کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
افزودن عکس و لینک به مقاله
افزودن عکس و لینک به مقاله
 
(۹۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
 
| نام = فرانتس فانون
{{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی
| تصویر = فرانتس فانون.jpg
|نام رویداد=کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا - آذر ۱۴۰۴
| توضیح تصویر = فرانتس فانون، حدود دهه ۱۹۵۰
|تصویر=کنفرانس دو حزبی در سنای آمریکا - ۲۸ آذر ۱۴۰۴.jpg
| نام اصلی = Frantz Omar Fanon
|عناوین دیگر=کنفرانس در سنای آمریکا: حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی و مجاهدان آزادی در اشرف ۳
| زمینه فعالیت = روان‌پزشکی، فلسفه سیاسی، نظریه پسااستعماری، مبارزه ضداستعماری
|عاملان=جین شهین، کوری بوکر، جان کورنین، روبن گایگو، بن کارسون، هدر نائرت، روی بلانت، جیمز جونز، مارک گینزبرگ، مریم رجوی، سناتورهای دوحزبی آمریکا
| ملیت = فرانسوی (مارتینیکی)
|مکان=سالن انجمن کندی، سنای آمریکا، واشنگتن دی‌سی
| تاریخ تولد = ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۵
|زمان=۲۸ آذر ۱۴۰۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵
| محل تولد = فورت-دو-فرانس، مارتینیک، مستعمره فرانسه
|نتیجه=حمایت دوحزبی از قطعنامه ۱۴۵ سنا، طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریم‌ها علیه ناقضان حقوق بشر، به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و کانون‌های شورشی برای سرنگونی رژیم، رد مماشات و تأکید بر تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران
| تاریخ مرگ = ۶ دسامبر ۱۹۶۱ (۳۶ سال)
| محل مرگ = بتزدا، مریلند، ایالات متحده
| علت مرگ = لوسمی (لوکمی)
| محل دفن = گورستان شهدای عین کرمه، الجزایر
| محل زندگی = مارتینیک • لیون (فرانسه) • بلیدا و الجزایر (الجزایر) • تونس • آکرا (غنا)
| در زمان حکومت = فرانسه چهارم، فرانسه پنجم، جنگ استقلال الجزایر
| اتفاقات مهم = جنگ جهانی دوم در ارتش آزاد فرانسه • پیوستن به جبهه آزادی‌بخش ملی الجزایر (FLN) • اخراج از الجزایر (۱۹۵۶) • سفیر دولت موقت الجزایر در غنا
| نام دیگر = ابراهیم فانون (نام مستعار در FLN)
| لقب = نظریه‌پرداز بزرگ خشونت انقلابی، صدای ملعونان زمین
| پیشه = روان‌پزشک، فیلسوف سیاسی، نویسنده، دیپلمات انقلابی، ویراستار روزنامه المجاهد
| سال‌های نویسندگی = ۱۹۵۲–۱۹۶۱
| سبک نوشتاری = روان‌کاوی سیاسی، پدیدارشناسی، نظریه انتقادی، ادبیات انقلابی
| کتاب‌ها = پوست سیاه، ماسک‌های سفید (۱۹۵۲)
استعمار در حال مرگ (۱۹۵۹)
ملعونان زمین (۱۹۶۱)
به سوی انقلاب آفریقایی (۱۹۶۴، پس از مرگ)
| نمایشنامه‌ها = سه نمایشنامه در دوران دانشجویی (دو تای آن‌ها باقی مانده)
| تحصیلات = دکترای پزشکی با تخصص روان‌پزشکی
| دانشگاه = دانشگاه لیون، فرانسه
| حوزه = روان‌پزشکی نهادی، مطالعات پسااستعماری، فلسفه رهایی‌بخش، روان‌شناسی استعمار
| استاد = فرانسوا توسکل، ژوزف سِکِوِه، موریس مرلو-پونتی (غیرمستقیم)
| شاگرد = مستقیماً شاگرد رسمی نداشت اما بر نسل‌های متعدد متفکران جنوب جهانی تأثیر عمیق گذاشت
| علت شهرت = بنیان‌گذاری نظریه پسااستعماری مدرن و دفاع فلسفی از خشونت انقلابی علیه استعمار
| تأثیرگذاشته بر = جنبش بلک پنتر، استیو بیکو، چه گوارا، مالکوم ایکس، ادوارد سعید، هومی بابا، نگوگی وا تیونگو، فلسطینی‌ها، جنبش‌های آمریکای لاتین، مطالعات سیاه، نظریه کوئیر، افروپسیمیسم
| تأثیرپذیرفته از = آیمه سزیر، ژان‌پل سارتر، کارل مارکس، گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، زیگموند فروید، ژاک لاکان، فرانتس توسکل
| جوایز = صلیب جنگ (Croix de guerre) فرانسه به‌خاطر رشادت در جنگ جهانی دوم
| گفتاورد = «استعمار فقط به زبان زور می‌فهمد؛ وظیفه تاریخی ملعونان زمین این است که با هر وسیله‌ای که در دسترس دارند، این زبان را به او یاد بدهند.»
| اندازه تصویر = ۲۷۰ پیکسل
}}
}}


