اعتراضات دیماه ۱۳۹۶
| اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| تاریخ | از ۷ دی ماه ۱۳۹۶ | ||
| مکان | ۱۴۲ شهر ایران | ||
| علت‌ها | گرانی-سرکوب | ||
| هدف‌ها | کاهش قیمتها-سرنگونی رژیم ایران | ||
| روش‌ها | تظاهرات | ||
| طرف‌های درگیری مدنی | |||
| |||
| آمار | |||
| |||
| تلفات | |||
| کشته(ها) | بیش از ۴۰ تن | ||
| زخمی‌ها | صدها نفر | ||
| بازداشت‌شده | صدها نفر | ||
اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ قیامی فراگیر بود که بیش از ۱۴۲ شهر در سراسر ایران را در برگرفت. این اعتراضات روز ۷ دی ۱۳۹۶ از شهر مشهد شروع شد. طبق فراخوانی که از قبل اعلام شده بود؛ قریب به ۱۰هزار نفر از مرم مشهد در اعتراض به گرانی کالاها و مایحتاج عمومی و بالا رفتن افسارگسیخته قیمت روزانه اقلام، در میدان شهدا، مقابل ساختمان شهرداری این شهر تظاهرات بزرگی را برگزار کردند. آنها به سمت حرم در خیابان شیرازی حرکت کردند. غارت شدگان مؤسسات مالی مختلف هم به این تجمع پیوستند. در این تجمع تمامی اقشار از زن و مرد، افراد سالخورده و کودکان، شرکت داشتند.
مردم شعار میدادند: «مرگ بر دیکتاتور»؛ «مرگ بر روحانی»؛ «مرگ بر گرونی»؛ «اسلامو پله کردین؛ مردمو ذله کردین»؛ «امام رضا نگاه کن؛ فکری به حال ما کن»؛ «لاریجانی قاضیه؛ با دزدها هم بازیه»؛ «توپ تانک فشفشه دیگر اثر نداره»؛ «میکشم میکشم آنکه برادرم کشت»؛
نیشابور، کاشمر، بیرجند، شاهرود و نوشهر نیز به مردم مشهد پیوستند. به سرعت این قیام گسترش پیدا کرد و به شهرها و استانهای دیگر سرایت کرد.
علی ربیعی وزیر سابق کار حسن روحانی در خصوص گستره‌ی آن گفت:
در دی ماه ۹۶ اعترضات در ۱۶۰ شهر خود را نشان داد. [۱]
در اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ در مجموع نزدیک به ۸۰۰۰ نفر دستگیر و بیش از ۴۰ نفر جان باختند. شماری از جانباختگان در زندان و زیر شکنجه به جان خود را از دست دادند، اما مقامات رسمی علت مرگ آنها را خودکشی در زندان اعلام کرد.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضائیه، دلیل مرگ دو نفر را، در زندان‌های اوین و اراک خودکشی معرفی کرد.[۲]
شبکه‌های اجتماعی بخصوص خبررسان تلگرام نقش بسیار مهمی در اطلاع رسانی انجام دادند.
به‌گفته مقام‌های رسمی دفاتر ۶۰ تن از امامان جمعه مورد حمله مردم قرار گرفت.
از مهمترین شعارهای قیام می‌توان به شعار «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» اشاره کرد که در دانشگاه تهران داده شد و تمامی جناح‌های رژیم را در نوردید.
برخی از شعارها عبارت بودند از:
وای به روزی که مسلح شویم، میکشم میکشم آنکه برادرم کشت، مرگ بر خامنه ای، توپ تانک فشفه آخوند باید کشته شه، سیدعلی حیا کن مملکتو رها کن، مرگ بر دیکتاتور، اسلامو پله کردن مردمو ذله کردن، نترسید نترسید ما همه با هم هستیم و خامنه ای قاتله؛ ولایتش باطله و ….
اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ هیچ گاه خاموش نشد و در سال ۱۳۹۷ به اشکال مختلف بروز کرد، بر اساس آمار از دیماه ۱۳۹۶ تا دیماه ۱۳۹۷ بیش از ۹۵۹۶ حرکت اعتراضی در ایران انجام شده است.
پیشینهٔ قیام دیماه ۱۳۹۶
قیام دیماه ۱۳۹۶، یک خیزش خلق‌الساعه نبود، بلکه این قیام ریشه در تاریخ ۴ دهه حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران دارد. این قیام حاصل «انباشت نارضایتی»هایی بود که هر جا فرصت بروز پیدا کند؛ علنی می‌شود.[۳] ریشه‌ی اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ را می‌توان در اعتراضات و تظاهرات ابتدای انقلاب بهمن ۱۳۵۷ دانست. که نقاط فوران آن را در سراسر سالهای ۵۷ تا ۹۷ به روشنی می توان دید.
عبد‌الرضا رحمانی فضلی وزیر کشور دولت حسن روحانی در مصاحبه با روزنامهی دولتی ایران در این خصوص گفت:
چون سطح انباشتگی نارضایتی‌ها بالا رفته و عمومی شده بود و در هر کجایی که امکان بروز پیدا میکرد، ابراز می‌شد.[۴]
این انباشتگی نارضایتی به نخستین روزهای حکومت مذهبی ایران برمی‌گردد؛ یعنی یک نارضایتی شدید در جامعه وجود دارد، این نارضایتی مانند بخار فشرده شده از هر منفذی که پیدا کند، بیرون می‌زند. اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ یکی از آن فرصت‌ها بود.
گستردگی قیام دیماه ۱۳۹۶
یکی از ویژگی‌های اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ گستردگی جغرافیایی آن بود، رحمانی فضلی در این خصوص گفت:
اعتراض‌های دی ماه در ۱۰۰ شهر بود؛ و در ۴۰ شهر به خشونت تبدیل شد. خیلی با سال ۸۸ فرق میکرد. از یک جنس نبود.[۵]
اما آمار‌‌ها نشان می‌داد که اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ به ۱۴۲ شهر کشیده شد، البته علی ربیعی وزیر سابق کار حسن روحانی میزان گستردگی را این طور بیان کرد:
در دی ماه ۹۶ اعترضات در ۱۶۰ شهر خود را نشان داد. [۶]
گستردگی اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ و استمرار آن وضعیت خطیری برای دولت ایران بوجود آورد، علی‌ربیعی که علاوه بر وزارت کار، از معاونان وزارت اطلاعات بوده و در زمینه‌ی اطلاعات خبره است، او در این خصوص می‌گوید: اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ خطرناک بود و آژیر خطری را به صدا درمی‌آورد که می‌تواند گسترده‌تر شود. [۷]
شهرهای بپاخاسته
اسامی شهرهای بپاخاسته توسط خبرگزاری‌ها به صورت زیر اعلام شد:
مشهد، نیشابور، شاهرود، سبزوار، یزد، بیرجند، کاشمر، رشت، ساری، قم، ارومیه، کرمانشاه، همدان، خرم‌آباد، قوچان، تهران، شهرکرد، اصفهان، تربت حیدریه، شاهین‌شهر، ابهر، ساوه، زنجان، اردبیل، اراک، ملایر، شهرضا، خرم‌آباد، کاشان، اهواز، بندرعباس، زاهدان، ایذه، نجف‌آباد، دورود لرستان، ارومیه، قهدریجان، سمنان، سنندج، چابهار و...
شروع قیام دیماه ۱۳۹۶
اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ یک قیام آنی و خلق‌الساعه نبود، روند بلوغ هزاران خیزش و اعتراضی بود که در سراسر ایران شکل گرفته بود. اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ نوک کوه یخ اعتراضات و خواسته‌های مردم ایران بود که از فردای انقلاب ۵۷ دنبال آن بودند.
اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ در روز ۷ دیماه در اعتراض به گرانی تخم مرغ با شعار «مرگ بر گرانی» در مشهد آغاز شد و بلافاصله شعارهای صنفی به شعارهای سیاسی تبدیل شد. این قیام همان روز در چند شهر دیگر استان خراسان و نیز شهر یزد گسترش یافت.
«جوان» روزنامه سپاه پاسداران در این خصوص نوشت:
«در فتنه ۹۶ خیلی سریع‌تر از آنچه فکر می‌شد تنها به فاصله یک روز، آشوب‌ها از پیگیری مطالبات مردم(به‌عنوان بهانه اغتشاش‌گری) به سمت تقابل با نظام و تصرف اماکن نظامی و انتظامی... تغییر مسیر داد».[۸]
نمونه‌ای از شعارهای قیام دیماه ۱۳۹۶
- اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا!
- مرگ بر خامنهای روحانی!
- اسلامو پله کردید، مردمو ذله کردید!
- حکومت آخوندی، نمیخوایم! نمیخوایم!
- سیدعلی حیا کن، مملکتو رها کن!
- ملت گدایی میکنه، آقا خدایی میکنه!
- آخوندها حیا کنید، مملکتو رها کنید!
- وای به روزی که مسلح شویم!
- مرگ بر حزب‌الله!
- سیدعلی ببخشید، دیگه باید بلند شید!
- مرگ بر دیکتاتور!
- بسیجی! داعشی!
- میکشم، میکشم، آن که برادرم کشت!
- ما بچه‌های جنگیم، بجنگ تا بجنگیم!
- مرگ بر ارتجاع
تعرض جوانان در قیام دیماه ۱۳۹۶
در اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ جوانان و قیام‌‌کنندگان در مقابل نیروهای سرکوب حکومتی ایستادند و آنها را پس زدند. در این خصوص محمدباقر فرزانه در نماز جمعه مشهد گفت:
«به دفاتر ۶۰امام‌جمعه در شهرهای مختلف حمله شده است». [۹]
احمد خاتمی عضو مجلس خبرگان هم گفت:
«اغتشاشگران به ۲۰حوزه علمیه حمله کردند».[۱۰]
برخی انعکاسات شخصیت‌های بین المللی
رودی جولیانی وکیل شخصی رئیس‌جمهور ترامپ و شهردار پیشین نیویورک:
«فکر می‌کنم اکنون خیلی واقعی‌تر می‌توانیم پایان نظام را ببینیم. ما این را می‌بینیم، چون قبلاً آن را در کشورهای تحت‌ستم دیگر تجربه کرده‌ایم. وقتی مردم هر روز به خیابانها می‌ریزند، و در خیابانها روزانه تظاهرات می‌کنند، همان‌طور که در ۱۴۲شهر ایران کردند، به‌رغم اینکه بسیاری کشته می‌شوند، اما بر تعداد آنها افزوده می‌شود و گسترش و تداوم پیدا میکند؛ تا جایی‌که اکنون نظام را تهدید به سرنگونی می‌کنند. وقتی چنین می‌شود، آزادی در راه است».[۱۱]
نیوت گینگریچ، رئیس پیشین کنگره آمریکا:
«من از صمیم قلب باور دارم که ما در سمت درست تاریخ هستیم. من معتقدم که انسانها در همه جا ترجیح میدهند که خودشان بر خودشان حاکمیت داشته باشند نه اینکه از یک دیکتاتوری رنج ببرند که از آنها می‌دزدد، آنها را سرکوب میکند، آنها را مجازات میکند و قوانین خودسرانه وضع میکند».
سناتور رابرت توریسلی:
«ما در کنار مردم در خیابانهای ایران – که برای آزادی می‌جنگند – هستیم. ما برای آزادی ایستاده‌ایم».
قاضی تدپو نماینده‌ی کنگره‌ی آمریکا:
«روزی مردم ایران خواهند توانست زنجیرهای ولی فقیه را دور بیندازند».
آلخو ویدار کوادراس نایب رئیس پیشین پارلمان اروپا:
«این رژیم آینده ای ندارد و در نتیجه حمایتی نیز داخل ایران ندارد».
ایلیانا رزلهتینن نماینده‌ی کنگره آمریکا:
«تغییر در راه است، زمان آخوندها و ولی فقیه سر آمده است».[۱۲]
گاه‌شمار قیام دیماه ۱۳۹۶
۷ دی ۹۶
مشهد: طبق فراخوانی از پیش اعلام شده ؛ نزدیک به ۱۰هزار نفر از مرم مشهد در اعتراض به گرانی کالاها و مایحتاج عمومی و بالا رفتن افسارگسیخته قیمت روزانه اقلام؛ در میدان شهدا؛ مقابل ساختمان شهرداری این شهر تظاهرات بزرگی را برگزار کردند.
مردم شعار میدادند: «مرگ بر دیکتاتور»؛ «مرگ بر روحانی»؛ «مرگ بر گرونی»؛ «اسلامو پله کردین؛ مردمو ذله کردین»؛ «امام رضا نگاه کن؛ فکری به حال ما کن»؛ «لاریجانی قاضیه؛ با دزدها هم بازیه»؛ «توپ تانک فشفشه دیگر اثر نداره»؛ «میکشم میکشم آنکه برادرم کشت»؛
نیشابور، کاشمر، بیرجند، شاهرود و نوشهر نیز به مردم مشهد پیوستند
۸ دی ۹۶
تهران: طبق فراخوان که در فضای اینترنت برای تجمع در سایر شهرها داده شده بود؛ گارد ضدشورش برای ممانعت از شکل گیری هرگونه حرکت اعتراضی در میدان ولیعصر و در برخی چهارراههای اصلی شهر و در میدان آزادی مستقر شده بود. نیروی انتظامی در میدان ولیعصر اسلحه نداشتند ولی باتوم در دست داشتند و نمیگذاشتند ماشینها متوقف شوند.
