کاربر:Khosro/صفحه تمرین حسین سلامی

حسین سلامی
حسین سلامی
زادروز	سال ۱۳۳۹ روستای وانشان از توابع شهرستان گلپایگان
تبار	ایرانی
تابعیت	ایران
شناخته‌شده برای	مردم ایران
نقش‌های برجسته	فرمانده سپاه پاسداران، فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران
شهر خانگی	تهران
دارایی خالص	نامعلوم
لقب	سردار رجزخوان
مخالفان	مردم ایران
اتهام‌ها	سرکوب مخالفان و اعتراضات مردمی

حسین سلامی، (زاده ۱۳۳۹، روستای وانشان از توابع شهرستان گلپایگان) در آغاز جنگ ایران و عراق که با وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها هم‌زمان بود، به سپاه پاسداران پیوست. او در تمام دوران جنگ با عراق عمدتاً در جبه‌های جنوب و کردستان در لشکرهای ۱۴ امام حسین، ۲۵ کربلا و قرارگاه دریایی نوح حضور داشته است. پاسدار حسین سلامی در سال ۱۳۹۸، توسط خامنه‌ای با درجه‌ی سرلشگری به فرمانده سپاه پاسداران منصوب شد. پاسدار حسین سلامی، چه در مقام‌های پیشین خود و چه در مقام فعلی به عنوان فرمانده سپاه پاسداران، نقش مهم و مؤثری در سرکوب شدید آزادی‌های اجتماعی و حق اعتراض، نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی و قومی، نقض حقوق زنان، شکنجه‌ی مخالفان حکومت و هم چنین نقض حق حیات داشته است. پاسدار حسین سلامی، یکی از مهره‌های کلیدی سرکوب در اعتراضات سراسری سال ۱۳۸۸، دی‌ماه ۱۳۹۶، آبان ۱۳۹۸، و قیام سراسری ۱۴۰۱بود که نقش مهمی در سرکوب مردم ایفا کرد. حسین سلامی به‌عنوان فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران، مسئول سقوط هواپیمای اوکراینی با شلیک دو موشک بود که منجر به کشته‌شدن تمامی ۱۷۶ نفر خدمه و مسافران آن شد. شورای اتحادیه اروپا، پاسدار حسین سلامی و ۷ تن از مقامات بلندپایه نظامی و امنیتی را به خاطر سرکوب خشونت‌بار اعتراضات مردمی در آبان سال ۹۸ مورد تحریم قرار داد. دولت آمریکا نیز در دوران ریاست جمهوری ترامپ، در فروردین ۱۳۹۹، سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داد؛ و فرماندهان سپاه هم در فهرست تحریم‌های ایالات متحده قرار گرفتند. پاسدار حسین سلامی در سال‌های اخیر بارها و بارها مردم معترض را مورد تهدید قرار داده است.

پیشینه‌ی حسین سلامی

سرلشگر پاسدار حسین سلامی، متولد ۱۳۳۹، در روستای وانشان گلپایگان اصفهان است. پاسدار حسین سلامی در آغاز جنگ ایران و عراق که با وقوع انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها هم‌زمان بود، به سپاه پاسداران پیوست. او در تمام دوران جنگ با عراق عمدتاً در جبه‌های جنوب و کردستان در لشکرهای ۱۴ امام حسین، ۲۵ کربلا و قرارگاه دریایی نوح حضور داشته است. حسین سلامی پس از پایان جنگ وارد دانشکده‌ی فرماندهی و ستاد در دانشگاه آزاد اسلامی شد؛ و با مدرک کارشناسی ارشد مدیریت دفاعی فارغ‌التحصیل گردید.

