۱۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ناهید همت آبادی مرداد ماه 1319در یکی از قدیمترین محلات تهران (میدان حسنآباد) چشم به جهان گشود. پدر بزرگ (آیتاله شیخ محمدعلی همت آبادی) از جمله روحانیانی بود که در نجف اشرف به درجه اجتهاد نایل آمده، صاحب دفتر ازدواج و طلاق و پیشنماز مسجد همت آباد در کوچهای به همین نام در محله یاد شده بالا بود. | ناهید همت آبادی مرداد ماه 1319در یکی از قدیمترین محلات تهران (میدان حسنآباد) چشم به جهان گشود. پدر بزرگ (آیتاله شیخ محمدعلی همت آبادی) از جمله روحانیانی بود که در نجف اشرف به درجه اجتهاد نایل آمده، صاحب دفتر ازدواج و طلاق و پیشنماز مسجد همت آباد در کوچهای به همین نام در محله یاد شده بالا بود. | ||
پدر کارمند وزارت دارایی و مادر بانویی بسیار فرهیخته و در زمره بانوانی بود که در زمان خود پس از یازده سال تحصیل، به دریافت دیپلم متوسطه نایل میشدند که او نیز پس از پایان تحصیلات و اخذ دیپلم از ” درّهالمدارس“ در تهران، مدتی نیز سمت ناظم را در همین دبیرستان برعهده گرفت. این دبیرستان بعداً آزرم نامیده شد. مادر در نواختن تار نیز دستی داشت و | پدر کارمند وزارت دارایی و مادر بانویی بسیار فرهیخته و در زمره بانوانی بود که در زمان خود پس از یازده سال تحصیل، به دریافت دیپلم متوسطه نایل میشدند که او نیز پس از پایان تحصیلات و اخذ دیپلم از ” درّهالمدارس“ در تهران، مدتی نیز سمت ناظم را در همین دبیرستان برعهده گرفت. این دبیرستان بعداً آزرم نامیده شد. مادر در نواختن تار نیز دستی داشت و بهگفته خودش تحت شرایط دوران و با ممنوعیت موسیقی برای بانوان، ساز را نیز باید هنگام رفتن نزد استاد ناچار زیر چادر و چاقچور پنهان و حمل نموده و آموزش و فراگیری آن هم نه با متد علمی متداول بلکه از طریق گوش و بهاصطلاح، سینه به سینه بوده است. پدر نیز از صوتی بسیار خوش و دلنشین برخودار بود که بستگان و خود او نیز بهشوخی آن را حاصل روضهخوانی پدر دانسته و به این بهانه پدر بزرگ را نیز با دانش گسترده و تسلط بسیار او به علوم، معارف و شعر به طنزگویی درباره آخوندها ترغیب مینمودند. | ||
علاقه وافر مادر به موسیقی او را اما سرانجام واداشت تا یگانه دختر خود را نیز در یازده سالگی و با خرید ساز ویلن به معلم خصوصی موسیقی بسپارد و گرچه گذشت زمان نیز شاهد هیچ پیشرفت چشمگیری در آموختن یا خوشنوازی ساز فرزند نبود اما مادر بیاندکی سرخوردگی و نومیدی چاره کار را تنها در انتخاب هنرآموزی جدید دانسته و موضوع را مصرانه پی گرفته به انجام رساند، البته همچنان بدون نتیجه و بیآن که هنرجوی جوان حتی یکی از دستگاههای موسیقی ایرانی را به درستی فراگرفته یا بهخوبی بنوازد. | علاقه وافر مادر به موسیقی او را اما سرانجام واداشت تا یگانه دختر خود را نیز در یازده سالگی و با خرید ساز ویلن به معلم خصوصی موسیقی بسپارد و گرچه گذشت زمان نیز شاهد هیچ پیشرفت چشمگیری در آموختن یا خوشنوازی ساز فرزند نبود اما مادر بیاندکی سرخوردگی و نومیدی چاره کار را تنها در انتخاب هنرآموزی جدید دانسته و موضوع را مصرانه پی گرفته به انجام رساند، البته همچنان بدون نتیجه و بیآن که هنرجوی جوان حتی یکی از دستگاههای موسیقی ایرانی را به درستی فراگرفته یا بهخوبی بنوازد. | ||