کرمانشاه: در کرمانشاه مردم فراخوانی روی شبکه های اجتماعی داده بودند که میخواهند در حمایت از زلزله زدگان استان کرمانشاه در میدان آزادی کرمانشاه جمع شوند. گارد در اطراف میدان آزادی تجمع کرده و مانع حرکت مردم به آن سمت شدند؛ ولی مردم به تدریج تجمع‌اشان را شکل دادند. مردم شعار میدادند: «مرگ بر دیکتاتور «یا مرگ یا آزادی»؛
قوچان: در قوچان صدها نفر به خیابانها آمدند. گارد ضدشورش در سطح شهر پراکنده بودند. فرمانده نیروی انتظامی از مردم خواست که هر مسئله ای دارند از مجاری قانونی عمل کنند. مردم وی را هو کرده و گفتند: «دروغه؛ دروغه». وی گفت این کارهای شما فقط باعث استفاده دشمن است. مردم شعار دادند: «پلیس برو دزدو بگیر». رئیس پلیس گفت «دارم اخطار میدهم. کسانی که میخواهند تماشا کنند از بقیه فاصله بگیرند». مردم شعار دادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم»؛ «مرگ بر روحانی»؛ «مرگ بر گرانی».
اصفهان: چند هزار نفر از مردم اصفهان در پاسخ به فراخوان قبلی در همبستگی با مردم مشهد؛ تجمع خودشان را از سی و سه پل؛ میدان خمینی؛ میدان انقلاب؛ میدان نقش جهان و چند نقطه دیگر آغاز کردند. گارد در بین مردم آمد؛ بین مردم فاصله انداخته و بعد مردم را دستگیر کرد. مردم شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ «مرگ بر دیکتاتور»؛ سر دادند.
اهواز: در اهواز تجمع شکل گرفت. نیروی انتظامی در میدان شهدا مسیرها را گرفتند که مردم رد نشوند. در خیابان کیانپارس؛ صدای تیراندازی شنیده می‌شد. مردم شعار میدادند: «سوریه را رها کن؛ فکری به حال ما کن»؛ «مرگ بر دیکتاتور»؛ اهوازی میمرد؛ ذلت نمیپذیرد».
قم: صدها نفر از جوانان در قم در پاسخ به فراخوان همبستگی با مردم مشهد و سایر شهرها؛ در اعتراض به گرانی؛ تجمع کردند. شعار «مرگ بر خامنه ای» و «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» از جمله شعارهای مردم بود.
قزوین: در قزوین چند صد نفر در خیابانها تجمع کرده و شعار میدادند: «ایرانی باغیرت؛ حمایت؛ حمایت»؛ «توپ؛ تانک؛ فشفه؛ آخوند باید کشته شه».
رشت: در رشت صدها نفر از مردم در حاجی آباد علیه گرانی تجمع کردند. مردم شعار میدادند: «کشور ما دزدخونه است؛ توی جهان نمونه است»؛ بین تظاهرکنندگان با گارد و بسیجیان درگیری پیش آمد. بسیجیان به مردم حمله کردند. تعدادی از جوانان در خیابان مقابل گارد ضدشورش نشستند و شعار میدادند: «میمیریم؛ میمیرم؛ ایران را پس میگیریم»؛
قائمشهر: در قائمشهر در پاسخ به فراخوان همبستگی با مردم مشهد؛ صدها تن از مردم تجمع کردند. آنها شعار میدادند: «همشهری باغیرت؛ حمایت؛ حمایت».
یزد: در یزد، مردم در میدان بهشتی تجمع کردند.
ساری: در ساری تجمع کنندگان در اعتراض به گرانی در مقابل استانداری تجمع کردند.
زاهدان: در زاهدان مردم تجمع کردند. آنها شعار میدادند:«سوریه را رها کن؛ فکر به حال ما کن».
همدان: جوانان همدان در خیابان بوعلی تجمع کردند. بین مردم و گارد درگیری پیش آمد. مردم شعار میدادند: «مرگ بر روحانی»؛ «مرگ بر جمهوری اسلامی».
خرم آباد: مردم در خرم آباد تجمع کردند. آنها شعار میدادند: «ایرانی میمیرد؛ ذلت نمیپذیرد».
سبزوار: در سبزوار صدها نفر تجمع کردند. نیروی انتظامی مردم را به شدت کتک زد.
بجنورد: در بجنورد مردم تجمع کردند. آنها شعار میدادند: «اسلامو پله کردن؛ مردمو ذله کردن»؛
تبریز: در تبریز در چهارراه آبرسان که مرکز سنتی و همیشگی تجمعات مردم بود؛ گارد ضدشورش مستقر شده بود. آنها همچنین در میدان ساعت؛ مستقر شده‌بودند. فضای شهر بسیار امنیتی است. ماشنیهای نیروی انتظامی در کنار میدان ساعت ایستاده بودند.
مشهد: نیروهای ضدشورش و سپاه را در خیابانها و میدان‌های شهر مشهد مستقر بودند.
۹ دی ۹۶
تهران: از صبح تجمع در خیابانهای تهران شکل گرفت. مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. نیروی انتظامی و گارد در میدان انقلاب مستقر شده بود.
مردم در خیابان انقلاب به سمت دانشگاه تهران؛ در امتداد چهارراه ولیعصر حرکت می‌کنند و شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ «ایرانی با غیرت؛ حمایت؛ حمایت» سر دادند.
در چهارراه ولیعصر ماشین آبپاش وارد کردند. مردم سطل زباله را وسط خیابان آتش زده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
در میدان انقلاب مردم بنرهای حکومتی را پاره کرده و شعار میدادند: «توپ؛ تانک؛ فشفه؛ آخوند باید کشته شه»؛ «سید علی حیا کن؛ مملکتو رها کن»؛ «حمایت؛ حمایت؛ ایرانی باغیرت».
در پارک دانشجو شعار میدادند: «خامنه ای حیا کن؛ مملکتو رها کن».
در مقابل دانشگاه تهران مردم شعار میدادند: «سیدعلی ببخشین؛ دیگه باید بلند شین»؛ «دانشجو؛ کارگر؛ اتحاد؛ اتحاد»؛ «یا مرگ؛ یا آزادی»؛ «مرگ بر اصل ولایت فقیه»؛ «توپ؛ تانک؛ فشفشه؛ آخوند باید کشته شه» و …
نیروهای انتظامی به سمت دانشگاه تهران هجوم برد و سعی کرد؛ از خروج دانشجویان از دانشگاه؛ ممانعت به عمل بیاورد. دانشجویان مقابل درب دانشگاه جمع شدند. در نهایت دانشجویان از دانشگاه بیرون آمدند. دانشجویان هم شعار میدادند: «اصلاح طلب؛ اصولگرا دیگه تمومه ماجرا»؛ «حکومت زور نمیخوایم؛ پلیس مزدور نمیخوایم»؛ «دانشجو میمیرد؛ ذلت نمپذیرذ».
کرمانشاه: مردم در در میدان آزادی تجمع کردند. آنها یک بسیجی را کتک زدند. نیروی انتظامی تعدادی از مردم را دستگیر کرد.
شهرکرد: تجمع شکل گرفت. نیروی انتظامی به سمت مردم گاز اشک آور پرتاب کرد.
اصفهان: مردم در میدان انقلاب تجمع کردند. نیروی انتظامی به سمت مردم هجوم برده و نفرات را دستگیر میکرد. مردم با سنگ با نیروی انتظامی درگیر شدند
تربت حیدریه: مردم تجمع کرده شعار میدادند: «همشهری تربتی؛ حمایت؛ حمایت».
قم: مردم تجمع کرده و شعار میدادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم».
اراک: مردم در خیابانها در حضور نیروی انتظامی شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. فرمانداری اراک به تصرف مردم درآمد. مردم به پایگاه بسیج حمله کردند و تابلوی آن را پایین کشیدند
ملایر: هزاران نفر از مردم ملایر به خیابانها آمده. مردم به دادگستری حمله و محل را تخریب کردند.
مردم به دفتر امام جمعه شهر حمله کردند و آن را به آتش کشیدند.
زنجان: مردم در میدان انقلاب تجمع کردند و با نیروی انتظامی درگیر شدند.
اردبیل: مردم اردبیل به خیابانها آمده و تظاهرات کردند.
ساوه: مردم ساوه تجمع کرده و شعار میدادند: «سوریه را رها کن؛ فکری به حال ما کن».
سمنان: هزاران نفر از مردم سمنان در میدان سعدی تجمع کرده و شعار میدادند: «آخوند بره گم بشه؛ ایران گلستان میشه».
همدان: هزاران نفر از مردم همدان تجمع کردند. نیروی انتظامی تعدادی از مردم را دستگیر کرد.
خرم آباد: مردم خرم آباد به خیابانها آمده و شعار میدادند: «سیدعلی حیا کن؛ مملکتو رها کن»؛
کاشان: مردم کاشان با شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ در خیابانها تجمع و اعتراض کردند.
بندرعباس: هزاران نفر از مردم در برابر مجتمع تجاری ستاره جنوب تجمع کردند و شعار میدادند: «حکومت آخوندی نمیخوایم؛ نمیخوایم».
گرگان: مردم در خیابانها تجمع کرده و شعار میدادند: «ایرانی باغیرت؛ حمایت؛ حمایت»؛ «ملت گدایی میکنه؛ آخوند خدایی میکنه».
آمل: مردم آمل به خیابانها آمده شعار میدادند: «بزن بیرون هموطن؛ حقتو فریاد بزن».
تنکابن: مردم تنکابن به خیابانها آمده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
کرج: در فلکه اول گوهردشت نیروهای انتظامی مستقر شده بودند. مردم ساختمان شورای حل اختلاف را به آتش کشیدند.
کرمان: مردم کرمان به خیابانها آمده و تظاهرات کردند.
هشتگرد: مردم تجمع کرده و شعار میدادند: «توپ؛ تانک؛ فشفشه؛ آخوند باید کشته شه».
ساری: هزاران نفر از مردم ساری در خیابان تجمع کردند. ماشین‌های نیروی انتظامی هم در خیابانها مستقر شده بودند.
دورود: مردم جان‌باخته‌ای را روی دست گرفته و میگفتند: «الله اکبر؛ مرگ بر خامنه ای». مردم فرمانداری درود را به آتش کشیدند و شعار «مرگ بر خامنه ای» سر دادند. جوانان با سنگ به سمت ماموران حمله می‌کنند.
ارومیه: مردم در خیابان شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
اهواز: در خیابان نادری بین مردم و نیروی انتظامی و گارد ضدشورش درگیری پیش آمد. جوانان در خیابانها آتش روشن کردند و با سنگ به سمت نیروهای سرکوبگر حمله کردند. آنها شعار میدادند: «توپ؛ تانک؛ فشفشه؛ خامنه ای باید کشته شه»؛ مردم به ماشین نیروی انتظامی حمله کرده و نفرات آن را کتک زدند.
بروجرد: هزاران نفر از مردم در خیابان شعار میدادند: «ایرانی باغیرت؛ حمایت؛ حمایت».
نجف آباد: مردم نجف آباد در خیابانها شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
مشهد: مردم یک ماشین نیروی انتظامی را چپ کردند و سپس ماشین را به آتش کشیدند.
نوشهر: هزاران نفر از مردم نوشهر در خیابان تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
ایذه: هزاران نفر در خیابانهای ایذه تجمع کرده و شعار دادند.
دلیجان: مردم به خیابانها ریخته و شعار «سر اومد؛ سر اومد؛ کاسه صبر مردم» را سر دادند.
شیراز: هزاران نفر از مردم شیراز در خیابانها شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
شاهین شهر: عکس خامنه ای توسط مردم لگدمال شد.
۱۰ دی ۹۶
تهران: در خیابانهای ولیعصر جنوبی؛ نوفل لوشاتو؛ وصال – تقاطع انقلاب؛ تجمع‌های مردمی شکل گرفت. بخشی از مردم به سمت ساختمان صدا و سیما؛ بخشی به سمت هفت حوض برای تصرف ۳پایگاه ناجا؛ ۱پایگاه سپاه (خیابان مدنی؛ تقاطع گلبرگ) حرکت کردند.
نرسیده به چهارراه ولیعصر؛ جمعیت زیادی ایستاده و پا میکوبیدند و رو به گارد ضدشورش شعار میدادند: «بیشرف؛ بیشرف».
در میدان فردوسی گارد ضد شورش به صورت متراکم؛ ایستاده بود و با ماشین آبپاش به سمت مردم حمله میکرد.
