کاربر:Sayfe/سیل در ایران
مقدمه
روند خشک شدن رودخانهها و تالابها در ایران
خشک شدن رودخانهها:
زاینده رود
.....
تالابها
...
....
...
سیلهای ویرانگر در ایران موجب ویرانی خانههای مردم و کشته و مفقود شدن دهها ایرانی شده است.[۱]
مشابه چنین بارندگیهایی در ۵۰ یا ۱۰۰ سال پیش هم رخ داده، اما بهدلیل وجود پوششهای گیاهی، خاک قابلیت نفوذپذیری داشته در نتیجه آب به جریان نمیافتاد و سیل جاری نمیشد.[۲]
۵۰ سال یا ۱۰۰ سال پیش هم قطعا این باران در ایران اتفاق افتاده، ولی چون در آن زمان پوشش گیاهی وجود داشته، خاک نفوذپذیر بوده، جلوی روان آب گرفته میشد و سیلی رخ نمیداد.
سیل اخیر طبق آمارهای رسمی دههاکشته و مفقود و دهها هزار میلیارد تومان خسارت مالی برجای گذاشت و این در حالی بود که...[۳]
****************************
علت ریشهای این وضعیت انتقال آب بین حوضهای و بهطور مشخص تأمین آب صنایع فولاد و دیگر صنایع از سرچشمهی کوهرنگ است. دهههاست که در رژیم حکام بر ایران کاری برای حل مشکل آن صورت نگرفته است.
اما در همدان چرا آب قطع میشود؟ چرا مردم این کلانشهر هم باید دبه به دست به دنبال تانکر آب باشند تا رفع عطش کنند؟[۴]
سد بزرگ اکباتان در حال خشک شدن است. به گفتهی کارشناسان تنها ۱میلیون مترمکعب آب در پشت سد باقیمانده که در نخستین هفتهی شهریورماه این میزان آب هم تمامشده و سد بهطور کامل خشک و از مدار خارج میشود.
این امر بیسابقه چرا در همدان اتفاق افتاد؟!!
تصویر: تصاویر عام از نیروگاه مفتح (این عبارت را برای سرچ استفاده کنید: «نیروگاه شهید مفتح همدان»)
رژیم ولایت فقیه در ۴۵کیلومتری جادهی همدان تهران. نیروگاهی احداث کرده که آبهای زیرزمینی را جذب میکند. امری که باعث خشک شدن چاههای کشاورزی شده و اکنون نفس سد اکباتان را هم به شماره انداخته است.
حکومت آخوندی در تلاش است تا از تبدیلشدن بحران آب به یک بحران امنیتی فراگیر جلوگیری کند؛ اما راهکارهای آن بحرانهای جدیدی ایجاد میکند. زیرا راهحل آنها بازهم انتقال آب است، یعنی احداث و لولهکشی و پمپاژ و فهرست طولانی دیگری از فساد و اختلاس و رانت و نهایتاً خشکاندن سرچشمههای دیگر.
تیتر: ریشههای بحران آبی در ایران
کلانشهرهای ایران یکی بعد از دیگری، با مشکل بیآبی و تنشهای آبی گرفتار میشوند. سالهاست که مردم خوزستان، اصفهان، سیستان و بلوچستان،کرمان، هرمزگان و یزد و شهرهای زیادی درگیر تنشهای آبی هستند. استانهایی که هرگز تصور نمیشد با بحران بیآبی مواجه شوند، با بحران قطع یا کمبود آب دستبهگریباناند و این موضوعی غیرقابلپیشبینی نبود.
روز ۲۸ دیماه ۱۴۰۰ خبرگزاری میزان که متعلق به قضائیهی خامنهای است نوشت: «۱۰ استان کشور با تنش آبی شدید درگیر میشوند» و از استانهای مازندران، فارس، اصفهان، خوزستان، همدان، کرمان، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، هرمزگان و یزد نامبرد. این درحالی بود که در همون سال تنشهای آبی شدیدی وجود داشت.
تیر ۱۴۰۰ قیام تشنگان خوزستان جریان داشت، قیامی که با فریاد العطش شروع شد و فریاد میزدند «کارون عطشان» اما پاسخ مردم خوزستان را با گلوله دادند.
