اجلاس پارلمان اروپا در ۱۹ آذر ۱۴۰۴ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۵)
| اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر | |
|---|---|
| کنفرانس پارلمان اروپا درباره نقض حقوق بشر در ایران | |
| عاملان | اعضای پارلمان اروپا از گروههای مختلف سیاسی، خانم مریم رجوی، نخستوزیران سابق بلژیک و ایتالیا، شخصیتهای سیاسی و مدافعان حقوق بشر |
| مکان | پارلمان اروپا (بروکسل، بلژیک) |
| زمان | ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵ |
| نتیجه | محکومیت موج اعدامها و نقض حقوق بشر در ایران، مطالبه تروریستی شناختن سپاه پاسداران، ارجاع پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت سازمان ملل، حمایت از طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی بهعنوان آلترناتیو دموکراتیک و بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم |
اجلاس پارلمان اروپا در ۱۹ آذر ۱۴۰۴ (۱۰ دسامبر ۲۰۲۵)، همزمان با روز جهانی حقوق بشر، در بروکسل برگزار شد و با حضور مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، و نمایندگان پارلمان اروپا از احزاب مختلف، نخستوزیران سابق مانند گی فرهوفشتاد (بلژیک) و ماتئو رنزی (ایتالیا)، بر محکومیت شدید نقض حقوق بشر در ایران تمرکز داشت. سخنرانان موج بیسابقه اعدامها (بیش از ۳۳۰ اعدام تنها در نوامبر ۲۰۲۵ و بیش از ۱۸۰۰ در سال جاری) را نشانه ضعف رژیم خواندند و آن را ابزاری برای سرکوب مقاومت سازمانیافته توصیف کردند. مریم رجوی بر بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی استبداد دینی، ارجاع جنایات رژیم (از جمله قتلعام ۱۳۶۷) به شورای امنیت، تروریستی شناختن سپاه پاسداران و حمایت از طرح ۱۰ مادهای خود برای جمهوری دموکراتیک، سکولار، غیراتمی با برابری جنسیتی و لغو اعدام تأکید کرد. حاضران پایان سیاست مماشات، تشکیل دادگاه ویژه بینالمللی و همکاری با شورای ملی مقاومت ایران را ضرورت اخلاقی و راهبردی برای صلح جهانی دانستند و سقوط رژیم را اجتنابناپذیر توصیف کردند.[۱][۲][۳]
اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر - بروکسل ۱۹ آذر ۱۴۰۴، کنفرانسی فراحزبی بود که در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۵ در پارلمان اروپا برگزار شد. این گردهمایی با حضور مریم رجوی و جمعی از نمایندگان پارلمان اروپا، شخصیتهای سیاسی برجسته و مدافعان حقوق بشر، بر بحران حقوق بشر در ایران، بهویژه موج اعدامها و سرکوب سیستماتیک، متمرکز بود. سخنرانان بر ضرورت تغییر سیاست اتحادیه اروپا از مماشات به سیاست قاطع، حمایت از آلترناتیو دموکراتیک و پاسخگویی بینالمللی رژیم تأکید کردند.[۴]
مقدمه و زمینه اجلاس
این اجلاس در روز جهانی حقوق بشر و در بحبوحه افزایش بیسابقه اعدامها در ایران برگزار شد. رژیم تهران برای مهار خیزشهای مردمی و مقاومت سازمانیافته، اعدام را به سلاحی اصلی تبدیل کرده است. آمارها نشاندهنده بیش از ۳۳۰ اعدام در نوامبر ۲۰۲۵، ۶۰ اعدام در هفته اول دسامبر و حدود ۱۸۰۰ اعدام در سال جاری است. دستکم ۱۸ زندانی سیاسی وابسته به مقاومت در صف اعدام قرار دارند. این کنفرانس، فریادی برای عدالت و حمایت از مردم ایران بود.[۵]
