کاربر:BABAK/صفحه تمرین پخشان عزیزی
| پخشان عزیزی | |
|---|---|
 پخشان عزیزی | |
| ملیت | ایرانی |
| شناخته‌شده برای | زندانی سیاسی، فعالان حقوق بشر |
زندانی سیاسی پخشان عزیزی، در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، در شهرک خرازی تهران، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات این شهر تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وی سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین و پس از آن به بند زنان این زندان منتقل شد. زندانی سیاسی پخشان عزیزی، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی است. وی اولین بار در آبان ۱۳۸۸ در یک گردهمایی اعتراضی دانشجویان علیه اعدام‌های سیاسی در کردستان به خصوص اعدام احسان فتاحیان بازداشت شد. وی در ۲۸اسفند ۱۳۸۸، با قید وثیقه سنگین ۱۰۰میلیون تومانی‌آزاد شده بود. زندانی سیاسی پخشان عزیزی آخرین بار در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی به اتهام عضویت در گروه‌های مخالف نظام بازداشت شد. زندانی سیاسی پخشان عزیزی، تحت شکنجه و فشارهای مقامات امنیتی قرار داشت تا مجبور به اعترافات اجباری شود. وی در زمستان ۱۴۰۲، توسط شبعه ۵ بازپرسی دادسرای امنیت اوین به بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام متهم شده است. همچنین دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در روزهای ۸ و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳، به اتهام «بغی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شده است؛ و حکم اعدام توسط این دادگاه به وی ابلاغ شده است.
پیشینه
زندانی سیاسی پخشان عزیزی، در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، در شهرک خرازی تهران، بازداشت و در بازداشتگاه اطلاعات این شهر تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت. وی سپس به بند ۲۰۹ زندان اوین و پس از آن به بند زنان این زندان منتقل شد.
زندانی سیاسی پخشان عزیزی، اهل مهاباد و فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی است. وی اولین بار در آبان ۱۳۸۸ در یک گردهمایی اعتراضی دانشجویان علیه اعدام‌های سیاسی در کردستان به خصوص اعدام احسان فتاحیان بازداشت شد. وی در ۲۸اسفند ۱۳۸۸، با قید وثیقه سنگین ۱۰۰میلیون تومانی‌آزاد شده بود. زندانی سیاسی پخشان عزیزی آخرین بار در ۱۳مرداد ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی به اتهام عضویت در گروه‌های مخالف نظام بازداشت شد.[۱]
دستگیری با اتهام بغی
زندانی سیاسی پخشان عزیزی، تحت شکنجه و فشارهای مقامات امنیتی قرار داشت تا مجبور به اعترافات اجباری شود. وی در زمستان ۱۴۰۲، توسط شبعه ۵ بازپرسی دادسرای امنیت اوین به بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف نظام متهم شده است.
همچنین دو جلسه دادگاه این زندانی سیاسی در روزهای ۸ و ۲۷ خرداد ۱۴۰۳، به اتهام «بغی» در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری برگزار شده است؛ و حکم اعدام توسط این دادگاه به وی ابلاغ شده است.[۱]
مازیار طاطایی و امیر رئیسیان، وکلای پخشان عزیزی با بیان خبر صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، به «شبکه شرق» گفتند:
«متأسفانه شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران برای خانم پخشان عزیزی حکم اعدام صادر کرده است و این حکم امروز به ما ابلاغ شده و البته حکم بدوی است و ما در حال تدارک لایحه فرجامخواهی و ثبت اعتراض به این حکم هستیم … این حکم اعدام برای اتهام بغی صادر شده است و خانم عزیزی به عنوان فردی که فعالیت مسلحانه در جهت اهداف گروه باغی انجام داده است محکوم به اعدام شده است و این در حالیست که خانم عزیزی نه تنها در هیچ عملیات مسلحانه‌ای مشارکت نداشته است بلکه اساساً به مدت هفت سال در عراق و سوریه بوده است و در اثر جنایت‌های داعش، از سال ۹۴ ناگزیر به اردوگاههای آوارگان جنگ در منطقه روژاوای سوریه رفته و با توجه به اینکه مددکار بوده است به آوارگان و آسیب دیدگان کمک میکرده است. حتی در خود حکم نیز هیچگونه اشاره‌ای به هیچ عملیات و یا درگیری نظامی خانم عزیزی با هیچ شخص حقیقی یا حقوقی دولتی یا غیردولتی ایرانی نشده است.[۲]
فعالیت در حوزه زنان
خانم عزیزی در زمانی که دانشجوی رشته علوم اجتماعی به گرایش مددکاری دانشگاه علامه طباطبایی در تهران بود بروی آسیب‌های حوزه زنان با انجمن‌های مردم‌نهاد همکاری می‌کرد
پخشان عزیزی به همراه گروهی از فعالان حقوق زنان در کردستان عراق با همکاری انجمن‌های مردم‌نهاد و حکومت وقت اقلیم کردستان بروی کمک به ارتقا وضعیت زنان فعالیت می‌کرد.
