محمدحسین نقدی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدحسین نقدی در تیرماه ۱۳۶۰ به‌عنوان کاردار سفارت رژیم در ایتالیا منصوب شد، اما ۸ ماه بعد یعنی در اسفند ۱۳۶۰ وی سفارت را ترک و به شورای ملی مقاومت پیوست و عضو هیئت نمایندگی شورای‌ملی مقاومت در ایتالیا و سپس از سال۶۳ نمایندهٌ مسئول شورا در این کشور شد.

محمدحسین نقدی درسال ۱۳۳۰ در یزد متولد شد. در دوران دانشجویی که مقارن سالهای آخر دهه ۴۰ بود چندین بار به دلیل اعتراضات دانشجویی و هواداری از جنبش انقلابی، دستیگر و زندانی شد. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی، مدتی در شرکت نفت و سپس در سازمان انرژی اتمی مشغول به‌کار شد. در سال ۱۳۵۹ با استفاده از یک بورس تحصیلی به ایتالیا رفت و در مدرسه مدیریت میلان دوره تخصصی عالی را به‌پایان رساند. پس از بازگشت از ایتالیا، در اوایل سال ۶۰ به‌استخدام وزارت‌خارجه درآمد و به‌عنوان کاردار سفارت ایران در رم، به‌کار مشغول شد. اما ۸ ماه بعد یعنی در اسفند ۱۳۶۰ وی سفارت را ترک و به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و عضو هیئت نمایندگی شورای‌ملی مقاومت در ایتالیا و سپس از سال۶۳ نمایندهٌ مسئول شورا در این کشور شد. او سالها نماینده شورا در ایتالیا بود و در مهرماه ۱۳۷۰ به عضویت شورا درآمد

طی سالها اتلاش او با اکثر دولتمردان، شخصیتها و مسئولان احزاب، سندیکاها و مجامع حقوق بشری در ایتالیا آشنا شد و حمایت بسیاری از آنان را از شورای ملی مقاومت جلب کرد. از آخرین اقدامات او در زمینه دیپلوماتیک، جلب حمایت ۳۷۷تن از نمایندگان پارلمان ایتالیا از شورا و انتشار بیانیه مشترکشان در این رابطه بود.

آخرین تلاش نقدی در راه تشکیل «کمیته همبستگی پارلمان با شورای ملی مقاومت» پس از ترور او به بارنشست. این کمیته یک روز پس از ترور او توسط عده یی از نمایندگان پارلمان ایتالیا، با حضور دبیرارشد شورای ملی مقاومت جلسه یی تشکیل داد و موجودیت خود را به طور رسمی اعلام کرد.

پیوستن نقدی به شورای‌ملی مقاومت جرمی بود که رژیم ایران هیچ‌گاه آن را فراموش نمی‌کرد، به همین خاطر در خرداد سال۶۱ شخصاً فتوای قتل او را صادر کرد. این موضوعی است که در پروندهٌ قضایی نقدی از سوی مقامات امنیتی ایتالیا نیز مورد تأیید قرار گرفته‌است.

در سال۶۱ شماری ازافراد اطلاعاتی سفارت از جمله فردی به‌نام مهدی مقدم سامان در خیابان به نقدی حمله‌ور شدند که با عکس‌العمل او و همسرش مجبور به فرار از صحنه شدند.

اعزام تیم ترور

در سال۶۶ آخوند علی اصغر حجازی (رئیس معاونت خارجی وقت وزارت اطلاعات) و معاون او سعید امامی طرح ترور را تهیه و چندین بار اقدام به شناسایی کردند ولی با کشف به موقع این تصمیمات توسط شورای ملی مقاومت، طرح با شکست مواجه شد.

بعداز مرگ خمینی شورای عالی امنیت رژیم ایران، لیستی از این مخالفین را برای ترور مشخص کرد. بعداز این تاریخ، لیست شخصیتهایی که کاندیدای ترور شدن بودند، هر روز افزایش می‌یافت. در این لیستها اسامی افرای مانند دکتر صالح رجوی، محمدحسین نقدی، هادی مهابادی، محمد محدثین، جلال گنجه‌ای، منوچهر هزارخانی، عباس داوری، پرویز خزایی و ابوالقاسم رضایی به چشم می‌خورد.

روز ۴ خرداد سال۶۹ یک نفر ناشناس با منزل آقای نقدی تماس گرفت و با زبان ایتالیایی ولی با لهجهٌ خارجی گفت که می‌خواهد با خانم نقدی صحبت کند. آقای نقدی خود گوشی را برمی‌دارد. تلفن‌کننده که متوجه می‌شود جواب دهنده خود آقای نقدی است به فارسی می‌گوید: