کاربر:Sayfe/پاتریس لومومبا: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، اصلاح نشانی وب) |
(اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''پاتریس امری لومومبا''' | '''پاتریس امری لومومبا''' (زاده ۲ژوئیه۱۹۲۵ در کنگوی بلژیک. درگذشته ۱۷ژانویه۱۹۶۱) یکی از برجسته‌ترین رهبران جنبش‌های آزادیبخش آفریقا بود.{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = پاتریس لومومبا | | نام = پاتریس لومومبا | ||
| تصویر = پاتریس لومومبا نخست وزیر سابق کنگو.JPG | | تصویر = پاتریس لومومبا نخست وزیر سابق کنگو.JPG | ||
| خط ۸: | خط ۶: | ||
| زمینه فعالیت = رهبر جنبش ملی کنگو و عضو حزب لیبرال بلژیک | | زمینه فعالیت = رهبر جنبش ملی کنگو و عضو حزب لیبرال بلژیک | ||
| ملیت =جمهوری دموکراتیک کنگو | | ملیت =جمهوری دموکراتیک کنگو | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =۲ ژوئیه ۱۹۲۵ | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ =۱۷ژانویه ۱۹۶۱ | ||
| محل مرگ = | | محل مرگ = | ||
| | محل زندگی = | | | محل زندگی = | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۷: | ||
لومومبا در یک خانواده مسیحی تربیت یافت. دوران تحصیل خود را در یک مدرسه ابتدایی پروتستان و یک مدرسه مذهبی کاتولیک و آموزشگاه پست دولتی گذراند. وی با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت. | لومومبا در یک خانواده مسیحی تربیت یافت. دوران تحصیل خود را در یک مدرسه ابتدایی پروتستان و یک مدرسه مذهبی کاتولیک و آموزشگاه پست دولتی گذراند. وی با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت. | ||
لومومبا در سال | لومومبا در سال ۱۹۵۱ با زنی به نام پائولین اوپانگو ازدواج کرد. | ||
پاتریس لومومبا | پاتریس لومومبا ۲سال پیش از آنکه رهبر جنبش ملی کنگو شود کارمند اداره پست بود. | ||
پاتریس لومومبا در سال | پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۵ به عضویت حزب لیبرال بلژیک درآمد. وی در پنجم اکتبر سال ۱۹۵۸ حزب ملی کنگو (MNC) را تأسیس کرد و به رهبری آن سازمان انتخاب شد. | ||
پاتریس لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود. | پاتریس لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
او لومومبا استقلال کنگو را از استعمار بلژیک رهبری کرد. | او لومومبا استقلال کنگو را از استعمار بلژیک رهبری کرد. | ||
لومومبا در فاصله سالهای | لومومبا در فاصله سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ دو بار به زندان افتاد. بار نخست به اتهام اختلاس مالی که خودش معتقد بود انگیزه سیاسی پشت آن بوده و بار دوم مستقیماً به علت فعالیت‌های سیاسی اش برای استقلال کنگو از مستعمرگی پادشاهی بلژیک. | ||
پاتریس لومومبا یکی از رهبران تحصیل کرده استقلال کنگو و مردی ادیب سخنور بود. وی که حزب او در انتخابات پارلمانی برنده شده بود، چند روز پیش از جشن استقلال به عنوان نخستین نخست وزیر قانونی کنگو انتخاب شده بود نسبت به حضور استعمار بلژیک مواضع تند و رادیکال به خود گرفت. به همین دلیل در روز جشن استقلال نام او از فهرست سخنرانان مراسم حذف شد. | پاتریس لومومبا یکی از رهبران تحصیل کرده استقلال کنگو و مردی ادیب سخنور بود. وی که حزب او در انتخابات پارلمانی برنده شده بود، چند روز پیش از جشن استقلال به عنوان نخستین نخست وزیر قانونی کنگو انتخاب شده بود نسبت به حضور استعمار بلژیک مواضع تند و رادیکال به خود گرفت. به همین دلیل در روز جشن استقلال نام او از فهرست سخنرانان مراسم حذف شد. | ||
ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر | ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۰، با انجام کودتا کنترل لئوپولدویل (اکنون کینشاسا - پایتخت) را در اختیار گرفت و نخست وزیر و رئیس جمهور کنگو را از قدرت ساقط کرد. | ||
پاتریس لومومبا و دو نفر از وزرای کابینه اش در هفدهم ژانویه سال | پاتریس لومومبا و دو نفر از وزرای کابینه اش در هفدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ که به همراه او دستگیرشده بودند به شهر الیزابت ویل، مرکز استان کاتانگا انتقال داده شدند. | ||
ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که | ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۶: | ||
لومومبا با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت. | لومومبا با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت. | ||
