کاربر:Sayfe/صفحه تمرین-هانری لکلرک
هانری لکلرک، وکیل برجسته و مدافع حقوق بشر در فرانسه، در سن ۹۰ سالگی در ۱۰ شهریور درگذشت. او در سال ۱۹۳۴ در حومه پاریس و در خانوادهای با باورهای متضاد به دنیا آمد. از دوران جوانی به دلیل نگرشهایش علیه بیعدالتیها و مجازات اعدام، به وکالت روی آورد و در بیش از شش دهه فعالیت حرفهای، به دفاع از حقوق بشر و اهداف اجتماعی پرداخت. لکلرک به عنوان رئیس اتحادیه حقوق بشر، به ویژه در دوران ریاستجمهوری افتخاریاش، به مبارزه علیه بیعدالتیها و دفاع از افرادی مانند ستیزهجویان FLN و شخصیتهای سیاسی معاصر پرداخت.
هانری لکلرک وکیل معروف فرانسوی، در مورد پرونده ۱۷ ژوئن، که به دنبال تعقیب مجاهدین خلق ایران بود، به سیمای آزادی گفت که این پرونده کاملاً بیپایه و اساس بود. پس از ۱۱ سال، دفاعیات او به اثبات رسید و حکم منع تعقیب صادر شد. لکلرک تأکید کرد که این پرونده بیشتر بر اساس دلایل تجاری و اقتصادی ایجاد شده بود تا دلایل سیاسی و از ابتدا نیز مشخص بود که مستندات کافی برای تعقیب وجود ندارد.
لکلرک به واکنشهای رژیم ایران نسبت به حکم منع تعقیب انتقاد کرد و آنها را مضحک دانست. او تأکید کرد که هیچگونه همدستی میان مجاهدین و قضات فرانسوی وجود ندارد و پرونده بهطور کامل از شواهد خالی بودهاست.
در پایان، لکلرک به مردم ایران و ساکنان لیبرتی پیام داد و بر اهمیت حق مقاومت در برابر سرکوب تأکید کرد. او امیدوار است که روزی بتواند به ایران سفر کند و از نزدیک با وضعیت آنجا آشنا شود.
زندگی و پیشینه
هانری لکلرک، وکیل برجسته و مدافع خستگیناپذیر حقوق بشر، در سن ۹۰ سالگی در تاریخ شنبه ۱۰ شهریور در بیمارستان پل-بروس در ویلژیف به دنبال عوارض سکته مغزی درگذشت. لکلرک، که یکی از ارکان وکالت در فرانسه بود، ردپای ماندگاری در تاریخ حقوقی فرانسه به جا گذاشت و بیش از شش دهه به عشق و انسانیت خدمت کرد.
او در سال ۱۹۳۴ در حومه پاریس و در خانوادهای با باورهای متفاوت به دنیا آمد؛ پدرش کهنهسرباز جنگ جهانی اول و آگنوستیک بود و مادرش زنی بسیار مذهبی. از دوران نوجوانی، لکلرک نسبت به بیعدالتیها، مجازات اعدام و دولتهای ستمگر احساس نفرت پیدا کرد. این باورهای عمیق، مسیر زندگی حرفهای او را شکل دادند.[۱]
فعالیتهای حرفهای
در طول فعالیتهای حرفهای خود، لکلرک به ویژه در دفاع از ستیزهجویان FLN در طول جنگ الجزایر و شخصیتهای نمادینی مانند دانیل کوهن-بندیت شناخته شد. او به عنوان رئیس اتحادیه حقوق بشر از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰، به مبارزه برای آزادیهای عمومی و علیه بیعدالتیها ادامه داد. تعهد قاطع او به چپ و دفاع از اهداف اجتماعی و افراد به حاشیه راندهشده، شهرتی جهانی برای او به ارمغان آورد.[۱]
ویژگیهای شخصی
لکلرک به خاطر درخواستهایش که با حساسیت و قاطعیت مشخص شده بود، شناخته میشد. او در دفاع از افراد، از جمله دومینیک دو ویلپن و دومینیک استراوس کان، با انسانیت و فصاحت صمیمانهای عمل کرد. او تا آخرین درخواست خود در دسامبر ۲۰۲۰ به اصول خود وفادار ماند و از ایدهای دفاع کرد که حقیقت باید با دقت و وجدان ثابت شود. لکلرک میراثی استثنایی از خود به جا گذاشت که برای همیشه در تاریخ فرانسه حک شدهاست.[۱]
تحلیل پرونده ۱۷ ژوئن
گفتگو با هانری لکلرک
پس از پیروزی بزرگ مقاومت و مجاهدین در فرانسه و حکم دستگاه قضایی فرانسه مبنی بر لغو دستور قضایی که مجاهدین و مقاومت ایران را مورد تعقیب قرار میداد، با هانری لکلرک، وکیل سرشناس فرانسوی، گفتگویی انجام شد. لکلرک که از سال ۲۰۰۳ وکالت این پرونده را به عهده گرفته بود، تأکید داشت که پرونده بیپایه و اساس است. پس از ۱۱ سال، دفاعیات او به اثبات رسید و حکم منع تعقیب صادر شد.
لکلرک: «احساسم این است که زمان خیلی زیادی را از دست دادیم؛ قضاییة فرانسه زمان زیادی را از دست داد و تلاشهای زیادی صورت گرفت تا به آن چیزی برسد که من از روز اول نسبت به آن متقاعد بودم: یعنی اینکه این پرونده خالی است. تماماً خالی.»[۲][۳]
مقایسه با پروندههای دیگر
لکلرک در گفتگو با سیمای آزادی اظهار کرد که پروندههای دیگر در زمینه حقوق بشر را با این پرونده مقایسه کرد و گفت که این پرونده از نظر مستندات و شواهد، کاملاً خالی بود. او معتقد است که پرونده بیشتر به دلایل تجاری و اقتصادی ایجاد شده بود تا دلایل سیاسی.
لکلرک: «این پرونده یک موضوع اصیل در خود داشت؛ یعنی ما از افرادی دفاع میکردیم که خودشان مدافع ارزشهای بسیار مهمی بودند ولی همزمان اعمالی که انجام داده بودند، حتی بهصورت جدی تقبیح نشده بود.»[۲]
واکنشهای رژیم ایران
وی همچنین واکنشهای رژیم ایران به حکم منع تعقیب را مضحک دانست و تأکید کرد که هیچگونه همدستی میان مجاهدین و قضات فرانسوی وجود ندارد.
لکلرک: "اینها مضحک است! طبعاً بین مجاهدین و قضات هیچگونه همدستی وجود ندارد!"[۲]
پیغام به ایرانیان
در پایان، لکلرک پیامی برای مردم ایران و ساکنان لیبرتی داشت و گفت که حق مقاومت در برابر سرکوب یکی از حقوق بنیادی است که در اعلامیه حقوق بشر به رسمیت شناخته شدهاست. او امیدوار است که روزی بتواند به ایران برود و از نزدیک با وضعیت آنجا آشنا شود.
لکلرک: «من شروع به دفاع از افرادی در اینجا کردم؛ بعد از آن ما بهطور مکرر با مسئله وضعیت اقامت پناهندگان در فرانسه مواجه شدیم. در هر حال نظر من این است که حکم منع تعقیب در این رابطه، عامل کاملاً مثبتی است.»[۲]