ناهید همت آبادی پس از اخذ دیپلم متوسطه با شرکت در آزمون پذیرش هنرستان عالی موسیقی، بهعنوان هنرآموز رشته آواز اپرا در کلاس ئولین | ناهید همت آبادی پس از اخذ دیپلم متوسطه با شرکت در آزمون پذیرش هنرستان عالی موسیقی، بهعنوان هنرآموز رشته آواز اپرا در کلاس ئولین باغچهبان پذیرفته و در کلاسهای روزانه هنرستان مشغول تحصیل گردید. پس از گذشت حدود دو سه سال و با افتتاح مرکز رادیو تلویزیون ملی ایران که در ابتدای تأسیس به نام ” تلویزیون ثابت پاسال“ نامیده میشد، در چندین برنامه تکخوانی با همراهی پیانو یا به همراهی کُر و ارکستر هنرستان عالی موسیقی در این فرستنده ـ که برنامه''''''هایش در دوران اولیه بهطور زنده و بدون ضبط قبلی پخش میشد ـ شرکت نمود. | ||
قطعه ” STABAT MATER | قطعه ” STABAT MATER رنجهای حضرت مریم “ اثر معروف ” PERGOLEZI پرگولزی“ برای صدای سوپرانو و آلتو به همراهی آواز جمعی و ارکستر سازهای زهی از جمله برنامههایی بودند که به همراهی کُر و ارکستر سازهای زهی هنرستان عالی موسیقی به رهبری ” واحه خوجایان “ هنرآموز ویلن در هنرستان، علاوه بر تلویزیون ملی ایران در دانشگاه تهران و باشگاه ارامنه نیز بارها به اجرا درآمده و مورد توجه بسیار و استقبال قرار گرفتند. تکخوانی آوازها را در این قطعه سودابه صفائیه (سوپرانو) و ناهید همت آبادی (آلتو) برعهده داشتند. | ||
آبان ماه سال 1346در مراسم افتتاح تالار رودکی (اپرای تهران) و طی اجرای اپرای” زال و رودابه“ اثر” ثمین باغچه بان“ ناهید همت آبادی نیز فراز کوتاهی را خوانده و بعداً در اپرای ” آتوسا “ اثر توماس کریستیان داوید نیز که علاوه بر منصوره قصری (داوید) که نقش سولیست اول را در این اپرا برعهده داشت، وی نیز فرازهای کوتاهی را از این اپرا اجرا نمود. آشنایی پروفسور داوید و منصوره قصری با نوع صدای ناهید همت آبادی موجب جلب توجه ایشان و سبب تداوم آشنایی بعدی، ایجاد علایق مشترک و همکاری خصوصی هنری تا سالها پس از آن در وین گردید. | آبان ماه سال 1346در مراسم افتتاح تالار رودکی (اپرای تهران) و طی اجرای اپرای” زال و رودابه“ اثر” ثمین باغچه بان“ ناهید همت آبادی نیز فراز کوتاهی را خوانده و بعداً در اپرای ” آتوسا “ اثر توماس کریستیان داوید نیز که علاوه بر منصوره قصری (داوید) که نقش سولیست اول را در این اپرا برعهده داشت، وی نیز فرازهای کوتاهی را از این اپرا اجرا نمود. آشنایی پروفسور داوید و منصوره قصری با نوع صدای ناهید همت آبادی موجب جلب توجه ایشان و سبب تداوم آشنایی بعدی، ایجاد علایق مشترک و همکاری خصوصی هنری تا سالها پس از آن در وین گردید. | ||
ناهید همت آبادی پیوسته یاد و خاطره هنرآموزان و هنرمندانی را که در مکتب هنری، علمی و فضیلت انسانی آنان بر حسب درک و استعداد خویش کم یا بیش آموخته و توشه برداشته، بسیار گرامی داشته و ارج | ناهید همت آبادی پیوسته یاد و خاطره هنرآموزان و هنرمندانی را که در مکتب هنری، علمی و فضیلت انسانی آنان بر حسب درک و استعداد خویش کم یا بیش آموخته و توشه برداشته، بسیار گرامی داشته و ارج مینهد. هوشنگ استوار، شفیقه صدقی(استاد هنرآموز پیانو در هنرستان عالی موسیقی)، ئولین باغچه بان، مصطفی کمال پورتراب و یوسف یوسف زاده از جمله کسانی هستند که از جمع دیگران، در یاد و خاطرات او جایگاه خاصی را بهخود اختصاص دادهاند. | ||