مسئولیت‌های حسین سلامی

پاسدار حسین سلامی از سال ۱۳۵۹ تا کنون مسئولیت‌های مختلفی در چارچوب سپاه پاسدارن داشته است، از جمله:

• مسئول عملیات قرارگاه دریایی نوح در جنگ ایران و عراق
• فرمانده دانشکده‌ی دافوس (۱۳۷۱ تا ۱۳۷۶)
• معاون عملیات ستاد مشترک سپاه (۱۳۷۶تا ۱۳۸۴)
• فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران(۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸)
• عضو کنونی هیئت علمی دانشگاه عالی دفاع ملی
• جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸)
• سرپرست معاونت هماهنگ‌کننده سپاه پاسداران (از تیرماه تا شهریورماه ۱۳۹۷)
• فرمانده کل سپاه پاسداران (۱۳۹۸، تا کنون)

منصوب‌شدن به فرماندهی سپاه پاسداران

پاسدار حسین سلامی در سال ۱۳۹۸، توسط علی خامنه‌ای با درجه‌ی سرلشگری به فرمانده سپاه پاسداران منصوب شد. براساس بند ششم اصل ۱۱۰ قانون اساسی رژیم ایران، تعیین فرمانده سپاه پاسداران از اختیارات خامنه‌ای به‌عنوان ولی فقیه است که اختیارات او از قانون اساسی نیز بالاتر دانسته می‌شود.

نقش حسین سلامی در سرکوب

سرکوب اعتراضات مردمی

پاسدار حسین سلامی، چه در مقام‌های پیشین خود و چه در مقام فعلی به عنوان فرمانده سپاه پاسداران، نقش مهم و مؤثری در سرکوب شدید آزادی‌های اجتماعی و حق اعتراض، نقض حقوق اقلیت‌های مذهبی و قومی، نقض حقوق زنان، شکنجه‌ی مخالفان حکومت و هم چنین نقض حق حیات داشته است.

پاسدار حسین سلامی، یکی از مهره‌های سرکوب در اعتراضات سراسری سال ۱۳۸۸، بود که نقش مهمی در سرکوب مردم ایفا کرد. حسین سلامی هم‌چنین در سازمان‌دهی راهپیمایی حکومتی در روز ۹ دی‌ماه ۱۳۸۸، نقش ویژه‌ای داشت؛ و بعدها این روز را یوم‌الله عنوان کرد.

پاسدار حسین سلامی در روز ۴ آذرماه ۱۳۹۸، ضمن اذعان به سرکوب اعتراضات مردمی گفت که امروز تیر خلاص به دشمن زده شد؛ و فتنه‌ی روزهای اخیر حاصل شکست‌های بزرگ دشمن در ۴۰ سال گذشته بود که از نظام جمهوری اسلامی دریاف کرده است.

حسین سلامی هم‌چنین به عنوان جانشین فرماندهی کل سپاه پاسداران نقش مؤثری در سرکوب اعتراضات گسترده‌ی مردمی در دی‌ماه سال ۱۳۹۶، داشته است.

سرکوب خبرنگاران

در روز خبرنگاران که هم‌زمان شده‌بود با محاکمه نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو خبرنگاری که قتل مهسا امینی و مصاحبه با خانواده‌ی او را در ۲۵ شهریورماه ۱۴۰۱، پوشش داده بودند، حسین سلامی در جمعی از خبرنگاران سخنرانی کرد.

سخنان پاسدار سلامی در چارچوب سیاست‌های تعیین‌شده‌ی نظام جمهوری اسلامی بر این مبنا بود که خبرنگاران همه متهم به جاسوسی هستند تا این‌که عکس آن ثابت شود. طبق سخنان حسین سلامی، این نهادهای امنیتی رژیم ایران هستند که بر اساس معیار‌های ویژه خود چارچوب فعالیت‌های خبرنگاران را مشخص و تعیین می‌کنند. حسین سلامی به وضوح چارچوب گفتمان رسانه‌ای مورد تأیید نظام جمهوری اسلامی را بیان کرد، چارچوبی که در آن خبرنگاران باید تماماً مطیع و سرسپرده نظام باشند و هیچ مشکل و چالشی برای نهادهای قدرت اینجاد نکنند؛ و چانان‌چه هر خبرنگاری خارج از این چارچوب عمل کند، عامل بی‌گانه است؛ و در راستای برنامه‌ها و اهداف دشمنان نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند. مطابق گفته‌های حسین سلامی، بازداشت نیلوفر حامدی و الهه محمدی به‌همراه بیش از ۱۰۰ خبرنگار دیگر در اعتراضات سراسری ۹۸، به دلیل نقض چارچوب‌های فوق صورت گرفته است. نظامی و امنیتی کردن فضای رسانه‌ای توسط نهادهای امنیتی رژیم ایران، یکی از آخرین اقدامات از پروسه‌ی طولانی برای سرکوب و کنترل و سیطره داشتن بر خبرنگاران و رسانه‌ها است که امکانات و نیروهای زیادی به آن اختصاص داده شده‌است.