'''فرانتس فانون''' با نام کامل '''فرانتس عمر فانون''' (۱۹۲۵–۱۹۶۱)، روان‌پزشک، فیلسوف سیاسی و مبارز ضداستعماری اهل مارتینیک (جزیره‌ای در کارائیب تحت سلطه فرانسه)، یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم در حوزه مطالعات پسااستعماری، نظریه انتقادی و روان‌شناسی استعمار است. زاده‌شده در خانواده‌ای طبقه متوسط سیاه‌پوست، فانون در نوجوانی با نژادپرستی روبرو شد و در جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز ارتش آزاد فرانسه جنگید، تجربه‌ای که او را به انتقاد از استعمار واداشت. پس از تحصیل پزشکی و روان‌پزشکی در دانشگاه لیون فرانسه، به الجزایر رفت و در بیمارستان بلیدا-ژوآنویل کار کرد، جایی که اثرات روانی خشونت استعماری را بر قربانیان مشاهده کرد. او به جنبش آزادی‌بخش الجزایر (جبهه آزادی‌بخش ملی، FLN) پیوست، روزنامه المجاهد را ویرایش کرد و سفیر دولت موقت الجزایر در غنا شد. آثار کلیدی او، از جمله ''پوست سیاه، ماسک‌های سفید'' (۱۹۵۲) که به بررسی روان‌شناسی نژادپرستی می‌پردازد، ''استعمار در حال مرگ'' (۱۹۵۹) که تغییرات فرهنگی انقلاب الجزایر را توصیف می‌کند، و ''ملعونان زمین'' (۱۹۶۱) که خشونت را به عنوان ابزار رهایی توجیه می‌کند، پایه‌گذار نظریه‌های ضداستعماری هستند. فانون استعمار را نه تنها اقتصادی و سیاسی، بلکه روانی و فرهنگی می‌دانست و بر ضرورت ایجاد انسانیت جدیدی پس از استعمار تأکید داشت. او در ۳۶ سالگی بر اثر لوسمی درگذشت، اما میراثش جنبش‌های آزادی‌بخش در آفریقا، فلسطین، آمریکای لاتین و جنبش‌های حقوق مدنی سیاه‌پوستان را الهام بخشید. این مقاله زندگی، آثار، فلسفه و تأثیرات پایدار او را بررسی می‌کند، با تمرکز بر جنبه‌های روان‌شناختی و انقلابی‌اش.
'''کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا آذر ۱۴۰۴'''، کنفرانسی است که در ۲۸ آذر ۱۴۰۴ در سالن تاریخی انجمن کندی سنای آمریکا برگزار شد. این رویداد دوحزبی با حضور سناتورهای برجسته از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه، مقامات پیشین دولتی و نظامی آمریکا، و پیام ویدئویی [[مریم رجوی]]، رئیس‌جمهور برگزیده [[شورای ملی مقاومت ایران]]، بر حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ ماده‌ای وی و مجاهدین خلق در [[اشرف ۳]] تمرکز داشت. سخنرانان جمهوری اسلامی را ضعیف و در آستانه فروپاشی توصیف کردند و به موج اعدام‌ها (۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن) و سرکوب گسترده اشاره نمودند. آنها بر اتحاد دوحزبی برای ایران آزاد، دموکراتیک و غیرهسته‌ای تأکید کردند و قطعنامه ۱۴۵ سنا را که حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین می‌کند و آینده دموکراتیک ایران را ترسیم می‌نماید، برجسته ساختند. کنفرانس خواستار افزایش تحریم‌ها، مستندسازی نقض حقوق بشر و به‌رسمیت شناختن نبرد کانون‌های شورشی با [[سپاه پاسداران]] شد.
 
