زهره قائمی
زهره قائمی (زادهی تهران - ۱۳۴۳- درگذشتهی ۱۰ شهریور ۱۳۹۲) از هم ردیفان مسئول اول سازمان مجاهدین خلق ایران، از اعضاء شورای ملی مقاومت ایران، و همچنین از مسئولان دفتر مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده این شورا (۱۳۷۲ – ۱۳۷۵) بود.
زهره قائمی بدلیل فعالیت سیاسی و هواداری از سازمان مجاهدین خلق ۵ سال (۱۳۶۰ – ۱۳۶۵) در زندانهای رژیم ایران به سر برد. وی پس از آزادی مجددا به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست. زهره قائمی سرانجام در قتل عام۱۰ شهریور ۱۳۹۲ در قرارگاه اشرف توسط تروریستهای اعزام شدهی نیروی قدس سپاه پاسداران با همکاری نیروهای عراقی تحت امر نخست وزیر عراق نوری المالکی به قتل رسید.
زهره قائمی در هنگام شهادت فرماندهی قرارگاه اشرف را که توسط ۱۰۰ نفر از اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران حفاظت می شد برعهده داشت. پیش از آن دیگر اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران به کمپ لیبرتی در نزدیکی بغداد مهاجرت کرده بودند.
کودکی و نوجوانی زهره قائمی
زهره قائمی، در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. او در سال ۱۳۴۹ وارد مدرسه شد. یازده ساله بود که پدرش را از دست داد. پدر وی در اثر بیماری سرطان فوت کرد. وضع مالی خانواده زهره قائمی پس از فوت پدر زیاد مناسب نبود اما با تلاش های مادر آنها توانستند زندگی مناسبی داشته باشند.
زهره قائمی ۳ سال دورهی راهنمایی را در مدرسه علوی تهران گذراند. سعید محسن (از بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران ) با آنها نسبت خانوادگی داشت. برادران سعید محسن، مهدی محسن و عبدالله محسن به خانه آنها رفت و آمد داشتند.
برادر زهره قائمی در ارتباط با همین افراد وارد دنیای سیاست شد و با سازمان مجاهدین آشنا بود. زهره قائمی نیز در ارتباط با برادر خود و مطالعه زندگینامه آزادیخواهان و تاریخ مبارزات ایران و جهان وارد فعالیتهای مبارزاتی شد. او از سال ۵۶ با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و در تابستان ۱۳۵۸، در انجمن میثاق فعالیت خود را آغاز کرد.
زیبا وفاییان از جانباختگان عملیات فروغ جاویدان همسر برادر زهره قائمی بود که به همراه زهره قائمی از ایران خارج و به سازمان مجاهدین و ارتش آزادیبخش ملی ایران پیوسته بود.
زهره قائمی با تیم خود در محلات جنوب تهران، خیابان مولوی و میدان خراسان به فعالیتهای تبلیغاتی، فروش کتاب و نشریه سازمان مجاهدین خلق میپرداختند. زهره قائمی با شروع مدارس از انجمن محلات به بخش دانش آموزی منتقل شد. وی مدتی مسئول شورای مدرسه بود.[۱]
دستگیری و زندان
زهره قائمی، پیش از ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰، توسط رژیم ایران، دستگیر شد و به مدت ۵ سال در زندان قزل حصار به سر بُرد
او در ابتدا به یک سال و ۳ ماه (زندان) محکوم شد.
پس از پایان محکومیت از زهره قائمی خواسته شد که در یک مصاحبه از مواضع سیاسی خود اظهار پشیمانی کند اما وی نپذیرفت و به همین دلیل مجددا در زندان ماند. در سال ۱۳۶۳ تشکیلات در داخل زندان لو رفت و زهره قائمی مجددا برای بازجویی برده شد. او در یک دادگاه دیگر به ۵ سال از تاریخ صدور حکم (۱۳۶۳) محکوم شد. زهره قائمی در دیماه سال ۶۵ از زندان آزاد شد.
پیوستن زهره قائمی به سازمان مجاهدین
زهره قائمی به فاصله کوتاهی پس از آزادی از زندان به سازمان مجاهدین وصل شد. او در هفتم اسفند سال ۱۳۶۵ خود را به یکی از قرارگاههای سازمان مجاهدین خلق در نوار مرزی رساند. ابتدا به قرارگاهی به نام محسن رفت، و در بخش ارکان به فعالیت پرداخت. زهره قائمی پس از قرارگاه محسن به قرارگاه اشرف منتقل شده و در یک تیپ رزمی به نام تیپ ۶۰۰ فعالیت داشت.[۲]
وی پس از آن مسئولیتهای جدی را بر عهده داشت. از جمله از سال ۱۳۷۲تا ۱۳۷۵ مسئول دفتر مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران بود. او همچنین به عضویت شورای ملی مقاومت ایران درآمده و از شهریور ۱۳۹۰ به عنوان یکی از همردیفان مسئول اول سازمان مجاهدین خلق به ایفای مسئولیت پرداخت.
وی همچنین در هنگام وقوع قتل عام ده شهریور اشرف در سال ۱۳۹۲ فرماندهی قرارگاه اشرف را برعهده داشت.
