کاربر:Hossein/1403519صفحه تمرین

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو

زندان سراوان، در شهر سراوان - خیابان آزادی واقع شده است. سراوان در ۳۴۷ كيلومتری جنوب شرق زاهدان مركز استان سيستان و بلوچستان و در همسايگی كشور پاكستان قرار دارد. این شهر جمعیتی برابر با ۲۲۰ هزار نفر دراد و در منتهی‌الیه شرقی‌ترین نقطه ایران در فاصله ۱۷۴۰ کیلومتری تهران قرار دارد. بنا بر گزارش هرانا، وب‌سایت خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، زندانیان محبوس در زندان شهرستان سراوان واقع در استان سیستان و بلوچستان با مشکلات متعددی از جمله کف‌خوابی به دلیل تراکم بالای جمعیت زندانیان، بهداشت و تغذیه نامناسب و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم روبه‌رو هستند.[۱]

مدیریت زندان سراوان

نام رئیس سابق زندان سراوان حسن کریم کشته[۲]و نام رئیس فعلی آن مهدی سرگزی[۳]و نام مسئول حفاظت زندان جهان‌تیغ است.

سلیمان کر، رییس اجرای احکام، سامانی، مسئول پاس کلید، ،کریم کشته، مسئول بهداری و فهیم‌زاده، یکی دیگر از مسئولان این زندان می‌باشد.[۱]

نهاد اداره‌کننده این زندان سازمان زندان‌های قوه قضاییه می‌باشد.[۳]

ظرفیت زندان و بندهای زندان

زندان‌سراوان دارای بند اطفال وسه‌ بند دیگر با جمعیت نزدیک به ۷۰۰ زندانی است که‌همگی زندانیان اهل سنت هستند.[۴]

زندان سراوان شامل ۳ بند مردان، یک بند اطفال و چهار واحد قرنطینه است که با احتساب زندانیان رأی باز حدود ۸۰۰ زندانی بدون اصل تفکیک جرائم در این زندان نگهداری می‌شوند.[۱]

فشار و شکنجه در زندان سراوان

به گزارش نقل شده از زندانیان این زندان، رفتار مأموران زندان با زندانیان وحشیانه است به‌طوری‌که بعضی از زندانیان که تحمل این شرایط سخت را ندارند دست به خودکشی می‌زنند.

کانال تلگرام کمپین فعالین بلوچ به تاریخ ۱۳۹۹/۱/۱۲ گزارش کرد که پس از سلسله‌شورش‌هایی که در چند زندان ایران پس از شیوع ویروس کرونا به وقوع پیوست‌، جو زندان‌های زاهدان و سراوان امنیتی شده و ماموران یگان ویژه در اطراف این زندان‌ها مستقر هستند.[۳]

زندانیان محبوس در زندان سراوان با مشکلاتی همچون کف‌خوابی به دلیل تراکم بالای جمعیت زندانیان، بهداشت و تغذیه نامناسب و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم مواجه هستند. هرانا در این ارتباط به نقل از یکی از اعضای خانواده زندانیان محبوس در زندان سراوان نوشت: «گاه تا ۷۵ زندانی در یک اتاق نگهداری می‌شوند که تعداد پرشماری از آنان کف‌خواب هستند. از سوی دیگر به ازای هر سه زندانی یک پتو به آنها داده می‌شود. همچنین غذای زندان نیز از کیفیت و کمیت کافی برخوردار نیست و زندانیان اغلب مواقع گرسنگی را تجربه می‌کنند.» همچنین یک زندانی که به تازگی از زندان سراوان به مرخصی اعزام شده، در گفت‌وگو با هرانا از فراوانی و سهولت دسترسی به مواد مخدر و ضرب‌وشتم زندانیان توسط مسئولان زندان خبر داده است.[۳]