== زندگی‌نامه اولیه ==
فرانتس عمر فانون در ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۵ در فورت دو فرانس، پایتخت مارتینیک، متولد شد. مارتینیک در آن زمان مستعمره فرانسه بود و خانواده فانون، که از طبقه متوسط سیاه‌پوستان بودند، شامل پدرش کازیمیر فانون (بازرس گمرک) و مادرش الئانور مدلیس (صاحب فروشگاه سخت‌افزار) می‌شد. او سومین فرزند از هشت فرزند بود و در خانواده‌ای با ریشه‌های آفریقایی-کارائیبی و الزاسی رشد کرد. فانون در دبیرستان ویکتور شولشر، یکی از معتبرترین مدارس مارتینیک، تحصیل کرد و تحت تأثیر معلمش، شاعر و سیاستمدار آیمه سزیر، قرار گرفت که بنیان‌گذار جنبش نگریتود (Negritude) بود. این جنبش بر هویت سیاه‌پوستانه و فرهنگی آفریقایی تأکید داشت و فانون را به تفکر در مورد هویت نژادی واداشت. او عاشق فوتبال بود و بعدها در بیمارستان بلیدا، مسابقات فوتبالی برای بیماران و کارکنان سازمان‌دهی کرد. در دوران نوجوانی، فانون با نژادپرستی سیستماتیک در جامعه استعماری روبرو شد، که بعدها در آثارش بازتاب یافت.
 
در سال ۱۹۴۳، پس از سقوط فرانسه به دست نازی‌ها و کنترل رژیم ویشی بر مارتینیک، فانون که تنها ۱۸ ساله بود، از جزیره گریخت و به دومینیکا پناهنده شد. او پس از قیامی محلی به مارتینیک بازگشت و به گردان پیاده‌نظام آنتیلی پنجم در ارتش آزاد فرانسه پیوست. فانون در مراکش و الجزایر آموزش دید و در عملیات دراگون و نبرد آلزاس شرکت کرد، جایی که زخمی شد و نشان صلیب جنگ را دریافت کرد. با این حال، تجربیاتش از نژادپرستی، یهودستیزی و اسلام‌هراسی در ارتش فرانسه، او را دلسرد کرد؛ سربازان سیاه‌پوست اغلب از خطوط مقدم حذف می‌شدند. این تجربیات اولیه، بذرهای انتقاد فانون از استعمار را کاشتند و او را به عنوان یک مبارز ضداستعماری شکل دادند.<ref name=":0">[https://www.britannica.com/biography/Frantz-Fanon ‌Britanica. Frantz Fanon]</ref><ref name=":1">[https://iep.utm.edu/fanon/ IEP. Frantz Fanon (1925—1961)]</ref>
 
== تحصیلات و حرفه روان‌پزشکی ==
پس از جنگ جهانی دوم، فانون در ۱۹۴۶ به فرانسه بازگشت و در دانشگاه لیون در رشته پزشکی و روان‌پزشکی تحصیل کرد. او در سال ۱۹۵۱ مدرک دکترای پزشکی خود را دریافت کرد و تحت تأثیر فیلسوفانی مانند ژان‌پل سارتر، موریس مرلو-پونتی و ژاک لاکان قرار گرفت. فانون سه نمایشنامه نوشت (دو تای آن‌ها باقی مانده) و در سمینارهای مرلو-پونتی شرکت کرد. رساله دکترایش در ابتدا ''مقاله‌ای در مورد بیگانگی سیاه‌پوستان'' بود که به دلیل محتوای سیاسی‌اش رد شد، و بعدها به ''تغییرات ذهنی در بیماری فریدریش'' تغییر یافت. در سال ۱۹۴۸، رابطه‌ای با میشل وایر داشت که منجر به تولد دخترش میریل در ۱۹۵۳ شد. در ۱۹۵۲ با جوزی دوبله ازدواج کرد و پسری به نام اولیویه به دنیا آمد.
 