دستگیرشدگان جدید را به زندان اوین بردند.
در میدان انقلاب؛ نیروی انتظامی مردم را مورد حمله قرار داده و با باتوم آنها را می‌زد.
در چهارراه ولیعصر جوانان شعار میدادند: «اصلاح گرا؛ اصولگرا؛ دیگه تمومه ماجرا».
در خیابان کارگر نیروهای موتورسوار در خیابان بودند. مردم شعار میدادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم».
در خیابان انقلاب – کارگر شمالی؛ به رغم هجوم گارد ؛ جوانان در مقابل آنها ایستاده اند. سطل‌های زباله را آتش کشیده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم»؛ «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. آنها با گارد ضدشورش درگیر شده و آنها را کتک زدند.
در خیابان انقلاب؛ جوانان خودروی نیروی انتظامی را واژگون کرده و آتش زدند.
در چهارراه کشاورز – کارگر شمالی؛ مردم شعار میدادند: «مرگ بر خامنه ای».
در میدان انقلاب هزاران نفر در حال راهپیمایی شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. مردم در حال جنگ و گریز بود.
در تئاتر شهر گارد ضدشورش با موتور و پیاده در ابعاد زیاد ایستاده بود. منطقه مثل منطقه جنگی شده بود.
دانشجویان در دانشکده هنر تجمع کرده و شعار میدادند: «مرفهان بی درد؛ مایه ننگ ملت»؛
قلعه حسن خان: مردم به خیابانها آمده و در جنگ و گریز با نیروی انتظامی و گارد بودند
کرمانشاه: گارد ضدشورش در تمام خیابانها صف کشیده بودند. مردم با شعار «مرگ بر روحانی» به سمت نیروی انتظامی حمله کرده و شعار «بیشرف؛ بیشرف» میدادند. صحنه میدان آزادی؛ حالت جنگ و گریز دارد. نیروی انتظامی جوانان را با باتوم به شدت میزدند. مردم به نیروهای انتظامی حمله کرده و آنان را بشدت کتک زدند.
دورود: در دورود به سمت مردم گاز اشک آور میزدند. مردم شعار میدادند: «میکشم؛ میکشم؛ آنکه برادرم کشت».جانباختگان دورود توسط اداره اطلاعات به خرم آباد منتقل شدند. به خانوادههای آنها گفته شده بود؛ حق ندارید برای کشته شدگان مراسم بگذارید.
تویسرکان: تجمع مردم شکل گرفت. آنها شعار میدادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم». نیروی انتظامی در تعقیب وگریز با جوانان؛ به سمت آنان شلیک کرد که عده ای مجروح شده و یک نفر کشته شده است. مردم در مقابل فرمانداری تجمع کرده و ماشین فرماندار را آتش زدند. این آتش سوزی باعث سوختن بخشهایی زیادی از در ورودی و سردر فرمانداری شد. به سمت مردم تیراندازی شد. مردم شعار «مرگ بر خامنه ای» سر دادند.
شهریار: تظاهرات مردم شکل گرفت.
مشهد: مردم در مشهد تجمع کرده و شعار «مرگ بر جمهوری آخوندی»؛ «سیدعلی حیا کن؛ مملکتو رها کن» سر دادند. گارد ضدشورش به آنها حمله کرده و گاز اشک آور می‌زد.
مردم خودروی بسیجیان را واژگون کرده و به آتش کشیده و شعار: «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
قهدریجان: مردم در قهدریجان شعار میدادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم».
نورآباد: مردم در نورآباد با گارد ضدشورش در جنگ و گریز بودند.
شاهین شهر: در سطح شهر درگیری بسیار شدیدی بین مردم و گارد ضدشورش پیش آمد. در این درگیری تعدادی از مردم کشته و زخمی شدند. شدت این درگیری به حدی بود که همه پزشکان را به بیمارستان فرا خواندند.
مردم به مقر گردان۱۰۴ امام حسین متعلق به سپاه؛ حمله کرده و آن را به تصرف خود درآورده و محل را به آتش کشیدند. سپاه در مقابل حمله مردم؛ به سمت آنان گلوله مشقی شلیک میکرد؛ اما کسی پراکنده نمی‌شد و مردم کماکان در محل باقی ماندند.
مردم همچنین در ادامه به سمت شهرداری و فرمانداری رفتند و شیشه های ساختمان شهرداری را شکستند.
مردم ماشین‌های مربوط به سپاه و بسیج را در خیابانها چپ کرده و به آتش کشیدند. در این درگیری ها دستکم ۱۰خودرو شامل اتوبوس‌ها و ماشین‌های ارگان‌های سرکوبگر در آتش سوخت.
نیروهای ضدشورش در برابر ایستادگی مردم؛ اقدام به شلیک نموده و دستکم سه نفر از مردم را کشتند.
تیراندازی خیلی شدید در جریان بود. نیروهای انتظامی فرار میکردند.
شیراز: در شیراز در زد و خوردی که بین یک جوان با چند بسیجی به وجود آمد. در باغ ارم گارد ضدشورش مردم را مورد ضرب و شتم قرار دادند.
ایلام: مردم در میدان ۲۲بهمن تجمع کردند. آنها شعار میدادند: «مرگ بر دیکتاتور»؛ «ملت گدایی میکند؛ آقا خدایی میکند». جنگ و گریز مردم با پلیس شکل گرفت. موتورسوارهای گارد ضدشورش مردم را دنبال میکردند.
اصفهان: مردم اصفهان نیروی انتظامی را هو میکردند.
دهدشت: مردم دهدشت به خیابانها آمده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه باهم هستیم» سر دادند.
الیگودرز: مردم الیگودرز در خیابانها فریاد میزدند: «مرگ بر تو»؛ «سوریه را رها کن؛ فکری به حال ما کن».
نهاوند: مردم نهاوند در خیابانها شعار میدادند: «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم».
رشت: در رشت جمعیت زیادی در خیابانها آمده و تظاهرات کردند. مردم چند بسیجی را که به تجمع مردم حمله کرده بودند؛ گوشمالی حسابی دادند.
بوکان: مردم در بوکان تجمع کرده و شعار میدادند.
هشتگرد: در هشتگرد مردم عکس بزرگ خامنه ای را پایین کشیده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
اهواز: در خیابان نادری اهواز گارد ضدشورش تمامی خیابان را پوشانده بود. مردم تجمع کردند. گارد ضدشورش به تجمع مردم حمله کرد. آنها ماشین نیروی انتظامی را گرفته و آن را هل داده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
مردم مقر پلیس اهواز را سنگ باران کردند.
همدان: مردم در خیابانها تجمع کرده و شعار میدادند: «مرگ بر گرانفروش».
مراغه: مردم مراغه تجمع کردند. نیروی انتظامی در خیابانها حضور داشت.مردم به سمت نیروی انتظامی سنگ پرتاب کرده و صحنه جنگ و گریز شده بود. مردم به فرمانداری حمله کرده و تابلو آن را می‌کنند و به پلیس «بیشرف؛ بیشرف» می‌گویند.
اردبیل: مردم با گارد ضد شورش درگیری شدیدی داشتند و شعار «بیشرف؛ بیشرف» میدادند.
چابهار: مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر روحانی» میدادند.
ارومیه: مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
نهاوند: مردم تجمع کرده شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» سر دادند.
خوی: مردم خوی تجمع کردند. آنها شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ سر دادند.
سنندج: مردم سنندج تجمع کرده و با گارد ضدشورش درگیر شدند.
لاهیجان: در لاهیجان مردم تجمع کردند و شعار میدادند
بهشهر: مردم در بهشهر تجمع کردند. گارد ضدشورش مردم را می‌زد.
خرمدره: مردم خرمدره با نیروی انتظامی درگیر شده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» سر دادند. گارد ضدشورش به مردم گاز اشک آور می‌زد؛ مردم هم به سمت آنها گاز اشک آور را پرتاب میکردند.
تاکستان: جمعیت زیادی با شتاب حرکت کرده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» سر دادند. در چهارراه غفاری جوانان با چوب و سنگ به یک کیوسک پلیس حمله کردند. مردم به یک حوزه علمیه حمله کردند و فریاد میزنند: «دوربین؛ دوربین».
تبریز: مردم تبریز با نیروهای انتظامی و گارد ضدشورش در حالت جنگ و گریز بودند. در منطقه آبرسان؛ نیروی انتظامی سعی میکند مردم را پراکنده کند.
اراک: در خیابان قائم مقام؛ مردم در وسط خیابان سطل‌های آشغال را آتش زده و شعار «مرگ بر خامنه ای» سر دادند خیابان از ماشین‌های بسیج و موتورهای آنها پر شده بود.
خرم آباد: در خرم آباد در خیابان انقلاب؛ جنگ و گریز بین مردم و گارد ضدشورش در جریان بود
اسدآباد: در اسدآباد مردم در جنگ و گریز بودند. گارد ضدشورش مردم را تعقیب میکرد.
ایذه: مردم تظاهرات کردند. این تظاهرات تا پاسی از شب ادامه داشت. گارد اقدام به شلیک به سوی مردم کردند. یکی از پزشکان در ایذه گفت: «کنترل شهر دست مردم است. تا بحال ۱۰نفر کشته و بیشتر از ۳۰نفر مجروح شده‌اند». از نیروهای گارد ضدشورش نیز ۳نفر بدست مردم کشته شدند. صدای تیراندازی و آژیر آمبولانس‌ها در سطح شهر به گوش می‌رسد.
مردم ایذه از عموم مردم ایران خواستند که به کمک آنان بشتابند و از مردم شهر خواسته اند تا خیابانها را ترک نکنند و تا تعیین تکلیف وضعیت در خیابان بمانند.
دولت ایران برای اینکه امکان انتشار خبرها از این شهر به بیرون نباشد؛ خطوط اینترنت را بشدت ضعیف کرده است.
۱۱دی۹۶
تهران: در میدان ونک تجمع شکل گرفت. مردم حالت تهاجمی داشته و با شتاب حرکت میکردند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر میدادند. نیروی ضدشورش هم در میدان ونک به فاصله چند متر از همدیگر ایستاده بود.
در میدان انقلاب مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور» داده و نیروی انتظامی هم گاز اشک آور شلیک میکرد.
مقابل دانشگاه تهران؛ نیروی انتظامی و گارد ضدشورش به صورت فشرده و به صف ایستاده بودند مردم هم به صورت پراکنده حضور داشتند
در میدان انقلاب؛ خیابان کارگر؛ موتورسواران انتظامی روی مردم میرفتند. مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ «سرنگون؛ سرنگون» میدادند.
در میدان آزادی گارد ضدشورش مستقر و ترافیک ایجاد کرده بود.
در نقطه ای از تهران جنگ و درگیری مردم با نیروی انتظامی بود. نیروی انتظامی با باتوم مردم را میزدند؛ مردم هم جمعی به نیروی انتظامی حمله میکردند.
در میدان آزادی گارد ضدشورش مستقر بود و ترافیک ایجاد کرده بود.
در تهران در میدان ونک مردم حالت تهاجمی داشتند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر میدادند.
در میدان انقلاب مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند و نیروی انتظامی هم گاز اشک آور شلیک می‌زد.
در میدان انقلاب و خیابان نواب؛ شب گارد ضدشورش بسیار فشرده و با موتور و پیاده بودند و فضای حکومت نظامی حاکم کرده بودند.
در میدان انقلاب؛ خیابان کارگر؛ موتورسواران انتظامی روی مردم میرفتند. مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ «سرنگون؛ سرنگون» میدادند.
نیروی انتظامی با باتوم مردم را می‌زد؛ مردم هم جمعی به نیروی انتظامی حمله میکرده و شعار «بریز بیرون هموطن؛ حقتو فریاد بزن»سر میدادند.
کرمانشاه: در میدان آزادی جمعیت زیادی جمع شده و شعار «مرگ بر روحانی» سر دادند. گارد ضدشورش مردم را دنبال کرده و مردم هم شعار «بیشرف؛ بیشرف» سر دادند.
مردم در حالت جنگ و گریز بوده و شعار میدادند: «ما بچه های جنگیم؛ بجنگ تا بجنگیم»؛ مردم تابلوی بسیج را کامل از جا کندند.
رشت: در رشت در چهارراه میکائیل مردم تظاهرات کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
یزد: مردم تجمع کرده و شعار میدادند.
نورآباد ممسنی: مردم در تجمع تهاجمی بوده؛ در خیابانها آتش روشن کرده و خیابان را بستند.
نهاوند: نیروی انتظامی و گارد ضدشورش بصورت یگانی در خیابانها رژه میرفتند و با باتوم روی سپرهای خود میکوبیدند. هزاران نفر در خیابانها تجمع کرده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» سر میدادند.
تاکستان: مردم تاکستان با گارد ضدشورش در جنگ و گریز بود. گارد به سمت مردم تیراندازی میکرد.
همایونشهر: مردم شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ «ایرانی باغیرت؛ حمایت؛ حمایت» سر دادند.
