ارتش آزادی‌بخش ملی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

# ایمان به حتمیت سرنگونی، که در اندیشه و قلب رزمندگان و فرماندهان ارتش آزادیبخش از بدو تأسیس آن موج می‌زد در این عملیات درخشان با برق سلاح رزمندگان و ریختن خون آنان بر خاک میهن، در دل تک‌تک ایرانیان کاشته شد.  آنها فهمیدند که می‌توانند با داشتن چنین ارتشی امیدوار و پشت‌گرم باشند و به آن افتخار کنند. اولین ثمرات این بذر افشانده، در خیزش شهرهای به‌پاخاسته‌ی میهن چیده شد و میوه‌ی نهایی آن قطعاً در عملیات سرنگونی به بار خواهد نشست، وقتی که مردم مشتاق و چشم‌انتظار که البته یکبار ارتش خود را از نزدیک دیده‌اند بار دیگر در لحظه‌ی مناسب ارتش آزادی را در میان خود پیدا خواهند کرد. آن روز که خلق و ارتش خلق به هم می‌پیوندند رژیم ضدبشری به عزای خود خواهد نشست.<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴ صفحه ۹۸</ref>

[[پرونده:زنان-رزمنده-در-ارتش-آزادیبخش-ملی-ایران-در-حال-تمرین-نظامی.jpg|جایگزین=زنان-رزمنده-در-ارتش-آزادیبخش-ملی-ایران-در-حال-تمرین-نظامی|بندانگشتی|زنان-رزمنده-در-ارتش-آزادیبخش-ملی-ایران-در-حال-تمرین-نظامی]]

با قبول آتش‌بس از طرف خمینی و پایان جنگ ایران و عراق، به نظر می‌رسید که عمر ارتش آزادیبخش به پایان رسیده است، حتی در محافل سیاسی آن زمان صحبت از وجه‌المصالحه قرار گرفتن ارتش آزادیبخش بود، به این معنی که دولت سابق عراق برای عادی‌سازی مناسبات خود با دولت ایران باید مجاهدین را به هر شکلی که امکان دارد وجه‌المصالحه قرار دهد. اما [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین]] اعلام کرد:<blockquote>«ارتش آزادیبخش موجودی خلق‌الساعه و زائده‌یی از جنگ ایران و عراق نبود که اکنون با آتش‌بس ذوب شود. کما این‌که «فروغ جاویدان» گواه صادق این مدعا بود. «فروغ جاویدان» با صدای رسا گفت: ولو جنگ خمینی با عراق تمام شده باشد اما مقاومت مردم ایران برای سرنگونی خمینی بدون هیچ درنگ و تأمل و تردید به قوت خود باقی است».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ سال ۱۳۷۴</ref></blockquote>نگاهی به تاریخچه مجاهدین نشان می‌دهد که مجاهدین مسیر دیگری را انتخاب کردند و اتفاقاً در تقویت ارتش آزادیبخش گام برداشتند. آنها تلاش کردند تا کیفیت ارتش آزادیبخش را بالا ببرند و حرف آنها این بود که برای ساختن کیفی‌ترین ارتش به:   

بعد از عملیات فروغ جاویدان ارتش آزادیبخش ملی ایران به مدت دو سال وارد آموزش و بازسازی خود پرداخت، این ارتش از یک ارتش پیاده به یک ارتش زرهی تبدیل شد و سلاح تانک را وارد ساختار خودش کرد تا در نبردهای بعدی به کار بگیرد.

روز دوم اوت ۱۹۹۰–۱۱ مرداد ۱۳۶۹- عراق به کویت حمله کرد و این کشور را به اشغال خود درآورد، این موضوع منطقه خاورمیانه را در بحران فرو برد، ارتش آزادیبخش هم در عراق مستقر بود و نمی‌توانست از تبعات این حمله در امان باشد. نهایتاً آمریکا با متحدان خودش در روز۱۶ ژانویه‌ی ۱۹۹۱–۲۶ دی‌ماه ۱۳۶۹ - حملات هوایی بسیار سنگینی را علیه عراق شروع کرد.

