حزب کمونیست ایران

حزب کمونیست ایران حزب کمونیست ایران(مارکسیست-لنینیست-مائوئیست)
دبیرکل	ابراهیم علیزاده
شعار	حکومت کارگری-جامعه سوسیالیستی
بنیانگذاری	۱۳۶۲
روزنامه	جهان امروز
مرام	مارکسیست-لنینیست-مائوئیست
کشور	ایران
وبگاه
سایت حزب کمونیست ایران-پیشر‌ه‌و-پیشه‌نگه۲۴

«حزب کمونیست ايران»

بعد از انقلاب بهمن جریانی با نام «حزب کمونیست ایران»، ازترکیب دو جریان کومه له و اتحاد مبارزان کمونیست و فراكسيونهايی از سازمانهای پيكار، چريكهای فدايی خلق واعضایی از سازمان های چپ و رادیکال ايران در 11 شهریور 1362 تشکیل شد. کومه له یک سازمان مارکسیست کردی به رهبری عبداله مهتدی بود که در مناطق مختلف کردستان ایران شکل گرفت و در ابتدا مارکسیست- لنینیست با تمایلات مائوئيستی و ضد اردوگاه شرق بود.

اتحاد مبارزان کمونیست

اتحاد مبارزان کمونیست، یک جریان روشنفکری خارج کشوری بود که در آن منصور حکمت عضو بود. این ترکیب، جریان کردی کومه له را از یک گروه کردی به یک حزب سراسری که خواهان جامعه اي سوسیالیستی در ایران بود تبدیل کرد.

سازمان کردستان حزب کمونیست ایران

حزب کمونیست ایران اقدام به سازماندهی حزبی تشکیلات خود کرد و در ابتدا یک سازمان کردی به نام «سازمان کردستان حزب کمونیست ایران-کومه له» با دبیرکلی عبداله مهتدی با حفظ عضویت در رهبری حزب جدید ایجاد کرد. حزب کمونیست ایران خود را یک جریان سیاسی و معتقد به سازماندهی توده ای برای انقلاب سوسیالیستی در ایران معرفی کرد ولی سازمان کردستانی این حزب یعنی کومه له به مبارزه مسلحانه با رژیم پرداخت. این حزب در تحولات سالهای بعد انشعاباتی را متحمل شد.

مبانی فکری:

حزب کمونيست ايران، به مثابه حزبی مارکسيستی، برای پايان دادن به حاکميت سياسی و اقتصادی طبقه سرمايه دار، برقراری حكومت کارگری و ايجاد يك جامعه سوسياليستی مبارزه مىكند. جامعه ای که پايان بخشيدن به استثمار انسان از انسان، زوال دولت و تمام ارکان نگاهدارنده اش از آن طريق میگذرد. هدف غائی ما دستيابی به جامعه ای است که در آن آزادی و رفاه همگانی جای اسارت و بىعدالتی و محروميت را میگيرد و فرصتهای يكسان برای رشد و شكوفائی خلاقيتها و تعالی انسان فراهم مىشود؛ جامعه ای که در آن هر کس باندازه توانائيش کار میكند و باندازه نيازش از مواهب زندگی برخوردار میگردد، و در آن دولتی نيست که بر فراز جامعه قرار بگيرد و بند اسارت تك تك افراد آنرا به گذشته های استثمار، ستم، خرافه پرستی و جهل گره بزند.

از نظر ما سوسياليزم امری مربوط به آينده ای نامعلوم و دور دست نيست بلكه زمينه، توانائی و امكان اجتماعی و اقتصادی آن در بطن نظام سرمايه داری ايران فراهم آمده است و تحقق آن به نيروی آگاهی، تشكل و مبارزه طبقه کارگر ممكن خواهد شد. امكانات مادی و ثروتهای غنی جامعه ايران و همبستگی بين المللی کارگری ضامن دوام و پايداری آن خواهد بود.

