کاربر:Hossein/1402826صفحه تمرین
دفاعیات کنت لوئیس در پرونده حمید نوری در دادگاه سوئد
کنت لوئیس وکیل سازمان مجاهدین خلق ایران و شاهدین مجاهد در دادگاه حمید نوری که پس از پایان محاکمه در دادگاه اول به حبس ابد محکوم شده است دفاعیات متعددی را انجام داده است. اما دفاعیات کامل و طولانی او در دادگاه استیناف حمید نوری در ۱۵ آبان ۱۴۰۲ صورت گرفت که سازمان مجاهدین از آن به عنوان دفاعیات تاریخی نام میبرد. دادگاه استیناف دژخیم حمید نوری صبح و بعدازظهر امروز دوشنبه ۱۵ آبان در دادگاه سوئد برگزار شد. این جلسه دادگاه به آخرین دفاعیات کنت لوئیس وکیل مجاهدین در دادگاه استکهلم اختصاص داشت.[۱]
خلاصه دفاعیات کنت لوئیس
ما با حکم دادگاه اول در مورد محکومیت حمید نوری به حبس ابد کاملاً موافق هستیم. ادله اثبات مبنی بر مجرمیت او بسیار زیاد است. از نظر ما جنگ بین مجاهدین و رژیم ایران یک جنگ غیربینالمللی بوده است و حمید نوری باید بر اساس جنایت در یک نزاع مسلحانه غیربینالمللی محکوم شود. بسیاری از دادههای نادرست در مورد رابطه مجاهدین و عراق در دادگاه به آن استناد شده بهنقل از روزبه پارسی است که طبق اسنادی که اخیراً منتشر شده است از سوی رژیم مأموریت داشته است که اطلاعات غلط و گمراهکننده جهت تأثیر گذاری بر کشورهای اروپایی منتشر کند. این که سازمان مجاهدین خلق ایران پس از سرنگونی دولت سابق عراق تحت کنوانسیون چهارم ژنو بهعنوان افراد حفاظتشده شناخته شده اند برپایه عملکرد مستقل آنها در عراق بود.
کنت لوئیس با ارائه اسناد خرید سلاح از سوی مجاهدین تاساعت ۲۰۰۱ و تأکیدات مقامات سازمان ملل مبنی بر اینکه قرارگاههای مجاهدین تحت کنترل دولت عراق نیست گفت: این اسناد نه تنها استقلال مجاهدین خلق از عراق را اثبات میکند بلکه نشان میدهد که منازعه مسلحانه غیربینالمللی پس از سال ۱۹۸۸ نیز ادامه یافته است.
کنت لوئیس با ارائه لیستی از درگیریهای مسلحانه رژیم ومجاهدین از سال ۱۹۸۱ وحملات موشکی وهوایی وتروریستی رژیم علیه مجاهدین در ۳۰ سال گذشته نتیجه گیری کرد درگیری مسلحانه مجاهدین ورژیم به مراتب طولانی تر از جنگ ایران وعراق بوده است ودستکم تاسال ۲۰۰۳ ادامه پیدا کرد و حتی این جنگ بعد از ۲۰۰۳ که مجاهدین سلاح هم نداشتند ادامه یافت.
کنت لوئیس با تشریح متن حکم قتل عام گفت این حکم هیچ نشانی از عملیات فروغ جاویدان ندارد به احتمال زیاد این حکم همزمان با پذیرش آتشبس از سوی خمینی نوشته شده است. کنت لوئیس گفت خمینی ۸ دلیل برای قتل عام مجاهدین ذکر کرده است سه مورد از این دلایل به اعتقادات مذهبی مجاهدین برمیگردد که حاکی از نسل کشی است.