فانون در بیمارستان سنت‌آلبان-سور-لیمگنول تحت نظارت فرانسوا توسکل، بنیان‌گذار روان‌درمانی نهادی، آموزش دید. این رویکرد بر ادغام بیماران در جامعه و فرهنگ تأکید داشت و فانون را به مدل روان‌شناسی جامعه‌ای سوق داد. او باور داشت که بیماران روانی با ادغام در خانواده و جامعه بهبود می‌یابند، نه در انزوای نهادی. در ۱۹۵۳، به عنوان رئیس بخش روان‌پزشکی بیمارستان بلیدا-ژوآنویل در الجزایر منصوب شد، جایی که هم بیماران الجزایری و هم سربازان فرانسوی را درمان می‌کرد. او اثرات خشونت استعماری بر روان انسان را مشاهده کرد و درمان‌های نوآورانه‌ای مانند درمان اجتماعی-فرهنگی معرفی کرد، که بیماران را به ریشه‌های فرهنگی‌شان متصل می‌کرد.<ref name=":2">[https://plato.stanford.edu/entries/frantz-fanon/ Stanford Encyclopedia of Philosophy]</ref>
 
== فعالیت‌های سیاسی و انقلاب الجزایر ==
جنگ الجزایر (۱۹۵۴–۱۹۶۲) نقطه عطفی در زندگی فانون بود. از ۱۹۵۴، او با جبهه آزادی‌بخش ملی (FLN) همکاری کرد و قربانیان شکنجه و مبارزان را درمان نمود. در ۱۹۵۵ به طور کامل به FLN پیوست و تحقیقات فرهنگی در کابلی انجام داد. در ۱۹۵۶، نامه استعفا مشهورش را نوشت که در آن تبعیض نژادی در بیمارستان را محکوم کرد و اخراج شد. به تونس تبعید شد و ویراستار روزنامه المجاهد شد، جایی که مقالاتش در مورد استراتژی‌های انقلابی منتشر می‌شد. فانون سفیر دولت موقت جمهوری الجزایر (GPRA) در غنا شد و در کنفرانس‌های آکرا، کوناکری، آدیس آبابا و قاهره شرکت کرد. او خطوط تأمین و جبهه‌های جنگ را سازمان‌دهی کرد و بر وحدت آفریقایی تأکید داشت.
 
در این دوره، فانون با رهبرانی مانند گمال عبدالناصر و کوامه نکرومه ملاقات کرد و سفرهایش به آفریقای زیرصحرا تفکرش را غنی ساخت. او خشونت استعماری را به عنوان زبانی تحمیلی توصیف کرد و خشونت انقلابی را به عنوان پاسخی کاتارتیک و ضروری برای رهایی می‌دید. فعالیت‌هایش او را به عنوان استراتژیست انقلاب آفریقایی تثبیت کرد، هرچند بیماری لوسمی‌اش در ۱۹۶۰ تشخیص داده شد.<ref name=":0" />
 
== آثار عمده ==
فانون دو کتاب اصلی در زمان حیاتش منتشر کرد: ''پوست سیاه، ماسک‌های سفید'' (۱۹۵۲) که بر اساس تجربیاتش در لیون نوشته شد و روان‌شناسی استعمار را بررسی می‌کند، و ''ملعونان زمین'' (۱۹۶۱) که دیکته‌شده در بستر بیماری است و با مقدمه سارتر، خشونت را توجیه می‌کند. ''استعمار در حال مرگ'' (۱۹۵۹) تغییرات فرهنگی در انقلاب الجزایر را توصیف می‌کند، مانند نقش زنان بدون حجاب به عنوان نماد رهایی. ''به سوی انقلاب آفریقایی'' (۱۹۶۴، پس از مرگ) مجموعه مقالاتی از المجاهد است. در ۲۰۱۵، ''نوشته‌های در مورد بیگانگی و آزادی'' منتشر شد که شامل نوشته‌های منتشرنشده است. آثار فانون ترکیبی از روان‌کاوی، پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم و نگریتود است و توسط جوزی ویرایش می‌شد.<ref name=":1" /><ref name=":2" />
 
== فلسفه و ایده‌های کلیدی ==
فلسفه فانون بر روان‌پاتولوژی استعمار، نژادپرستی و رهایی تمرکز دارد. او استعمار را سیستمی دانست که جهان بومیان را بازسازی می‌کند و خشونت را ابزار کنترل اجتماعی می‌بیند، اما خشونت انقلابی را کاتارتیک و ضروری برای بازسازی هویت انسانی می‌دانست. در ''پوست سیاه، ماسک‌های سفید''، بیگانگی سیاه‌پوستان را توصیف می‌کند: احساس حقارت ناشی از وابستگی به زبان و فرهنگ سفید، که مانع شخص‌سازی کامل می‌شود. او بر نقش زبان<ref name=":1" /> در سرکوب تأکید داشت و هویت را دیالکتیکی می‌دید.
 