سخنرانی مریم رجوی: فراخوان برای بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران
مریم رجوی، بهعنوان سخنران اصلی اجلاس، با تأکید بر موقعیت استثنایی ایران، گفت: «امروز من به خانه دموکراسی مردم اروپا آمدهام تا از منتخبان ملتهای اروپا و از همه مردم و دولتهای جهان بخواهم مبارزه مردم ایران برای سرنگونی استبداد دینی را بهرسمیت بشناسند.» او سه اصل کلیدی همگرایی مردم ایران را برشمرد: سرنگونی رژیم ولایت فقیه با اراده داخلی بدون دخالت خارجی، مرزبندی قاطع با شاه و شیخ، و جدایی دین از دولت. رجوی رژیم را در بنبست توصیف کرد و افزود که رژیم تنها دو مسیر دارد: سرنگونی از طریق ستیزهجویی خارجی و سرکوب داخلی، یا سرنگونی از راه عقبنشینی. او اعدامهای اخیر، بهویژه احکام علیه ۱۸ زندانی سیاسی وابسته به سازمان مجاهدین خلق را توجیهتراشی رژیم برای انهدام مقاومت دانست. طرح ۱۰ مادهای او را تجسم آرمانهای دموکراتیک مردم ایران خواند که اعلامیه جهانی حقوق بشر، حاکمیت قانون و قوه قضائیه مستقل را تضمین میکند.[۶][۷]
محکومیت موج اعدامها و خطر تکرار قتلعام ۱۳۶۷
سخنرانان اجلاس موج بیسابقه اعدامها را به شدت محکوم کردند. بیش از ۱۸۰۰ اعدام در سال ۲۰۲۵، ۳۳۶ اعدام تنها در نوامبر، و کشته شدن ۴۶ نفر در زندانهای تهران در پنج روز اخیر، نشانههای ضعف رژیم و تلاش برای سرکوب مقاومت سازمانیافته توصیف شد. پتراس آستراویچیوس احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی را یادآور قتلعام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ دانست و خواستار ارجاع پرونده جنایات رژیم علیه بشریت به شورای امنیت سازمان ملل شد. فرانسیشکو آسیش نیز بر بهرسمیت شناختن قتلعام ۱۳۶۷ بهعنوان جنایت علیه بشریت تأکید کرد و کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» را نمادی از قدرت در برابر ارعاب رژیم خواند. او هشدار داد که بیعملی اروپا در برابر جنایات گذشته نباید تکرار شود و روابط دیپلماتیک باید مشروط به توقف اعدامها و اجازه بازدید کارشناسان سازمان ملل از زندانها گردد.[۸][۹]
نقش پیشتاز زنان و مقاومت سازمانیافته
یکی از محورهای برجسته اجلاس، ستایش از نقش زنان در مقاومت ایران بود. لیولوکا اورلاندو سازمان مجاهدین خلق را با ۶۰ سال مبارزه علیه دیکتاتوری شاه و استبداد مذهبی، تجسم مبارزه مردم ایران دانست و رهبری زنان را پاسخی به زنستیزی رژیم توصیف کرد. پکا تووری به گسترش کانونهای شورشی در میان نسل جوان، بهویژه زنان، اشاره کرد که با اقدامات هماهنگ در دهها شهر، نماد شجاعت و سازمانیافتگی هستند. داینیوس زالیماس گزارش هیئت حقیقتیاب سازمان ملل را یادآور شد که زنستیزی نهادینه رژیم را مستند کرده و اقدامات آن را جنایت علیه بشریت و حتی نسلکشی ارزیابی میکند. سخنرانان تأکید کردند که مقاومت سازمانیافته به رهبری زنان، امید میلیونها ایرانی است و رژیم از این آلترناتیو دموکراتیک هراس دارد.[۱۰]
مطالبه تروریستی شناختن سپاه پاسداران و پایان سیاست مماشات