وی گفت دلیل دیگر خمینی جنگهای کلاسیک مجاهدین در شمال و غرب کشور است. وی با نقشه نشان داد که شمال وجنوب کشور هیچ ربطی به عراق و به طریق اولی به فروغ جاویدان ندارد.[۱] [۲]
دفاعیات کامل کنت لوئیس
رویارویی مجاهدین و حکومت ایران یک نزاع غیربینالمللی
کنت لوئیس در شروع دفاعیاتش گفت موکلین من معتقدند که رویارویی مجاهدین و حکومت ایران یک نزاع غیربینالمللی بوده که از سال ۶۰ شروع شده است. در حکم دادگاه بدوی به نظر ما یک کمبود وجود دارد و این نزاع داخلی و بینالمللی خوب باز نشده است.
سابقه نزاع مجاهدین و جمهوری اسلامی
کنت لوئیس در آخرین دفاعیات خود گفت: یک جنگ داخلی بین سازمان مجاهدین خلق ایران و رژیم ایران از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ با سرکوب تظاهرات مسالمتآمیز و دستگیریهای گسترده و اعدامهای دستهجمعی توسط رژیم شروع شد. بهگفته مقامات رژیم از جمله مصطفی پورمحمدی این جنگ تا امروز ادامه دارد. اعدامهای دستجمعی از همان شامگاه ۳۰ خرداد شروع شد. بعد از این اعدامها بود که مجاهدین به مقاومت مسلحانه روی آوردند.
منشأ دادههای نادرست در مورد مجاهدین
کنت لوئیس تأکید کرد: بسیاری از دادههای نادرستی که در مورد رابطه مجاهدین و عراق در دادگاه به آن استناد شده بهنقل از روزبه پارسی است که طبق اسنادی که اخیراً منتشر شده یکی از کسانی بوده که تحت عنوان ابتکار کارشناسان ایرانی از سوی رژیم مأموریت داشته که اطلاعات غلط و گمراهکننده جهت تأثیر گذاری بر کشورهای اروپایی منتشر کند. منبع ادعاهای کذبی مانند اینکه مجاهدین از حمایتهای مالی، تسلیحاتی و نظامی عراق برخوردار بودند نیز روزبه پارسی است.
کنت لوئیس در دفاعیاتش همچنین گفت: برخی از دادهها علیه مجاهدین بهنقل از فردی است بهنام آنتونی کوردزمن که مطالبش علیه مجاهدین فاقد هر گونه منبع معتبری است و فقط ادعاهای رژیم ایران را تکرار کرده است. بخشی از دعاوی آنتونی کوردزمن علیه مجاهدین بهنقل از یک مقاله از فیلادلفیا اینکوایر آمریکاست که وقتی شما به اصل مقاله مورد اشاره کوردزمن مراجعه میکنید، به هیچوجه مطلبی که کوردزمن نوشته است وجود ندارد. کنت لوییس با استناد به خبرنگاران متعدد خارجی که در عملیات چلچراغ شرکت داشتهاند، نشان داد که دعاوی کوردزمن مربوط به شرکت نیروهای عراقی در جنگهای ارتش آزادیبخش تا چه اندازه دروغ است.
مجاهدین تنها عامل عملیات مهران (چلچراغ)
کوردزمن به هیچ منبع اطلاعاتی در رابطه با اثبات ادعایش اشاره نمیکند. اما در صفحه شماره ۷۴ مقاله ای از مجله نیویورک تایمز در بیستم جولای ۱۹۸۸ که در آنجا آنرا نشان نمیدهد و میگوید بعدا برمی گردیم به این. در این منبع که در رابطه با نیروهای مجاهدین است نوشته مجاهدین مهران را فتح کردند و به اشغال خود درآورده بودند، اما در این مقاله هیچ اشارهای به اینکه نیروهای عراقی در آن شرکت داشتهاند که کوردزمن مدعی آن است نبود. من دوباره به این مقاله بازگشت خواهم کرد. آزاده ضابطی و مالکون فولر در رابطه با نقصی که توی این منابع درحکم دادگاه بدوی در چندین نقطه نقص وجود داره اشاره کردند، وهمینطور نسخه اصلی منابعی که کوردزمن بهشون ارجاع کرده واستناد کرده بود را پیوست کردند. این منابع روشن میکند که فقط رژیم ایران است که ادعا کرده عراق در این عملیات شرکت کرده، وهمینطور در این منابع روشن میشود که عراق هم شرکت در این عملیات وهم اینکه از نیروهی هوایی استفاده کرده باشد برای پخش گاز عصبی بر روی شهر مهران، را انکار میکند. وهمچنین نشان میدهد که مجاهدین خلق نیز اینرا انکار کردند. متاسفانه کوردزمن به یک دلیل نامشخص اطلاعات رژیم ایران را پخش وتوزیع کرده ، بدون اینکه هیچ منبعی را بهش اشاره کند و بدون اینکه گزارشاتی که خلاف آنرا نشان بدهد بیاورد و نتوانست اسنادی که بتواند منابعش را تایید کند نتوانست ارائه بدهد.