فانون منتقد دولت‌های پسااستعماری بود و "پست‌استعمار" را به عنوان ادامه وابستگی اقتصادی و فرهنگی نقد کرد. او بر ایجاد "انسانیت جدید" پس از انقلاب اصرار داشت، با تمرکز بر کرئولیزاسیون (ترکیب فرهنگی) و هومنیسم ضد نژادپرستانه. ایده‌هایش از هگل (ارباب-برده)، مارکس (طبقه و انقلاب) و سارتر (اگزیستانسیالیسم) الهام گرفته، اما به جنوب جهانی خطاب شده است. فانون روان‌درمانی را با سیاست درهم آمیخت و بر اصلاح فرهنگی در انقلاب تأکید کرد.<ref>[https://www.lse.ac.uk/africa/hub-for-african-thought/thinkers/frantz-fanon ISE. Frantz Fanon]</ref><ref name=":2" />
 
== مرگ و میراث ==
فانون در اکتبر ۱۹۶۱ با کمک CIA به ایالات متحده منتقل شد و در بتزدا، مریلند، از پنومونی دوطرفه بر اثر لوسمی درگذشت. طبق خواسته FLN، جسدش به الجزایر منتقل و در گورستان شهدای عین کرمه دفن شد. میراث فانون گسترده است: او الهام‌بخش جنبش‌های آزادی‌بخش در فلسطین، سریلانکا، آفریقای جنوبی، و ایالات متحده (مانند بلک پنترها و مالکوم ایکس) شد. ایده‌هایش بر استیو بیکو، چه گوارا، و پائولو فریره تأثیر گذاشت و در ادبیات آفریقایی (مانند نگوگی وا تیونگو) بازتاب یافت. در نظریه کوئیر، ایده‌هایش در مورد جنسیت سیاه نقد می‌شود، اما در نظریه انتقادی سیاه (افروپسیمیسم) و مطالعات پسااستعماری، بنیادی است. جایزه فرانتس فانون توسط انجمن فلسفه کارائیب اعطا می‌شود و بنیاد فرانتس فانون توسط دخترش میریل اداره می‌شود. تا امروز، آثارش در جنبش‌های ضد نژادپرستی و ضداستعماری زنده است.<ref name=":1" />
 
== پانویس ==
 
=== کتاب‌ها و بیوگرافی‌ها ===
 
# Cherki, Alice. ''Frantz Fanon: A Portrait''. Translated by Nadia Benabid. Ithaca, NY: Cornell University Press, 2006. <nowiki>https://archive.org/details/frantzfanonportr00cher</nowiki>
# Macey, David. ''Frantz Fanon: A Biography''. 2nd ed. London: Verso, 2012. <nowiki>https://www.versobooks.com/products/2272-frantz-fanon</nowiki>
# Williams, James S. ''Frantz Fanon''. London: Reaktion Books, 2021. <nowiki>https://press.uchicago.edu/ucp/books/book/distributed/F/bo208669969.html</nowiki>
 
=== مقالات و دانشنامه‌ها ===


# Khalfa, Jean, and Robert J. C. Young. "Frantz Fanon." In ''Stanford Encyclopedia of Philosophy'', edited by Edward N. Zalta. Spring 2019. Metaphysics Research Lab, Stanford University, 2019. <nowiki>https://plato.stanford.edu/entries/frantz-fanon/</nowiki>
این کنفرانس در سنای آمریکا، نمادی از اتحاد دوحزبی در حمایت از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و برقراری جمهوری دموکراتیک بود. سناتور جین شهین بر جدایی دین از دولت و افزایش بودجه برای مستندسازی جنایات رژیم تأکید کرد. سناتور کوری بوکر از الهام‌گیری از مردم ایران و رد استبداد سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را سر اختاپوس تروریسم منطقه‌ای دانست و از مجاهدین حمایت نمود. ژنرال جیمز جونز به فروپاشی محور مقاومت رژیم، بحران‌های اقتصادی و اعدام ۱۹۳۲ نفر شامل ۵۶ زن اشاره کرد و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را نقشه راه ایران آینده خواند. هدر نائرت رهبری زنان در جنبش را ستود و بن کارسون آزادی را خواسته جهانی دانست. پیام مریم رجوی بر تغییر از طریق قیام سازمان‌یافته بدون مداخله خارجی، انتقال قدرت در شش ماه و قاطعیت جهانی مانند جلوگیری از فروش نفت رژیم تمرکز داشت. کنفرانس قطعنامه ۱۴۵ را با حمایت ۱۹ سناتور برجسته کرد که حقوق اشرف ۳ را تضمین و جمهوری دموکراتیک را تأیید می‌کند. این رویداد، بخشی از تلاش‌های مداوم برای سیاست قاطع آمریکا در برابر رژیم و حمایت از مقاومت سازمان‌یافته بود.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C کنفرانس دوحزبی در سنای آمریکا]</ref><ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 کنفرانس در سنای آمریکا؛ حمایت از آلترناتیو دموکراتیک]</ref>  
# Gordon, Lewis R. "Frantz Fanon." In ''Internet Encyclopedia of Philosophy''. <nowiki>https://iep.utm.edu/fanon/</nowiki>
# "Frantz Fanon." ''Encyclopædia Britannica''. Last modified December 12, 2025. <nowiki>https://www.britannica.com/biography/Frantz-Fanon</nowiki>
# "Frantz Fanon." ''Wikipedia''. Last modified November 26, 2025. <nowiki>https://en.wikipedia.org/wiki/Frantz_Fanon</nowiki>