بر اساس اسناد افشا شده توسط هکرهای گروه تلگرامی «قیام تا سرنگون»، سندی از مکاتبات مقام‌های حکومتی افشا شده است که در این نامه پاسدار حسین سلامی به‌صراحت اعلام کرده است که فضای مجازی، اینترنت و رسانه‌های اجتماعی جوّی مسموم برای حکومت ایجاد کرده است؛ و با تأکید خواهان مسدودیت ورودی این جوّ مسموم شده است.

سرکوب خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در ایران

بیانیه فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران

فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در مردادماه ۱۴۰۲، طی بیانیه‌ای سرکوب رسانه‌ای در ایران را محکوم کرد. دومنیک پرادالیه، رئیس فرارسیون روزنامه‌نگاران در باره سرکوب رسانه‌ای و بازداشت روزنامه‌نگاران در ایران نوشت:

«حبس روزنامه‌نگاران علامت هشدار دهنده‌ای در سطح بین‌المللی است. ما بار دیگر اتهامات بی‌اساس علیه همکاران خود را محکوم می‌کنیم و از مقامات ایران می‌خواهیم که از همه اتهامات علیه آنها صرف نظر کنند. روزنامه‌نگاری جرم نیست و جمهوری اسلامی باید همه خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای زندانی  را آزاد کند.»

۸ روزنامه‌نگار و خبرنگار هم‌اکنون در بازداشت و زندان به‌سر می‌برند که اسامی آن‌ها عبارتند از:

1. نیلوفر حامدی، روزنامه‌نگار و خبرنگار روزنامه شرق  که در روز ۳۱ شهریورماه ۱۴۰۱،  در منزل شخصی خود در تهران بازداشت شد.
2. الهه محمدی، روزنامه‌نگار و خبرنگار روزنامه هم‌میهن که در روز دوم مهرماه ۱۴۰۱، موقع رفتن به دادسرا بازداشت شد.
3. فرخنده آشوری، روزنامه‌نگار آزاد و خبرنگار سابق خبرگزاری فارس که در روز ۲۶ مهرماه ۱۴۰۱، در شیراز بازداشت شد.
4. مهدی نیک‌عهد، سردبیر روزنامه امیر در اراک که در روز ۱۲ مهرماه ۱۴۰۱، باداشت شد. ،
5. مارال دار آفرین، روزنامه‌نگار محلی در استان گیلان که در روز اول آبان‌ماه ۱۴۰۱ بازداشت شد.
6. ریبوار سیدمحمدی، خبرنگار برون‌مرزی شبکه‌ی سحر، که در سال گذشته و موقع ورود به ایران پس از سفر به استان کردستان در پیرانشهر دستگیر و به ۷ سال زندان محکوم شد.
7. کامیار فکور، خبرنگار حوزه کارگری خبرآنلاین که در روز ۱۹ اردیبهشت دستگیر و با حکم ۸ ماه حبس به زندان اوین منتقل شد.
8. علی مصلحی، روزنامه‌نگار محلی در کاشان که در روز ۲۹ تیرماه ۱۴۰۲، در منزل شخصی خود در کاشان دستگیر و زندانی شد.

شلیک به هواپیمای اوکراینی

سرنشینان کشته شده هواپیمای اوکراینی در محل سقوط

در ۱۸ دی‌ماه ۱۳۹۸، هواپیمای مسافربری اوکراینی با شلیک دو موشک پدافند سپاه پاسداران در نزدیکی تهران سقوط کرد؛ و تمامی ۱۷۶ مسافر و خدمه‌های آن کشته شدند. پاسدار حسین سلامی به‌عنوان فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران، مسئول این واقعه بود. او هم‌چنین مسئول پنهان‌کاری و ممانعت از انتشار حقایق این واقعه‌ی خونبار و جلوگیری از تحقیقات مستقل و مجازات عاملان شناخته شد.

