کاربر:Abbas/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها

از ساعت ۸ صبح نیروهای ارتش در میدان ژاله مستقر شده‌اند. ارتش برای ایجاد رعب از تجهیزات نا متعارفی که تا آن زمان بی سابقه بود، از جمله ماسکهای ضد گاز، نفربر، مسلسلهای سنگین، لجستیک سنگین و بالگردهای هوانیروز، استفاده کرد. مردم در خیابانهای اصلی مسیر میدان ژاله به هم می‌رسند. ساعت ۸:۱۵ فرماندهی نظامی با بلندگو اعلام می‌کند که حکومت نظامی است و مردم باید متفرق شوند. او می‌گوید: « ما را مجبور به شلیک نکنید.» ساعت ۸:۳۰ یک روحانی وارد میدان می‌شود و با یکی از افسران صحبت می‌کند. مردم به درخواست او روی زمین می‌نشینند. در ساعت ۹:۱۵ شلیک آغاز می‌شود. حجم آتش بسیار زیاد است و به گفته ناظران ۳۰ ثانیه به طول می‌انجامد. تنها خبرنگار حاضر در میدان زمان شلیک را ۳ دقیقه ذکر کرده‌است. تعداد زیادی از مردم مورد اصابت گلوله قرار گرفته و کشته و مجروح می‌شوند. جمعیت پراکنده می‌شود و درگیریهای وسیع خیابانی تا شبانگاه همان‌روز در نقاط مختلف تهران بین مردم و نیروهای ارتش رخ می‌دهد که منجر به کشته و مجروح شدن تعداد بسیاری از مردم می‌شود.<ref name=":0" />

«ریچارد اوپن هایمر»، خبرنگار بی‌بی‌سی در تهران گزارش کرد که یکی از سربازان که از شلیک به سمت مردم خودداری کرد ابتدا افسر فرمانده خود را هدف قرار داد و بعد هم خودش را کشت. سالها بعد با افشاد اسنادی از واقعه‌ی ۱۷شهریور فاش شد که موارد دیگری نیز از تمرد سربازان از شلیک به سمت مردم بوده است، ازجمله سه سرباز وظیفه لشگر گارد به نامهای قاسم دهقان، علی غفوری و محمد محمدی خلص که با سلاحهای خود فرار کردند که فردای آن‌روز محل اختفای آنان کشف شد و محمد محمدی کشته شد.<ref name=":0" />