شهرضا: فضای شهر متشنج بود. مردم گارد ضدشورش را هو کرده و شعار میدادند: «هیهات مناالذله»؛
دورود: در دورود دولت ایران نیروهای بسیج را بصورت گسترده وارد کرده بود
ابهر: در ابهر گارد ضدشورش در میدان آزادی؛ انقلاب و امام حسین مستقر شده و پست ایست بازرسی برپا کرده بودند.
اصفهان: در اصفهان یک حکومت نظامی اعلام نشده؛ برقرار بود. خطوط اینترنت و خط موبایلها به شدت کند بود. همه شبکه های اجتماعی در این شهر فیلتر شده بود. گارد ضدشورش سر هر چهارراه ایستاده بود.
اهواز: در اهواز گارد ضدشورش در صفوف جمعی رژه رفته و به حالت بدو رو پایشان را زمین کوبیده و باتومشان را روی زره شان میکوبیدند.
مشهد: در مشهد گارد ضدشورش با ماشین و پیاده سرتاسر خیابان مستقر شده بود.
دهلران: مردم دهلران تظاهرات کرده و شعار میدادند: «آقا خدایی میکند؛ ملت گدایی میکند».
گیلانغرب: در گیلانغرب مردم در حال جنگ و گریز بوده و وسط خیابان آتش روشن کرده و به سمت گارد ضدشورش سنگ پرتاب میکردند.
قهدریجان: مردم قهدریجان اصفهان تجمع کرده و شعار میدادند: «آخوند باید گم بشه»؛ در اثر شلیک گارد ضدشورش تعدادی جان باختند، حداقل ۵ کشته گزارش شد.
سنندج: در سنندج گارد ضدشورش خیلی زیاد بود. مردم با گارد حالت جنگ و گریز داشتند. گارد به سمت مردم حمله کرده؛ مردم هم شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
بانه: مردم در بانه برای مهار کردن موتورسوران از میخ چند پر برای پنچر کردن موتورها و میله های بلند برای پرتاب سمت چرخ‌ها استفاده کردند.
کنگاور: در کنگاور مردم شعار میدادند: «نیروی انتظامی؛ حمایت؛ حمایت».
کرج: در کرج در سه راه گوهردشت؛ مردم جاده را بستند. گارد ضدشورش به مردم تیراندازی میکند و مردم حالت جنگ و گریز دارند.
مردم دادگاه را تصرف کرده و پرونده‌ها؛ عکسهای خامنه ای و خمینی را آتش زدند. مردم یک باتوم را به غنیمت گرفته و شعار میدادند: «کرجی میمیرد؛ ذلت نمیپذیرد».
در زیر پل جمهوری؛ گارد ضدشورش گاز اشک آور شلیک میکرد.
هشتگرد: مردم شعار «این آخرین پیامه؛ هدف فقط نظامه» سر دادند.
تویسرکان: به صورت شهر جنگ زده شده بود. گارد شلیک مستقیم کرده و تعدادی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند.
شادگان: جنگ و گریز بین مردم و گارد ضدشورش بود. گارد گاز اشک آور زیادی پرتاب کرده بود. گارد به سمت مردم شلیک میکرد.
مسجد سلیمان: مردم عکس خامنه ای را پایین کشیده و پاره کردند و شعار «مرگ بر خامنه ای» دادند.
قشم: در قشم یک یگان ویژه به مردمی که در خیابانها بودند می‌گفت: «ما یگان ویژه شدیم که با اجنبی بجنگیم نه با شما». این یگان ویژه به مردم پیوست.
همدان: در همدان مردم شعار میدادند: «خامنه ای قاتله؛ ولایتش باطله».
بندر انزلی: در بندر انزلی در خیابان چراغ برق مردم به خیابان آمده و تظاهرات کردند.
تبریز: در تبریز فضای شهر ملتهب بود و مردم دسته دسته در خیابان بودند.
زنجان: در زنجان مردم در جنگ و گریز با گارد ضدشورش و نیروی انتظامی بودند. گارد به سمت مردم شلیک میکرد.
۱۲دی۹۶
تهران: تظاهرات از بعدازظهر از قسمت غرب (خیابان ستارخان به سمت فلکه دوم صادقیه)؛ شرق (مسیرهای منتهی به میدان نبوت)؛ مرکز (خیابان کارگر شمالی) شروع شد. از صبح دورتادور و در مقابل دانشگاه تهران گارد ضدشورش و نیروی انتظامی ایستاده بودند. نیروهای موتورسوار گارد ضدشورش برای ایجاد فضای رعب و وحشت؛ رژه میرفتند؛ مردم هم در مقابل شعار «توپ تانک فشفشه؛ آخوند باید گم بشه» سر میدادند. گارد هم به مردم حمله میکرد.
در خیابان ولیعصر نیروی انتظامی سوار بر موتورهایشان ایستاده بودند. مردم شعار میدادند.
مردم در میدان انقلاب؛ خیابان جردن و خیابان جمهوری تجمع داشتند و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» را میدادند.
در مقابل زندان اوین؛ دراویش که زندانی دارند روی زمین نشسته و تحصن کردند تا از انتقال زندانیان؛ ممانعت کنند.
اهواز: مردم در اهواز تجمع کرده و شعار «نیروی انتظامی؛ حمایت؛ حمایت» دادند.
ساری: در ساری گارد ضدشورش در مقابل ساختمان صدا و سیما به صورت گسترده حضور داشت.
ایذه: در ایذه مسیرهای منتهی به میدان شهر؛ توسط نیروی انتظامی با تابلو ایست؛ بسته شده و نیروی انتظامی در محل ایستاده بود.
مشهد: گارد ضدشورش سوار بر موتور و پیاده در خیابانهای مشهد حضور داشتند. غلظت نظامی در شهر بالا بود. یکی از تظاهرکنندگان با ضربه باتوم بیهوش شده بود و مردم دور او جمع شده و شعار «پلیس ما؛ ننگ ما» سر داده بودند. ساعت ۸ شب ؛ در پارک ملت؛ مردم در جنگ و گریز بودند. موتور نیروی انتظامی را آتش زده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
سنندج: در سنندج مردم از ساعت ۵ صبح تجمع‌اشان را شکل دادند و شعار میدادند. به دلیل حکومت نظامی در سنندج؛ گارد ضدشورش ۱۳ نفر را دستگیر و آنان را به زندان منتقل کرد.
رشت: مردم رشت در کوچه پس کوچه های منتهی به سبزه میدان به سمت بسیجیان نارنجک دستی پرتاب میکردند.
تبریز: در تبریز گارد ضدشورش و نیروی انتظامی سواره و پیاده برای جلوگیری از تجمع مردم در میدان ساعت؛ مستقر شده بودند.
کرج (گوهردشت): در گوهردشت کرج؛ مردم آتش روشن کردند و شعار «زندانی سیاسی؛ آزاد باید گردد» میدادند. گارد ضدشورش به سمت مردم یورش می‌برد و مردم شعار «بیشرف؛ بیشرف» میدادند.
کاشان: در کاشان؛ مردم در مقابل دادگستری تجمع کرده و دادگستری را به آتش کشیدند. مردم شعار میدادند: «توپ تانک فشفشه؛ آخوند باید گم بشه».
بهبهان: در بهبهان مردم حوزه علمیه شهر را آتش زدند.
لنجان: مردم در لنجان مسلحانه به فرمانداری لنجان حمله کردند.
تاکستان: در تاکستان گارد ضدشورش بصورت فشرده و متراکم در سطح شهر به صورت موتور سوار و پیاده حضور داشتند. مردم ساختمان تبلیغات اسلامی را آتش زدند.
اسلام آباد غرب: مردم با نیروی انتظامی در حال جنگ و گریز هستند.
قهدریجان: در قهدریجان خانوادههای دستگیر شدگان مقابل سپاه و سایر ارگان‌هایی دولتی؛ تجمع کرده بودند.
حاجی آباد: مردم در حاجی آباد (مرکز شهر زرین دشت در استان فارس)؛ دکل اصلی صدا و سیما را بطور کامل تخریب کردند. در نتیجه تمام شبکه های تصویری و صوتی رژیم از دسترس خارج شد.
بانه: در بانه در مناطق مختلف؛ مردم روی دیوارها؛ ساختمان صدا و سیما؛ دانشگاه و … شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ نوشته بودند.
اصفهان: مردم در اصفهان تجمع کرده و شعار «توپ تانک فشفشه؛ آخوند باید گم بشه»؛ سر دادند. مردم خیابان کهن دژ را به تصرف کامل خود درآورده و شعار «میکشم؛ میکشم آنکه برادرم کشت» را سر داده بودند و گارد و بسیجی‌ها فرار کردند.
همدان: مردم همدان وارد پایگاه بسیج به نام شفیعی شده و آن را تصرف کردند.
اردبیل: در اردبیل گشت‌های پیاده گارد ضدشورش در شهر گشت میدادند. فضای شهر ملتهب بود.
ارومیه: در ارومیه مردم تجمع کرده و با گارد ضدشورش که به مردم حمله میکرد؛ در جنگ و گریز بودند.
خرم آباد: در خرم آباد مردم در خیابان تجمع کرده و شعار «میکشم؛ میکشم هر که برادرم کشت» را سر داده بودند.
۱۳دی۹۷
تهران: در میدان انقلاب گارد ضدشورش بصورت پیاده و موتورسوار با فاصله از هم ایستاده بودند. مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ سر دادند.
گارد ضدشورش به مردم حمله کرد و مردم هم شعار «بیشرف؛ بیشرف»؛ «میمیریم؛ میمیریم ایران را پس میگیریم»؛ میدادند.
خیابان انقلاب به سمت کارگر شمالی؛ مملو از جمعیت بود. بین مردم و گارد ضدشورش؛ جنگ و گریز بود. در خیابان ولیعصر مردم با گارد ضدشورش درگیر شدند.
دراویش در مقابل زندان اوین تجمع کرده و شعار «الله اکبر» میدادند.
در میدان انقلاب؛ گارد ضدشورش بصورت پیاده و موتورسوار با فاصله از هم ایستاده بودند. خیابان انقلاب به سمت کارگر شمالی؛ مملو از جمعیت بود. بین مردم و گارد ضدشورش؛ جنگ و گریز بود. مردم شعار «خامنه ای؛ ننگ به نیرنگ تو»؛ سر داده بودند.
در خیابان جمهوری مردم شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» را سر داده بودند.
در خیابان کارگر شمالی؛ خیابان رستم؛ مردم و نیروی انتظامی درگیری تن به تن داشتند.
در چهارراه ولیعصر؛ خیابان مظفر؛ درگیری شدید بود. مردم شعار «بسیجی بی ناموس»؛ داده و به سمت بسیج سنگ پرتاب میکردند.
در ولیعصر در طول خیابان مردم آتش روشن کرده بودند و شعار «مرگ بر دیکتاتور»؛ «میکشم میکشم آنکه برادرم کشت» را میدادند و به سمت نیروی انتظامی سنگ پرتاب میکردند.
در نقاط دیگر شهر؛ گارد ضدشورش به مردم حمله کرد و مردم هم شعار «بیشرف؛ بیشرف»؛ «میمیریم؛ میمیریم ایران را پس میگیریم»؛ میدادند.
نیروی انتظامی بصورت خطی مقابل مردم ایستاده بود. مردم شعار «نیروی انتظامی؛ حمایت؛ حمایت» میدادند.
در مسیر میدان انقلاب به سمت ولیعصر روی پشت بام‌ها تک تیرانداز گذاشته بودند. تعداد زیادی از ماشین‌های آتش نشانی از دروازه دولت به سمت میدان انقلاب میرفتند.
در میدان هفت حوض تعداد زیادی از نیروهای گارد ویژه ایستاده بودند.
یک موتور گارد ویژه توسط مردم آتش زده شده و مردم اطراف آن ایستاده بودند.
سقز: در سقز نیروهای مردمی در زیوه از توابع سیلوانه؛ در حمایت از تظاهرات سراسری در ایران؛ نیروی انتظامی را مورد هدف قرار دادند که در نتیجه ۴ نفر از مأموران نیروی انتظامی کشته و ۴نفر مجروح شدند. نیروهای مردمی خواسته اند که نیروها و پرسنل مردمی انتظامی و نظامی به صفوف قیام کنندگان بپیوندند و دست از سرکوب مردم بردارند.
اردبیل: مردم در خیابان شریعتی تظاهرات کردند.
ملایر: مردم با جمعیت بالا تجمع کردند. آنها شعار میدادند: «ملت گدایی میکند؛ آقا خدایی میکند».
خرم آباد: مردم در خرم آباد تجمع کرده و دکل صدا و سیمای رژیم را در استان لرستان از کار انداختند.
شادگان: مردم شادگان هفتمین روز قیام را با شعار «با خون و جانم فدایت ای اهواز» به زبان عربی برگزار کردند.