با افتتاح تالار رودکی و شرکت ئولین باغچه بان در | با افتتاح تالار رودکی و شرکت ئولین باغچه بان در برنامههای اپرا که علاوه بر تدریس آواز، رهبری کُر هنرستان را نیز به عهده داشت و همچنین تقابل ساعتهای تشکیل کلاسهای روزانه هنرستان با زمان کار دولتی که ناهید همت آبادی مدتی پس از شروع تحصیل موسیقی به آن پرداخته بود، وی را ناچار به انتقال به کلاسهای شبانه نمود که این نیز با اشتغال روزافزون هنری و چند جانبه ئولین باغچه بان بهاضافه اختلافنظرهای موجود، عملاً موجب گردید تا ناهید همت آبادی هنرستان را کلاً ترک نماید. | ||
نابسامانیها و سرگردانیهای ناخواسته در هنرستان اما روزهای | نابسامانیها و سرگردانیهای ناخواسته در هنرستان اما روزهای پیشرو را از جمله مطبوعترین دوران زندگی ناهید همت آبادی برایش رقم زدند. آشنایی با علیاکبر رضازاده فرهمند خواننده ارزشمند تنور که قبل و در زمان جنگ جهانی دوم در آلمان نزد بهترین معلمین آواز تحصیل و سپس در همان کشور پروسه خوانندگی خود را در تأترها، کنسرتها و با ضبط صفحات موسیقی آوازی به انجام رسانده بود، ناهید همت آبادی را طی حدود هشت سال و ساعتهای طولانی فراگیری تکنیک آواز همراه با تمرین و تکرار ترانه و آریاهای اپرا نزد خواننده و استاد بزرگ، به پیشرفت چشمگیری در تکنیک آواز خوانی رساند که ضمن تحسین منقدین، سالها پس از آن در تبعید ناگزیر نیز پیشنهاد استخدام در چهار اپرا در شهرهای بزرگ آلمان را برایش به ازمغان آورد گرچه اتفاقات ناخواسته پس از آن اما به اسف فرصت بهرهوری کامل هنری از آموختهها را از او دریغ داشت. | ||
ناهید همت آبادی همزمان با فراگیری زیر و بم آواز خوانی نزد هنرمند بزرگ علیاکبر رضازاده، در چندین برنامه تالار رودکی نیز شرکت و | ناهید همت آبادی همزمان با فراگیری زیر و بم آواز خوانی نزد هنرمند بزرگ علیاکبر رضازاده، در چندین برنامه تالار رودکی نیز شرکت و نقشهایی را اجرا نمود. | ||
با ایفای نقش ” فئودور “ در اپرای” بوریس گودونوف“ اثر” مودست موسورسکی “ و در کنار خواننده باس معروف جهان” نیکلای گیوزلف “ در نقش تزار، منقد روزنامه فرانسوی زبان ژورنال دو تهران ” دومینیک بلانش “ با انتشار مطلبی راجع بهاجرای این اپرا همراه با چاپ عکسی از دو خواننده یاد شده در صحنهای از اپرای مزبور، درباره ناهید همت آبادی نوشت: ” تزار جوان “ (ناهید همت آبادی) نقش خود را با احساس فراوان، تکنیک عالی و موزیکالیته درخشان اجرا نمود “ | با ایفای نقش ” فئودور “ در اپرای” بوریس گودونوف“ اثر” مودست موسورسکی “ و در کنار خواننده باس معروف جهان” نیکلای گیوزلف “ در نقش تزار، منقد روزنامه فرانسوی زبان ژورنال دو تهران ” دومینیک بلانش “ با انتشار مطلبی راجع بهاجرای این اپرا همراه با چاپ عکسی از دو خواننده یاد شده در صحنهای از اپرای مزبور، درباره ناهید همت آبادی نوشت: ” تزار جوان “ (ناهید همت آبادی) نقش خود را با احساس فراوان، تکنیک عالی و موزیکالیته درخشان اجرا نمود “ |
ویرایش