ایرانپدیا دانشنامهی اپوزیسیون ایران است؛ دانشنامهای مستند برای ایرانیانی که میخواهند روایت بدون سانسور و دقیق تاریخ صدسالهی ایران -بهویژه در چهل سال اخیر- را بدانند.
ایرانپدیا در ۱۵ شهریور ۱۳۹۶ فعالیت خود را آغاز کرد و هماکنون (۷ دی ۱۴۰۴ خورشیدی) ۲٬۲۹۳ نوشتار دارد.
مقالههای این دانشنامه باید بیطرفانه و با استناد به منابع معتبر و بدون لحن تبلیغی و بدون پایمال کردن حق نشر دیگران باشند. مطالب ایرانپدیا همواره در حال تکمیل و بازتکمیل، ویرایش و بازویرایش است.
کریسمس (به انگلیسی: Christmas) یا نوئل، جشنی سالانه است که اغلب به گرامیداشت تولد عیسی مسیح اختصاص دارد، اما در عصر مدرن به یک رویداد فرهنگی و سکولار جهانی تبدیل شده که توسط میلیاردها نفر، فارغ از باورهای مذهبی، جشن گرفته میشود. این جشن معمولاً در ۲۵ دسامبر برگزار میشود و با آیینهایی مانند تزیین درخت کریسمس، هدیهدادن، گردهمایی خانوادگی، سرودخوانی و غذاهای ویژه همراه است. کریسمس نه تنها مهمترین عید مذهبی برای مسیحیان است، بلکه به عنوان نمادی از صلح، بخشش و شادی، در بسیاری از کشورهای غیرمسیحی نیز محبوبیت یافته و تأثیر اقتصادی قابل توجهی دارد.
کریسمس ریشه در سنتهای مذهبی مسیحیت دارد، اما عناصری از جشنهای باستانی زمستانی مانند یول (Yule) ژرمنی و ساتورنالیا رومی را جذب کرده است. در قرنهای اخیر، با گسترش تجاریسازی، شخصیتهایی مانند بابانوئل و تزیینات مدرن، آن را به یک پدیده جهانی تبدیل کردهاند. در سال ۲۰۲۵، کریسمس همزمان با چالشهای جهانی مانند درگیریها و مسائل اقتصادی جشن گرفته میشود، اما پیام امید و اتحاد آن همچنان برجسته است. این جشن در کشورهای مسیحینشین مانند ایالات متحده، اروپا و آمریکای لاتین با مراسم گسترده همراه است، در حالی که در آسیا و خاورمیانه، اغلب به صورت سکولار و تجاری برگزار میشود.
علی صارمی، (متولد بروجرد ۱۳۲۷ - اعدام زندان اوین ۷ دیماه ۱۳۸۸) هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران و از قدیمیترین زندانیان سیاسی قبل و بعد از انقلاب ضدسلطنتی ۵۷ بود، او ۲۴ سال از عمر خود را در زندانهای نظام سلطنتی و رژیم ایران گذراند.
علی صارمی در دوران حکومت جمهوری اسلامی یا در زندان بود و یا در خارج زندان به فعالیت سیاسی علیه این رژیم میپرداخت. یکی از فرزندان او به نام اکبر صارمی از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است. علی صارمی نهایتاً پس از آخرین دستگیری توسط قاضی صلواتی محکوم به مرگ شد.
حکم اعدام او در دادگاه استیناف نیز تأیید و در ۷ دی ۱۳۸۸ در زندان اوین بدار آویخته شد.
فروغ فرخزاد، (زادهی ٨ دی ۱۳۱۳ – تهران- درگذشته در ۲۴ بهمن ۱۳۴۵)، ۱۷ ساله بود که اولین کتاب شعرش به نام اسیر، و پس از آن دفترهای دیوار و عصیان را منتشر کرد.[۱] انتشار کتاب تولدی دیگر در سال ۱۳۴۲، سرفصل شکوفایی هنری فروغ فرخزاد بود. فروغ فرخزاد در ترکیب کلام و شناسایی زبان شعر از قدرتی بیمانند برخوردار بود.
فروغ فرخزاد در شمار بزرگترین شاعران ایران معاصر ایران است که با وجود عمر هنری کوتاه توانست آثاری ماندنی در شعر فارسی خلق کند. وی پس از تولدی دیگر مجموعهی «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد که در نوع خود بینظیر بود و با استقبال بسیاری مواجه شد. فروغ فرخزاد در زمینهی تئاتر، فیلمسازی و نقاشی نیز فعالیت داشت و در مدت کوتاه عمرش، آثاری نیز از خود برجای گذاشت.
خانه سیاه است، عنوان فیلم مستندی است از ساختههای فروغ که در زمستان سال ۱۳۴۲، از فستیوال جهانی اوبرهاووزن جایزهی بهترین فیلم مستند را بهدست آورد. بسیاری از اشعار فروغ فرخزاد به زبانهای مختلفی چون انگلیسی، فرانسوی، عربی، ترکی و... ترجمه شده است. سرانجام فروغ فرخزاد در ۲۴ بهمن ۱۳۴۵، در سن ۳۲ سالگی بر اثر تصادف رانندگی درگذشت.
علی گلزاده غفوری، (زاده ۲۵ اردیبهشت ۱۳۰۲ – قزوین)، تحصیلات ابتدایی را در دبستان ادب شهر قزوین که مدیریت آن با فرزند میرزا کوچکخان جنگلی، بود گذراند. در پایان دورهی ابتدایی رتبهی نخست را در مدرسه کسب کرد. وی همهی مراحل علوم دینی را بهسرعت طی کرد و در سنین جوانی به درجه اجتهاد رسید. علی گلزاده غفوری در دهه ۱۳۵۰، به مبارزه با رژیم شاه روی آورد و به همین خاطر به منطقهی گیلان در دماوند تبعید گردید.
دکتر علی گلزاده غفوری دارای مدرک فوق لیسانس در رشتهی حقوق قضایی و همچنین مدرک دکترای تخصصی در رشته حقوق اسلامی از دانشگاه سوربن پاریس بود. پس از بازگشت از فرانسه به تدریس در دانشسرای تربیت معلم پرداخت و در آنزمان از مؤسسان مراکز علمی مانند، مدارس علوی و رفاه بود.
دکتر علی گلزاده غفوری در سال ۱۳۵۸، نماینده مجلس شد و در تدوین نهایی قانون اساسی مشارکت داشت. او از جمله کسانی بود که مخالف اصل ولایت فقیه بود و به آن رأی نداد. وی در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰، از مجلس و حکومت کناره گرفت و در اعتراض به خمینی و سیاستهایش، با کنار گذاشتن لباس روحانیت در انزوا به بازنگری و بازتنظیم برخی از آثار گذشتهاش در قبل از انقلاب و تألیفات جدیدش پرداخت.
سه فرزند و یک داماد او به جرم هواداری از مجاهدین خلق اعدام شدند. دکتر علی گلزاده غفوری در ۱۱ دیماه ۱۳۸۸، در تهران درگذشت و پیکر او در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