سخنان و دستنوشتههایی از زهره قائمی
زهره قائمی که سالها به عنوان یکی از مسئولین سازمان مجاهدین خلق به فعالیتهای مختلفی مشغول بود در یکی از سخنرانیهای خود در مراسم سالگرد تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران، گفت:
«شهید بنیانگذار، سعید محسن میخروشد، مطمئن هستم که فاتح اصلی ما هستیم؛ و نسل ماندگار او سرشار از طمأنینه سرخ بر فریب سازش خندید؛ و مرگ را پیش از آن که بمیرد در شرافت نبردش زیست. آتش او شب را سوخت و خوشههای بلند کهکشان را از سقف آسمان آویخت؛ و اینک حنیف، پیروز از سرفرازی امانتدارش، ابدیت فریاد او را تا بلندای انسانیت و در میلاد شکفتنهای بیبدیل میشنود» [۳]
وی همچنین در یکی از نوشتههای خود میگوید:
«در تلاطم باشکوه اقیانوس کبیر مقاومت، قایقرانان سختکوش و دستشسته از همه وابستگیها، برای رهایی خلق اسیر خود، دستافشان و پاکوبان روانند. آنان آخرین گام ها را به سوی پیروزی محتوم بر میدارند و این قطعاً و بیتردید محقق خواهد شد».[۱]
مجروح شدن زهره قائمی در حمله ۶ و ۷ مرداد به اشرف
زهره قائمی درحملهی شبه نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی ایران و نوری المالکی (نخست وزیر وقت عراق) در ۶ و ۷ مرداد ۸۸ در صحنه حضور داشت و مورد اصابت گلوله مستقیم قرار گرفت. گلوله به استخوان پای او اصابت کرده و آنرا متلاشی کرد. زهره قائمی پس از معالجهی بسیار طولانی از یک پا دچار نقص جسمی شد.
شهادت زهره قائمی
پس از آنکه اعضاء سازمان مجاهدین خلق ایران طبق یک توافقنامه چند جانبه قرارگاه اشرف را به مقصد کمپ لیبرتی ترک کردند، تعداد ۱۰۰ نفر از آنها برای حفاظت از اشرف و اموال سازمان مجاهدین خلق در این قرارگاه باقی ماندند. این افراد طبق کنوانسیون ۴ ژنو حفاظت شده محسوب میشدند. فرماندهی قرارگاه اشرف در این زمان بر عهده زهره قائمی هم ردیف مسئول اول سازمان مجاهدین خلق بود.
صبح روز ۱۰ شهریور ۱۳۹۲ قرارگاه اشرف که ۱۰۰ نفر از مجاهدین خلق را در خود جای داده بود مورد حمله شبه نظامیان وابسته به رژیم ایران قرار گرفت. تروریستها بصورت مخفیانه وارد این قرارگاه شده و با سلاحهای مجهز به صدا خفه کن با هر فردی که روبرو میشدند او را به قتل میرساندند و تیر خلاص میزدند.
آنها بسرعت خود را به مقر فرماندهی اشرف، یعنی محل استقرار زهره قائمی رساندند. بازماندگان این حادثه نقل میکنند که به رغم اصرار مجاهدین به زهره قائمی برای ترک کردن صحنه و مخفی شدن در پناهگاه غیرقابل نفوذی که در اشرف وجود داشت وی حاضر به خروج از صحنه نشد.
نیروهای مهاجم با ورود به ساختمان محل اقامت زهره قائمی در ابتدا با مجاهدینی که تلاش میکردند از وی حفاظت کنند درگیر شدند و آنها را به قتل رساندند. سپس وارد اتاق زهره قائمی شدند و با شلیک گلوله به پیکر او و سپس تیر خلاص به سرش، وی را به قتل رساندند. تصویر زهره قائمی در حالی پیدا شد که یکی از مجاهدین به نام ژیلا طلوع، خود را در مقابل گلوله ها سپر فرمانده اش، زهره قائمی كرد. ظاهرا پیش از مرگ در تلاش برای حفاظت از او بوده است.
این حادثه به قتل عام ده شهریور اشرف یا کهکشان اشرف شهرت دارد. طی این قتل عام زهره قائمی همراه با ۵۱ نفر دیگر از مجاهدین در شهر اشرف به دست نیروهای تروریستی به قتل رسیدند.
مریم رجوی در مراسم گرامیداشت جانباختگان اشرف در ۱۶ شهریور ۱۳۹۲، میگوید:
«و شما ای زنان پیشتازی که در صف مقدم دلیران اشرفی تا آخرین نفس ایستادگی کردید، به راستی که الگوی نوینی از رزم و پایداری برای زنان و جوانان ایران خلق کرده اید. از آن روز، حتی یک لحظه تصویر خواهر عزیزم زهره، از نظرم دور نمی شود. زهره از زندانیان مقاوم دوران خمینی دجال و به مدت 5سال زندانی بود. او در حمله ۶ و ۷ مرداد سال ۸۸ به اشرف، به سختی مجروح و یک پایش با گلوله به شدت آسیب دید. اما این ناملایمات هیچ کدام در شخصیت و منش تحسین برانگیز او اثری نداشت. او صداقت و فروتنی را با شجاعت و مسئولیت پذیری در آمیخته بود و در دو دهه گذشته مسئولیت های خطیری را در پیچیده ترین شرایط به پیش برد». (سیمای آزادی)
ترانه ساخته شده در بارهی شهادت زهره قائمی
نهاد موسیقی سازمان مجاهدین خلق به مناسبت شهادت زهره قائمی در قتل عام ۱۰ شهریور اشرف، سرودی ساخت که در همان زمان در سیمای آزادی و شبکههای اجتماعی منتشر شد
«هزار زهره »
چو صبح زهره دميد اشرف آسمانش شد
نگاه كن كه جهان محو كهكشانش شد
زني رها شده از بند قرن ها زنجير
كه عطر باور مريم بهار جانش شد
چه جان پر شرری كه نبض توفان شد
چه كوهواره شهيدی كه فخر انسان شد
جسور و پاك و رها سفير صبر و ظفر
دليرخواهر ايران چنين فدا شد اگر
هزار زهره تو داری در آسمان وطن
هزار جنگل رويان به هركران وطن