کنت لوئیس به نقل از سفیر لینکلن بلومفیلد در سال ۲۰۱۱ قبل از خروج نام مجاهدین از لیست تروریستی آمریکا در مقابل کنگره آمریکا شهادت داد گفت: در هیچ زمانی در طول جنگ عراق و ایران، از جمله عملیات «فروغ جاویدان» ارتش آزادیبخش ملی (NLA)، نیروهای نظامی عراق در عملیات با نیروهای مجاهدین خلق شرکت نکردند. مجاهدین خلق هرگز در هیچ زمانی و در هیچ عملیات مشترکی با ارتش عراق نبودند یا عملیات موازی در حمایت از ارتش عراق انجام ندادند.
کنت لوئیس سپس افزود: در ژوئن ۱۹۸۶، سازمان مجاهدین خلق ایران به عراق نقل مکان کرد و مسعود رجوی در ژوئن ۱۹۸۷ تشکیل ارتش آزادیبخش ملی ایران را اعلام کرد. از آن زمان، حداقل تا سال ۲۰۰۳، ارتش آزادیبخش ملی ایران در حالت جنگی با رژیم ایران بود. درحقیقت مجاهدین از سال ۱۹۸۱ در گیر یک منازعه غیربینالمللی با رژیم ایران بودند.
ارتش آزادیبخش ملی ایران در عملیات خود کاملاً از دولت و ارتش عراق مستقل بوده است. این موضوع توسط گزارشهای بینالمللی متعدد، ژنرالهای ارتش سابق عراق، اسناد به جا مانده از دولت سابق و گزارشهای کارشناسان حقوق بینالملل تأیید شده است.
این حقیقت که سازمان مجاهدین خلق ایران پس از سرنگونی دولت سابق عراق، تحت کنوانسیون چهارم ژنو بهعنوان افراد حفاظتشده شناخته شده، نشاندهنده عملکرد مستقل آنها در عراق بود.
روزنامه کویتی القبس در یازدهم آوریل ۲۰۰۹ درمقاله ای به قلم یک ژنرال عراقی به نام «وفیق السامرائی » که در زمان جنگ ایران وعراق رئیس اطلاعات نظامی عراق بود نوشته است : مجاهدین خلق حتی یک عملیات نظامی را به عنوان بخشی از عملیات نظامی نیروهای عراقی علیه نیروهای ایرانی انجام نداده اند . وفیق سامرایی که بعد از جنگ به خارجه رفت و بعد از سرنگونی دولت قبلی مشاور امنیتی رئیس جمهور جدید عراق شد می افزاید : هرکاری مجاهدین انجام میدادند یک کار جداگانه با کاراکتر خاص بود یگانهای آن با یگانهای عراقی ادغام نشدند ونیروهایش در تمام مدت حضورشان در طول جنگ در عملیات های عراق حتی به صورت فردی شرکت نکردند .
کنت لوئیس در ادامه دفاعیات خود با اشاره به غنائم ارتش آزادیبخش در عملیات چلچراغ که میلیاردها دلار ارزش داشت گفت : ما اسناد زیادی ارائه کردهایم که نشان میدهد مجاهدین خلق مخارج خودشان را پرداخت میکردند و سلاح خریداری میکردهاند. نشریه مجاهد شماره ۹۱۵ در ۲۵ ژوئن ۲۰۰۸ بخشی از این سندها را منتشر کرده است.
