کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن
| علی معزی | |
|---|---|
 علی معزی | |
| زادروز | ۱۳۳۲ قم |
| تابعیت | ایرانی |
| پیشه | زندانی سیاسی |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۵۰ تا ۱۴۰۲ در مجموع بیش از ۱۲ سال در جمهوری اسلامی در زندان بوده‌است. |
| شناخته‌شده برای | مردم ایران |
| تأثیرپذیرفتگان | مردم ایران و آزادیخواهان جهان |
| حزب سیاسی | هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران |
| جنبش | آزدایخواهی مردم ایران |
| مخالفان | وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی و دستگاه‌های امنیتی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| خویشاوندان | دو دختر او در آلبانی و در اشرف ۳ می‌باشند. |
علی معزی، متولد ۱۳۳۲ از شهر قم و ساکن تهران است. از زندانیان سیاسی دهه شصت است. علی معزی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ در رابطه با ارتباط با مجاهدین خلق در زندان‌های اوین، گوهردشت و قزلحصار محبوس بوده و تحت شکنجه قرار گرفته است. یکی از برادران او در دهه شصت در زندان‌های ایران به اتهام هواداری از مجاهدین خلق دستگیر و اعدام شد.
این زندانی سیاسی در دهه هشتاد و نود نیز چند سال در زندان‌های اوین و گوهردشت زندانی بوده است. او در مجموعه بیش از ۱۲سال در زندان‌های ایران محبوس بود.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵ بامداد روز شنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند ۸ زندان اوین منتقل‌شد.[۱]
اما در روز یکشنبه ۲۷فروردین ماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی را از بند فراخوانده و به سلول انفرادی ۲۰۹ اوین منتقل‌کردند. او در ۲۰۹ اوین تحت فشار و بازجویی قرار‌گرفت.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده علی معزی به خبرگزاری هرانا اطلاع داد: وی حدود ۲ سال پیش تحت عمل جراحی سرطان پروستات قرار‌گرفت. چندماه بعد در حالیکه روند درمان وی ناقص مانده‌بود توسط نیروهای امنیتی بازداشت و درمانش نیمه‌کاره ماند، مشکلات ناشی از جراحی، مشکلات زانو و ورم کلیه، زندگی در شرایط زندان را برای او دشوارتر کرده‌است.[۲]
روز جمعه ۲۷مردادماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی علی معزی پس از گذراندن چهار ماه در سلول انفرادی، در ۷۰ سالگی به شش سال و سه ماه زندان محکوم شد. محکومیت این زندانی سیاسی توسط قاضی صلواتی صادر‌شد.
اتهامات این زندانی سیاسی حضور فرزندانش در اشرف۳ در آلبانی و صدور بیانیه علیه نظام اعلام شد. این در حالی است که او پیش از این در در دهه هشتاد و نود به این اتهامات زندانی بوده و محکومیت این اتهامات را تحمل کرده‌است.
زندانی سیاسی علی معزی در اواسط مردادماه ۱۴۰۲، به دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی بردند. این در حالی بود که او اعلام کرد که جرمی مرتکب نشده و دادگاه را به رسمیت نمی‌شناسد و حاضر نبود در دادگاه حضور یابد. قاضی صلواتی در این دادگاه، پس از ۱۰ماه بلاتکلیفی، او را به ۷۵ ماه زندان محکوم‌کرد.[۱]
او در پاییز ۱۳۸۷ به دلیل رفتن به عراق برای دیدار فرزندانش دستگیر و به دو سال حبس تعزیری و سه سال حبس تعلیقی محکوم شد که پس از تحمل دو سال حبس در زندان گوهردشت در سال ۸۹ آزاد شد.
آقای معزی مجدد در ۲۲خردادماه ۹۰، به دلیل شرکت در مراسمی که برای بزرگداشت زندانی سیاسی علی صارمی، از زندانیان سیاسی سربدار، بازداشت شد.
در خردادماه ۹۲ مجددا به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت و توسط قاضی آصف حسینی به طور غیابی به چهار سال زندان محکوم شد.
در سال ۹۴ علیرغم پایان زمان محکومیت او را آزاد نکردند. در همان سال با پرونده‌سازی، توسط قاضی مقیسه به یک سال محکومیت مجدد و در سال ۹۵ نیز با پرونده‌سازی دیگری تحت عنوان تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس دیگر محکوم شد.
علی معزی سرانجام در روز سه‌شنبه ۲مرداد ماه ۹۷، پس از ۵ سال زندان از زندان تهران بزرگ آزاد شد.
وی در طول زندان دادگاه‌ها را به رسمیت نشناخته و از حضور در دادگاه‌هایی که برایش تشکیل شد خودداری کرد.
زندانی سیاسی علی معزی، در آخرین بازداشت، در جریان تظاهرات سراسری مردم ایران، ساعت ۵بامداد روز شنبه ۹مهرماه ۱۴۰۱، ساعت ۵صبح، پس از یورش ماموران امنیتی به منزلش بازداشت و به محل سلول‌های انفرادی زندان اوین منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از بازجویی به بند۸ زندان اوین منتقل شد.[۳]
علی معزی در پیامی در روز ۱۰ دی ۱۳۹۷ از قیام مردم ایران در ۱۴۲ شهر حمایت کرد:
«مقارن با سال نوی خوش یمن و مبارک مسیحی در برابر قیام شکوهمند سرتاسری شما سر تعظیم فرود می‌آورم. درود بر شما
بی‌گمان در برابر رژیمی که جنایت و خیانتی نمانده که انجام نداده‌باشد و حالا فرصت‌ها و مهلت‌هایش به پایان رسیده و در گرداب مرگ دست و پا می‌زند، تا پیروزی نهایی از پای نخواهیم نشست.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا درمحلات و شهرها به عنوان بازوی اجرایی برای سامان‌بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم‌ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس موسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.
دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.
راه نجات در تشکیل ارتش قیام و آزادی است تا در محلات و شهرها به‌عنوان بازوی اجرایی برای سامان بخشی امور و حفاظت از مردم در برابر سرکوبگری رژیم مردم ستیز انجام وظیفه کند. تا آنگاه که به یاری خدا و با حداقل خونریزی از رژیم ولایت فقیه و دنبالچه‌هایش خلع ید گردد و یک مجلس مؤسسان ایران‌شمول و منتخب واقعی مردم نوع حکومت آینده و قانون اساسی آن را مشخص ساخته و به تصویب ملت برساند.
دستهای وحدت و رهایی شما را می‌بوسم، پیوند دلها، توکل و عزم جزم شما را تبریک می‌گویم و خود را در درد و رنج خانواده‌های قربانیان و شهدای خیزش‌های اخیر شریک می‌دانم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم.[۴]