اصفهان: بین مردم و گارد ضدشورش درگیری پیش آمد و صحنه جنگ و گریز بود. گارد به سمت مردم تیراندازی میکرد. صحنه جنگ و گریز بود.
نوشهر: مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
کرمانشاه: مردم با گارد و نیروی انتظامی؛ در جنگ و گریز هستند و مأموران سرکوبگر فرار کردند. در کرمانشاه یکی از نیروهای گارد ضدشورش ضمن اعلام خستگی در جنگ و گریز با جوانان گفت: «ما از جمعه ۸دی تاکنون در آماده باش هستیم و همه زندگی ما تباه شده است. ما در میدان گاراژ هستیم و وقتی هم مردم نیستند؛ ما بایستی اینجا بمانیم».
مریوان: در تجمع مردم مریوان؛ یکی از جوانان بر اثر پرتاب نارنجک توسط نیروی انتظامی جان خود را ازدست داد.
قورتان: مردم در روستای قورتان از توابع بخش بن رود شهرستان اصفهان؛ با گارد ضدشورش در جنگ و گریز بودند.
زرین شهر: تعداد زیادی از مردم در زرین شهر تجمع کرده بودند
شاهین شهر: در شاهین شهر جوانان شعار «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
همایونشهر: جوانان در سطح شهر اقدام به تظاهرات و درگیری با نیروهای سرکوبگر کردند.
خرم آباد: در خرم آباد در درگیری بین مردم و گارد ضدشورش؛ چند مأمور گارد خودشان را تسیلم مردم کردند. مردم در خرم آباد تجمع کرده و دکل صدا و سیمای رژیم را در استان لرستان از کار انداختند.
دزفول: مردم تجمع کرده و شعار «سیدعلی حیا کن؛ سلطنت را رها کن» دادند.
شادگان: مردم هفتمین روز قیام را با شعار «با خون و جانم فدایت ای اهواز» به زبان عربی برگزار کردند. در شادگان جنگ و گریز بین جوانان و نیروی انتظامی بود. با اینکه تعداد جوانان کم بود؛ ولی به نیروهای انتظامی سنگ میزدند. مردم به سمت گارد ضدشورش حمله کردند و گارد هم به سمت مردم تیراندازی کرد.
خرمشهر: مردم در مناطق مختلف شهر دست به اعتراض و تظاهرات زدند.
ایذه: مردم در مناطق مختلف شهر دست به اعتراض و تظاهرات زدند.
مسجدسلیمان: در درگیری های مردم با انتظامی؛ یکی از جوانان شهر براثر شلیک مستقیم جان خودش را از دست داد.
سربندر: در سطح شهر؛ عده ای مسلح به سوی ماشین راهنمایی و رانندگی شلیک کردند.
اهواز: جوانان در این شهر اقدام به تخریب عکس خمینی و تظاهرات در سطح شهر کردند.
ایلام: مردم با سنگ و چوب گارد ضدشورش و نیروی انتظامی را تعقیب و فراری دادند. مردم یک بنر را پایین کشیده و آن را آتش زدند. مردم شعار «بیشرف؛ بیشرف» علیه نیروی انتظامی میدادند.
بندرعباس: در بندرعباس مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ «مرگ بر دیکتاتور» میدادند.
رشت: در سطح شهر بین مردم و نیروهای سرکوبگر جنگ و گریز بود.
ابهر: جوانان در میدان معلم این شهر اقدام برپایی آتش کردند و بخشی از میدان را به آتش کشیدند.
۱۴دی۹۶
تهران: خانواده دستگیر شدگان قیام و همچنین دراویش در مقابل زندان اوین تجمع و تحصن کردند. آنها ترانه «دایه دایه وقت جنگه» را می‌نواختند و می‌خواندند.
در خیابان ولیعصر تعداد زیادی نیروهای امنیتی مستقر شده بودند. نیروهای امنیتی صندوق عقب کلیه ماشینها را بازرسی میکردند که اگر چوب در آن باشد؛ بردارند و در دست مردم نماند.
در میدان هفت تیر مردم تجمع کردند. در ابتدای مفتح جنوبی و ابتدای کریم خان؛ مردم تجمع کردند.
در چهارراه توحید؛ جمعیت شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ سر داده بودند.
قرچک ورامین: در قرچک ورامین در ابتدای خیابان محمد آباد مردم با مأمورین امنیتی درگیر شدند.
رباط کریم: مردم نسیم شهر در شهرستان رباط کریم در پارک شهریار با گارد ضدشورش درگیر شدند.
تبریز: حدفاصل بانک ملی و بازار؛ جمعیت زیادی از جوانان تظاهرات کردند. فضای امنیتی شهر خیلی سنگین بود. همه نقاط گارد ضدشورش پخش بودند.
دانشجویان دانشگاه هنر تبریز؛ در اعتراض به بازداشت دانشجویان در محوطه دانشگاه تحصن کردند. آنها روی دست‌نوشته هایشان نوشته بودند: «دانشگاه پادگان نیست».
کرج: در گوهردشت درگیری شدیدی بین مردم با گارد ضدشورش و نیروی انتظامی صورت گرفت.
شهرضا: جمعی از دانشجویان شهرضا در حمایت از قیام کندگان بیانیه ای دادند.
نجف آباد: در داخل زندان نجف آباد شورش درگرفته است. گروهی از مردم در خارج زندان؛ شعار میدهند. یگان ضدشورش وارد عمل شده است.
دیزیچه: دیزیچه شهری در بخش مرکزی شهرستان لنجان است که مردم ۲دکل و تجهیزات مربوط به ایرانسل و رایتل را در این شهرستان به آتش کشیدند.
عسلویه: بخشی از کارگران در عسلویه و پارس جنوبی اعتصاب خود را شروع کردند.
دزفول: جمعیت زیادی در تظاهرات شرکت کردند.
گنبد کاووس: در گنبد کاووس مردم و جوانان تجمع کردند.
اهواز: مردم در خیابان نادری تجمع کرده و دستهایشان را بالا برده و به عربی شعار میدادند. گارد ضدشورش بصورت دو نفره روی موتور با سروصدا در خیابانهای اهواز حرکت می‌کنند و بوق میزنند.
کرمانشاه: مردم در تاریکی تظاهرات کردند و شعار «توپ تانک فشفشه؛ رهبر باید گم بشه»؛ «مرگ بر خامنه ای» سر دادند و بصورت گروهی با نیروهای سرکوبگر در تعقیب و گریز بودند. گارد ضدشورش مسیر گاراژ را بسته بود. مردم هم با بوق‌های ممتد اعتراضشان را نشان دادند.
شیراز: مردم آتش بزرگی روشن کرده بودند و شعار «ایرانی با غیرت؛ حمایت؛ حمایت»؛ «مرگ بر دیکتاتور» سر داده بودند.
اصفهان: مردم در سطح شهر تظاهرات کرده و شعار میدادند.
شاهین شهر: در این شهر بین بین جوانان و گارد ضدشورش درگیری بود و جوانان حالت جنگ و گریز داشتند. جمعیت شعار «مرگ بر خامنه ای» میدادند و به طرف مأموران سنگ پرتاب میکردند.
حمیدیه و کوت عبدالله: درگیری مسلحانه بین مردم و گارد ضدشورش صورت گرفت.
مشهد: مردم در مشهد در بلوار سجاد تجمع کردند. جمعیت زیاد بود و مردم شعار «توپ تانک فشفشه؛ آخوند باید گم بشه» سر دادند.
الیگودرز: مردم تجمع کرده و شعار «خامنه ای حیا کن؛ مملکتو رها کن» سر دادند.
زنجان: در زنجان همه ماشینها بعنوان اعتراض بوق میزدند.
زاهدان: مردم در زاهدان تجمع کرده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم»؛ سر دادند.
۱۵دی۹۶
تهران: مردم و جوانان در چهارراه ولیعصر تقاطع فردوسی با گارد ضدشورش درگیر شدند. مردم شعار میدادند. لباس شخصی‌های زیادی در خیابانها بودند.
مسير راه آهن به سمت وليعصر جمعيتي در حال حركت بود. مترو را بسته ولي مردم پياده و عده اي با اتوبوس میرفتند.
در میدان انقلاب گارد ضدشورش زیادی که سوار بر موتور بوده و یا كنار خودرو ایستاده و میدان را پر کرده بودند. جو امنيتي بالا بود و مامورين با ماشينهاي مختلف مستقر شده بودند.
در میدان انقلاب نیروی انتظامی به سوی مردم شلیک کرد که در اثر آن یک نفر از مردم مجروح شد. تا مدتها صدای شلیک ممتد تیراندازی از میدان انقلاب می آمد.
از خیابان منیریه به سمت راه آهن صحنه درگیری مردم با گارد ضدشورش بود.
حد فاصل نارمک تا تهرانپارس شلوغ بود.
در خیابان پیروزی درگیری شدیدی بین مردم و نیروی انتظامی پیش آمد. نیروی انتظامی به سمت مردم شلیک کرد.
در نظام آباد مردم تجمع کردند.
مردم و جوانان در خیابان ولیعصر و پارک دانشجو شعار «مرگ بر خامنه ای» سر داده و به سمت میدان آزادی حرکت کردند. گارد ضدشورش با مردم درگیر شد. به سمت میدان آزادی ترافیک زیاد بود. عده ای از مردم در مسیر میدان آزادی در چند نقطه پراکنده شدند که در قسمت‌های دیگر به سمت میدان آزادی بروند و به جمعیت بپیوندند.
تبریز: در مسابقه فوتبال که در ورزشگاه سهند در تبریز بین تیم‌های تراکتورسازی و استقلال انجام شد؛ جمعیت یک‌صدا شعار «خامنه ای حیا کن؛ مملکتو رها کن» را سر دادند، تلویزیون رژیم که این مسابقه را مستقیم پخش میکرد؛ پخش زنده را قطع کرد تا صدای جمعیت شنیده نشود. نفرات داخل استادیوم یک‌صدا به ترکی شعار میدادند: «ملت آذربایجان ذلت نمیپذیرد»
مردم در خیابانها حالت جنگ و گریز دارند و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
بعدازظهر مردم در خیابانهای آبرسان و راه آهن تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
کاشان: در چهارراه شاهد جوانان در جنگ و گریز گارد ضدشورش بود و به سمت آنها سنگ پرتاب میکردند. آنها چراغ راهنمایی سر راهشان را تخریب کردند.
اصفهان: مردم از پل تا چهارراه نظر در خیابان بودند.
اهواز: مردم بسیج فاطمه را آتش زدند.
آبادان: یک موتور سوار دو نفره مقر نیروی انتظامی را به رگبار بسته و آنرا سوراخ سوراخ کردند.نیروهای انتظامی اجازه فیلمبرداری به مردم از محل اصابت گلوله ها را نداند.
سنندج: مردم در خیابان انقلاب و ۶ بهمن این شهر تجمع کردند.
رشت: در مسابقه فوتبال بین تیم‌های فولاد تبریز و سپیدرود در استادیوم میرزا کوچک خان؛ نفرات شرکت کننده در استادیوم و جوانان؛ شعار «مرگ بر خامنه ای» دادند.
اراک: مردم در فرمانداری را شکسته و وارد ساختمان شدند.
خمین: مردم به خیابان آمده و شروع به دادن شعار کردند.
ارومیه: مردم در منطقه حسین آباد با نیروهای انتظامی درگیری شدند. درگیری سنگین و شدید بود و در اثر آن شماری از نیروی انتظامی توسط مردم از پای درآمدند.
اصفهان: از سی و سه پل تا چهارراه نظر شلوغ بود. مردم تجمع کرده ولی شعار نمی‌دادند. مأموران در خیابان زیاد بودند.
کاشان: در چهارراه شاهد جوانان در جنگ و گریز با گارد ضدشورش بودند و به سمت آنها سنگ پرتاب میکردند و چراغ های چراغ راهنمایی و رانندگی سر راهشان را تخریب میکردند.
جوی آباد: مردم به پایگاه بسیج حمله و آنجا را به آتش کشیدند.
شاهین شهر: مردم با گارد ضدشورش درگیر شدند. چند ماشین ماشین گارد را آتش زدند و به سمت آنها سنگ پرتاب می‌کنند و شعار «بیشرف؛ بیشرف» میدهند.
قزوین: بین مردم و گارد ضدشورش درگیری سنگینی به وجود آمد و قیام کنندگان از عموم مردم خواسته بودند که به کمک آنها بشتابند.
تاکستان: مردم تجمع کرده و شعار «مرگ بر روحانی»؛ «توپ تانک فشفشه؛ آخوند باید گم بشه» سر دادند.
سنندج: مردم در خیابان انقلاب و ۶بهمن تجمع کردند.
بوکان: بین مردم و گارد ضدشورش درگیری بود.
کامیاران: بین مردم و گارد ضدشورش درگیری بود.
لاهیجان: مردم در منطقه استخر تجمع کرده و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» را سر دادند.
تویسرکان: طی روزهای قبل؛ جوانان فرمانداری تویسرکان را آتش زدند.