کنت لوئیس دو سند بانکی را در دادگاه نشان داد که مجاهدین از بانک کردیت سوئیس مبلغ ۸ میلیون دلار به دولت عراق منتقل کردهاند .
کنت لوئیس نمونههایی از اسناد خرید اسلحه و مهمات توسط مجاهدین از عراق در سالهای ۱۹۹۲، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱ را نشان داد و گفت این نشان میدهد که درگیریهای مسلحانه غیربینالمللی بین مجاهدین و رژیم پس از سال ۱۹۸۸ نیز ادامه داشته است.
کنت لوئیس همچنین گزارشی از سازمان سیا از ژوئیه ۱۹۹۳درباره سازمان مجاهدین خلق ایران و حضور آن در عراق نشان داد که تصریح میکند: «در اوایل فوریه ۱۹۹۲ ، بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل از پایگاه اصلی ارتش آزادیبخش ملی در الخالص، که به پایگاه اشرف معروف است، تحقیق کردند. بنا بر گزارش بازرسان، این مکان مانند سفارت بوده و عراقیها آن را خاک ایران میدانند».
کنت لوئیس نامه مورخ ۱۵ دسامبر ۱۹۹۸ دبیرکل سازمان ملل متحد خطاب به رئیس شورای امنیت را نشان داد که بهنقل از آژانس بینالمللی کنترل سلاحهای کشتار جمعی در عراق آمده است: «دسترسی به این سایتها اعطا شد و بازرسیها به استثنای یک مورد که تأسیساتی است که تحت سکونت سازمان مجاهدین خلق ایران بود، صورت گرفت. اعلام شد که محل این تأسیسات تحت اختیار عراق نیست.»
وی همچنین نامه مورخ ۹ دسامبر ۲۰۰۲ مقامات عراقی مبنی بر اینکه تأسیسات مجاهدین خلق در عراق تحت کنترل عراق نیست رابه دادگاه ارائه کرد . در آن نوشته شده است: «تأسیسات متعلق به مجاهدین خلق بدون دخالت دولت عراق تحت اختیار این سازمان است».
کنت لوئیس تأکید کرد: این اسناد نه تنها استقلال مجاهدین خلق از عراق را اثبات میکند، بلکه نشان میدهد که منازعه مسلحانه غیربینالمللی پس از سال ۱۹۸۸ نیز ادامه یافته است.
کنت لوئیس در مورد زمینههای جنگ داخلی بین مجاهدین و رژیم گفت: مسعود رجوی و دیگر رهبران مجاهدین تا سه هفته قبل از سرنگونی رژیم شاه در زندان بودند. ۵ روز پس از آزادی از زندان، مسعود رجوی، رهبر مجاهدین،سخنرانی خود در دانشگاه تهران را با « زنده باد انقلاب دموکراتیک ایران» به پایان برد اما خمینی اصطلاح «انقلاب دموکراتیک» را کفرآمیز میدانست و بر «انقلاب اسلامی» تأکید میکرد.
از آنجایی که مردم ایران از مبارزات مجاهدین و فداکاریهایی که در زمان شاه کرده بودند اطلاع داشتند، بهسرعت به یک حزب گسترده در سراسر ایران تبدیل شدند. آنها در همه شهرهای ایران دفتر داشتند، اما از همان ماههای اول بارها توسط دارو دستههای وفادار به خمینی مورد حمله قرار گرفتند.
۲۰ ژوئن ۱۹۸۱ یکی از مهمترین نقاط عطف تاریخ ایران است. در این روز آخرین تظاهرات مسالمتآمیز علیه رژیم ایران برگزار شد که رژیم آن را به حمام خون تبدیل کرد. تنها در تهران بیش از نیم میلیون نفر در این تظاهرات شرکت کردند.
