کاربر:Khosro/صفحه تمرین اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شعر}}{{ب|ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻭ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪی ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ|ﺳﺮﮔﺮﻡ ﺧﻮﺩﺕ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ}}

{{ب|ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺨﻮﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ|ﺭﺍﺿﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﭼﻨﺪ ﻗﻠﻢ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ}}

{{ب|ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ|ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ}}

{{ب|ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺑﯽ ﻏﻢ ﻭ ﻣﻨﺖ|ﻣﻨﺖ ﻧﮑﺶ ﺍﺯ ﻏﯿﺮ ﻭ ﭘﺮ ﻭ ﺑﺎﻝ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ}}

{{ب|ﺻﺪ ﺳﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﮔﺬﺭﺍﻧﯽ|ﭘﺲ ﺷﺎﮐﺮ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻭ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺧﻮﺩت باش}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|هوس منزل لیلی نه تو داری و نه من|جگر گرمی صحرا نه تو داری و نه من}}

{{ب|من جوان ساقی و تو پیر کهن میکده‌ای|بزم ما تشنه و صهبا نه تو داری و نه من}}

{{ب|دل و دین در گرو زهره‌وشان عجمی|آتش شوق سلیمی نه تو داری و نه من}}

{{ب|خزفی بود که از ساحل دریا چیدیم|دانه‌ی گوهر یکتا نه تو داری و نه من}}

{{ب|دگر از یوسف گمگشته سخن نتوان گفت|تپش خون زلیخا نه تو داری و نه من}}

{{ب|به که با نور چراغ ته دامان سازیم|طاقت جلوه‌ی سینا نه تو داری و نه من}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|گر به تو افتدم نظر، چهره به چهره رو به رو|شرح دهم غم تو را، نکته به نکته مو به مو}}

{{ب|می‌رود از فراق تو، خون دل از دو دیده‌ام|دجله به دجله یم به یم، چشمه به چشمه جو به جو}}

{{ب|مهر تو را دل حزین، بافته بر قماش جان|رشته به رشته نخ به نخ، تار به تار پو به پو}}

{{ب|در دل خویش طاهره، گشت و ندید جز تو را|صفحه به صفحه لا به لا، پرده به پرده تو به تو}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|نعره زد عشق که خونین‌جگری پیدا شد|حُسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد}}

{{ب|فطرت آشفت که از خاک  جهان  مجبور|خودگری، خودشکنی، خودنگری پیدا شد}}

{{ب|خبری رفت ز گردون به شبستان ازل|حذر ای پردگیان! پرده دری پیدا شد}}

{{ب|زندگی گفت که در خاک تپیدم همه عمر|تا از گنبد دیرینه، دری پیدا شد}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|بزن دنیای وارونه که میرقصم برای تو|مگو دیوانه‌ام دیگر شدم من هم‌تراز تو}}

{{ب|بزن دنیا برقصم چونکه رقصاندی همه عمرم|دگر عادت شده کارم نشستن پای جاز تو}}

{{ب|فراری شد ز تن روحم، ندارد مأمنی دیگر|به جز تندیس مغمومم که آنهم شد جهاز تو}}

{{ب|بزن دنیا بزن سازت چرا با من نمی سازی|شعورم ریشه خشکانده کنم تفسیر راز تو}}{{پایان شعر}}

{{شعر}}{{ب|زندگی در صدف خویش گهر ساختن است|در دل شعله فرو رفتن و نگداختن است}}

{{ب|سلطنت نقد دل و دین ز کف انداختن است|به یکی داد جهان بردن و جان باختن است}}

{{ب|مذهب زنده دلان خواب پریشانی نیست|از همین خاک جهان دگری ساختن است}}{{پایان شعر}}