۱۶دی۹۶
تهران: تعداد زیادی از خانوادههای جوانان بازداشت شده در هوای بارانی و سرد تهران در مقابل زندان اوین چادر زده و تحصن کردند. نیروهای امنیتی آنها را متفرق کردند. جمعی از دانشجویان دانشگاه ملی همراه با خانوادههای بازداشت شدگان روزهای اخیر؛ ساعتی در مقابل زندان اوین تجمع کرده و ترانه «یار دبستانی» را خواندند. آنها دست‌نوشته‌هایی در دست داشتند که روی آنها نوشته شده بود: «جای دانشجو زندان نیست؛ یاران دبستانی را آزاد کنید».
دراویشی که مقابل اوین ایستاده بودند؛ ترانه مرغ سحر را همراه با نواختن کمانچه؛ خواندند؛ آنان اعلام کردند تا آزادی زندانیان در محل می مانند.
زاهدان: مردم در شیرآباد زاهدان تجمع کردند. آنها از ابتدا با وسایل مختلف اقدام به بستن خیابان کردند. هنگامی که گارد ضدشورش قصد داشت به مردم حمله کند؛ با شلیک از جانب مردم روبرو و مجبور به عقب نشینی شد.
شیراز: تجمعات در دروازه کازرون؛ میدان سرخ و میدان احسان شکل گرفت.
نوشهر: جوانان حوزه علمیه نوشهر به نام صدیقه طاهره دهنو را به آتش کشیدند.
قهدریجان: مراسم تشییع و تدفین پیکر یکی از جانباختگان به نام احمد حیدری که ۱۱دی در قهدریجان توسط گارد ضدشورش جان باخته بود؛ با حضور مردم قهدریجان؛ برگزار شد.
اهواز: جوانان اهوازی و لرهای منطقه کوت عبدالله؛ با یکدیگر متحد شده اند. آنها مورد حمله و هجوم نیروهای رژیم قرار گرفتند و در دفاع از خود ۹ تن از نیروهای امنیتی راکشتند.
اسلام آباد غرب: مردم تجمع کردند.
۱۷دی۹۶
تهران: خانواده بازداشت شدگان در مقابل زندان اوین تجمع کردند. این تجمع از روزهای قبل شکل گرفته بود.
در خیابان ولیعصر تظاهرات بود و مردم شعار «مرگ بر خامنه ای»؛ «مرگ بر دیکتاتور» دادند.
کرمانشاه: تظاهرات در ۲نقطه در میدان شهناز و خیابان وزیری با شعار «مرگ بر دیکتاتور» انجام شد.
گیلانغرب: بعد از زلزله در گیلانغرب؛ مردم در خیابان تجمع و تظاهرات کردند و شعار «نترسید؛ نترسید؛ ما همه با هم هستیم» دادند. آنها یک بسیجی را هم گرفته بودند که وی را بخشیدند.
سرپل ذهاب: در سرپل ذهاب در چهارراه میراحمد تجمع برگزار شد.
آبادان: در مردم شعار «دولت به این بی غیرتی؛ هرگز ندیده ملتی» سر داده بودند.
۱۸دی۹۶
تهران: در مقابل اوین دراویش دستهایشان را بهم زنجیر کرده و روی زمین نشستند و راه تردد خودرو به داخل اوین را مسدود کردند. دراویش فریاد میزدند: «تا پاسخ نگیریم راه را باز نمی‌کنیم».
نیروهای امنیتی برای متفرق کردن خانوادههای نفرات دستگیر شده و دانشجویان در مقابل اوین دست به تیراندازی هوایی و شلیک گاز اشک آور نمودند.
بابل: مردم در میدان باغ فردوس تظاهرات خود را با شعار «مرگ بر دیکتاتور» شروع کردند.
مشهد: مردم در مقابل اداره مالیات در این شهر دست به تجمع زدند که با واکنش تند و سریع نیروهای سرکوبگر روبرو شد. آنها عده ای از مردم را متفرق کردند اما عده ای دیگر در محل باقی ماندند.
ماهشهر: مردم در یکی از مناطق قدیمی ماهشهر دست به تجمع زدند.
اهواز: حدود ۲۰۰نفر از اهالی شیلنگ آباد اهواز تجمع و راهپیمایی کردند.
۱۹دی۹۶
تهران: براساس فراخوانی که خانوادههای بازداشت شدگان تظاهرات سراسری و دانشجویان داده بودند؛ از ساعت ۳ بعدازظهر جمع زیادی از خانوادههای بازداشت شدگان و دانشجویان در مقابل زندان اوین تجمع کردند و شعار «زندانی بیگناه؛ آزاد باید گردد»؛ «دراویش؛ دانشجو؛ آزاد باید گردد»؛ سر دادند. از قبل هم دراویش در همان محل تجمع و تحصن داشتند. جمعیت بیش از ۱۰۰۰نفر بود. گارد ضدشورش با باتوم به تجمع کنندگان حمله کرده و آنها را محاصره کرد. مردم دستهایشان را زنجیر کرده و با شعار «بترسید؛ بترسید؛ ما همه با هم هستیم»؛ «الله اکبر»؛ «یا حسین» و پرتاب سنگ؛ با گارد مقابله کردند.
گلپایگان: در گلشهر جمعی از مردم از آغاز تاریکی هوا تجمع کرده و شعار «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند. مأمورین انتظامی و نفرات سپاه در تلاش بودند که مردم را پراکنده کنند؛ ولی موفق نشدند.
اقدامات دولت ایران برای جلوگیری از گسترش قیام دیماه
درمقابل گسترش لحظه‌مره‌ی قیام، در دیماه ۱۳۹۶ دولت حاکم درایران برای مقابله با قیام دست به اقدامات زیر زد:
- در گام اول حاکمیت تلاش کرد شبکه‌های اجتماعی بخصوص خبر رسان تلگرام را فیلتر کند. حتی صحبت از قطع اینترنت هم در میان بود.
- راه اندازی ضد تظاهرات که موفق نبود؛ چون قیام ادامه پیدا کرد.
- در خواست از کشورهای اروپایی و خارجی بخصوص فرانسه برای کمک رسانی:
پنج - شش روز از قیام گذشته بود که حسن روحانی با دولت فرانسه تماس گرفت و از فعالیت‌های سازمان مجاهدین خلق شکایت کرد و تلاش کرد توسط آنها جلوی پیشروی مجاهدین خلق را بگیرد.
خبرگزاری فرانسه در این زمینه گزارش کرد حسن روحانی در تماس خود با ماکرون با اشاره به مجاهدین خلق گفته است:
«ما انتقاد داریم که یک گروه تروریستی پایگاهی در فرانسه داشته با شد و علیه ایران عمل کند و دست به خشونت بزند. ما از دولت فرانسه می‌خواهیم علیه این گروهک تروریستی اقدام کند».[۱۳]
موتور محرک اعتراضات
علی خامنهای ولی فقیه این حاکمیت قیام را این طور توصیف میکند:
«قرائن و شواهد اطلاعاتی نشان میدهد که این قضایا سازماندهی‌شده بوده و در شکل‌گیری آن، یک مثلث فعال بوده است... چند ماه بر روی این طراحی کار کردند و بنای آنها این بود که حرکتها از شهرهای کوچک شروع شود تا به مرکز برسد... رأس سوم... پادوها بودند که مربوط به سازمان آدمکش منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران) هستند و از ماهها قبل آماده بودند... در این فراخوانها، شعار «نه به گرانی» مطرح شده بود که شعاری جذاب بود تا عده‌ای را به‌دنبال خود وارد صحنه کنند... کسی که پادوی منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران) است و آدم می‌کشد حسابش جداست».[۱۴]
تلویزیون حکومتی در زمینه‌ی قیام گفت:
«منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران) یک ستاد اجتماعی تشکیل دادند وارد حوزه شبکه‌سازی شدند تا به‌سرعت آشوب به عملیات مسلحانه تبدیل شود و به سمت تسخیر و تصرف نیل پیدا بکند. در ابتدا این تجمعات توی این ۳۲نقطه شکل گرفت. شعارها به سمت ساختارشکنی و درگیری و آشوب حرکت کرد. برای روز شنبه در ۷۲نقطه فراخوان زدند و ۴۰نقطه شاید هم بیشتر تقریباً درگیری به‌وجود آمد. خیلی تلاش کردند تا وارد عملیات مسلحانه در شهرهای کوچک بشوند. روز یکشنبه فراخوانشان را بردند به سمت ۱۲۰نقطه».[۱۵]
وبسایت «ذاکر نیوز» به‌نقل از محمدعلی جعفری فرمانده سپاه پاسداران نوشت:
«اگر منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران) دست نیروهای امنیتی و بسیجی را نبسته بودند... شیطنت‌ها بسیار زودتر در نطفه خفه می‌شد»![۱۶]
احمد علم الهدی روز ۸دی ۹۶ با اشاره به مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده‌ی شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال، گفت:
«یک عده اراذل اوباش جمع بشن، اینها بگن سوریه رو ول کن، مشکل ما رو تمام کن، حاضرید این شعار رو بدهند، آنها هم به‌خاطر مطالبه است، به‌خاطر گرانی است، این درسته، این درسته که یک منافقینی که رهبرشون یک زن بیاد تشکر می‌کنم از شما... یک زن رهبر منافقینه بگه من تشکر می‌کنم... یک گروه تروریست آدمکشی که ۱۷هزار انسان رو به خاک و خون کشانده... طبیعی است که عربده‌کشی یک مشت خائنی که وسط یک عده مطالبه‌گر برحق آمدند وضعیت مطالبات اونها رو ابزار کنند او رو به‌عنوان صدای ملت در مشهد و نیشابور و کاشمر و بیرجند نمایش میدهند».
روزنامه دولتی وطن امروز هم دراین باره نوشت:
«نفرات سازمان (سازمان مجاهدین خلق ایران) شهرها را بین خودشان تقسیم کرده و نخبگان و معترضان کف را سازماندهی کرده‌اند. در یک شهر کوچک بیش از ۵هزار عضو گروه‌های مختلف هستند...».[۱۷]
علی خامنهای در سخنرانی علاوه بر سازمان مجاهدین خلق، پای آمریکا و یک کشور منطقه‌ای را هم وسط کشید، اما رحمانی فضلی این حرف خامنهای راتلویحاً رد کرد؛ وی گفت:
«بر اساس گزارشی که از سوی شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران تهیه شده و با استناد به گزارشهای دستگاههای اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی عوامل نارضایتی‌ها داخلی و بدون هیچ‌گونه دخالت از خارج کشور است». او گفت: «یک جرقه کافی است تا اعتراضات شعله‌ور شود».
نشریه فرانسوی لوموند نوشت: «یک محقق فرانسوی به‌نام «استفن دودوآنون» که به‌تازگی از ایران بازگشته در لوموند ۲ژانویه نوشت:
«حکومت اسلامی ایران... کاملاً غافلگیر شده... آنچه در ایران امروز می‌گذرد یک انقلاب به‌معنای حقیقی کلمه است... رویدادهای جاری ایران یک انقلاب بزرگ ملی است... و مستقیماً و به‌طور رادیکال رأس حکومت اسلامی ایران را نشانه گرفته است. توده‌های اصلی انقلاب حاضر در ایران را مردم پابرهنه محلات و مناطق فقیرنشین تشکیل میدهند... جمهوری اسلامی ایران دچار یک فروپاشی اجتماعی و ایدئولوژیک شده است... انقلاب مردم ایران... کلیت نظام اسلامی ایران را هدف گرفته است».[۱۸]
در نتیجه هم علی خامنهای و هم حسن روحانی نقش اصلی را برای سازمان مجاهدین خلق ایران قائل هستند؛ که این گروه در سازماندهی و استمرار قیام نقش اصلی را داشته است.
آمار جانباختگان قیام دیماه ۱۳۹۶
از جانباختگان اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ هیچ گاه آمار رسمی و دقیقی جایی منتشر نشد؛ اما دست کم ۳۰ تن از قیام کنندگان در شهرهای مختلف با شلیک مستقیم نیروهای دولتی جان خود را از دست دادند.[۱۹] در شهر درود نام ۶ جوان جزو جانباختگان قیام دیماه بود.
حمزه لشنی زند، حسین رشنو، محمد چوباک، احسان خیری، محسن ویرایشی و محمد کهزادی به‌خاک افتادند.
در تویسرکان یک هموطن جان خودش را در تظاهرات از دست داد.
در نورآباد علی مؤمنی با شلیک نیروهای دولتی جانش را از دست داد. خبر جان باختن ۲ تن هم در شهر ایذه تأیید شد.
محمد ابراهیمی، حسین شفیع زاده، نعمت‌الله شفیعی، شهاب حسینی(اهل قهدریجان)، نعمت‌الله صالحی(اهل جوی‌آباد اصفهان) و اصغر هارون رشیدی(از همایونشهر) در شمار جانباختگان هستند. در شهرهای قهدریجان در استان اصفهان، درود، ایذه، تویسرکان، شاهین‌شهر، همدان، اراک و نورآباد و شهرهای دیگر بیش از ۳۰ در تظاهرات دیماه ۹۶ جان خودشان را از دست دادند.
