۹۷۳
ویرایش
خط ۲۶۶: | خط ۲۶۶: | ||
سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی، در اردیبهشت سال ۶۰، هیأتی متشکل از رئیسجمهور وقت بنگلادش، ژنرال ضیاءالرحمن، حبیب شطّی دبیرکل این سازمان، احمد سکوتوره رئیسجمهور گینه و یاسر عرفات را برای میانجیگری به تهران فرستاد،آن هیأت، بدون نتیجه بازگشت. خمینی با اشکال در مورد پروتکلهای پایهیی مذاکرات، حتی با طرح اولیهٔ آنها برای شروع پروسه میانجیگری هم مخالفت کرد. | سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی، در اردیبهشت سال ۶۰، هیأتی متشکل از رئیسجمهور وقت بنگلادش، ژنرال ضیاءالرحمن، حبیب شطّی دبیرکل این سازمان، احمد سکوتوره رئیسجمهور گینه و یاسر عرفات را برای میانجیگری به تهران فرستاد،آن هیأت، بدون نتیجه بازگشت. خمینی با اشکال در مورد پروتکلهای پایهیی مذاکرات، حتی با طرح اولیهٔ آنها برای شروع پروسه میانجیگری هم مخالفت کرد. | ||
تلاش بعدی ورود یک هیأت میانجی صلح، متشکل از رئیسجمهور وقت بنگلادش (ژنرال ضیاء الرحمن) و حبیب شطّی بود. | === هیأت میانجی ضیاءالرحمن و حبیب شطی === | ||
تلاش بعدی ورود یک هیأت میانجی صلح، متشکل از رئیسجمهور وقت بنگلادش (ژنرال ضیاء الرحمن) و حبیب شطّی بود. آن هیأت هم که تنها برای ارائه پیشنهادهای اولیه به تهران رفته بود، ب، شکست خورد و بینتیجه بازگشت. | |||
آن هیأت هم که تنها برای ارائه پیشنهادهای اولیه به تهران رفته بود، | |||
=== هیأت صلح کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها === | |||
اواخر بهار ۱۳۶۰، یک هیأت صلح از سوی کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها و بهنمایندگی از سوی این جنبش، پیشنهاد صلحی ارائه داد. اما خمینی از طریق سفیر کوبا در تهران، به آن هیأت هم جواب منفی داد. | اواخر بهار ۱۳۶۰، یک هیأت صلح از سوی کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها و بهنمایندگی از سوی این جنبش، پیشنهاد صلحی ارائه داد. اما خمینی از طریق سفیر کوبا در تهران، به آن هیأت هم جواب منفی داد. | ||
=== میانجیگری اولاف پالمه نخست وزیر وقت سوئد === | |||
در یک نمونه دیگر، در اسفند سال ۶۰، اولاف پالمه نخستوزیر سابق سوئد و معاون وقت دبیرکل سازمان ملل متحد، بهعنوان میانجی وارد تهران شد. | در یک نمونه دیگر، در اسفند سال ۶۰، اولاف پالمه نخستوزیر سابق سوئد و معاون وقت دبیرکل سازمان ملل متحد، بهعنوان میانجی وارد تهران شد. | ||
وی حتی پیشنهاد پرداخت ۶۰میلیارد دلار خسارت جنگی به ایران را با خود آورده بود و آن را مطرح کرد. | وی حتی پیشنهاد پرداخت ۶۰میلیارد دلار خسارت جنگی به ایران را با خود آورده بود و آن را مطرح کرد. خمینی اینبار هم صلح را نپذیرفت. | ||
=== هیأت میانجی یاسر عرفات و گروهی از سران کشورهای اسلامی === | |||
مدتی بعد یاسر عرفات رهبر انقلاب فلسطین، به همراه گروهی از سران کشورهای اسلامی، مجدداً تلاش کرد تا خمینی را به صلح قانع کند، آن هیأت میانجی هم، در مأموریت صلحش شکست خورد. | |||
خمینی در ملاقات با آن هیأت، به جای پرداختن به صلح، و شنیدن صحبتها و هشدارها و نصحیتهای آنها، آنان را نصحیت کرد. | |||
تلویزیون | تلویزیون دولتی ایران: «یاسر عرفات خودش شخصاً وارد جریان وساطت شد. او بههمراه هیأت حسننیت دولتهای اسلامی وارد تهران شد. آنها با امام ملاقات کردند. امام برای بار دوم، میانجیگری آنها را نپذیرفت؛ در واقع درباره آن حرفی نزد و موضوع دیگری را گفت: «من لازم میدانم که به شما آقایان که در رأس بعضی از کشورهای اسلامی هستید نصیحت کنم. شما کوشش کنید که حکومت بر قلوب کشورهای خودتان بکنید و نه حکومت بر ابدان، و قلوب از شما کناره بگیرند».<ref>وبسایت [https://article.mojahedin.org/i/#%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%B5 سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | ||
== طرح صلح جمهوری اسلامی که خودش آنرا رد کرد == | |||
روز ۲۴ مهرماه ۱۳۵۹ محمدعلی رجایی نخست وزیر وقت ایران با یک پیشنهاد صلح به سازمان ملل رفت و در طرح خودش پیشنهاد داد: متجاوز به مرز خود برگردد و نیروی بیطرفی در مرزها مستقر شود تا دوباره تجاوزی اتفاق نیفتد؛ بعد هم در دادگاهی متجاوز و میزان غرامت تعیین شود.<ref>وبسایت تابناک مهر ماه ۱۳۹۳</ref> طرف عراقی به فوریت این طرح را قبول کرد، اما بعد از بازگشت رجایی از سازمان ملل، وقتی دید که عراق این طرح را پذیرفته، گفت این طرح عادلانه نیست و طرح صلح خودش را هم رد کرد. | |||
== عملیاتهای پی در پی و خسارات جبران ناپذیر == | == عملیاتهای پی در پی و خسارات جبران ناپذیر == |
ویرایش