خمینی به سپاه پاسداران دستور داد تا روی تظاهرات آتش گشودند. دهها معترض کشته و صدها نفر زخمی شدند. هزاران نفر نیز دستگیر شدند.
کنت لوئیس با ارائه لیستی از درگیریهای مسلحانه رژیم ومجاهدین از سال ۱۹۸۱ وحملات موشکی و هوایی و تروریستی رژیم در ۳۰ سال گذشته نتیجه گیری کرد؛ درگیری مسلحانه مجاهدین و رژیم به مراتب طولانیتر از جنگ ایران و عراق بوده است و دستکم تا سال ۲۰۰۳ ادامه پیدا کرد و حتی این جنگ بعد از ۲۰۰۳ که مجاهدین سلاح هم نداشتند ادامه یافت .
کنت لوئیس با تشریح متن حکم قتل عام گفت : این حکم هیچ نشانی از عملیات فروغ جاویدان ندارد. به احتمال زیاد این حکم همزمان با پذیرش آتش بس از سوی خمینی نوشته شده است .
کنت لوئیس گفت: خمینی ۸ دلیل برای قتل عام مجاهدین ذکر کرده است سه مورد از این دلایل به اعتقادات مذهبی مجاهدین برمیگردد که حاکی از نسل کشی است . وی گفت دلیل دیگر خمینی جنگهای کلاسیک مجاهدین در شمال و غرب کشور است . وی با نقشه نشان داد که شمال وجنوب کشور هیچ ربطی به عراق و به طریق اولی به فروغ جاویدان ندارد .
از شامگاه ۲۰ ژوئن، موج اعدامهای دستهجمعی مجاهدین و دیگر گروههای مخالف رژیم ایران آغاز شد. روزنامه اطلاعات سه روز پس از تظاهرات، تصاویر ۱۲ دختر نوجوان مجاهد را منتشر کرد که حتی بدون اینکه هویتشان مشخص شود، اعدام شده بودند. به والدین آنها گفته شد که اجساد را تحویل بگیرند.
منتظری در ۲۷سپتامبر ۱۹۸۱در نامه ای به خمینی به ابعاد غیرقابل تصور اعدام ها و سرکوب های فراقانونی و غیرقانونی در زندان های رژیم اعتراض کرد. در این نامه همچنین آمده است: «…و حتی اعدام دختران سیزده چهارده ساله به دلیل تند خویی بدون دست بردن به سلاح یا شرکت در تظاهرات، کاملاً ظالمانه است. این وحشتناک است، فشار و شکنجه ؛ و شکنجه غیرقابل تحمل در حال افزایش است. …»
روزنامه فرانس سوآر در اکتبر ۱۹۸۱خبر اعدام ۲۰۰کودک در تهران را در صفحه اول خود چاپ کرده بود. برای ایجاد ترس و وحشت در بین مردم، اعدام های زیادی در میادین عمومی شهرها و در ملا عام انجام شد.
گاهی اوقات بیش از صد نفر در هرشب اعدام می شدند. به گفته شاهدان بطور خاص محمد زند در دادگاه بدوی، مسئولان زندان گفته اند که طی سه روز از ۲۷تا ۲۹سپتامبر ۱۹۸۱، بیش از ۱۸۰۰نفر در زندان اوین اعدام شده اند. تعداد اعدام شدگان در سالهای ۱۹۸۱و ۱۹۸۲ممکن است بیشتر از تعداد اعدامهای سال ۱۹۸۸باشد.
کنت لوئیس افزود:سازمان مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۶فهرستی از اسامی و مشخصات بیش از بیست هزار عضو و هوادار این سازمان را که در آن سالها اعدام شده بودند منتشر کرد. این فهرست نشان دهنده بخش کمی از ۱۰۰۰۰۰نفری است که از سال ۱۹۷۹تاکنون اعدام شده اند. مقامات رسمی رژیم ایران بارها به وجود این جنگ را در خیابان های تهران و شهرهای مختلف ایران اعتراف کرده اند. وزیر کشور فعلی رژیم که فرمانده سابق سپاه قدس و اولین فرمانده آن است، در مصاحبه ای در سال ۱۳۷۶گفت سازمان مجاهدین خلق ایران روزانه ۳۰۰عملیات نظامی علیه سپاه در تهران انجام می داد.
