۷٬۳۴۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تعدادی لینک و پانویس اضافه کردم) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
=== التزام به قانون === | === التزام به قانون === | ||
خميني پيوسته قانون اساسي رژيم را تأييد مي كرد.در سالهاي 41 و 42 بيشترين اعتراضش، از قضا به آن بود كه چرا قانون اساسي و به خصوص اصل دوم متمم قانون اساسي كه به آخوندها حق نظارت برمجلس را مي دهد، اجرا نميشود. از آن به بعد نيز پيوسته به همين قانون استناد مي كرد. حتي در يك سخنراني كه در دهم خرداد 57 در نجف داشت، ميگفت: | خميني پيوسته قانون اساسي رژيم را تأييد مي كرد.در سالهاي 41 و 42 بيشترين اعتراضش، از قضا به آن بود كه چرا قانون اساسي و به خصوص اصل دوم متمم قانون اساسي كه به آخوندها حق نظارت برمجلس را مي دهد، اجرا نميشود. از آن به بعد نيز پيوسته به همين قانون استناد مي كرد. حتي در يك سخنراني كه در دهم خرداد 57 در نجف داشت، ميگفت: | ||
با اين حال، هرچه از سال 57 سپري ميشد، خميني در برابر قاطعيت انقلابي تود ه هاي مردم دريافت كه ديگر نمي تواند به دفاع از قانون اساسي ادامه بدهد. بنابراين رويه و عقيده خود را در اين زمينه نيز به كناري نهاد. | «آيا اينها به قانون اساسي عمل م يكنند؟… انتخاباتشان روي موازين قانون است؟ وكلايشان شرائط | ||
قانوني دارند؟…آزادي مال مردم است، … خدا آزادي داده به مردم، اسلام آزادي داده، قانون اساسي آزادي داده به مردم…»<ref>کوثر- صفحه 395</ref> | |||
در همين سخنراني تصريح مي كرد كه قانون اساسي را قبول دارد به شرط آن كه متمم آن هم در نظر گرفته شود.با اين حال، هرچه از سال 57 سپري ميشد، خميني در برابر قاطعيت انقلابي تود ه هاي مردم دريافت كه ديگر نمي تواند به دفاع از قانون اساسي ادامه بدهد. بنابراين رويه و عقيده خود را در اين زمينه نيز به كناري نهاد.<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf خمینی دجال ضد بشر – صفحه 158]</ref> | |||
== سفر به پاریس == | == سفر به پاریس == | ||
[[پرونده:خمینی در پاریس .jpg|قاب| | [[پرونده:خمینی در پاریس .jpg|قاب|431x431px]] | ||
روح الله خمینی پس از سالها اقامت درنجف سرانجام تصمیم به خروج از عراق گرفت. وی در ابتدا قصد کویت کرد اما کویت او را نپذیرفت. وی سرانجام با مصلحت اطرافیان تصمیم به سفر به فرانسه گرفته و در روز 14 مهر وارد پاریس شده و در نوفل لوشاتو(حومه پاریس) مستقر شد. | روح الله خمینی پس از سالها اقامت درنجف سرانجام تصمیم به خروج از عراق گرفت. وی در ابتدا قصد کویت کرد اما کویت او را نپذیرفت. وی سرانجام با مصلحت اطرافیان تصمیم به سفر به فرانسه گرفته و در روز 14 مهر وارد پاریس شده و در نوفل لوشاتو(حومه پاریس) مستقر شد.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c504_2701/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C_%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AA/%D9%87%D8%AC%D8%B1%D8%AA_%D8%A8%D9%87_%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87 پرتال خمینی- سایت امام خمینی]</ref> | ||
