کاربر:Hossein/140367صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «جاوید رحمان، متولد ۱۳۴۶ شمسی در شهر فیصلآباد پاکستان است.<ref name=":0">[https://www.radiofarda.com/a/Newly-appointed-Special-Rapporteur-on-Human-Rights-in-Iran/29347494.html رادیو فردا - جاوید رحمان، حقوقدان پاکستانی، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران شد] </ref> جاوید رحمان یک حقوقدان برجست...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۴
جاوید رحمان، متولد ۱۳۴۶ شمسی در شهر فیصلآباد پاکستان است.[۱] جاوید رحمان یک حقوقدان برجسته بینالمللی در زمینه حقوق اسلامی و حقوق بشر است. جاوید رحمان، رئیس دانشکده حقوق دانشگاه برونل در لندن و استاد قانون اسلامی، قانونمداری اسلامی و حقوق بشر است. شورای حقوق بشر سازمان ملل، روز جمعه ۱۵ تیرماه ۱۳۹۷، در آخرین روز از سی و هشتمین نشست خود در ژنو، جاوید رحمان حقوقدان پاکستانی- بریتانیایی را رسماً به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران معرفی کرد.
پیشینه جاوید رحمان
او در پنجاب پاکستان زاده شد و نخستین مدرک تحصیلی خود را در رشته تاریخ و ادبیات انگلیسی دریافت کرد. سپس برای تحصیل حقوق راهی بریتانیا شد و دکترای حقوق بین الملل را از دانشگاه هال دریافت کرد و از سال ۱۹۹۵ تا کنون (۱۶ تیر ۱۳۹۷) در شماری از دانشگاههای بریتانیا استاد حقوق بوده است.[۲]
مقام دانشگاهی و حقوقی و نویسندگی جاوید رحمان
جاوید رحمان، دکترای حقوق بینالملل دارد. این فعال حقوق بشر، تحقیقاتی در زمینه آزادی ادیان، قوانین جهانی حقوق بشر و قوانین اسلامی انجام داده و سپس رئیس دانشکده حقوق دانشگاه برونل در لندن و استاد قانون اسلامی، قانونمداری اسلامی و حقوق بشر شده است.[۱] دکتر جاوید رحمان بیش از دهها مقاله و کتاب در زمینه حقوق اسلامی، حقوق بشر بینالمللی، حقوق اقلیتها نوشته است. دادگاههای معتبر بینالمللی در بسیاری از پروندههای حساس از وی دعوت به همکاری و درخواست مشاوره کردهاند، پروندههایی که به قوانین اسلامی، تروریسم بینالمللی و حقوق بشر مربوط میشده است.[۲]
برجستهترین نوشتههای جاوید رحمان
برجستهترین نوشتههای او عبارتند از «عملکرد دولت اسلامی، قانون بینالملل و تهدید تروریسم»، «حاکمیت قانون، آزادی بیان و قانون اسلام.»[۲]
کتاب «عملکرد دولت اسلامی، قانون بینالملل و تهدید تروریسم»
جاوید رحمان در کتاب «عملکرد دولت اسلامی، قانون بینالملل و تهدید تروریسم» عنوان میکند که در جهان پس از یازده سپتامبر، موج ضداسلام و مسلمانان به جریان افتاده است که میخواهد نشان دهد جهان اسلام در خود گیر کرده و امکان تحول و تطابق با نیازهای کنونی جوامع را ندارد. او در مطالعهای جامع درباره رابطه قانون اسلام و عملکرد دولتهای اسلامی نشان میدهد که درک و برداشت نادرست از مفاهیمی چون جهاد و آزادی عملکرد دینی در چهارچوب شریعت صورت گرفته است. دکتر جاوید با ارائه جزئیات بسیار و استدلالهای منطقی نشان میدهد که دولتهای اسلامی در توسعه قانون بینالملل و حتی هنجارها و ضدیت با تروریسم سهم داشتهاند. کتاب او ناعدالتیها و بیانصافیهای «قانون بینالملل» را میکاود و نشان میدهد که این «نظام قانونی»، نظامی است ساخته و پرداخته شماری از دولتهای قدرتمند بوده و عملکرد آن نیز تحت سلطه آنها است.
جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل برای ایران
شورای حقوق بشر سازمان ملل، روز جمعه ۱۵ تیرماه ۱۳۹۷، در آخرین روز از سی و هشتمین نشست خود در ژنو، جاوید رحمان حقوقدان پاکستانی- بریتانیایی را رسماً به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران معرفی کرد. او پیشتر نیز به عنوان مشاور در زمینه حقوق اقلیتها، ممنوعیت شکنجه، مبارزه با تروریسم و قوانین اسلامی با کارگروه حقوق اقلیتها در سازمان ملل همکاری کرده است. برای احراز سمت گزارشگری ویژه حقوق بشر در ایران ۱۴ نفر نامزد بودند که از این تعداد با شش نفر مصاحبه صورت گرفت و در نهایت جاوید رحمان برای تصدی این سمت برگزیده شد.[۱]
گزارشگر قبلی عاصمه جهانگیر در تاریخ ۲۲ بهمنماه ۹۶ بر اثر سکته قلبی درگذشت. عاصمه جهانگیر، از آبان ماه سال ۹۵ با پایان مأموریت احمد شهید به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران کار خود را آغاز کرده بود. پیش از او نیز احمد شهید، دیپلمات و فعال حقوق بشر اهل مالدیو، از سال ۲۰۱۱ به مدت پنج سال عهدهدار این سمت بود.
مدت ماموریت
در هنگام تعیین جاوید رحمان به عنوان گزارشگر گفته شد در صورتی که شورای حقوق بشر سازمان ملل به طور سالانه مأموریت گزارشگر ویژه ایران را تمدید کند، آقای رحمان تا حداکثر شش سال میتواند در این سمت باشد. این ماموریت ابلاغشده در سال ۱۳۹۷ هر ساله تمدید شد. ماموریت او در تیرماه ۱۴۰۳ پایان یافت.
گزارش گزارشگران قبلی در مورد ایران
دو گزارشگر قبلی در گزارشهای خود از وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد کرده بودند. عاصمه جهانگیر شهریورماه ۹۶ در نخستین گزارش خود تأکید کرده بود که «بهبود خاصی در کارنامه حقوق بشری ایران حاصل نشده است و محدودیت آزادی بیان و تبعیض علیه زنان و اقلیتهای دینی در ایران همچنان ادامه دارد». او در آخرین گزارش خود که پس از درگذشتش، در شورای حقوق بشر در ماه مارس گذشته (اسفند ۹۶) بررسی شد، باز هم انتقادهایی از عملکرد مقامهای جمهوری اسلامی ایران در زمینه حقوق بشر مطرح شده بود از جمله در زمینههای: حق آزادی بیان، حق آزادی مذهب، حق برگزاری تجمعات مسالمتآمیز، بازداشت فعالان رسانهای، فعالان مدنی و فعالان سیاسی، وضعیت زندانها در ایران، حقوق زنان، مجازاتهای بدنی مانند شلاق و شمار اعدامها.[۱]
واکنش جمهوری اسلامی به تعیین گزارشگر
مقامهای دولت و قوه قضائیه ایران بارها اعلام کردهاند که جمهوری اسلامی مخالف تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران است و تاکنون به هیچ یک از این گزارشگران ویژه اجازه سفر به ایران را ندادهاند.[۱]