یکی از مطالبات محوری اجلاس، قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی اتحادیه اروپا بود. گی فرهوفشتاد، نخستوزیر سابق بلژیک، با تأکید بر اینکه پرونده «ایران آزاد» تنها موضوعی است که همه گروههای سیاسی پارلمان اروپا بر سر آن اتفاقنظر دارند، گفت: «اتحادیه اروپا باید استراتژی مماشات را پایان دهد، اپوزیسیون دموکراتیک بهویژه خانم مریم رجوی را بهرسمیت بشناسد و سپاه پاسداران را بهعنوان سازمان تروریستی تعیین کند.» سناتور جولیو ترتزی، وزیر خارجه سابق ایتالیا، نیز بر افزایش تحریمها علیه نیروهای سرکوبگر، پلیس، ارتش و دستاندرکاران اعدامها تأکید کرد و تعامل جامعه بینالمللی با شورای ملی مقاومت ایران را ضروری دانست. سخنرانان، سیاست مماشات گذشته را شکستخورده خواندند و آن را عامل تقویت رژیم و صدور تروریسم به اروپا توصیف کردند. ماتئو رنزی، نخستوزیر سابق ایتالیا، تلاشهای دیپلماتیک برای میانهرو کردن رژیم را غیرممکن دانست و تغییر در تهران را اولویت اول برای صلح منطقهای خواند.[۱۱][۱۲]
حمایت شخصیتهای برجسته و فراخوان برای اقدام بینالمللی
شخصیتهای برجستهای مانند گی فرهوفشتاد و ماتئو رنزی، رژیم را در ضعف باورنکردنی توصیف کردند و سقوط آن را نزدیک دانستند. ریشارد چارنسکی، نایبرئیس سابق پارلمان اروپا، گسترش کانونهای شورشی را نشانه تسلیمناپذیری مردم ایران خواند و همبستگی با ساکنان اشرف۳ را اعلام کرد. آندری گوواچف و داینیوس زالیماس بر ارجاع پرونده جنایات رژیم به شورای امنیت سازمان ملل، ایجاد سازوکار پاسخگویی و بررسی تحت اصل صلاحیت قضایی جهانی تأکید کردند. پکا تووری، راهحل سوم مریم رجوی (تغییر دموکراتیک توسط مردم و مقاومت، بدون مماشات یا جنگ) را تنها سیاست معتبر دانست و آینده ایران را جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین از دولت ترسیم کرد. لیولوکا اورلاندو و پائولو کازاکا نیز مقاومت سازمانیافته به رهبری زنان را امید میلیونها ایرانی خواندند و خواستار تحریم همه عاملان جنایات شدند.[۱۳][۱۴][۱۵]
جمعبندی
اجلاس پارلمان اروپا در روز جهانی حقوق بشر ۱۴۰۴، نقطه عطفی در حمایت بینالمللی از مبارزه مردم ایران بود. با محکومیت شدید موج اعدامها، مطالبه تروریستی شناختن سپاه پاسداران، ارجاع جنایات رژیم به شورای امنیت و تأیید طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی بهعنوان آلترناتیو دموکراتیک، این گردهمایی پیام روشنی به اتحادیه اروپا داد: پایان مماشات و حمایت عملی از مردم و مقاومت ایران نه تنها وظیفه اخلاقی، بلکه ضرورتی راهبردی برای صلح جهانی است. سخنرانان سقوط رژیم را اجتنابناپذیر دانستند و تأکید کردند که آینده ایران، جمهوری آزاد، دموکراتیک و سکولار خواهد بود.[۱۶][۱۷][۱۸]
منابع
ایران ان تی وی. "اجلاس اول پارلمان اروپا - بروکسل ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – قسمت اول." Accessed December 14, 2025. https://www.iranntv.com/959628-اجلاس-اول-پارلمان-اروپا---بروکسل-۱۹-آذر-.
ایران ان تی وی. "اجلاس اول پارلمان اروپا - بروکسل ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – قسمت دوم." Accessed December 14, 2025. https://www.iranntv.com/959667-اجلاس-اول-پارلمان-اروپا---بروکسل-۱۹-آذر-.
ایران ان تی وی. "اجلاس اول پارلمان اروپا - بروکسل ۱۹ آذر ۱۴۰۴ – قسمت سوم." Accessed December 14, 2025. https://www.iranntv.com/959693-اجلاس-اول-پارلمان-اروپا---بروکسل-۱۹-آذر-.