=== آثار فانون (انتخابی) ===
== زمینه برگزاری و وضعیت بحرانی رژیم ==
این کنفرانس در حالی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحران‌های همه‌جانبه‌ای روبرو است که نشانه‌های فروپاشی قریب‌الوقوع آن را نشان می‌دهد. سقوط بشار اسد در سوریه، تضعیف شدید حزب‌الله و حوثی‌ها، بحران اقتصادی با تورم نزدیک به ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر گسترده بیش از سه‌چهارم جمعیت، رژیم را به افزایش بی‌سابقه سرکوب واداشته است. سخنرانان به آمار تکان‌دهنده اعدام‌ها اشاره کردند: ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن (بالاترین تعداد اعدام زنان در بیش از سه دهه اخیر) و بیش از ۳۰۰ اعدام تنها در ماه گذشته. بسیاری از اعدام‌شدگان جوانان بلوچ، کرد و عرب یا فعالان سیاسی هستند که صرفاً به دلیل حمایت از [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] محکوم شده‌اند. این موج اعدام‌ها ابزاری برای ارعاب جامعه و جلوگیری از اوج‌گیری قیام‌ها است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C زمینه بحران]</ref>


# Fanon, Frantz. ''Peau noire, masques blancs''. Paris: Éditions du Seuil, 1952. (Black Skin, White Masks, trans. Richard Philcox, New York: Grove Press, 2008.)
== سخنرانی سناتورهای دوحزبی و مقامات پیشین ==
# Fanon, Frantz. ''Les Damnés de la terre''. Paris: Éditions du Seuil, 1961. (The Wretched of the Earth, trans. Richard Philcox, New York: Grove Press, 2004.)
سناتور جین شهین بر حمایت از حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریم‌ها و ضرورت جدایی دین از دولت در ایران آینده تأکید کرد. سناتور کوری بوکر اتحاد دوحزبی را ستود و از الهام‌گیری از شجاعت مردم ایران سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را منبع اصلی تروریسم منطقه‌ای دانست و حمایت از مجاهدان را ضروری خواند. سناتور روبن گایگو به جنبش‌های دموکراتیک جهانی اشاره کرد. دکتر بن کارسون آزادی را ارزشی جهانی توصیف کرد و هدر نائرت نقش پیشرو زنان در مقاومت را برجسته ساخت. سناتور روی بلانت ضعف رژیم را ناشی از طرد توسط مردم دانست. ژنرال جیمز جونز فروپاشی محور مقاومت را تحلیل کرد و مارک گینزبرگ بر قدرت نرم برای پایان استبداد تأکید نمود.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 سخنرانی‌های سناتورها و مقامات]</ref>
# Fanon, Frantz. ''L’An V de la Révolution Algérienne''. Paris: Éditions du Seuil, 1959. (A Dying Colonialism, trans. Haakon Chevalier, New York: Grove Press, 1965.)
# Fanon, Frantz. ''Pour la révolution africaine: Écrits politiques''. Paris: Éditions François Maspero, 1964. (Toward the African Revolution, trans. Haakon Chevalier, New York: Grove Press, 1967.)