تعدادی از این دستگیرشدگان قیام در بازداشتگاه‌ها به قتل رسیدند که بعدها دولت ایران مدعی شد که آنها در بازداشتگاه خودکشی کردند.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضائیه، اعلام کرد که ۲۵ تن در جریان اعتراض‌های دیماه ۹۶ در خیابان کشته شده‌اند؛ وی ادامه داد که دلیل مرگ دو نفر هم در زندان‌های اوین و اراک خودکشی بوده‌است.[۲۰]
چرا اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ بوقوع پیوست؟
سه تغییر بزرگ در شکل گیری اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ نقش داشت که عبارتند از:
- شکاف برداشتن دیوار ترس در شهرهای ایران. در طول قیام شجاعت و تهور در جوانان مشاهده می‌شد.
- مات شدن نیروهای حکومتی بخصوص سپاه پاسداران، که نتوانستند از بروز قیام جلوگیری کنند.
- بروز و ایجاد یک نیروی جوان و جدید که آزادی‌خواه و برابر طلب بودند.[۲۱]
البته نقش سازماندهی در این قیام بسیار مؤثر بود و عامل استمرار آن همین سازماندهانه بودن قیام ۹۶ بود. علی خامنهای در این خصوص گفت:
«این قضایا سازماندهی شده بود». سازمان منافقین (سازمان مجاهدین خلق ایران ) آن را به اجرا درآورد. او گفت: مجاهدین «از ماهها قبل آماده بودند» و رسانه‌های مجاهدین برای آن فراخوان داده بودند.[۲۲]
تفاوت بین اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ و قیام ۱۳۸۸
قیام دیماه ۹۶ با قیام ۸۸ اساساً متفاوت بود، رحمانی فضلی وزیر کشور حسن روحانی هم بر این تفاوت انگشت گذاشت و گفت از یک جنس نبودند.
اعتراض‌های دی ماه در ۱۰۰ شهر بود؛ و در ۴۰ شهر به خشونت تبدیل شد. خیلی با سال ۸۸ فرق میکرد. از یک جنس نبود.[۲۳]
قیام ۱۳۸۸ ناشی از شکاف در رأس حاکمیت بود، اما قیام دیماه ۹۶ خیزش مردم علیه حاکمیت بود؛ تمام حاکمیت در شعارهای مردم زیر ضرب بود، قیام ۹۶ ویژگی‌های زیر را داشت:
- شعارهای صبغه‌ای از جناح‌های درو حکومت نداشت.
- خواسته‌ها بسیار رادیکال و تند بود؛ به نحوی که مردم خواستار سرنگونی بودند.
- سازمان یافتگی در قیام دیده می‌شد؛ به دلیل این که استمرار پیدا کرد.
شعاری که شاخص قیام دیماه شد
روز ۱۵ دی ۱۳۹۶ دانشجویان شعار سردادند که اصلاح طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا! این شعار به نماد اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ تبدیل شد؛ با این شعار قیام اوج تازه‌ای گرفت و از تمامی جناح‌های سیاسی در ایران گذر کرد و به اپوزیسیون اصلی این نظام یعنی شورای ملی مقاومت پیوند خورد؛ چون تنها گروهی که هیچ جناحی را در درون حکومت ایران به رسمیت نمی‌شناسد، شورای ملی مقاومت است.
بحران مشروعیت واقعی یا شعار؟
درباره‌ی عدم مشروعیت این نظام، مقامات این حکومت هم به آن اذعان دارند:
علی شمخانی در این باره می‌گوید: «سلب اعتماد مردم به نظام آغاز سقوط» حکومت است.[۲۴]
اسحاق جهانگیری هم در باره‌ی نفرت مردم از این حکومت گفت: «آنچه ما را باید نگران کند نفرت، خشم و کینه مردم نسبت به مسئولان و نظام است.»[۲۵]
عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی، صحبت از «زوال اجتماعی» میکند، و این که دولت دیگر نمی‌تواند «مشکلات بنیادی خود را رفع» و «امید را تزریق کند.» [۲۶]
مسعود نیلی از مشاوران سابق حسن روحانی به خطر گسترده شدن اعتراضات می‌پردازد و می‌گوید: «ممکن است دفعه بعد فرصت در اختیار شما نباشد»و هشدار میدهد: «اگر همین‌طور ادامه دهیم...، در معرض خطر خواهیم بود.»[۲۷]
عباس عبدی از مهره‌های کارکشته وزارت اطلاعات هم در این خصوص می‌نویسد: سال ۹۶ یک سال ویژه در تاریخ سیاسی ایران است و جامعه ایران از یک مرحله به مرحله دیگری وارد شده است. یک تحول کیفی رخ داد و آن، اینکه حکومت و ساختار سیاسی دیگر قادر به کنترل مردم از طریق ابزارها و شیوه‌ها و نهادهای قبلی نیست.
وی با تاکید براین که «نه نیروی نظامی و انتظامی و نه سازوکار ایدئولوژیک و فکری» نظام، دیگر قادر به کنترل جامعه نیستند، افزود: از یک طرف جامعه و مردم تقویت شده‌اند واز آنطرف نیز قدرت لزوماً به گونه‌ای عمل نمی‌کند که مطلوب جامعه باشد. در نتیجه میان این دو ناسازگاری پیدا شده و اینکه این جامعه با شیوه‌های گذشته حفظ شود دیگر امکان‌پذیر نیست.[۲۸]
گاه‌شمار قیام در ایران
از آنجا که اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ ادامه و استمرار قیام‌ها و خیزش‌هایی بود که از دهه‌ی ۱۳۶۰ به این سو شروع شده بود، لازم است به گاه‌شمار قیام در ایران نگاهی گذرا بیندازیم.
انقلاب ۵۷ برای آزادی، استقلال، عدالت اجتماعی و حاکمیت مردمی بود. خواسته‌هایی که در برنامه مکتوب و اعلام‌شده مطالبات یکصد‌ساله تمامی قیام‌ها و انقلاب‌های مردم ایران به‌روشنی دیده می‌شوند؛ از دوران مبارزات ستارخان و میرزا کوچک‌خان و کلنل محمدتقی‌خان پسیان تا نهضت ملی به رهبری مصدق، تا انقلاب ضدسلطنتی سال ۵۷ و البته تا امروز. اما به محض این که خمینی حکومتش را مستقر کرد، تمام این خواسته‌ها به فراموشی سپرده شد؛ اما این مطالبات برای مردم ایران فراموش شدنی نبود.
قیام در دهه‌ی ۶۰
دهه‌ی ۶۰ خورشیدی مصادف بود با سالهای جنگ ایران و عراق، سرو صدای این جنگ بقدری مهیب بود که فریاد اعتراض‌های مردم به گوش جهان نرسید؛ اعتراضات به راحتی سرکوب می‌شدند. فضایی آکنده از رعب و وحشت در زندگی مردم ایجاد شده بود، تا کسی نتواند اعتراضی داشته باشد. با این حال اعتراضات مهمی از دهه‌ی ۶۰ به ثبت رسیده‌است.
در آذرماه سال ۱۳۶۳ بیش از ۲۰ هزار تن از کارگران دوب‌‌آهن اصفهان دست به اعتصاب قهرآمیز زدند، در آن واقعه، کارگران اعتصابی، برای آزاد کردن همکاران بازداشت‌شده خود ناگزیر از گروگان گرفتن افرادی شدند که وابسته به ارگان‌های حکومتی بودند، اما این ماجرا مطلقاً در هیچ رسانه‌ای بازتاب نیافت و هیچ کس خبردار نشد که در اصفهان چه خبر است و در کارخانه ذوب‌آهن اصفهان چه غوغایی برپاست. مدیرعامل پیشین این کارخانه، مهندس محمدعلی متقی که منتخب و محبوب کارگران بود سال ۶۰ توسط حکومت اعدام شده بود، اعدام او در شکل‌گیری این اعتراض قهرآمیز مؤثر بود.
در یک نمونه‌ی دیگر در مرداد سال ۱۳۶۴ اعتصاب ۳۰۰۰نفر از کارگران ماشین‌سازی اراک، یک واقعه مهم اجتماعی و یک قیام بزرگ کارگری بود. کارگران اراکی در مقابله با نیروهای دولتی، یک حرکت مهم اعتراضی پیروزمند به‌وجود آوردند. در آن واقعه، کارگران ماشین‌سازی اراک در اعتراض به اضافه شدن ساعت شیفت کاری، خط تولید کارخانه را به کنترل خود در آورده و مانع از ورود عوامل دولتی به کارخانه شدند تا نهایتاً حرف خود را به کرسی نشاندند. وابستگان حکومت، حکم کرده بودند کارگران با اضافه کردن ساعت شیفت‌های کاری و اضافه کردن شیفتها به‌صورت فوق‌العاده، برای پاسداران ادوات جنگی و مهندسی بسازند؛ اما کارگران در مقابله با سیاست جنگ ضدملی خمینی و در دفاع از ساعت کار اعلام شده و رسمی، از همراهی با این وابستگان حکومتی سر باززدند و از تغییر خط تولید و تغییر ساعت کار خودداری کردند. کارگران برای به کرسی نشاندن حرف خود، کلیه خطوط تولید را به کنترل درآوردند و نهایتاً کار را به جایی رساندند که این برنامه لغو شد.
این اعتراض کارگران ماشین‌سازی اراک یک وجه سیاسی دیگر هم داشت، و آن این که بطور عملی در برابر جنگ ضد ملی ایران و عراق ایستادند که این جنگ خواست حاکمیت و شخص خمینی بود.
قیام در دهه‌ی ۷۰
در دهه‌ی ۷۰ خورشیدی، جنگ خارجی در کار نبود، در نتیجه فرصت بیشتری برای بروز اعتراضات و خیزش‌ها در جامعه ایجاد شد. قیام تیرماه ۱۳۷۸ که از کوی دانشگاه شروع شد و در ادامه مردم هم به دانشجویان پیوستند. مهمترین قیام‌هایی دهه‌ی ۷۰ که خصلت قهرآمیز داشت به شرح زیر است:
- ۲۴مرداد ۱۳۷۰ قیام ۳۰هزار نفره مردم زنجان
- ۲۶فروردین ۱۳۷۱ قیام مردم شیراز
- ۳۰اردیبهشت ۱۳۷۱ تظاهرات قهرآمیز مردم اراک
- ۹خرداد ۷۱ قیام سترگ مردم مشهد و تصرف مسلحانه کلانتریهای ۳ و ۴ مشهد توسط جوانان رزمنده خراسان
- ۱۹خرداد ۱۳۷۱ تظاهرات قهرآمیز مردم دلاور بوکان و کشته و مجروح شدن دهها تن
- ۱۲مرداد ۱۳۷۳ قیام قهرآمیز مردم قزوین
- ۱۲بهمن ۱۳۷۲ قیام قهرآمیز مردم زاهدان (ایرانشهر، خاش، زابل، بیرجند و تربت جام)
- ۱۵فروردین ۱۳۷۴ قیام قهرآمیز اهالی اسلام‌شهر تهران و بستن راه تهران ساوه
- ۱۸تیر ۱۳۷۸ قیام دانشجویی
قیام در دهه‌ی ۸۰
دهه‌ی ۸۰ هم شاهد اعتراضات و قیام‌های قهرآمیز زیادی در ایران بودیم، که مهمترین آن قیام ۸۸ بود که حکومت ایران را به لبه‌ی سرنگونی کشاند. مهمترین قیام‌ها در دهه‌ی ۸۰:
- ۱۳اردیبهشت ۱۳۸۳ اعتصاب سراسری معلمان در بسیاری شهرهای کشور
- اول خرداد ۱۳۸۵ حرکت اعتراضی هموطنان آذری به اهانت روزنامه حکومتی ایران
- ۲۲خرداد ۱۳۸۵ تظاهرات اعتراضی زنان در تهران به تبعیض جنسیتی
- ۳۰خرداد ۱۳۸۸ خیزش بزرگ مردم ایران معروف به قیام ۸۸
- ۶دی ۱۳۸۸ قیام بزرگ عاشورای ۱۳۸۸
- ۲۵بهمن ۱۳۸۹ قیام بزرگ مردم تهران با شعارهای براندازی
قیام در دهه‌ی ۹۰
قیام در سالهای دهه‌ی ۹۰ می‌توان به دو بخش قبل از اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ و بعد از آن تقسیم بندی کرد:
قیام‌های دهه‌ی ۹۰ تا دیماه ۱۳۹۶
- ۲۵بهمن ۱۳۹۲ حرکت سراسری بختیاریها در ۵استان در اعتراض به یک توهین قومی تلویزیون دولتی
- قیام ۷دی ۱۳۹۶
قیام‌های دهه‌ی ۹۰ بعد از قیام دیماه ۱۳۹۶
- روز دوم فروردین ۹۷ در فولاد اهواز و کارخانه پوپلین رشت کارگران دست به اعتصاب زدند.