خودکشی ۴۰ زندانی

کمپین فعالین بلوچ در تاریخ ۱۳۹۶/۴/۱۲ گزارش کرد که در یک سال گذشته حدود ۴۰ زندانی در زندان سراوان دست به خودکشی زده‌اند. به گزارش کمپین فعالین بلوچ؛ بد رفتاری‌های مکرر، شکنجه های روحی، بازرسی‌های سختگیرانه ماهیانه با از بین بردن وسایل زندانیان وضعیت خفقانی در این زندان ایجاد کرده که برای برخی از زندانیان غیر قابل تحمل است. در این گزارش که مصادیقی از سخت‌گیری‌ها و فساد این زندان برشمرده شده، اسامی تنی چند از زندانیانی که دست به خودکشی زده‌اند نیز منتشر شده است.[۳]

در جدیدترین مورد از رفتارهای خارج از عرف یک منبع مطلع خبر داد که گارد بازرسی بند یک زندان سراوان روز شنبه ۱۰ تیر ماه حین بازرسی در این بند “تمام زندانیان را چند ساعت در هواخوری با دمای بالای ۵۰ درجه نگهداشتند و خودشان داخل بند به بازرسی وسایل زندانیان پرداختند که تمام وسایل زندانیان را “به هم ریخته” و سایل شخصی زندانیان از جمله: «شامپو، پودر رختشویی، دفتر خاطرات، ملافه، لباس و…» را جمع‌آوری کردند.

بازرسان همچنین خوراکی‌های زندانیان از جمله:” کمپوت، آب‌میوه، تخمه و دیگر خوراکی‌های” زندانیان را برای خود برداشته و خورده‌اند که زندانیان از آن بعنوان “دزدی” نام برده‌اند. به گفته این منبع:” سختگیری‌های وحشیانه” مسئولین زندان باعث آمار بالای خودکشی در زندان سراوان شده که آمار خودکشی تقریبا به ۴۰ نفر رسیده، که اسامی برخی از زندانیانی که به علت این “سختگیری‌ها ” خودکشی کرده‌اند را ” رفیق رسولی ۲۶ساله، جعفر نرانی ۳۵ساله، محمدگل گمشادزهی ۲۳ساله، حبیب‌اله نصرت‌زهی ۲۷ ساله، نواب آزادی ۲۴ ساله، شیخ محمد شیخ‌زاده۲۱ساله، سعید باران‌زهی ۲۳ ساله” اعلام کرد.[۵]

ضرب و شتم زندانیان

کمپین فعالین بلوچ گزارش کرد که معاون زندان سراوان یکی از زندانیان به نام خالد دهقان را با «کابل برق» مورد ضرب و شتم قرار داده است.

«سلیمان کر، رییس اجرای احکام، سامانی، مسئول پاس کلید، کریم کشته، مسئول بهداری و فهیم‌زاده، یکی دیگر از مسئولان این زندان، اقدام به ضرب و شتم زندانیان می‌کنند. این افراد به همراه مسئول سالن ملاقات، مسئول کارگاه و مسئول تصمیم‌گیر برای اعزام به مرخصی در مواردی از زندانیان رشوه می‌گیرند.»[۱]

فوت بر اثر عدم رسیدگی

به گزارش کمپین فعالین بلوچ به تاریخ ۱۳۹۵/۱۱/۹ یکی از زندانیان به نام اکبر کمالی در این زندان فوت کرد. بر پایه این گزارش او به طور ناگهانی دچار حمله قلبی شده و علی‌رغم «التماس» و «طلب کمک و استمداد» از طرف او، به دستور رئیس حفاظت زندان جهان‌تیغ از انتقال وی به بیمارستان جلوگیری شد. در گزارش کمپین آمده است که پس از فوت این زندانی، گارد زندان سراوان در بند ۲ این زندان رژه رفتند[۳]

به گزارش کمپین فعالین بلوچ به تاریخ ۱۳۹۶/۱۲/۲۲ یک زندانی به نام عبدالرئوف پاهنگ به دلیل عدم دریافت خدمات پزشکی موثر در این زندان فوت کرد. پس از این تلفن‌های این زندان قطع شد.[۳]