پاتریس لومومبا در سال | پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۱ با زنی به نام پائولین اوپانگو ازدواج کرد.<ref name=":1">[https://mehrstar.com/biography-patrice-lumumba/ بیوگرافی پاتریس لومومبا-مهر استار]</ref> | ||
پاتریس لومومبا | پاتریس لومومبا ۲سال پیش از آنکه رهبر جنبش ملی کنگو شود کارمند اداره پست بود. پس از آن به شغل آبجو فروشی روی آورد و در یک شرکت استخدام شد و به عنوان مبلغ دوره‌گرد به شهرها و مناطق مخلتف کنگو سفر می‌کرد و از آن طریق با مردم کنگو به گفتگو می‌پرداخت و با آنها آشنا می‌شد.<ref name=":0">[https://www.bbc.com/persian/world/2013/01/130116_u07_patrice_lumumba_assassination_congo پاتریس لومومبا؛نخست‌وزیری که در اسید حل شد- بی‌بی‌سی‌نیوز]</ref> | ||
پاتریس لومومبا در سال | پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۵ به عضویت حزب لیبرال بلژیک درآمد. لومومبا در پنجم اکتبر سال ۱۹۵۸ حزب ملی کنگو (MNC) را تأسیس کرد و به رهبری آن سازمان انتخاب شد.<ref name=":1" /> | ||
پاتریس امری لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود. | پاتریس امری لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۷: | ||
== پاتریس لومومبا، اولین نخست وزیر کنگو == | == پاتریس لومومبا، اولین نخست وزیر کنگو == | ||
لومومبا در فاصله سالهای | لومومبا در فاصله سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ دو بار به زندان افتاد. بار نخست به اتهام اختلاس مالی که خودش معتقد بود انگیزه سیاسی پشت آن بوده و بار دوم مستقیماً به علت فعالیت‌های سیاسی اش برای استقلال کنگو از مستعمرگی پادشاهی بلژیک. با این وجود وی که یکی از رهبران تحصیل کرده استقلال کنگو و مردی ادیب سخنور بود، در سی ام ژوئن۱۹۶۰ میلادی، هنگامیکه بلژیک استقلال کنگو را به رسمیت شناخت به نخست‌وزیری آن کشور انتخاب شد اما در پنجم سپتامبر ۱۹۶۰، کازابو رئیس جمهوری کنگو با پشتیبانی استعمارگران غرب، او را از مقام نخست وزیری برکنار کرد.<ref>[http://biografiaka.akairan.com/biography/superstar/20157210102.html پاتریس لومومبا؛ اولین نخست‌وزیر کنگو- آکا ایران]</ref> | ||
== نخست‌وزیری که در اسید حل شد == | == نخست‌وزیری که در اسید حل شد == | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۰: | ||
'''فرار از محاصره''' | '''فرار از محاصره''' | ||
ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر | ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۰، با انجام کودتا کنترل لئوپولدویل (اکنون کینشاسا - پایتخت) را در اختیار گرفت و نخست وزیر و رئیس جمهور کنگو را از قدرت ساقط کرد. | ||
مدارکی که در سالهای اخیر افشا شده نشان می‌دهد وزیر امور آفریقای بلژیک در پانزدهم ژانویه سال | مدارکی که در سالهای اخیر افشا شده نشان می‌دهد وزیر امور آفریقای بلژیک در پانزدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ خواهان تحویل لومومبا به بزرگترین دشمن اش یعنی موسی چمبه شده بود. سرانجام در هفدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ پاتریس لومومبا و دو نفر از وزرای کابینه اش که به همراه او دستگیرشده بودند به شهر الیزابت ویل، مرکز استان کاتانگا انتقال داده شدند. | ||
ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که لومومبا و جوزف اوکیتو (Joseph Okito) و مائوریس امپالو (Maurice Mpolo) دو وزیر کابینه او را به اعماق جنگل ببرند. | ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که لومومبا و جوزف اوکیتو (Joseph Okito) و مائوریس امپالو (Maurice Mpolo) دو وزیر کابینه او را به اعماق جنگل ببرند. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۷: | ||
'''عذرخواهی بلژیک از مردم کنگو''' | '''عذرخواهی بلژیک از مردم کنگو''' | ||
پس از آشکار شدن اسناد چگونگی اعدام و سقوط پاتریس لومومبا، دولت بلژیک در فوریه سال | پس از آشکار شدن اسناد چگونگی اعدام و سقوط پاتریس لومومبا، دولت بلژیک در فوریه سال ۲۰۰۲ از مردم کنگو رسماً عذرخواهی کرد.<ref name=":2" /> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<span class="ez-toc-title-toggle"><span class="ez-toc-glyphicon ez-toc-icon-toggle"></span></span><references /> | <span class="ez-toc-title-toggle"><span class="ez-toc-glyphicon ez-toc-icon-toggle"></span></span><references /> | ||
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۲
پاتریس امری لومومبا (زاده ۲ژوئیه۱۹۲۵ در کنگوی بلژیک. درگذشته ۱۷ژانویه۱۹۶۱) یکی از برجسته‌ترین رهبران جنبش‌های آزادیبخش آفریقا بود.