[[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین]] اعلام کرد: <blockquote>«[[سازمان مجاهدین خلق ایران]] با استناد به انبوه اجساد پاسداران در خاک عراق که کارت عضویت سپاه پاسداران را نیز به همراه دارند، از همه‌ی مجامع بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل متحد خواستار محکوم‌کردن قاطع دخالتهای گسترده‌ی نظامی رژیم خمینی در خاک عراق به منظور سرکوب مقاومت ایران می‌باشد. ما هم‌چنین مصرانه خواستار اعزام هیأتی از سوی سازمان ملل متحد به نواحی مرزی قصرشیرین ـ خانقین هستیم تا به‌رأی‌العین به لشکرکشی گسترده‌ی رژیم خمینی به داخل خاک عراق برای محاصره و سرکوب مقاومت ایران و تأسیس حکومت به‌اصطلاح اسلامی در عراق پی ببرند.»<ref>اطلاعیه رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران</ref></blockquote>موفقیت برای ارتش آزادیبخش در این عملیات بسیار مهم بود، چون ارتش آزادیبخش در استتار و در حالت استقرار بودند، اما توانستند خودشان را بلافاصله در هیبت یک نیروی نظامی آماده به جنگ سازماندهی کنند، از این رو بعد از این عملیات مریم رجوی پیام تبریکی به ارتش آزادیبخش فرستاد: <blockquote>«به خواست خدا و براساس مقاومت فوق‌العاده دلیرانه و شجاعانه‌ی شما و هم‌چنین طرح ضدحمله‌یی که پیاده شد، نیروهای دشمن با برجای گذاشتن لااقل ۱۵۰۰جنازه از پاسداران، تودهنی و پس گردنی محکمی دریافت نموده و فعلاً عقب رانده شدند. الا این‌که هنوز هم به تبلیغات دجالانه‌ی سیاسی‌شان برای وارونه جلوه‌دادن یورش شکست‌خورده‌ی خود ادامه می‌دهند… پاسدارانی که از گردانهای مختلف نیروهای دشمن، به اسارت درآمده‌اند، گواهی می‌دهند که از خیلی از گردانهای اعزام‌شده تقریباً چیزی باقی نمانده است. راستی همان‌طور که مسعود گفته بود «دشمن به پای خود آمد به گور» و زحمت ما را که قرار بود همین جانوران را در آن سوی مرز گوشمالی بدهیم کم کرد. در جریان عملیات و بخصوص در ساعات اول،  دشمن در داخل منطقه‌ی تدافعی ما به پیشرویهایی دست یافت؛ ولی ما توانستیم به سرعت بر اوضاع مسلط شده و پس از چند ساعت به تعرض و تهاجم متقابل نیز دست بزنیم به طوری که در غروب آفتاب یک یگان ارتش آزادی توانسته بود به خارج از منطقه‌ی عملیاتی خودمان یعنی روستای خلیفه مراد تهاجم نموده و با موفقیت کامل و به سلامت به داخل منطقه‌ی خودی بازگردد… این پیروزی بزرگ آن هم در یک جنگ تدافعی  که به آن عادت نداشتیم بر همه‌ی شما و به‌خصوص بر جاودانه‌فروغهای شهیدمان و تمامی مردم ایران مبارک باد…».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref></blockquote>دولت ایران تلاش می‌کرد نقش خودش را در این عملیات پنهان کند اما هاشمی رفسنجانی نقش دولت ایران را پذیرفت و گفت:<blockquote>«ما مأمور نیستیم که ۱۳۰۰ کیلومتر مرزمان با عراق را حفظ کنیم… ممکن است بعضیها هم از ایران بروند… آن طرف کاری انجام بدهند و برگردند».<ref>سخنرانی هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه - ۲۳ فروردین ۱۳۷۰</ref></blockquote>این عملیات اثبات کرد که مجاهدین راه درستی را در پیش گرفتند و به سمت زرهی شدن ارتش آزادیبخش گام برداشتند.

ارتش آزادیبخش ملی ایران در مسیر زرهی شدن با یک بحران منطقه ای یعنی جنگ اول خلیج فارس برخورد این بحران شاید فرصتی بود تا ارتش آزادیبخش آموزش‌های خودش تا آن برهه را در عمل بیازماید، ولی به هر حال این بحران در آموزش و تکمیل زرهی شدن ارتش آزادیبخش ملی ایران توقفی وارد کرد که بلافاصله بعد از پایان یافتن عملیات مروارید، دوباره آموزش‌های زرهی از سر گرفته شد. بر اساس محاسبات معمول تبدیل یک ارتش پیاده به یک ارتش زرهی دهها سال وقت نیاز دارد، اما ارتش آزادیبخش چنین فرصتی در اختیار نداشت، ولی ظرف چند سال این ارتش تماماً به یک ارتش زرهی تبدیل شد.

خبرگزاری سیپا پرس هم نوشت: «ارتش آزادیبخش ملی به عنوان یک نیروی جنگنده، خیره‌کننده و نمونه‌ی نظم و کارآیی نظامی» این خبر گزاری ادامه داد:<blockquote>«شاید این تنها ارتش در جهان باشد که در آن زنان در خط مقدم نبرد شرکت می‌کنند و لشکرهای صیقل‌یافته و رزمندگان آن به‌طور بارزی چشم‌ها را به خود خیره کرده‌اند. اکثر زنان رزمنده در این ارتش از دانشگاههای ایران و آمریکا و اروپا فارغ‌التحصیل شده‌اند؛ که این ارتش را به یکی از تحصیل‌کرده‌ترین ارتش‌های جهان تبدیل کرده و تکنیسین‌های ماهر این ارتش مقاومت اکثر وسایل و جنگ‌افزارهای به غنیمت گرفته شده را تعمیر و قابل استفاده کرده‌اند».</blockquote>تلویزیون هدلاین نیوز هم گفت: «جنبش مقاومت ایران ابعاد کاملاً تازه‌یی به خود گرفته است»