به گزارش کمپین فعالین بلوچ به تاریخ ۱۳۹۷/۳/۵ یک زندانی به نام عبدالحمید نقیبی که در کارواش زندان مشغول به کار بوده، در اثر برق‌گرفتگی جان باخت. بر پایه این گزارش او چند بار در رابطه با اتصالی برق در محل کار خود به مسئولین ذی‌ربط اطلاع لازم را داده بود.[۳]

عبدالستار سپاهی فرزند عبدالرحمن زندانی در شرف آزادی توسط ایرج نوربخش رئیس زندان سراوان در تاریخ ۱۱ اسفند ۹۷ بدون هیچ دلیلی فقط بخاطر پیگیری پرونده اش مورد شکنجه قرار گرفت و فوت کرد.

ممنوعیت برگزاری نماز در نمازخانه

بنا بر گزارش کانون دفاع از حقوق بشر در ایران به تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۹۸، مهدی سرگزی رئیس زندان سراوان اجازه برگزاری نماز در نمازخانه مرکزی زندان سراوان‌ را برای زندانیان محدود کرد. زندان‌سراوان دارای بند اطفال وسه‌ بند دیگر با جمعیت نزدیک به ۷۰۰ زندانی است که‌ همگی زندانیان اهل سنت هستند که برای نماز خواندن با مشکل مواجه شدند. ممنوعیت برگزاری نماز اعتراض زندانیان‌را به دنبال داشته است. اما رئیس زندان یک زندانی به نام “کمال خاکی‌زهی” را بخاطر اعتراض به قرنطینه منتقل کرده و‌ با رفتار تحقیرآمیز و توهین مو‌ی سر و ریش سبیلش را تراشیده و با گرفتن‌ بند شلوار وی را به مدت ۳ روز در قرنطینه زندانی کرده است.[۴]

قطعی آب برای زندانیان

به گزارش کمپین فعالین بلوچ در تاریخ ۱۳۹۶/۱/۱۵ بیش از دو ماه است که زندان سراوان با قطعی مکرر آب مواجه است. بنا بر این گزارش آب هر روزه از صبح تا عصر قطع می‌شود. این موضوع «مشکلات زیادی» برای زندانیان ایجاد کرده است، به طوری که زندانیان زندان سراوان به علت کمبود آب به جای وضو با تیمم نماز می‌خوانند[۳]

وضعیت غذا

غذای زندان نیز از کیفیت کافی برخوردار نیست و زندانیان اغلب مواقع گرسنگی را تجربه می‌کنند و علاوه بر این تمامی زندانیان به فروشگاه زندان دسترسی ندارند و شماری از آنان مسئول خرید سایرین هستند.[۱]

عدم رسیدگی به بیماران

کمپین فعالین بلوچ گزارش کرد که پزشک بهداری ماهانه یک یا دو بار برای معاینه زندانیان به زندان می‌آید.[۳]

محمد جنگی‌زهی فرزند غفور از بند ۳ مدت ۱۰ روز بشدت بیمار بود و از بیماری‌اش رنج میبرد اما هیچگونه رسیدگی در این مدت و اعزام به بیمارستان خارج از زندان صورت نگرفت.[۴]

عدم رعایت تفکیک جرائم

یک‌ زندانی انتقالی بنام امید محمودزهی ۳۰ ساله از زندان‌ ایرانشهر به زندان سراوان منتقل شده است. این زندانی به مسئولان زندان گفت: بنده بخاطر اختلافات طائفه‌ای با چند نفر زندانی که در بند یک زندان‌ سراوان هستند مشکل جدی دارم مرا به بند یک منتقل نکنید که بدون‌ توجه مسئولان‌ به حرف‌های این زندانی وی را به بند یک منتقل کردند که بعد از آن‌ این زندانی با دیگر طرف‌های خود درگیر شده و از شدت درگیری بینی‌اش شکسته و بشدت مورد ضرب و جرح قرار گرفته است. [۴]

