کاربر:Khosro/صفحه تمرین تعادل قوا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''توازن قوا'''، یا تعادل، یا موازنه‌ی قدرت(Balance Of Power)، نوعی تعادل بین قدرت کشورهای عضو جامعه‌ی بین‌الملل است، به طوری که هیچ‌یک از این کشورها نتوانند از چنان قدرت و توان قاهری برخوردار شوند که اراده و خواست خود را بر دیگر کشورها تحمیل کنند. مفهوم توازن قوا، بر اساس مقتضیات مختلف اوضاع بین‌المللی، معانی گوناگونی مانند توزیع قدرت، تعادل قوا بین دو یا چند قدرت متخاصم، و برتری نیرو پیدا کرده است. تئوری تعادل قوا از از سال‌های آغازین قرن هفدهم میلادی، زمانی که علم حقوق بین‌الملل توسط گروسیوس و پیروانش ابداع شد، به عنوان یک اصل اساسی دیپلماسی مدون شد. این اصل از زمان تدوین به عنوان ارکان علم سیاست مطرح گردید. برای توازن قوا تعاریف و معانی گوناگونی ارائه شده است. برخی آن را وضعیت یا شرایطی می‌دانند که رضایت‌خاطر کمابیش وسیعی از توزیع قدرت وجود دارد. برخی دیگر از محققان معتقدند که توازن قدرت، قانون رفتار دولت‌هاست، یعنی که آنان درصورت صف‌آرایی با قدرتی متجاوز و برهم‌زننده‌ی تعادل، به ایجاد یک ائتلاف متوازن‌کننده اقدام می‌کنند؛ و مانع از پیدایش یک قدرت قاهر و برتر می‌شوند. نخستین هدف ضروری توازن قوا، حفظ صلح و امنیت با اتکاء بر قدرت است. نویسندگان معاصر، توازن قدرت را پایه‌ی اصلی روابط بین‌ملل، نمایش قاعده‌ی عمومی اجتماعی، و تقریباً نوعی قانون اساسی سیاسی که می‌توان آن را از گردش سیاست‌های جهانی استخراج کرد، خوانده‌اند. نظریه‌ی توازن قوا بر پایه‌ی قدرت استوار است. در واقع برهم خوردن توازن قوا بازتاب تحولاتی است که ناشی از سیاست جهانی، اقتصاد جهانی، فناوری‌های کارساز در رویدادهای جهانی و ابزارهای قدرت بازیگران در سطح فراملی و فرامنطقه‌ای است.