| پاتریس لومومبا | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | پاتریس لومومبا |
| زمینهٔ کاری | رهبر جنبش ملی کنگو و عضو حزب لیبرال بلژیک |
| زادروز | ۲ ژوئیه ۱۹۲۵ |
| مرگ | ۱۷ژانویه ۱۹۶۱ |
| ملیت | جمهوری دموکراتیک کنگو |
| علت مرگ | تیرباران |
| در زمان حکومت | نخست وزیز |
| پیشه | رهبر حزب |
| همسر(ها) | پائولین اوپانگو |
| دلیل سرشناسی | مبارزه علیه استعمار |
لومومبا در یک خانواده مسیحی تربیت یافت. دوران تحصیل خود را در یک مدرسه ابتدایی پروتستان و یک مدرسه مذهبی کاتولیک و آموزشگاه پست دولتی گذراند. وی با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت.
لومومبا در سال ۱۹۵۱ با زنی به نام پائولین اوپانگو ازدواج کرد.
پاتریس لومومبا ۲سال پیش از آنکه رهبر جنبش ملی کنگو شود کارمند اداره پست بود.
پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۵ به عضویت حزب لیبرال بلژیک درآمد. وی در پنجم اکتبر سال ۱۹۵۸ حزب ملی کنگو (MNC) را تأسیس کرد و به رهبری آن سازمان انتخاب شد.
پاتریس لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود.
او لومومبا استقلال کنگو را از استعمار بلژیک رهبری کرد.
لومومبا در فاصله سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ دو بار به زندان افتاد. بار نخست به اتهام اختلاس مالی که خودش معتقد بود انگیزه سیاسی پشت آن بوده و بار دوم مستقیماً به علت فعالیت‌های سیاسی اش برای استقلال کنگو از مستعمرگی پادشاهی بلژیک.
پاتریس لومومبا یکی از رهبران تحصیل کرده استقلال کنگو و مردی ادیب سخنور بود. وی که حزب او در انتخابات پارلمانی برنده شده بود، چند روز پیش از جشن استقلال به عنوان نخستین نخست وزیر قانونی کنگو انتخاب شده بود نسبت به حضور استعمار بلژیک مواضع تند و رادیکال به خود گرفت. به همین دلیل در روز جشن استقلال نام او از فهرست سخنرانان مراسم حذف شد.
ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۰، با انجام کودتا کنترل لئوپولدویل (اکنون کینشاسا - پایتخت) را در اختیار گرفت و نخست وزیر و رئیس جمهور کنگو را از قدرت ساقط کرد.
پاتریس لومومبا و دو نفر از وزرای کابینه اش در هفدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ که به همراه او دستگیرشده بودند به شهر الیزابت ویل، مرکز استان کاتانگا انتقال داده شدند.
ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که
لومومبا و جوزف اوکیتو (Joseph Okito) و مائوریس امپالو (Maurice Mpolo) دو وزیر کابینه او به دستور ژنرال چمبه که با اعلام استقلا کاتانگا خود را رئیس جمهور معرفی کرده بود به اعماق جنگل برده شدند و دقایقی بعد جوخه اعدام تحت امر افسران بلژیکی و در حضور «رئیس جمهور چمبه»، پاتریس لومومبا و همراهانش را به رگبار بستند و جسد آنها را دفن کردند.