سفر خمینی به فرانسه معمولا با این دلیل ذکر شده است که بدلیل محدودیتهای اعمال شده از طرف شاه و مخالفت خمینی با سکوت سیاسی انجام شده است. با اینهمه به نظر می آید که این سفر چیزی نبود که شاه به آن متمایل باشد چرا که خمینی را در مرکز توجهات بین المللی قرار میداد. محمود دعایی از همراهان خمینی در عراق در این رابطه میگوید: «بعدها از گزارشها معلوم شد كه در آن موقع، بين رژيم عراق و ايران دو تصميم متناقض وجود داشته است. رژيم ايران اصرار داشت امام از عراق خارج نشوند؛ زيرا با خروج از عراق و رفتن ايشان به كشور ديگر، كه ايران با آنها چنين تعهدي نداشت، كنترل و مراقبت امام بر ايشان مشكل مي | سفر خمینی به فرانسه معمولا با این دلیل ذکر شده است که بدلیل محدودیتهای اعمال شده از طرف شاه و مخالفت خمینی با سکوت سیاسی انجام شده است. با اینهمه به نظر می آید که این سفر چیزی نبود که شاه به آن متمایل باشد چرا که خمینی را در مرکز توجهات بین المللی قرار میداد. محمود دعایی از همراهان خمینی در عراق در این رابطه میگوید: <blockquote>«بعدها از گزارشها معلوم شد كه در آن موقع، بين رژيم عراق و ايران دو تصميم متناقض وجود داشته است. رژيم ايران اصرار داشت امام از عراق خارج نشوند؛ زيرا با خروج از عراق و رفتن ايشان به كشور ديگر، كه ايران با آنها چنين تعهدي نداشت، كنترل و مراقبت امام بر ايشان مشكل مي شد…»<ref>غرور و سقوط – صفحه 127</ref> </blockquote>در این رابطه ژيسكاردستن، رئيس جمهور وقت فرانسه نيز هنگامي كه در شهريور سال 1377 به تهران سفر كرده بود، در مصاحبه با روزنامة توس تصريح كرد: <blockquote>«خميني به محض ورود به فرانسه در فرودگاه تقاضاي پناهندگي سياسي كرد » و « شاه از من خواست به او رواديد بدهم و مراتب امنيتي و حفاظتي در مورد آي تالله خميني را از سوي دولت فرانسه تأمين كنيم… شاه براي من پيغام داد كه كوچكترين مشكلي براي آيت الله خميني به وجود نياوريم و حتي ب هسفير من گفت اگر دولت فرانسه مقدمات پذيرايي و آسايش او را فراهم نكند، او دولت فرانسه را هرگز نخواهد بخشيد»<ref>روزنامه توس23 شهریور77</ref></blockquote>از جمله مواضع سیاسی او در پاریس میتوان به مصاحبه وی با خبرنگار کیهان انجام داد:<blockquote>'''خبرنگار:''' حضر ت آيت الله، ممكن است خطوط اصلي حكومت اسلامي را در ز مينه هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي بيان بفرماييد؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اينها اموري نيست كه بتوانم آن را براي شما تشريح كنم. اسلام هم آزادي خواهد داد و هم به اقتصاد توجه خواهد كرد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' منظورم اين است كه در حكومت اسلامي ملي شدن صنايع قطعي خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' آن هم بايد مورد مطالعه قرار گيرد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' آيا فكر مي كنيد گروههاي چپ و ماركسيستهايي كه در ايران هستندآزادند؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اگر مضر به حال ملت باشد جلوگيري مي شود و اگر نباشد، فقط اظهار عقيده باشد، مانعي ندارد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' نقش زنان در حكومت اسلامي چه خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' الان وقت اين حرفها نيست.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' روزنامة مالكيت در حكومت اسلامي و به خصوص مالكيت ارضي چگونه خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اينها بعدها روشن خواهد شد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' بعضيها مي گويند كه ما از زير چكمه استبداد به زير نعلين استبداد يرويم.