کاربر:Hampiman/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

ولی در سال‌های دهه‌ی ۱۹۲۰ در ایالات متحدّه ، از جدال بین بنیادگرایی و نوگرایی درکلیسای Perspective (کلیسای پرسبای‌ترین) این اصطلاح بوجود آمد. ولی پس از آن به سایر کشور ها و ادیان و ایدئولوژی ها نسبت داده شد . بنیاد گرایی با «نهضت احیاگری» متفاوت است  ، و یا با اصطلاح «عصری سازی» که در جهان مدرن درباره جایگاه دین در عصر جدید به وجود آمد: اول، '''نظریه نوارتودوکس''' یا احیای بازگشت به منابع اولیه است، مانند کاری که سید جمال و بعدها سید قطب انجام داده است . فرجام این حرکت، ظهور بنیادگرایی الاهی است که نمی تواند تعامل سازنده ای با جهان مدرن داشته باشد . دوم، '''نظریه تحلیل گرایی''' یا دین داری سکولار است که بولتمان، نظریه پرداز برجسته آن است; یعنی سازگار کردن دین با تجدد و لذا، کنار نهادن عناصری از دین که با مدرنیته نمی سازد . سوم، '''نظریه دینی لیبرال''' که در آثار افرادی مانند شلایرماخر و تیلیخ منعکس است; یعنی با روشی پدیدارشناسانه به کشف دوباره تجربه دینی بنیان گذاران ادیان می پردازند و از دین، جز راهنمایی به این تجربه، نباید انتظار داشت . در بقیه مسائل، باید از علم و عقل بشری کمک گرفت .<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Article/View/89901/%D8%B9%D8%B5%D8%B1%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%DA%A9%D8%A7%D9%85-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C گنجینه معارف عصری سازی احکام دینی]</ref>موافقان بنیادگرايي براین اساس استدلال میکردند که اصول اساسی دین بدلیل غفلت کنار گذاشته شد و سپس بیلیل سازس و بی توجهی ازبین رفت و لذا برای احیای دینی  «اصول اساسی دین» را شناخت و به انها پایبند بود .