بنابر گفته برخی شاهدان عینی لومومبا و دو وزیر دیگر کابینه اش را قطعه قطعه کرده و با استفاده از اسید سولفوریکی که از معادن نزدیک اقدام به سوزاندن اعضای مثله شده در اسید کردند.
دوران زندگی پاتریس لومومبا
پاتریس لومومبا در یک خانواده مسیحی تربیت یافت. دوران تحصیل خود را در یک مدرسه ابتدایی پروتستان و یک مدرسه مذهبی کاتولیک و آموزشگاه پست دولتی گذراند.
لومومبا با مطالعه آثاری از ژان ژاک روسو، ولتر، ملویل و ویکتور هوگو با افکار مترقی روز آشنا شد؛ و شعر و نوشته‌های بسیاری با مضامین آزادیخواهانه و ضد استعماری داشت.
پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۱ با زنی به نام پائولین اوپانگو ازدواج کرد.[۱]
پاتریس لومومبا ۲سال پیش از آنکه رهبر جنبش ملی کنگو شود کارمند اداره پست بود. پس از آن به شغل آبجو فروشی روی آورد و در یک شرکت استخدام شد و به عنوان مبلغ دوره‌گرد به شهرها و مناطق مخلتف کنگو سفر می‌کرد و از آن طریق با مردم کنگو به گفتگو می‌پرداخت و با آنها آشنا می‌شد.[۲]
پاتریس لومومبا در سال ۱۹۵۵ به عضویت حزب لیبرال بلژیک درآمد. لومومبا در پنجم اکتبر سال ۱۹۵۸ حزب ملی کنگو (MNC) را تأسیس کرد و به رهبری آن سازمان انتخاب شد.[۱]
پاتریس امری لومومبا اولین نخست وزیر و یکی از سیاست‌مداران جمهور دموکراتیک کنگو در بود.
پاتریس لومومبا استقلال کنگو را از استعمار بلژیک رهبری کرد. وی مبارزات خود را از دوران جوانی آغاز کرد و با فعالیت‌های خود زمینه استقلال زئیر از بلژیک را فراهم ساخت و مانع دسترسی بیشتر بلژیک به منابع و بانک‌های کنگو گردید. اما بر اثر توطئه سازمان اطلاعاتی آمریکا (سیا) و استعمارگر سابق کنگو (بلژیک) دوران نخست وزیری پاتریس لومومبا بیش از ده هفته طول نکشید. در این توطئه وی توسط رئیس جمهور وقت کنگو از نخست وزیری عزل شد و برای مدتی متواری شد.[۱]
پاتریس لومومبا، اولین نخست وزیر کنگو
لومومبا در فاصله سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ دو بار به زندان افتاد. بار نخست به اتهام اختلاس مالی که خودش معتقد بود انگیزه سیاسی پشت آن بوده و بار دوم مستقیماً به علت فعالیت‌های سیاسی اش برای استقلال کنگو از مستعمرگی پادشاهی بلژیک. با این وجود وی که یکی از رهبران تحصیل کرده استقلال کنگو و مردی ادیب سخنور بود، در سی ام ژوئن۱۹۶۰ میلادی، هنگامیکه بلژیک استقلال کنگو را به رسمیت شناخت به نخست‌وزیری آن کشور انتخاب شد اما در پنجم سپتامبر ۱۹۶۰، کازابو رئیس جمهوری کنگو با پشتیبانی استعمارگران غرب، او را از مقام نخست وزیری برکنار کرد.[۳]
نخست‌وزیری که در اسید حل شد
لومومبا که حزب او در انتخابات پارلمانی برنده شده بود، چند روز پیش از جشن استقلال به عنوان نخستین نخست وزیر قانونی کنگو انتخاب شده بود نسبت به حضور استعمار بلژیک مواضع تند و رادیکال به خود گرفت. به همین دلیل در روز جشن استقلال نام او از فهرست سخنرانان مراسم حذف شد.