از جنبش مشروطه تا جنبش‌های اخیر، حضور زنان همواره نقش آفرین بوده است بویژه در جنبش‌های انقلابی دهه ۴۰ و ۵۰ خورشیدی و انقلاب ضد سلطنتی، اما حضور زنان در [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] همواره بصورت گسترده وجود داشته است، بعد از تشکیل ارتش آزادیبخش این زنان هم وارد، ساختار نظامی یک ارتش شدند، در بررسی ساختار ارتش‌ها در سراسر جهان، در تمامی نظام‌های حکومتی و حتی در ارتش‌های آزادیبخش نشان می‌دهد که پهنه‌ی نظامی به‌خصوص وقتی صحبت از یک ارتش منظم است، یکی از مشکل‌ترین میدان‌های ناگشوده توسط زنان می‌باشد.  

[[پرونده:زنان در ارتش آزادیبخش ملی ایران.jpg|جایگزین=زنان در ارتش آزادیبخش ملی ایران|بندانگشتی|زنان در ارتش آزادیبخش ملی ایران]]

با تشکیل ارتش آزادیبخش، افق‌های جدیدتری در مقابل زنان رزمنده گشوده شد. در پائیز ۱۳۶۶ و در جریان تهاجم تیپهای رزمی ارتش آزادیبخش در عملیات خسروی، سرپل‌ذهاب و کوشک، زنان رزمنده برای اولین بار وارد صحنه‌ی رودرروی نبرد شدند. سپس در نبردهای بزرگی مانند آفتاب و چلچراغ، آنان نه‌فقط توان بالای خود را برای جنگیدن به عنوان رزمنده نشان دادند، بلکه در موضع فرماندهی یکان‌های رزمی و پشتیبانی، مسئولیت‌های جدی پذیرفتند و به خوبی از عهده‌ی آن برآمدند. به این ترتیب به کار گرفته شدن این ذخیره‌ی بزرگ انرژی انسانی توسط ارتش آزادیبخش امکانپذیر شد. در عملیات بزرگ فروغ جاویدان، زنان رزمنده لیاقت و کارآیی خود را در تمامی سطوح، به‌خصوص در سطح فرماندهی، آن هم در دشوارترین شرایط، اثبات کردند؛ و آن‌چنان درخشیدند که در جمعبندی عملیات فروغ جاویدان، یکی از جدی‌ترین موارد، تأکید برنقش بی‌بدیل زنان رزمنده‌ی  ارتش آزادیبخش در این سلسله نبردهای خونین بود.<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref>

روز ۱۵ تیر مرحله‌ی پایانی این مانور بود که مسعود رجوی فرمانده کل ارتش آزادیبخش از آن بازدید به عمل آورد.

حمله به عراق در آخرین روز سال ۱۳۸۱ آغاز شد، این حمله توسط یک ائتلاف به فرماندهی آمریکا و بریتانیا، انجام شد، پیشرفته‌ترین جنگ افزارها و مهیب‌ترین بمباران‌ها، اشغال عراق را در کمتر از سه هفته امکان‌پذیر کرد، بغداد روز ۲۰ فروردین ۱۳۸۲–۹ آوریل ۲۰۰۳- سقوط کرد.

[[پرونده:بمباران امکانات ارتش آزادیبخش ملی ایران توسط آمریکا و انگلیس.JPG|جایگزین=بمباران امکانات ارتش آزادیبخش ملی ایران توسط آمریکا و انگلیس|بندانگشتی|بمباران امکانات ارتش آزادیبخش ملی ایران توسط آمریکا و انگلیس]]

در ژوئیه ۲۰۰۴ نهایتاً پس از چند نوبت تحقیق و مصاحبه انفرادی با تک تک اعضای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] پیرامون سوابق آنها توسط ۹ ارگان مختلف امنیتی و اطلاعاتی آمریکا، که ۱۶ماه به‌طول انجامید، کارت «شخص حفاظت‌شده» توسط ارتش آمریکا برای ساکنان اشرف صادر شد و دولت آمریکا به موجب آن، متعهد به رعایت مفاد کنوانسیون۴ ژنو و اصل «نان‌رفولمان» (ممنوعیت جابه‌جایی اجباری) دربارهٔ ساکنان اشرف گردید. تعهدی که در سال۲۰۰۹ و احاله حفاظت ساکنان اشرف به دولت عراق آشکارا آن را نقض کرد.

[[انتقال اعضای سازمان مجاهدین خلق به آلبانی|انتقال اعضای سازمان مجاهدین به آلبانی]] یکی از بزرگترین کارهای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین]] بوده که در نگاه اول کاری غیرممکن به نظر می‌آمد، به همین دلیل مجاهدین حتی لقب معجزه به این کار دادند.