</blockquote><blockquote>'''خميني:''' آنها عمال شاه هستند… ديكتاتوري در اسلام اصلاً وجود ندارد<ref>روزنامه کیهان 3 بهمن 57</ref> </blockquote>همچنین خمینی در نوفل شاتو مذاکراتی با سران کشورهایی مثل آمریکا و فرانسه داشت.این مذاکرات با این هدف انجام میشد که سران این کشورها با بدست گرفتن حکومت توسط خمینی موافقت کنند. این مذاکرات و پیامرسانی ها معمولا توسط قطب زاده انجام می شد. از جمله یک هفته قبل از کنفرانس گوادلوپ وزارت خارجه از قطب زاده سوال میکند در صورتی که خمینی پیروز شود چه نوع سیاستهایی از جانب او اتخاذ خواهد شد.<ref>کتاب آخرین تلاشها در آخرین روزها- صفحه 97 و 98</ref> | ||
در این رابطه ژيسكاردستن، رئيس جمهور وقت فرانسه نيز هنگامي كه در شهريور سال 1377 به تهران سفر كرده بود، در مصاحبه با روزنامة توس تصريح كرد: «خميني به محض ورود به فرانسه در فرودگاه تقاضاي پناهندگي سياسي كرد » و « شاه از من خواست به او رواديد بدهم و مراتب امنيتي و حفاظتي در مورد آي تالله خميني را از سوي دولت | |||
فرانسه تأمين كنيم… شاه براي من پيغام داد كه كوچكترين مشكلي براي آيت الله خميني به وجود نياوريم و حتي ب هسفير من گفت اگر دولت فرانسه مقدمات پذيرايي و آسايش او را فراهم نكند، او دولت فرانسه را هرگز نخواهد | |||
از جمله مواضع سیاسی او در پاریس میتوان به مصاحبه وی با خبرنگار کیهان انجام داد:<blockquote>'''خبرنگار:''' حضر ت آيت الله، ممكن است خطوط اصلي حكومت اسلامي را در ز مينه هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي بيان بفرماييد؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اينها اموري نيست كه بتوانم آن را براي شما تشريح كنم. اسلام هم آزادي خواهد داد و هم به اقتصاد توجه خواهد كرد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' منظورم اين است كه در حكومت اسلامي ملي شدن صنايع قطعي خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' آن هم بايد مورد مطالعه قرار گيرد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' آيا فكر مي كنيد گروههاي چپ و ماركسيستهايي كه در ايران هستندآزادند؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اگر مضر به حال ملت باشد جلوگيري مي شود و اگر نباشد، فقط اظهار عقيده باشد، مانعي ندارد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' نقش زنان در حكومت اسلامي چه خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' الان وقت اين حرفها نيست.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' روزنامة مالكيت در حكومت اسلامي و به خصوص مالكيت ارضي چگونه خواهد بود؟</blockquote><blockquote>'''خميني:''' اينها بعدها روشن خواهد شد.</blockquote><blockquote>'''خبرنگار:''' بعضيها مي گويند كه ما از زير چكمه استبداد به زير نعلين استبداد يرويم.</blockquote><blockquote>'''خميني:''' آنها عمال شاه هستند… ديكتاتوري در اسلام اصلاً وجود ندارد </blockquote>همچنین خمینی در نوفل شاتو مذاکراتی با سران کشورهایی مثل آمریکا و فرانسه داشت.این مذاکرات با این هدف انجام میشد که سران این کشورها با بدست گرفتن حکومت توسط خمینی موافقت کنند. این مذاکرات و پیامرسانی ها معمولا توسط قطب زاده انجام می شد. از جمله یک هفته قبل از کنفرانس گوادلوپ وزارت خارجه از قطب زاده سوال میکند در صورتی که خمینی پیروز شود چه نوع سیاستهایی از جانب او اتخاذ خواهد شد . | |||