حسین سلامی سرانجام به شلیک موشک و سرنگونی هواپیمای اوکراینی توسط نیروهای تحت امر خود اذعان و اعتراف کرد، اما او در نشست غیرعلنی مجلس رژیم ایران از شلیک نیروهای خود دفاع کرد؛ و این فاجعه و کشتار را نتیجه‌ی شرایط جنگی خواند.

حسین سلامی هم‌چنین نیروهای تحت امر خود در سازمان اطلاعات سپاه پاسدارن را مأمور کرد تا خانواده‌های قربانیان هواپیمای اوکراینی را مورد تهدید و احضار و شکنجه‌های جسمی و روانی قرار دهند؛ و مانع دادخواهی و گفتگوی آن‌ها با رسانه‌ها شوند. حسین سلامی علاوه بر این، معترضان را تهدید کرد؛ و به‌ آن‌ها هشدار داد که نباید غبار هواپیمای اوکراینی روی پیروزی سپاه پاسداران بنشیند!.

تحریم‌های اتحادیه اروپا

پاسدار حسین سلامی، به عنوان فرمانده‌ی کل سپاه پاسداران نقش ویژه‌ای در سرکوب اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸، داشت.

شورای اتحادیه اروپا، پاسدار حسین سلامی را به خاطر سرکوب خشونت‌بار اعتراضات مردمی در آبان سال ۹۸ مورد تحریم قرار داد. اتحادیه اروپا با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که با تحریم حسین سلامی و ۷ تن دیگر از مقامات نظامی و امنیتی بلندپایه، دارایی‌های آن‌ها مسدود و از دریافت ویزای کشورهای عضو اتحادیه اروپا محروم خواهند شد. علاوه بر حسین سلامی، ۷ نفر دیگر که هر کدام نقش مؤثر و مهمی در سرکوب مردم در آبان خونین ۹۸ نقش داشتند؛ و مورد تحریم اتحادیه اروپا قرار گرفتند، عبارتند از: محمد پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران، حسین اشتری فرمانده نیروی انتظامی، غلامرضا سلیمانی رئیس سازمان بسیج مستضعفین سپاه پاسداران، حسن کرمی فرمانده یگان‌های ویژه نیروی انتظامی، حسن شاهوارپور فرمانده سپاه ولیعصر خوزستان، لیلا واثقی فرماندار قلعه حسن‌خان و غلامرضا ضیایی رئیس پیشین زندان اوین

یادآوری می‌شود که در قیام سراسری آبا‌ن‌ماه ۱۳۹۸، براساس گزارشات سازمان‌های حقوق بشری بیش از ۱۵۰۰ تن از مردم معترض توسط نیروهای سرکوبگر کشته شدند.

دولت آمریکا نیز در دوران ریاست جمهوری ترامپ، در فروردین ۱۳۹۹، سپاه پاسداران را در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار داد؛ و فرماندهان سپاه هم در فهرست تحریم‌های ایالات متحده قرار گرفتند.

پاسدار حسین سلامی

تهدید کردن مردم و معترضان

پاسدار حسین سلامی در تیرماه ۱۴۰۲، طی یک سخنرانی مردم معترض را تهدید کرد؛ و گفت:

«طومار کسانی را که بخواهند کشور را ناامن کنند در‌هم می‌پیچیم. با کسانی که با ما در جنگند می‌جنگیم، اما کسانی را که آلوده شده‌اند، نجات می‌دهیم.»

پاسدار سلامی پیش از این نیز مردم معترض را برخوردهای شدید تهدید کرده بود. او در رابطه با اعتراضات مردمی در خوزستان گفت بود که مرکز تحریم اقتصادی و تجزیه‌ی کشور ایران در خوزستان است. پاسدار حسین سلامی استان خوزستان را سرزمین مقدس و خانه‌ی سپاه پاسداران عنوان کرد؛ و شرایط جمهوری اسلامی را از هر زمانی حساس‌تر خواند.