- ۸فروردین تظاهرات اعتراضی هموطنان عرب اهوازی.
- ۲۰فروردین اوج‌گیری مجدد اعتصاب کشاورزان اصفهان.
- ۳۰فروردین تظاهرات گسترده اهالی کازرون که تا ۳۰اردیبهشت ادامه یافت و به یک شورش شهری گسترده با جلوه‌هایی از دفاع قهرآمیز مردم تکامل پیدا کرد.
- ۱۱اردیبهشت روز جهانی کارگر، کارگران مراسمی را که از طرف دولت برگزار شده بود را به یک تظاهرات ضددولتی تبدیل کردند.
- ۲۰اردیبهشت اعتصاب سراسری معلمان در ۳۴شهر کشور.
- ۲۳اردیبهشت اعتصاب سراسری بازاریان و کسبه.
- اول خرداد اولین اعتصاب سراسری رانندگان کامیون.
- ۲۲خرداد اوج‌گیری تظاهرات کارگران فولاد اهواز که تا ۲۸خرداد ادامه یافت.
- ۴ تا ۷تیر اعتصاب بزرگ بازاریان و کسبه تهران که به یک شورش گسترده شهری همراه با دفاع متقابل مردم در برابر سرکوبگران حکومتی تبدیل شد.
- ۸تیر قیام اهالی خرمشهر و آبادان در اعتراض به نبود آب آشامیدنی؛ خرمشهری‌ها بخشی از محوطه موزه جنگ ایران و عراق را به آتش کشیدند.
- ۱۶تیر تظاهرات مردم برازجان در اعتراض به نبود آب آشامیدنی.
- ۲۹تیر تا ۱۷مرداد اعتصاب منطقه‌ای کارگران خط و ابنیه راه‌آهن در نواحی مختلف کشور.
- اول مرداد آغاز دور دوم اعتصاب سراسری رانندگان کامیون در ۳۰۰شهر کشور؛ این اعتصاب یکی از مهمترین اعتصاب‌های این دوره بود.
- ۸مرداد تحصن کارگران خط و ابنیه راه‌آهن تبریز که به تظاهرات شهری نیز کشیده شد.
- ۹مرداد اوج‌گیری سومین دور قیام با جلوداری صنعت‌گران منطقه شاپور اصفهان و در همبستگی با اعتصاب سراسری رانندگان که در همان زمان در جریان بود.
- ۲۰مرداد اعتصاب بازار کفاش‌های تهران.
- ۳شهریور اعتصاب محدود رانندگان کامیون در ۲۶شهر.
- ۳شهریور دور دوم اعتصاب سراسری کارگران خط و ابنیه فنی راه‌آهن، این اعتصاب تا ۵شهریور ادامه یافت.
- ۳۱شهریور آغاز دور سوم اعتصاب رانندگان کامیون در تمامی استانهای کشور که تا ۲۱مهر ادامه یافت و با عقب‌نشینی‌هایی از سوی دولت پایان یافت.
- ۱۶مهر آغاز اعتصاب سراسری بازاریان و کسبه در بیش از ۵۰شهر کشور که تا ۱۸مهر ادامه یافت.
- ۲۲مهر اعتصاب سراسری معلمان در ۱۰۳شهر کشور(این اعتصاب ۲روزه بود).
- ۲۴مهر تظاهرات بازنشستگان سراسر کشور در تهران.
- ۵آبان اعتصاب سراسری سوم کارگران خط و ابنیه فنی راه‌آهن که تا ۱۰آبان ادامه یافت.
- ۷آبان روز بزرگداشت کوروش با ممانعت رژیم به تنش‌هایی در جاده‌های منتهی به پاسارگاد انجامید.
- ۱۰آبان آغاز چهارمین دور اعتصاب سراسری رانندگان کامیون در سراسر کشور.
- ۱۳آبان اوج‌گیری اعتصاب و تظاهرات کارگران قهرمان هفت‌تپه که تا ۱۱آذر ادامه یافت و تجارب ذی‌قیمتی برای قیام و همچنین برای جنبش کارگری به ارمغان آورد.
- ۱۹آبان اعتصاب سراسری بازارها.
- ۲۲آبان آغاز دور جدید اعتصاب سراسری معلمان به مدت ۲روز.
- ۲۲آذر آغاز اعتصاب‌های منطقه‌ای و استانی معلمان که با همدان و کرمانشاه کلید خورد؛ در این اعتصاب دانش‌آموزان نیز فعال وارد شدند.
- ۲۹دی تظاهرات معلمان اصفهان و یزد.
- اول دی آغاز پنجمین دور اعتصاب سراسری رانندگان به مدت ۱۰روز که با موفقیت انجام شد و تقریباً تمامی استانهای کشور را فراگرفت و وزیر راه حسن روحانی را نیز ناگزیر از پاسخگویی کرد.
- ۷دی تظاهرات معلمان آزاده تبریز در سرمای زیر صفر.
- ۸دی مراسم ختم دانشجویان جان‌باخته در حادثه اتوبوس دانشگاه آزاد - واحد علوم و تحقیقات به یک تظاهرات اعتراضی تبدیل شد.
- ۱۲دی تظاهرات بزرگ کشاورزان خوراسگان با شلیک هوایی و تهاجم وحشیانه پاسداران، مجروح و مصدوم به‌جا گذاشت اما تظاهرات ادامه یافت و در روزهای بعد نیز استمرار پیدا کرد.
- ۱۴دی نامه افشاگرانه اسماعیل بخشی کارگر هفت‌تپه مبنی بر شکنجه شدن توسط وزارت اطلاعات بازتاب جهانی پیدا کرد و به مشکل روی میز مجلس ایران تبدیل شد.
- ۱۶دی تظاهرات سراسری صدها تن از کارمندان صندوق بیمه کشاورزی در تهران بازتاب خبری گسترده‌ای یافت.
- حرکات اعتراضی در بهبهان، عسلویه و کشاورزان ورزنه و خوراسگان و مالباختگان کماکان ادامه دارد.
بر اساس آمار، از دیماه ۱۳۹۶ تا دیماه ۱۳۹۷ یعنی در سال میلادی ۲۰۱۸ ۹۵۹۶ حرکت اعتراضی در ایران شکل گرفت.[۲۹]
آماری از حرکات اعتراضی در دهه‌ی ۹۰
اگر به حرکات اعتراضی در سطح جامعه در سالهای قبل از سال ۹۶ نگاهی بیندازیم، تقریباً روزی نیست که در ایران قیام یا حرکت اعتراضی وجود نداشته باشد.
به عنوان نمونه در سال ۱۳۹۴ حداقل ۵۷۴۹ حرکت اعتراضی در سراسر ایران ثبت شد.
- کارگران ۱۶۴۸حرکت اعتراضی، اعتصاب یا تظاهرات داشتند
- کارمندان ۳۲۹حرکت
- معلمان ۴۴۲حرکت
- دانشجویان ۴۶۲حرکت
- بازاریان ۴۲۶حرکت
- زندانیان ۳۵۶حرکت
- کادرهای درمانی، کشاورزان و دستفروشان نیز دهها حرکت اعتراضی برپا کردند.
- ۲۱۶ مورد هم درگیری جوانان با نیروهای دولتی و لباس شخصی.
در سال ۱۳۹۵ هم اوضاع به همین منوال بود، به عنوان مثال در آذرماه ۱۳۹۵ بیش از ۲۱۰حرکت اعتراضی ثبت شد، اهمیت این عدد وقتی بهتر قابل درک است وقتی بدانیم که ماه قبل از آن یعنی آبان‌ماه ۱۳۹۵ دولت ایران بیش از ۴۷ نفر را اعدام کرده است.
حسین ذوالفقاری معاون امنیتی وزیر کشور دولت روحانی در خصوص آمار اعتراضات سال ۹۶ گفت:
«تا آخر آذرماه حدود ۵هزار تجمع عمده در کشور برگزار شد... ۸۴درصد معترضان زیر ۳۵سال سن و فاقد سابقه امنیتی بودند».[۳۰]
در سال ۱۳۹۶ حداقل ۵۷۶۲ مورد حرکت اعتراض صورت گرفت، یعنی ماهانه ۴۸۰حرکت اعتراضی. سید سلمان سامانی، سخنگوی وزارت کشور حسن روحانی در اشاره به قیام و پیشینه‌ی آن گفت:
«از ابتدای دولت تدبیر و امید، ۴۳هزار تجمع را شاهد بودیم که برخی با مجوز و برخی بدون مجوز برگزار شده است».[۳۱]
در یک حساب سرانگشتی، ابتدای دولت حسن روحانی، روز ۱۲مرداد سال ۱۳۹۲ بوده که تا تاریخی که سخنگوی وزارت کشور، این آمار را علنی کرد یعنی روز ۲۳دی ۱۳۹۶، ۱۶۲۴روز فاصله است. (سال ۱۳۹۵کبیسه بوده است) یعنی به استناد گواهی سخنگوی رسمی وزارت کشور دولت روحانی، در آن بازه زمانی، در ایران روزانه تقریباً ۲۶حرکت اعتراضی انجام شده است. یعنی تقریباً هر ۵۵دقیقه یک تظاهرات یا تجمع اعتراضی. این آمار و ارقام دما و وضعیت انقلابی جامعه را نشان میدهد؛ دمای سیاسی جامعه در یک روند شتابان بالا رفت تا دیگ جامعه جوشید و در نمود و شکل قیام سرریز کرد.
اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ یک نقطه تحول کیفی در سلسله قیام‌های پیش از خودش می‌باشد.
در قیام دی ماه ۹۶ دفتر امام جمعه‌ها که نمایندگان خامنهای هستند و۲۰ حوزه آخوندی توسط جوانان طعمه حریق شد.
تظاهرات اصفهان ۱۴۰۰
به سلسله تظاهراتی گفته می‌شود که پس از تحصن‌های متوالی برای احیای زاینده‌رود و در اعتراض به خشک کردن زاینده‌رود توسط کارگزاران جمهوری اسلامی در روز ۱۷ آبان ۱۴۰۰ در اصفهان شکل گرفت.
روز جمعه در دوازدهمین روز تحصن کشاورزان محروم اصفهان، دهها هزار تن از مردم این شهر در حمایت از اعتراض کشاورزان به بی‌آبی و سیاستهای جمهوری اسلامی در خشک کردن زاینده‌رود و انهدام کشاورزی و دامپروری مردم این‌شهر در بستر رودخانه زاینده‌رود دست به تظاهرات زدند.
یک کشاورز در سخنرانی در جمع متحصنین به کارگزاران جمهوری اسلامی هشدار داد که چنانچه آب به رودخانه باز گردانده نشود، انشعاب‌های مسیر ذوب آهن یزد و اصفهان را خواهند بست. وی تاکید کرد: «یا در این رودخانه کشته می‌شویم و یا آبمان را باز کنید.»
پانویس
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۲۴ دیماه ۱۳۹۷
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۲۴ دیماه ۱۳۹۶
- ↑ روزنامهی دولتی ایران ۲۰ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ روزنامهی دولتی ایران ۲۰ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ روزنامهی دولتی ایران ۲۰ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۲۴ دیماه ۱۳۹۷
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۲۴ دیماه ۱۳۹۷
- ↑ روزنامهی جوان ارگان سپاه پاسداران - ۱۸ دیماه ۱۳۹۶
- ↑ نماز جمعه مشهد - ۲۲دی ۱۳۹۶
- ↑ خبرگزاری دولتی تسنیم - ۲۸ دی ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت ایران ما - یک سال اعتراض و قیام در ایران
- ↑ وبسایت ایران ما - گزارش یک سال قیام و اعتراض در ایران
- ↑ خبرگزاری فرانسه - ۱۳ دیماه ۱۳۹۶
- ↑ سایت خامنهای روز ۱۶دی ۱۳۹۶
- ↑ تلویزیون دولتی ایران ۱۲دی ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت ذاکر نیوز - ۱۵ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ روزنامهی دولتی وطن امروز - ۱۲ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ نشریه‌ی فرانسوی لوموند - ۱۲دی ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت سازمان مجاهدین خلق ایران
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۲۴ دیماه ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت ایران ما - یک سال قیام و اعتراض در ایران
- ↑ سخنرانی علی خامنهای در روز ۱۹ دیماه ۱۳۹۶
- ↑ روزنامهی دولتی ایران ۲۰ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ سخنرانی علی شمخانی دریوتیوب
- ↑ سخنرانی اسحاق جهانگیری در همایش ۵روزه استانداران و فرمانداران- ۱۵ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۵ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت دولتی با اقتصاد ۲۳ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ خبرگزاری دولتی ایسنا ۱۲ اسفند ۱۳۹۶
- ↑ وبسایت ایران ما - یک سال قیام و اعتراض در ایران
- ↑ ۱۷اسفند ۹۶، همایش استانداران کشور
- ↑ خبرگزاری دولتی تسنیم - ۲۳دی ۱۳۹۶