روز 14 دي ماه زمامداران چهار كشور عمدة غرب، يعني آمريكا، فرانسه، انگليس وآلمان در جزير هيي ب هنام گوادلوپ در درياي كارائيب اجلاسي به منظور تعيين سياست خود در قبال وضعيت بحراني ايران تشكيل دادند. | روز 14 دي ماه زمامداران چهار كشور عمدة غرب، يعني آمريكا، فرانسه، انگليس وآلمان در جزير هيي ب هنام گوادلوپ در درياي كارائيب اجلاسي به منظور تعيين سياست خود در قبال وضعيت بحراني ايران تشكيل دادند. | ||
ابراهيم يزدي دومين وزير خارجة خميني در بارة اين مذاكرات در كتاب خود مي نويسد: ژيسكاردستن مي گفت: اگر شاه بماند ايران دچار جنگ داخلي خواهد شد. و كمونيستها نفوذ فوق العاده زيادي ب هدست خواهند آورد… و اين امر ممكن است زمينة دخالت روسها را فراهم سازد… آن چه اروپا احتياج دارد نفت ايران و ثبات منطقه | |||
است. خميني… هم خيلي غير منطقي نيست. واشينگتن بايد خود را با تغييرات سياسي تطبيق دهد… ژيسكار تأكيد داشت كه كارتر بايد با مخالفان تماس بگيرد | ابراهيم يزدي دومين وزير خارجة خميني در بارة اين مذاكرات در كتاب خود مي نويسد: ژيسكاردستن مي گفت: اگر شاه بماند ايران دچار جنگ داخلي خواهد شد. و كمونيستها نفوذ فوق العاده زيادي ب هدست خواهند آورد… و اين امر ممكن است زمينة دخالت روسها را فراهم سازد… آن چه اروپا احتياج دارد نفت ايران و ثبات منطقه است. خميني… هم خيلي غير منطقي نيست. واشينگتن بايد خود را با تغييرات سياسي تطبيق دهد… ژيسكار تأكيد داشت كه كارتر بايد با مخالفان تماس بگيرد.<ref>کتاب آخرین تلاشها در آخرین روزها- صفحه 97 و 98</ref> | ||
نتيجة اساسي اين كنفرانس، دستيابي چهار كشور ياد شده به توافق بر سر باز كردن راه خميني بود. | |||
== تمایل آمریکا و سفیر او در ایران به خمینی == | == تمایل آمریکا و سفیر او در ایران به خمینی == | ||
در فرداي كنفرانس گوادلوپ، يعني 18 دي ماه 57 ، دو نفر كه نمايندگان رسمي رئيس جمهور فرانسه بودند، در نوفل لوشاتو با خميني ملاقات كردند و گفتند كه حامل پيامي از جانب كارتر هستند. دربارة اين ملاقات وزير خارجة پيشين خميني مي نويسد: <blockquote>«اين اولين باري بود كه نمايندگان رسمي شخص رئيس جمهور به ديدار امام مي آمدند و روشن بود كه بايد مسألة مهمي مطرح باشد… در اين ملاقات…بعد از تعارفات معمولي، يكي از آنها، | در فرداي كنفرانس گوادلوپ، يعني 18 دي ماه 57 ، دو نفر كه نمايندگان رسمي رئيس جمهور فرانسه بودند، در نوفل لوشاتو با خميني ملاقات كردند و گفتند كه حامل پيامي از جانب كارتر هستند. دربارة اين ملاقات وزير خارجة پيشين خميني مي نويسد: <blockquote>«اين اولين باري بود كه نمايندگان رسمي شخص رئيس جمهور به ديدار امام مي آمدند و روشن بود كه بايد مسألة مهمي مطرح باشد… در اين ملاقات…بعد از تعارفات معمولي، يكي از آنها، | ||
شروع به صحبت كرد و گفت: هدف از ديدار پيغامي است كه براي آيت الله دارند.اين پيغام از طرف پرزيدنت كارتر براي امام ميباشد. وي در مكالمه از پرزيدنت ژيسكاردستن درخواست نموده است كه اين پيغام را به شما برسانيم… به نظر پرزيدنت كارتر، احتراز از هرگونه انفجاري در ايران به نفع همه خواهد بود. خروج شاه قطعي | شروع به صحبت كرد و گفت: هدف از ديدار پيغامي است كه براي آيت الله دارند.اين پيغام از طرف پرزيدنت كارتر براي امام ميباشد. وي در مكالمه از پرزيدنت ژيسكاردستن درخواست نموده است كه اين پيغام را به شما برسانيم… به نظر پرزيدنت كارتر، احتراز از هرگونه انفجاري در ايران به نفع همه خواهد بود. خروج شاه قطعي | ||