تحقیر در بازرسی

بازرسی بین‌ خانوادهای زندانیان در روز ملاقات از طرف پرسنل بازرسی زندان به شکل‌تحقیر آمیزی صورت می‌گیرد و گفته شده بعضی از خانواده زندانیان را به ذن حمل مواد مخدر لخت کرده و بازرسی می‌کنند. کمپین فعالین بلوچ ۱۲آذر[۴]

اجبار زندانیان به خرید وسایل زندان

کمپین فعالین بلوچ به نقل از «منابع آگاه» نوشت که مسئولین زندان، زندانی‌ها را مجبور به خرید وسایل زندان کرده و سپس این خریدها و کمک‌های خیرین را فاکتور نموده و مبلغ را از سازمان زندان‌ها دریافت می‌کنند.[۳]

اجبار زندانیان به پرداخت هزینه تعمیرات

یکی دیگر از اعضای خانواده زندانیان محبوس در زندان سراوان با اشاره به این‌که زندانیان مجبور به پرداخت هزینه‌های تعمیرات تمامی تجهیزات سرمایشی، گرمایشی سماور، روشنایی و شیر آب هستند، گفته است:

«در برخی موارد نیز هزینه خرید تجهیزات مورد نیاز زندان مانند ترانس جوش و دیگر لوزام صنعتی هم از زندانیان گرفته می‌شود و زندانیانی که وضع مالی مناسبی دارند در ازای دریافت مرخصی پنج تا ۱۰ روزه مجبور به خرید لوازمی برای زندان می‌شوند.»[۱]

محدود کردن ارتباطات زندانی

کمپین فعالین بلوچ در تاریخ ۱۳۹۵/۱۲/۹ گزارش کرد مسئولان زندان سراوان در پی «محدود کردن ارتباطات» و «تماس‌های زندانیان» سراوان هستند. مسئولان زندان با توزیع فرم‌هایی در بین زندانیان از آن‌ها خواسته‌اند که اسم و شماره هفت نفر از بستگانشان را ارائه کنند که جز آن‌ها نتوانند با کس دیگری تماس بگیرند.[۳]

بلاتکلیفی زندانیان

کمپین فعالین بلوچ به تاریخ بهمن ماه ۱۳۹۶ نامه‌ای را از سوی «جمعی از زندانیان سراوان» منتشر کرد که در آن آمده است از ۵۴۰ زندانی این زندان، ۳۷۵ نفر در بلاتکلیفی هستند و دوران بازداشت موقت ایشان سال‌ها به طول می‌انجامد. بر پایه این متن قاضی صادقی‌مهر در دو ماه گذشته حدود ۴۵ روز در مرخصی بوده و شعبه دیگری از دادگاه سراوان مدت‌هاست که قاضی ندارد. به همین ۱۱۴ نفری که در این شعبه پرونده دارند، همچنان بلاتکلیفند و حدود ۴۰ نفر بدون حکم قطعی در زندان مانده‌اند. در این متن از آقای محمد عزیزی‌پور رئیس دادگستری سراوان انتقاد شده است.[۳]

عدم آزادی زندانی پس از پایان حکم

بنا بر یک گزارش به تاریخ ۱۳۹۶/۸/۱۱ عمادالدین ملازهی طی نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه نوشت که دادستان سراوان آقای عباس عزیزی علی رغم نقض حکم در دادگاه تجدید نظر و صدور قرار از سوی بازپرس پرونده، همچنان با آزادی او مخالفت می‌کند. بر پایه این نامه آقای عزیزی به او گفته است: «حتی اگر حکم آزادی شما از زاهدان و تهران هم بیاید من شما را در زندان نگه می‌دارم». این نامه که کمپین فعالین بلوچ آن را منتشر کرده، در بخش شواهد این صفحه ثبت شده است.[۳]

