۱٬۱۸۸
ویرایش
خط ۱٬۲۴۹: | خط ۱٬۲۴۹: | ||
یکم. سفارتخانهها | یکم. سفارتخانهها | ||
نظام متناسب با امکانات کشور میزبان، از سفارتخانهاش برای مأموریتهای مختلف اطلاعاتی، عملیاتی و لجستیکی در طرحهای تروریستی، استفاده میکند. یک خبرنگارآمریکایی به نام Edgar Obalalance که تاریخچه تروریسم جمهوری اسلامی را از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۵ بررسی نموده، مینویسد: «ارتباطات برونمرزی ایران متشکل است از یک شبکه وسیع جهانی از سفارتخانهها و نمایندگیهای دیپلماتیک مملو از پرسنل امنیتی است که گسترش را وجه همت خویش قرار دادهاند، سلاحهای ترویستها را تهیه مینمایند و طعمه آنها را زیر نظر دارند، در حالی که پادوهای دیپلماتیکی با [سوء] استفاده از مصونیت دیپلماتیک مواد منفجره، سلاحها و مهماتشان را در ورای مرزها جابهجا میکنند».<ref>Edgar O’Ballance: Islamic Fundamentalist Terrorism, 1-1, The Iranian connection, 1, S. VII.</ref> در گزارشی از اداره امنیت و اطلاعات آلمان آمدهاست: «وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجۀ ایران در یک بافت به هم تنیده حرکت میکنند. با وجود تنگاتنگ بودن روابط دوجانبه ارتباط آنها پر تنش است. کارمندان وزارت اطلاعات، که در وزارت امور خارجه انجام وظیفه مینمایند، در یک بخش ویژه در کنار هم کار میکنند ولی آنها مستقیأ مطیع دستورالعمل وزارت اطلاعات میباشند. خدمات لجیستیکی از طریق نمایندگیهای برونمرزی در اختیار کارکنان امنییتی قرار داده میشود. محتملاً کلیۀ کارکنان سفارتخانهها و کنسولگریها ایران در امور امنیتی/اطلاعاتی آموزشهای لازم را دیدهاند و موظف به همکاری با ارگانهای امنیتی میباشند».<ref>BND: Aufzeichnung Fremder Dienste: Iran. Nachrichten- und Sicherheitsdiente im Iran 01.03.1, S. 5</ref> وزارت اطلاعات بهطور گسترده از مصونیت دیپلوماتیک و پاسپورت دیپلوماتیک برای تروریستهای خود و نیز از بستههای دیپلوماتیک برای نقل و انتقال تسلیحات و تجهیزات تروریستی و ارسال پول نقد استفاده میکند. برای سالها سفارت جمهوری اسلامی در آلمان بهعنوان مرکز اصلی فعالیت تروریستی این نظام دراروپا عمل میکردهاست. وظایف سفارتخانههای ایران را «پلیس جنایی/ امنییتی آلمان» واقع در شهر ویسبادن (Wiesbaden) چنین تشریح میکند: هیچ عملیاتی در خارج از ایران نمیتواند «بدون توافق وهمکاری همهجانبۀ وزارت امور خارجه ایران، سفارتخانهها و کنسولگریهای مربوطه به مرحلۀ اجرا درآید».<ref> | نظام متناسب با امکانات کشور میزبان، از سفارتخانهاش برای مأموریتهای مختلف اطلاعاتی، عملیاتی و لجستیکی در طرحهای تروریستی، استفاده میکند. یک خبرنگارآمریکایی به نام Edgar Obalalance که تاریخچه تروریسم جمهوری اسلامی را از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۵ بررسی نموده، مینویسد: «ارتباطات برونمرزی ایران متشکل است از یک شبکه وسیع جهانی از سفارتخانهها و نمایندگیهای دیپلماتیک مملو از پرسنل امنیتی است که گسترش را وجه همت خویش قرار دادهاند، سلاحهای ترویستها را تهیه مینمایند و طعمه آنها را زیر نظر دارند، در حالی که پادوهای دیپلماتیکی با [سوء] استفاده از مصونیت دیپلماتیک مواد منفجره، سلاحها و مهماتشان را در ورای مرزها جابهجا میکنند».<ref>Edgar O’Ballance: Islamic Fundamentalist Terrorism, 1-1, The Iranian connection, 1, S. VII.</ref> در گزارشی از اداره امنیت و اطلاعات آلمان آمدهاست: «وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجۀ ایران در یک بافت به هم تنیده حرکت میکنند. با وجود تنگاتنگ بودن روابط دوجانبه ارتباط آنها پر تنش است. کارمندان وزارت اطلاعات، که در وزارت امور خارجه انجام وظیفه مینمایند، در یک بخش ویژه در کنار هم کار میکنند ولی آنها مستقیأ مطیع دستورالعمل وزارت اطلاعات میباشند. خدمات لجیستیکی از طریق نمایندگیهای برونمرزی در اختیار کارکنان امنییتی قرار داده میشود. محتملاً کلیۀ کارکنان سفارتخانهها و کنسولگریها ایران در امور امنیتی/اطلاعاتی آموزشهای لازم را دیدهاند و موظف به همکاری با ارگانهای امنیتی میباشند».<ref>BND: Aufzeichnung Fremder Dienste: Iran. Nachrichten- und Sicherheitsdiente im Iran 01.03.1, S. 5</ref> وزارت اطلاعات بهطور گسترده از مصونیت دیپلوماتیک و پاسپورت دیپلوماتیک برای تروریستهای خود و نیز از بستههای دیپلوماتیک برای نقل و انتقال تسلیحات و تجهیزات تروریستی و ارسال پول نقد استفاده میکند. برای سالها سفارت جمهوری اسلامی در آلمان بهعنوان مرکز اصلی فعالیت تروریستی این نظام دراروپا عمل میکردهاست. وظایف سفارتخانههای ایران را «پلیس جنایی/ امنییتی آلمان» واقع در شهر ویسبادن (Wiesbaden) چنین تشریح میکند: هیچ عملیاتی در خارج از ایران نمیتواند «بدون توافق وهمکاری همهجانبۀ وزارت امور خارجه ایران، سفارتخانهها و کنسولگریهای مربوطه به مرحلۀ اجرا درآید».<ref>هفته نامۀ اشپیگل آلمانی، شماره 17 سال 1، ص.</ref> در گزارشی که در سازمان اطلاعات داخلی آلمان (BFV) در مهر۷۳ به دادگاه میکونوس داد، آمدهاست: «وزارت اطلاعات، نیروی قدس و سازمان اطلاعات نظامی دارای مقرهای قانونی و غیرقانونی در آلمان هستند و مقر بن (سفارت جمهوری اسلامی) در آینده نیز مرکز فعالیتهای سازمانهای اطلاعاتی ایران باقی خواهد ماند» در ادامهٌ این گزارش آمدهاست: «هر سه سازمان اطلاعاتی (وزارت اطلاعات - قدس و اطلاعات نظامی) پایگاههای دیگری نیز در آلمان دارند، پایگاههای امنیتی که زیر نظر سفارت قرار دارند عبارتند از: کنسولگری هامبورگ، برلین، فرانکفورت و مونیخ. در مؤسسات و شرکتهای دولتی و نیمهدولتی زیر هم اعضای سازمان اطلاعاتی شناسائی شدهاند: | ||
- مرکز تجاری ایری در هامبورگ IRI-TRADE-Center | - مرکز تجاری ایری در هامبورگ IRI-TRADE-Center |
ویرایش