پاسدار سلامی طی یک سخنرانی در قم، بار دیگر مردم معترض را تهدید کرد و اعتراضات سراسری مردمی را فریادهای دشمن و شیطان خواند که به جنگ خدا و رسول آمده‌اند. نگرانی‌های بی‌سابقه‌ی حکومت و حامیان و نیروهای تحت امرش از گسترش و تداوم قیام سراسری است که تمامیت رژیم ایران را هدف قرار داده و خواهان گذر از این نظام هستند.

پاسدار حسین سلامی در ۲۲ تیرماه، ۱۴۰۲، به استان خوزستان سفر کرد که هم‌زمان با قطع گسترده‌ی آب در اهواز و دیگر مناطق خوزستان بود. حسین سلامی در نگرانی از احتمال اوج‌گیری اعتراضات مردمی، دوباره به تهدید کردن مردم معترض پرداخت و گفت طومار مخالفان و کسانی که کشور را ناامن کند درهم می‌پیچیم؛ و با کسانی که محاربه کنند، محکم مقابله می‌کنیم.

با نزدیک شدن سالگرد اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، که با قتل مهسا امینی آغاز شد؛ و به‌شکل بی‌سابقه‌ای در تمام شهرهای ایران گسترش پیدا کرد و چندین ماه نیز ادامه پیدا کرد، پاسدار حسین سلامی و فرماندهان ارشد سپاه پاسدارن با اظهاراتی هماهنگ و مکرر مردم و جوانان و نوجوانان را تهدید می‌کنند که اگر اعتراضات دوباره شکل بگیرند، آن را به شدیدترین شکل ممکن سرکوب خواهند کرد. و به‌دنبال این تهدیدات نهادهای امنیتی و نیروهای سرکوبگر اقدام به تشدید فشار به خانواده‌های دادخواه که فرزندانشان در اعتراضات سراسری کشته‌شده‌اند، کرده‌اند. هم‌چنین بسیاری از فعالان مدنی و معترضانی که در جریان اعتراضات برای مدتی دستگیر شده بودند، احضاور و بازداشت شده‌اند.

دخالت‌ سپاه پاسداران در امور اجرایی

دخالت‌های سپاه پاسداران به سرکردگی پاسدار حسین سلامی آن‌قدر در امورات جاری مملکت گسترش پیدا کرده است که بسیاری از افراد که در چارچوب همین حکومت هستند، نیروی اصلی و کلیدی امور اجرایی را سپاه پاسدارانی می‌دانند که توسط خامنه‌ای منصوب شده است و نه دولت، سخنرانی‌های پاسدار سلامی و مقامات سپاه پاسداران نیز بیشتر جنبه‌ی گزارش کار به خامنه‌ای و مشروعیت دادن به این جایگاه اجرایی پاسداران است.

مردم در مقابل نظام

با وجود این‌که نهادهای تحت امر خامنه‌ای، به‌ویژه سپاه پاسداران در همین سال‌های اخیر با اختصاص دادن بودجه‌های بسیار کلان و برنامه‌هایی مانند تغییر در ساختار آموزشی مدارس کشور و بسیج دانشجویی و بسیج دانش‌آموزی، خیلی تلاش کرده‌اند تا جوانان و نوجوانان را با سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی تربیت و هم‌سو کنند، اما پس از قیام سراسری ۱۴۰۱، که طولانی‌ترین قیام سراسری بود، با این واقعیت مواجه شدند که مردم و به‌ویژه جوانان و نوجوانان نه‌تنها با سیاست‌ها و ایدئولوژی نظام جمهوری اسلامی هم‌سو و موافق نیستند، بکله دقیقاً در نقطه‌ی مقابل آن نیز قرار گرفته‌اند. تلاش مقامات رژیم ایران برای هم‌سو کردن جوانان و نوجوانان با سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی بیان‌گر این است که این حکومت به‌شدت از سوی جوانان و نوجوانان احساس خطر کرده است؛ و تلاش می‌کند که با شیوه‌های گوناگون از قبیل جذب و تهدید از گستردگی اعتراضات مردمی ممانعت و ارکان حکومت را مستحکم کند.