=== تحلیل‌های فلسفی ===
== پیام مریم رجوی و طرح ۱۰ ماده‌ای ==
در پیام ویدئویی مریم رجوی، بر این نکته تأکید شد که تغییر رژیم وظیفه و حق مردم و مقاومت ایران است و نیازی به مداخله خارجی ندارد. وی کانون‌های شورشی را نیروی پیشبرنده قیام دانست و نقشه راه دوران انتقال را تشریح کرد: برگزاری انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان ظرف شش ماه، تدوین قانون اساسی جدید و انتقال قدرت به نمایندگان مردم. طرح ۱۰ ماده‌ای شامل جمهوری مبتنی بر آرای مردم، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، حقوق اقلیت‌ها و ایران غیرهسته‌ای است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C پیام مریم رجوی]</ref>


# Hudis, Peter. ''Frantz Fanon: Philosopher of the Barricades''. London: Pluto Press, 2015. <nowiki>https://www.plutobooks.com/9780745336251/frantz-fanon</nowiki>
قسمت سوم: نتیجه‌گیری، منابع و یادداشت نهایی
# "Frantz Fanon." LSE Africa Hub for African Thought. <nowiki>https://www.lse.ac.uk/africa/hub-for-african-thought/thinkers/frantz-fanon</nowiki>
== قطعنامه ۱۴۵ و نتیجه‌گیری کنفرانس ==
کنفرانس بر قطعنامه ۱۴۵ سنا تمرکز ویژه‌ای داشت که با حمایت ۱۹ سناتور از هر دو حزب معرفی شده و حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین می‌کند، جمهوری دموکراتیک را تأیید می‌نماید و به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی را خواستار است. سخنرانان سیاست مماشات گذشته را شکست‌خورده دانستند و بر ضرورت تحریم‌های حداکثری، مستندسازی جنایات و حمایت عملی از کانون‌های شورشی تأکید کردند. این رویداد نشان‌دهنده اجماع روبه‌رشد در کنگره آمریکا برای سیاست قاطع در برابر رژیم و حمایت از تنها آلترناتیو سازمان‌یافته و دموکراتیک بود.


== منابع ==
== منابع ==
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۴

کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا - آذر ۱۴۰۴
کنفرانس در سنای آمریکا: حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی و مجاهدان آزادی در اشرف ۳
عاملان جین شهین، کوری بوکر، جان کورنین، روبن گایگو، بن کارسون، هدر نائرت، روی بلانت، جیمز جونز، مارک گینزبرگ، مریم رجوی، سناتورهای دوحزبی آمریکا
مکان سالن انجمن کندی، سنای آمریکا، واشنگتن دی‌سی
زمان ۲۸ آذر ۱۴۰۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵
نتیجه حمایت دوحزبی از قطعنامه ۱۴۵ سنا، طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریم‌ها علیه ناقضان حقوق بشر، به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و کانون‌های شورشی برای سرنگونی رژیم، رد مماشات و تأکید بر تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران

کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا آذر ۱۴۰۴، کنفرانسی است که در ۲۸ آذر ۱۴۰۴ در سالن تاریخی انجمن کندی سنای آمریکا برگزار شد. این رویداد دوحزبی با حضور سناتورهای برجسته از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه، مقامات پیشین دولتی و نظامی آمریکا، و پیام ویدئویی مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، بر حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ ماده‌ای وی و مجاهدین خلق در اشرف ۳ تمرکز داشت. سخنرانان جمهوری اسلامی را ضعیف و در آستانه فروپاشی توصیف کردند و به موج اعدام‌ها (۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن) و سرکوب گسترده اشاره نمودند. آنها بر اتحاد دوحزبی برای ایران آزاد، دموکراتیک و غیرهسته‌ای تأکید کردند و قطعنامه ۱۴۵ سنا را که حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین می‌کند و آینده دموکراتیک ایران را ترسیم می‌نماید، برجسته ساختند. کنفرانس خواستار افزایش تحریم‌ها، مستندسازی نقض حقوق بشر و به‌رسمیت شناختن نبرد کانون‌های شورشی با سپاه پاسداران شد.

این کنفرانس در سنای آمریکا، نمادی از اتحاد دوحزبی در حمایت از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و برقراری جمهوری دموکراتیک بود. سناتور جین شهین بر جدایی دین از دولت و افزایش بودجه برای مستندسازی جنایات رژیم تأکید کرد. سناتور کوری بوکر از الهام‌گیری از مردم ایران و رد استبداد سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را سر اختاپوس تروریسم منطقه‌ای دانست و از مجاهدین حمایت نمود. ژنرال جیمز جونز به فروپاشی محور مقاومت رژیم، بحران‌های اقتصادی و اعدام ۱۹۳۲ نفر شامل ۵۶ زن اشاره کرد و طرح ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی را نقشه راه ایران آینده خواند. هدر نائرت رهبری زنان در جنبش را ستود و بن کارسون آزادی را خواسته جهانی دانست. پیام مریم رجوی بر تغییر از طریق قیام سازمان‌یافته بدون مداخله خارجی، انتقال قدرت در شش ماه و قاطعیت جهانی مانند جلوگیری از فروش نفت رژیم تمرکز داشت. کنفرانس قطعنامه ۱۴۵ را با حمایت ۱۹ سناتور برجسته کرد که حقوق اشرف ۳ را تضمین و جمهوری دموکراتیک را تأیید می‌کند. این رویداد، بخشی از تلاش‌های مداوم برای سیاست قاطع آمریکا در برابر رژیم و حمایت از مقاومت سازمان‌یافته بود.[۱][۲]