پخشان عزیزی جهت ادامه فعالیت در حوزه زنان و کودکان، پس از پایان تحصیلات، به اقلیم کردستان عراق رفت. وی در آنجا با انجمن‌های زنان همکاری می‌کرد. او در پاییز سال ۱۳۹۳ جهت کمک‌رسانی در کمپ‌های آوارگان جنگی به شمال سوریه و شهر قامیشلو رفت.
پخشان عزیزی در مکاتباتی با یکی از دوستانش در رابطه با وضعیت زنان و کودکان در کمپ‌های آوارگان چنین می‌نویسد:
«یک ماه و نیم است که رسیدم. این‌جا واقعاً جای فعالیت است. مردم فقیرند و هیچ پولی برای کار و فعالیت دریافت نمی‌کنی.»
تمامی فعالیت‌های پخشان عزیزی در حوزه مددکاری زنان در کمپ‌های آوارگان بوده است وی در آنجا به زنان و کودکان آسیب‌دیده کمک می‌کرد. او در مکاتباتش به یک دوست همچنین می‌نویسد:
«از اینکه این‌جا برای پول کار نمی‌کنم، خوشحالم. این‌جا مثل مدرسه‌ای برای کسب تجربه فعالیت و زندگی است».[۳]
اعتراض زندانیان به صدور حکم اعدام
شماری از زنان زندانی سیاسی اوین از ساعت ۷ بعدازظهر روز شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳، در اعتراض به صدور حکم اعدام زندانی سیاسی پخشان عزیزی، دست به تحصن زدند.
زندانیان اعلام کردند که این تحصن تا بامداد یکشنبه ۷ مرداد ۱۴۰۳، ادامه داشت و در هواخوری ماندند.
زنان زندانی سیاسی در اوین با شعارهای نه به اعدام، آزادی زندانی سیاسی و زنان بند اوین همصدا هم پیمان تا لغو حکم اعدام ایستاده ایم تا پایان، مرگ بر دیکتاتور در تحصن حضور دارند.[۴]
آنها همچنین شعار می‌دادند
«قسم به حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان»
«بند زنان اوین، همصدا هم پیمان، تا لغو حکم اعدام، ایستاده ایم تا پایان»
«سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»
«صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کردستان، تا هر کجا در ایران»
«نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد، جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»
«مرگ بر دیکتاتور»
«زندانی سیاسی آزاد باید گردد»
«شریفه محمدی، پخشان عزیزی»[۵]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ محکومیت پخشان عزیزی به اعدام سایت کانون حقوق بشر ایران
- ↑ پخشان عزیزی به اعدام محکوم شد شبکه شرق
- ↑ آنچه از زندگی و پروندۀ پخشان عزیزی، مددکار محکوم به اعدام، می‌دانیم. رادیو فردا
- ↑ تحصن زنان زندان اوین در اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی کانون حقوق بشر ایران
- ↑ دومین تحصن زنان زندانی سیاسی اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی سایت رادیو زمانه