آذرماه سال گذشته پاسخ اعتراض کشاورزان اصفهان را هم با گلولههای ساچمهای دادند، حقابهی آنها صرف فولاد مبارکه شد؛در حالیکه کشاورزی اصفهان در آتش تشنگی میسوزد.
تنشهای آبی درراه بود، حتی دستگاههای حکومتی هم هشدار میدادند؛ اما خامنهای و رئیسی هیچ اقدامی برای حل بحران در دستور کار قرار ندادند. رودخانهها لایروبی نشدند، کشاورزی هیچ گامی بهسوی صنعتی و مکانیزه شدن برنداشت، طرحهای آبخیزداری اجرا نشد. حوضچههای ذخیرهی آب احداث نشد و هیچ کاری برای ذخیرهی آب انجام نشد و نتیجهی آن در سیلابهای تابستان امسال دیدهشد. که بعد از ویرانیهای زیاد به بحران آب منتهی شد.
این حکومت حتی توان استفاده از آب باران رو هم نداره و اینطور بود که بعد از سیل مردم شهرکرد با قطعی آب مواجهشدند. کوهرنگ سرچشمهی زلال با مناظر طبیعی بینظیر به آب گلآلودی تبدیل شد که امکان تصفیه شدن هم نداشت. علتش این بود که آنقدر آب این سرچشمه را سرقت کرده بودند و میزان خروجی آب بهاندازهای پایین آمده بود که اینچنین گلآلود شد.
هنوز فریاد و اعتراض مردم شهرکرد جریان داشت که شهر همدان در ورطهی تشنگی فرورفت. همدان که از صدها سال پیش و شاید بیش از هزار سال پیش شبکهی آبرسانی داشته و هرگز تشنهکام نبوده است؛ الآن با سد خشکشدهی اکباتان مواجه شده است. البته از سال گذشته هشدارهای کمآبی در همدان مستمر شنیده میشد. رسانهها و کارشناسان حکومتی میگفتند: که «نیروگاه برق مفتح، آب همدان را بلعیده».
این نقشهی هشدار تنش آبی هست که استانهای کرمانشاه و آذربایجان غربی هم در یکقدمی چنین وضعیتی قرار دارند. وضعیت آب در زنجان هم مناسب نیست، مهرهها و کارگزاران حکومتی کاهش بارندگی را مطرح میکنند؛ اما میزان باران نسبت به سال گذشته کاهش نداشته است.
ریشهی مشکل و تنشهای آبی در ایران نه کاهش بارندگی و نه مصرف کشاورزان، بلکه ریشه در حکومتی است که ریلگذاری سیاستهاش کاملاً برخلاف منافع و مصالح مردمی و ملی در ایران است.
تیتر: بازهم بیآبی
تصویر: روستای شاهچوب دهگلان به کمبود آب تجمع کردند
بیآبی و تشنگی از مناطق کمآب جنوبی و مرکزی گذشته اکنون در مناطق کوهستانی ایران مردم از بیآبی رنج میبرند. در روستای شاهچوب از توابع دهگلان در استان کرمانشاه، مردمی که در کنار رودخانههای پرآب زندگی میکردند الآن از کمبود آب رنج میبرند.
اکنون همدان، کوهدشت لرستان، بخشهایی از استان کرمانشاه، کردستان، آذربایجان غربی، زنجان، تهران و بسیاری از شهرها و روستاهای ایران در کام تشنگی فرورفتهاند.
تصویر: تصاویر آبرسانی با تانکر در همدان
مردم همدان آب ندارند. سال ۱۳۸۳ خامنهای به همدان رفت و یکی از مصوبات سفرش حل مشکل آب مردم همدان بود. ۱۸ سال گذشت و هیچ کاری برای حل مشکل آب همدان انجام نشد.
عضو مجلس رژیم از کوهدشت: «کوهدشت با کمبود و افت شدید فشار آب مواجه است» [۵]
روزنامهی حکومتی رسالت روز ۶ شهریور ۱۴۰۱ مینویسد: «آنچه در همدان رخ عیان کرده، دیر یا زود، گریبان دیگر نقاط کشور را هم میگیرد. بنابراین صدای پای کمآبی را باید شنید و نباید تصور کرد که اینها، مشتی عبارات ویترینی و ژورنالیستی است» [۶]