زمینه برگزاری و وضعیت بحرانی رژیم

این کنفرانس در حالی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحران‌های همه‌جانبه‌ای روبرو است که نشانه‌های فروپاشی قریب‌الوقوع آن را نشان می‌دهد. سقوط بشار اسد در سوریه، تضعیف شدید حزب‌الله و حوثی‌ها، بحران اقتصادی با تورم نزدیک به ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر گسترده بیش از سه‌چهارم جمعیت، رژیم را به افزایش بی‌سابقه سرکوب واداشته است. سخنرانان به آمار تکان‌دهنده اعدام‌ها اشاره کردند: ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن (بالاترین تعداد اعدام زنان در بیش از سه دهه اخیر) و بیش از ۳۰۰ اعدام تنها در ماه گذشته. بسیاری از اعدام‌شدگان جوانان بلوچ، کرد و عرب یا فعالان سیاسی هستند که صرفاً به دلیل حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران محکوم شده‌اند. این موج اعدام‌ها ابزاری برای ارعاب جامعه و جلوگیری از اوج‌گیری قیام‌ها است.[۳]

سخنرانی سناتورهای دوحزبی و مقامات پیشین

سناتور جین شهین بر حمایت از حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریم‌ها و ضرورت جدایی دین از دولت در ایران آینده تأکید کرد. سناتور کوری بوکر اتحاد دوحزبی را ستود و از الهام‌گیری از شجاعت مردم ایران سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را منبع اصلی تروریسم منطقه‌ای دانست و حمایت از مجاهدان را ضروری خواند. سناتور روبن گایگو به جنبش‌های دموکراتیک جهانی اشاره کرد. دکتر بن کارسون آزادی را ارزشی جهانی توصیف کرد و هدر نائرت نقش پیشرو زنان در مقاومت را برجسته ساخت. سناتور روی بلانت ضعف رژیم را ناشی از طرد توسط مردم دانست. ژنرال جیمز جونز فروپاشی محور مقاومت را تحلیل کرد و مارک گینزبرگ بر قدرت نرم برای پایان استبداد تأکید نمود.[۴]

پیام مریم رجوی و طرح ۱۰ ماده‌ای

در پیام ویدئویی مریم رجوی، بر این نکته تأکید شد که تغییر رژیم وظیفه و حق مردم و مقاومت ایران است و نیازی به مداخله خارجی ندارد. وی کانون‌های شورشی را نیروی پیشبرنده قیام دانست و نقشه راه دوران انتقال را تشریح کرد: برگزاری انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان ظرف شش ماه، تدوین قانون اساسی جدید و انتقال قدرت به نمایندگان مردم. طرح ۱۰ ماده‌ای شامل جمهوری مبتنی بر آرای مردم، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، حقوق اقلیت‌ها و ایران غیرهسته‌ای است.[۵]

قسمت سوم: نتیجه‌گیری، منابع و یادداشت نهایی

قطعنامه ۱۴۵ و نتیجه‌گیری کنفرانس

کنفرانس بر قطعنامه ۱۴۵ سنا تمرکز ویژه‌ای داشت که با حمایت ۱۹ سناتور از هر دو حزب معرفی شده و حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین می‌کند، جمهوری دموکراتیک را تأیید می‌نماید و به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی را خواستار است. سخنرانان سیاست مماشات گذشته را شکست‌خورده دانستند و بر ضرورت تحریم‌های حداکثری، مستندسازی جنایات و حمایت عملی از کانون‌های شورشی تأکید کردند. این رویداد نشان‌دهنده اجماع روبه‌رشد در کنگره آمریکا برای سیاست قاطع در برابر رژیم و حمایت از تنها آلترناتیو سازمان‌یافته و دموکراتیک بود.

منابع