با این حال، لومومبا به توصیه دوست و مشاورش، ژان ون لیرد (Jean Van Leirde) که یک بلژیکی آزادیخواه بود، بدون هماهنگی به پشت تریبون رفت و سخنرانی کرد به طوریکه پادشاه (بلژیک) از این سخنان برآشفت و دولت بلژیک از آن لحظه به بعد از لومومبا قطع امید کرد. اکثریت مردم کنگو معتقد بودند این سخنرانی بود که سرانجام سر لومومبا را بر باد داد."
پاتریس لومومبا به منظور کوتاه کردن دست استعمارگران از سازمان ملل متحد درخواست کرد که برای نظارت بر اوضاع، نیروهای حافظ صلح خودرا به کنگو اعزام کند.
لومومبا پس از شصت و هفت روز که از آغاز دولت می‌گذشت توسط جوزف کازاوبو (Joseph Kasavubu) رئیس جمهوری وقت کنگو از مقام نخست وزیری عزل شد اما این تصمیم را نپذیرفت و در پاسخ به آن با مراجعه به پارلمان کنگو سعی کرد رئیس جمهوری را از قدرت خلع کند. تلاشی که عاقبت با یک کودتا به سقوط هر دو نفر و به حصر خانگی لومومبا در مقر نخست وزیری انجامید.
فرار از محاصره
ژنرال جوزف موبوتو (Joseph-Desiré Mobutu) در چهاردهم سپتامبر ۱۹۶۰، با انجام کودتا کنترل لئوپولدویل (اکنون کینشاسا - پایتخت) را در اختیار گرفت و نخست وزیر و رئیس جمهور کنگو را از قدرت ساقط کرد.
مدارکی که در سالهای اخیر افشا شده نشان می‌دهد وزیر امور آفریقای بلژیک در پانزدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ خواهان تحویل لومومبا به بزرگترین دشمن اش یعنی موسی چمبه شده بود. سرانجام در هفدهم ژانویه سال ۱۹۶۱ پاتریس لومومبا و دو نفر از وزرای کابینه اش که به همراه او دستگیرشده بودند به شهر الیزابت ویل، مرکز استان کاتانگا انتقال داده شدند.
ژنرال چمبه که پیش‌تر با اعلام استقلال کاتانگا خود را رئیس جمهور این منطقه معرفی کرده بود، ساعاتی بعد دستور داد که لومومبا و جوزف اوکیتو (Joseph Okito) و مائوریس امپالو (Maurice Mpolo) دو وزیر کابینه او را به اعماق جنگل ببرند.
دقایقی بعد جوخه اعدام تحت امر افسران بلژیکی و در حضور «رئیس جمهور چمبه»، پاتریس لومومبا و همراهانش را به رگبار بستند و جسد آنها را دفن کردند.
بنابر اظهارات برخی از شاهدان عینی اجساد لومومبا و دو وزیر دیگر کابینه اش را قطعه قطعه کرده و با استفاده از اسید سولفوریکی که از معادن نزدیک اقدام به سوزاندن اعضای مثله شده در اسید کردند.[۲]
آزادی‌خواهی که در اسید حل شد
لومومبا در واپسین سخنانش که چند ساعت پیش از مرگش توسط جنگلبانی بلژیکی به نام آلبر هرمان (Albert Hermant) یادداشت شده بود، از جمله می‌گوید:
«… در مستعمره‌های سابق فرانسه، هر سال صدها دانشجو به مدارس عالی و دانشگاه‌های فرانسه فرستاده می‌شدند. در آنگولا و موزامبیک، پرتقالی‌ها در هماهنگی کامل با اهالی در این کشور می‌زیستند؛ ولی شما بلژیکی‌ها حتی یک دانشگاهی یا یک افسر ارتش تربیت نکردید. سه سال پیش من به آقای بویسره (Buisserret) وزیر وقت کنگو پیشنهاد کردم که به جای کارمندان بلژیکی که بازنشسته می‌شوند، به تدریج از اهالی کنگو استفاده شود و مدارسی با دوره‌های فشرده تأسیس شود تا فارغ‌التحصیلان آنها بتوانند در آینده جایگزین کارمندان بلژیکی شوند. او به من پاسخ داد که چنین برنامه‌ای در دستور روز قرار ندارد…!»[۴]
عذرخواهی بلژیک از مردم کنگو
پس از آشکار شدن اسناد چگونگی اعدام و سقوط پاتریس لومومبا، دولت بلژیک در فوریه سال ۲۰۰۲ از مردم کنگو رسماً عذرخواهی کرد.[۴]