در تیرماه ۱۳۸۶، رژیم ایران با حملات مسلحانه شدید به پایگاه و دفاتر مجاهدین خلق در کراچی و کویته پاکستان حمله کرد که منجر به کشته شدن تعدادی از مجاهدین شد. این نشان می دهد که نزاع غیر بین المللی مابین رژیم و مجاهدین خلق به هیچ وجه محدود به فعالیتی که مجاهدین درعراق داشتند نبود.
در ماه های اسفند ۱۳۶۹و فروردین ۱۳۷۰، پس از پایان جنگ کویت، چندین لشکر از سپاه پاسداران ایران به پایگاه های مجاهدین خلق در عراق حمله کردند.
در فروردین ۱۳۷۱سیزده فروند هواپیمای فانتوم رژیم به کمپ اشرف حمله کردند و ۳۰تن بمب بر روی آن پرتاب کردند. بسیاری از ساختمان ها ویران شدند، یک نفر کشته و تعدادی زخمی شدند. مجاهدین خلق در اشرف موفق شدند یکی از هواپیماها را ساقط کنند. این خبر اول نیویورک تایمز در آن روز بود
در فروردین ۱۳۸۰، رژیم ایران با موشکهای اسکاد به کمپ اشرف و دیگر پایگاههای ارتش آزادیبخش ملی در امتداد مرز ایران و عراق حمله کرد. بعداً یحیی رحیم صفوی مشاور نظامی خامنه ای گفت که در آن تاریخ ۱۰۰۰موشک به سمت پایگاههای مجاهدین شلیک شده است. روزنامه کیهان صفحه اول خود را به این رویداد اختصاص داده است.
در اول سپتامبر ۲۰۱۳، نیروهای رژیم ایران به طور مخفیانه به کمپ اشرف که در حال تخلیه بود حمله کردند و ۵۲تن از اعضای غیرمسلح مجاهدین خلق ایران را قتل عام کردند و هفت تن دیگر از جمله شش زن مجاهد خلق را گروگان گرفتند؛که هنوز از سرنوشت آنها خبری نیست.
در سال ۲۰۱۸، رژیم ایران قصد داشت گردهمایی بزرگ سازمان مجاهدین خلق ایران را در ویلپنت پاریس بمب گذاری کند. اگر موفق می شد صدها نفر کشته و هزاران نفر زخمی می شدند. ده ها هزار نفر در این گردهمایی شرکت کردند. این توطئه توسط پلیس امنیتی آلمان و بلژیک کشف شد.
نتیجه گیری اینست که درگیری مسلحانه مجاهدین و رژیم که از ژوئن ۱۹۸۱شروع شده بود بهمراتب طولانی تر از جنگ ایران و عراق بود و دست کم تا سال ۲۰۰۳ ادامه پیدا کرد و حتی این جنگ بعد از ۲۰۰۳که مجاهدین سلاح هم نداشتند ادامه یافت.
واکنش جمهوری اسلامی به دفاعیات کنت لوئیس
بهدنبال آخرین جلسه دادگاه استیناف سوئد خبرگزاری سپاه پاسداران در مورد حمید نوری و قتلعام ۶۷ نوشت:
مجاهدین در بازداشت و محاکمه حمید نوری نقش دارند و به نوعی صحنهگردان اصلی دادگاه هستند. بررسیها نشان میدهد که کل افرادی که برای شکایت در این پرونده شاهدمحور حضور داشتند ۱۱۳نفر بودند که از این تعداد ۶۰نفر از مجاهدین بودند. از این ۶۰نفر هم ۴۲نفر از اعضای اصلی مجاهدین و شماری دیگر هم از نزدیکان آنها بودند.[۳]