اجبار زندانیان به شرکت در انتخابات

دادستان شهر سراوان با تهدید به لغو مرخصی و رای باز، زندانیان زندان سراوان را مجبور به شرکت در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری نموده است. به گفته منابع حال وش: «دادستان شهر سراوان با تماس و ارسال پیام به تمام زندانیانی که در مرخصی و رای باز هستند دستور داده تا در جمعه پیش رو ۱۵ تیرماه و دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کنند، و همچنین در صورت عدم حضور و شرکت در انتخابات تمام زندانیان تهدید به لغو رای باز و مرخصی شده و به داخل بندهای زندان فرستاده خواهند شد.»[۶]

اعدام در زندان سراوان

سایت دادخواست با تیتر «اعدام‌های بی‌سابقه هموطنان بلوچ» آورده است:

هموطنان بلوچ‌ از آغاز تأسیس جمهوری اسلامی در  زندانهای شهرهای مختلف ایران با اتهامات جعلی محکوم به اعدام شده‌اند. اعدام یکی از ابزارهای سرکوب جمهوری اسلامی است که نقش آن در جامعه بلوچستان بسیار پررنگ است.

همزمان با اعتراضات سراسری در ایران از ۲۹ مرداد ۱۴۰۱تا ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ دست‌کم ۹۰ شهروند بلوچ در زندانهای مختلف کشور اعدام شده‌اند. این آمار تعداد افراد احراز هویت شده است. اما باید دانست عده‌ی دیگری از اعدامیان بلوچ فاقد شناسنامه هستند و جمهوری اسلامی به راحتی و بدون رسانه‌ای شدنِ نام این اعدامیان، به نسل‌کُشی مردم بلوچ ادامه می‌دهد. طبق گزارش عفو بین‌الملل مورخ ۵ مردادماه ۱۴۰۱ حداقل ۶۵ نفر یعنی ۲۶ درصد از اعدامشدگانِ سال ۲۰۲۲ متعلق به مردم بلوچ بوده‌اند، در صورتی که بلوچها پنج درصد از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند. این سایت گزارش مشروحی همراه با اسامی اعدام‌شدگان بلوچ در سالهای مختلف آورده است.[۷]

به گزارش گروه حقوق بشر بلوچستان، سحرگاه ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۰، حکم اعدام دو زندانی بلوچ در زندان‌های زاهدان  و سراوان اجرا شد. هویت اعدامی زندان سراوان “سعید صادقی” محرز گشته است. اعدامی که در زندان سراوان رخ داده پس از ۲۰ سال محبوس شدن سعید صادقی انجام شده است. بر اساس گزارش‌های دریافتی سعید حدود بیست سال پیش به اتهام قتل بازداشت و حکم اعدام دریافت کرده بود.[۸]

سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۹ مرداد ۱۴۰۱: حکم اعدام یک زندانی بلوچ به‌نام معین آتشبار که با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده بود، در زندان سراوان به اجرا درآمد.[۹]

سحرگاه ۱۹ آذرماه ۱۴۰۱،  حکم اعدام دستکم سه زندانی بلوچ از بابت اتهامات (قتل) که پیشتر به اعدام محکوم شده بودند در زندان سراوان اجرا شد.[۱۰]

سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۲ آبان ۱۴۰۲: حکم یک زندانی بلوچ به‌نام امین بارک‌زهی که با اتهام «قتل عمد» به قصاص نفس (اعدام) محکوم شده بود، در زندان سراوان به اجرا درآمد.[۱۱]

رهایی از اعدام یک زندانی بلوچ در زندان سراوان

کمپین فعالین بلوچ| امروز ٢ دی ماه ۱۴۰۲، رئیس شورای حل اختلاف استان بلوچستان و سیستان خبر داد یک زندانی محکوم به اعدام (قصاص) که جهت اجرای حکم به قرنطینه زندان سراوان منتقل شده بود با بخشش اولیای دم از اعدام رهایی پیدا کرد.[۱۲]

منابع