، به‌ویژه اعضای شورای ملی مقاومت ایران، در خارج کشور بوده‌است.[۱۲]

منابع