در شرايط حاضر اين مبارزه از طريق سرنگونی جمهوری اسلامی تداوم مىيابد و برانداختن اين نظام سرکوب و خفقان در ايران هدف بلاواسطه انقلاب کارگری را تشكيل میدهد. اما در شرايطی که هنوز نظام سرمايه داری برقرار است، حزب کمونيست ايران در عين مبارزه بیوقفه و پيگير برای برقراری سوسياليزم و ايجاد جامعه کمونيستی، لحظه ای مبارزه برای انجام اصلاحات سياسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پيشرو و مترقی را جهت بهبود شرايط زندگی توده های کارگر و زحمتكش و امن تر و انسانىتر کردن جامعه و محيطی که در آن زندگی میكنيم، در چهارچوب همين نظام موجود نيز رها نخواهد کرد. تحقق اين مطالبات در عين حال شرايط مناسب را برای انقلاب کارگری و سوسياليسم فراهم می آورد. بنابراين حزب کمونيست ايران از هم اکنون برای تحقق مطالبات زير مبارزه می كند. شوراها و حاکمیت مردم، برچیده شدن دستگاه بوروکراسی مافوق مردم، انحلال ارتش و دیگر نیروهای مسلح حرفه ای، حقوق و آزاديهای فردی سياسی و اجتماعی، رفع و لغو تبعيض از زنان برابری زن و مرد، حقوق اجتماعی و سياسی، حقوق اقتصادی، حقوق زن در خانواده، سقط جنین،...

ارگانهای رهبری:

دبیرکل اين حزب «ابراهيم عليزاده» است.

پلنوم:

نظر این حزب در مورد سرنگونی رژِیم به نقل از اسناد این حزب:

«شعار سرنگونی در این سطح یک وجه جدایی ناپذیر از رویکرد سیاسی و مبارزاتی ما است. اما مبارزه برای سرنگونی این رژیم برای ما یک مفهوم طبقاتی دارد و نه صرفا ضد رژیمی . همراه این رژیم طبقه سرمایه دار سلاح سیاسی خود را از دست خواهد داد و طبقه کارگر رهبری جامعه را بدست خواهد گرفت و بسوی بنا نهادن جامعه سوسیالیستی گام برخواهد داشت. فراخوان سرنگونی بعنوان وارد شدن در یک مرحله تاکتیکی معین به درجه آمادگی طبقه کارگر برای چنین اقدامی گره خورده است. جمهوری اسلامی نه فقط از طریق یک انقلاب کارگری بلکه از راههای دیگری هم ممکن است سرنگون شود. از وقوع کودتای نظامی گرفته تا لشکرکشی خارجی (آنگونه که رژیم رضاشاه سقوط کرد، آنگونه که رژیم صدام سقوط کرد) تا فروپاشی اقتصادی از درون و دست به دست شدن دولت به دست جناحهای مختلف بورژوازی، هیچ کدام از این حالات را نمی توان به طور کلی مردود دانست. حتی ممکن است در پروسه سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی به دلایل متعدد، گرایشات و احزاب و نیروهای غیر کارگری دست بالا را پیدا کنند و جمهوری اسلامی سرنگون شود، بدون آنکه الزاما بدیل کارگری جانشین آن گردد. در هیچ کدام از این رویدادها طبقه کارگر در استراتژی حزب کمونیست ایران نظاره گر بی طرف و بی عمل نخواهد بود. بلکه درست به میزان توان سازمانیافته و آگاهی خود خواهد کوشید که از درون این رویدادها نیرومندتر بیرون بیاید، تجربه کسب کند و کار خود را در شرایط جدید در مسیر تاریخی خود ادامه دهد و هرجا این امکان را یافت که از طریق دستیابی به بخشی از اهرمهای قدرت سیاسی موقعیت خود را در پیشبرد همین پروسه تقویت کند، به طور کلی از مشارکت در آن خود داری نخواهد کرد و به طور مشخص هم در آن مقطع در مورد چند و چون آن در شرایط جدید تصمیم خواهد گرفت.»

رسانه ها:

نشريه ارگان: جهان امروز به سردبيري هلمت احمديان

سایت پیشره و (به زبان کردی)

سایت پیشه نگه 24

بسوی سوسیالیسم

تلويزيون كومه له، CPI تلویزیون

سايت پيام

 سایت کومه له

یاد جانباختگان

تشکیلات خارج کشور     

منبع:

سایت حزب کمونیست ایران.