است و درآيندة نزديكي رخ خواهد داد. به نظر كارتر مناسب خواهد بود كه وضعيت را تماماً زير كنترل خود بگيريد تا آرامش باشد. آنچه لازم است بگويم اين است كه بدانيد كه خطر دخالت ارتش هست و وقوع اين خطر اوضاع را بدتر خواهد كرد. پرزيدنت كارتر آرزو دارد كه اين پيغام كاملاً مخفي و محرمانه بماند. يك وسيلة ارتباطي مستقيم با آيت الله بايد فراهم گردد تا مرتب در جريان حوادث گذاشته شويد.»<ref>آخرین تلاشها در آخرین روزها- ابراهیم یزدی صفحه 91</ref> </blockquote> | |||
پاسخ خمینی به نمایندگان کارتر در کتاب کوثر که تایید شده بازماندگان خمینی است امده است اما بخشی ازین پاسخ به عمد حذف شده است که میتوان در کتاب ابراهیم یزدی آن را یافت.<ref>خمینی دجال ضد بشر 178</ref> | |||
خميني از جمله مي گويد:<blockquote>«از رئيس جمهوركه در اين كنفرانس از تأييد كارتر از شاه مناقشه كرده است، تشكر ميكنم و ميل دارم كه كارتر را نصيحت كنند كه دست از پشتيباني اين شاه و اين دولت كه همه برخلاف قوانين است بردارند و به اين كودتاي نظامي تأييد نكنند و جلوگيري كنند تا ايران آرامش خود را به دست بياورد و چرخهاي اقتصاد به گردش درآيد و درآن وقت است كه مي شود نفت را به غرب و …صادر كند.»<ref>آخرین تلاشها در آخرین روزها- ابراهیم یزدی – صفحه 91 تا 95</ref> </blockquote>البته خمینی به همین قول یعنی مراقبت و جلوگیری از فضای انفجاری تا آخرین روز یعنی 22 بهمن 57 وفادار بوده و فتوای جهاد صادر نکرد. صدور فتوای جهاد و مشروعیت به مبارزه مسلحانه اولا نقض قراردادهای نوفل لوشاتو بوده و ثانیا قدرت را بدست انقلابیون داخلی می انداخت که طبعا مورد نظر خمینی نبود.<ref>[https://www.mojahedin.org/links/books/890627_Dajale.pdf خمینی دجال ضد بشر 180]</ref> | |||
همچنین سفير آمريكا از بررسي اوضاع به اين نتيجه رسيده بود كه روي كار آمدن خميني در مقايسه با شقوق ديگر بيشتر به سود آمريكاست. سوليوان اين نظر را در كتابش به اين صورت تئوريزه كرده است: «در 9نوامبر 1978 من طي گزارشي نظرات خود را به واشينگتن اطلاع دادم و توصيه هايي راجع به سياستهاي آيندة آمريكا در ايران به عمل آوردم. در اين گزارش كه عنوان آن را "فكر كردن به آن چه فكر نكردني است" نام نهادم، يك تصوير واقعي از اوضاع ايران براي مقامهاي مسئول واشينگتن ترسيم كردم. ب هطور مثال در اين گزارش نوشتم كه ثبات ايران تاكنون ب ردو پاية سلطنت و مذهب استوار بوده است. در 15 سال گذشته استحكام پاية سلطنت، ايران را بر سرپا نگاهداشته و اكنون كه پاية سلطنت سست شده، ناچار بايد اين ثبات با تحكيم پاية مذهب تأمين گردد.<ref>ماموریت در ایران صفحه 143</ref> | |||
ژنرال هايزر كه هنگام فرار شاه و آمدن خميني، در تهران ب هسر مي برد، دربارة نظرات سوليوان در جانبداري از خميني مي نويسد: <blockquote>«سوليوان به خميني نظر داشت… سوليوان فكر كرده بود كه خميني رهبري مانند گاندي است كه قدرت گرفتن او همراه با تغيير در حكومت به نفع آمريكا تمام مي شود. با اين فكر ترجيح ميداد سران ارتش كه به احتمال زياد جلو برنامه هاي خميني را سد مي كردند،كنار بروند.</blockquote>سولیوان همچنین میگوید: | |||
درملاقاتهاي بعدي كه با شاه داشتم او هرگز از تماسهاي ما با مخالفان اظهار ناراحتي نمي كرد و حتي در ملاقاتهاي آخر غالباً د ربارة فعاليتهاي مخالفان سؤالهايي از من م يكرد و جمل هيي كه بيشتر به كار م يبرد اين بود كه از «دوستان ملايتان چه خبرداريد؟ | |||
در همین راستا هايزر ژنرال چهار ستاره، معاون سرفرماندهي پيمان آتلانتيك شمالي در تاريخ 14 دي 57 ، دفتر كار خود در اشتوتگارت آلمان را مخفيانه به سوي تهران ترك كرد.شاه در آخرين كتاب خود (پاسخ به تاريخ) زير عنوان «مأموريت شگف تانگيز ژنرال هايزر » مينويسد: | |||
«در اوائل بهم نماه خبري حير تانگيز ب همن گزارش شد كه ژنرال پانويس هايزر چند روزي است در تهران اقامت دارد… رف توآمدهاي ژنرال هايزر همواره ازچند هفته قبل برنام هريزي م يشد، ولي اي نبار جنب هيي اسرار آز داشت… اندكي بعد روزنامة هرالدتريبيون چاپ پاريس به شورويها و ساير دول اطمينان داد كه ژنرال هايزر، نه براي تدارك يك كودتا ، بلكه براي جلوگيري از آن به ايران سفر كرده است. | |||
شاه اضافه میکند:<blockquote>بالاخره من يك بار ژنرال هايزر را به اتفاق سفير آمريكا، آقاي سوليوان ملاقات كردم. تنها چيزي كه مورد علاقة هر دو آنها بود دانستن روز و ساعت حركت من از ايران بود...</blockquote> | شاه اضافه میکند:<blockquote>بالاخره من يك بار ژنرال هايزر را به اتفاق سفير آمريكا، آقاي سوليوان ملاقات كردم. تنها چيزي كه مورد علاقة هر دو آنها بود دانستن روز و ساعت حركت من از ايران بود...</blockquote> | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۷: | ||
حكم انتصاب بازرگان به عنوان نخس توزير دولت موقت در تاريخ 15 بهمن 57 - 6ربيع الاول 99 - توسط خميني امضا شد و روز بعد در حضور خبرنگاران توسط هاشمي رفسنجاني قرائت گرديد. سپس ابراهيم يزدي ترجمة انگليسي آن را براي خبرنگاران خارجي خواند. خميني دراين حكم خطاب به بازرگان تصريح نمود: «ب هموجب اعتمادي كه به ايمان راسخ شما به مكتب مقدس اسلام و اطلاعي كه از سوابقتان از مبارزات اسلامي و ملي | حكم انتصاب بازرگان به عنوان نخس توزير دولت موقت در تاريخ 15 بهمن 57 - 6ربيع الاول 99 - توسط خميني امضا شد و روز بعد در حضور خبرنگاران توسط هاشمي رفسنجاني قرائت گرديد. سپس ابراهيم يزدي ترجمة انگليسي آن را براي خبرنگاران خارجي خواند. خميني دراين حكم خطاب به بازرگان تصريح نمود: «ب هموجب اعتمادي كه به ايمان راسخ شما به مكتب مقدس اسلام و اطلاعي كه از سوابقتان از مبارزات اسلامي و ملي | ||
دارم، جنابعالي را بدون در نظر گرفتن روابط حزبي و بستگي به گروهي خاص مأمور تشكيل دولت موقت مي نمايم. | دارم، جنابعالي را بدون در نظر گرفتن روابط حزبي و بستگي به گروهي خاص مأمور تشكيل دولت موقت مي نمايم. | ||
با اینهمه دولت بازرگان کمتر یکسال سرپا بود و پس از آنکه خمینی پایبندی خود به تعهداتش مبنی بر انتقال آرام حکومت را به انجام رسانید و از ثبات حکومت اطمینان حاصل کرد وی را به کمک جریانی که توسط | با اینهمه دولت بازرگان کمتر یکسال سرپا بود و پس از آنکه خمینی پایبندی خود به تعهداتش مبنی بر انتقال آرام حکومت را به انجام رسانید و از ثبات حکومت اطمینان حاصل کرد وی را به کمک جریانی که توسط موسویخوئینی ها هدایت میشد ، برکنار کرد. | ||
=== تنظیم با احزاب سیاسی === | === تنظیم با احزاب سیاسی === | ||