کاربر:Mohsen/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کاربر:Mohsen/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۱۰

۵٬۰۱۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۲ اوت ۲۰۱۸

←‏طرح صلح دولت ایران ارائه شده در شورای امنیت و رد کردن آن توسط خمینی

Mohsen

۹۷۳

ویرایش

@@ خط ۲۵۹: / خط ۲۵۹: @@
 === قطعنامه ۵۹۸ ===
 سازمان ملل متحد قطعنامه ۵۹۸را در ۲۹ تیر ۱۳۶۶ به منظور پایان دادن به جنگ ایران و عراق صادر کرد. قطعنامه ۵۹۸ به لحاظ کمی، طولانی‌ترین و از نظر محتوا اساسی‌ترین و از نظر ضمانت اجرایی، قوی‌ترین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در رابطه با جنگ ایران و عراق است. عراق بلافاصله این قطعنامه را پذیرفت. اما خمینی از پذیرفتن آن سر باز زد و تنها پس از یک سال یعنی در ۲۹ تیر ۱۳۶۷ خمینی در پیامی که به «نوشیدن جام زهر» معروف شد، آنرا پذیرفت.
+== لیست میانجی‌گری‌ها در جنگ ایران و عراق ==
+در طول جنگ ایران و عراق هیأت‌های زیادی برای میانجی‌گری در جنگ ایران و عراق به منظور پایان دادن به ایران آمدند ولی خمینی همه را پس زد میانجی‌گری هیچ کدام را نپذیرفت.
+=== میانجی‌گری سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی ===
+سازمان کنفرانس کشورهای اسلامی، در اردیبهشت سال ۶۰، هیأتی متشکل از رئیس‌جمهور وقت بنگلادش، ژنرال ضیاء‌الرحمن، حبیب شطّی دبیرکل این سازمان، احمد سکوتوره رئیس‌جمهور گینه و یاسر عرفات را برای میانجی‌گری به تهران فرستاد،آن هیأت، بدون نتیجه بازگشت. خمینی با اشکال در مورد پروتکل‌های پایه‌یی مذاکرات، حتی با طرح اولیهٔ آنها برای شروع پروسه میانجی‌گری هم مخالفت کرد.
+تلاش بعدی ورود یک هیأت میانجی صلح، متشکل از رئیس‌جمهور وقت بنگلادش (ژنرال ضیاء الرحمن) و حبیب شطّی بود.
+آن هیأت هم که تنها برای ارائه پیشنهادهای اولیه به تهران رفته بود، با بهانه‌های بی‌اساس در مورد پروتکلهای پایه‌یی مذاکرات، شکست خورد و بی‌نتیجه بازگشت.
+اواخر بهار ۱۳۶۰، یک هیأت صلح از سوی کشورهای عضو جنبش غیرمتعهدها و به‌نمایندگی از سوی این جنبش، پیشنهاد صلحی ارائه داد. اما خمینی از طریق سفیر کوبا در تهران، به آن هیأت هم جواب منفی داد.
+در یک نمونه دیگر، در اسفند سال ۶۰، اولاف پالمه نخست‌وزیر سابق سوئد و معاون وقت دبیرکل سازمان ملل متحد، به‌عنوان میانجی وارد تهران شد.
+وی حتی پیشنهاد پرداخت ۶۰میلیارد دلار خسارت جنگی به ایران را با خود آورده بود و آن را مطرح کرد. البته نتیجه از پیش روشن بود؛ خمینی این‌بار هم صلح را پس زد!
+مدتی بعد یاسر عرفات رهبر انقلاب فلسطین، به همراه گروهی از سران کشورهای اسلامی، مجدداً تلاش کرد تا خمینی را به صلح قانع کند، اما از آنجا که خمینی از جنگ، اساساً هدف دیگری داشت، آن هیأت میانجی هم، در مأموریت صلحش شکست خورد.
+خمینی در ملاقات با آن هیأت، به جای پرداختن به صلح، و شنیدن صحبتها و هشدارها و نصحیتهای آنها، با دجالگری خاص خودش آنان را نصحیت کرد!
+تلویزیون رژیم: «یاسر عرفات خودش شخصاً وارد جریان وساطت شد. او به‌همراه هیأت حسن‌نیت دولتهای اسلامی وارد تهران شد. آنها با امام ملاقات کردند. امام برای بار دوم، میانجیگری آنها را نپذیرفت؛ در واقع درباره آن حرفی نزد و موضوع دیگری را گفت: «من لازم می‌دانم که به شما آقایان که در رأس بعضی از کشورهای اسلامی هستید نصیحت کنم. شما کوشش کنید که حکومت بر قلوب کشورهای خودتان بکنید و نه حکومت بر ابدان، و قلوب از شما کناره بگیرند».
+مدتی بعد، هنگامی‌که در سال ۶۱، نخست‌وزیر خمینی، در کنفرانس غیرمتعهدها در هندوستان شرکت کرد، به جای تلاش برای صلحی شرافتمندانه، شروع به رجزخوانی از روی انشایی بچگانه کرد که، تمسخر حضار را برانگیخت.
+تلویزیون رژیم: «جنبش عدم تعهد در دهلی‌نو به بررسی مهمترین مسائل جهان پرداخته‌اند. نخست‌وزیر مهندس موسوی به دفاع از منطق ملت ایران می‌پردازد: ”اکنون به ما می‌گویند به دشمن متجاوز و کینه‌توز و حیله‌گر که عربده‌های مستانه‌اش به استغاثه بدل شده است، رحم کنید! ما این را یک خیانت می‌دانیم، خیانت به ملت خود و خیانت به همهٔ دولتهای منطقه! که هر روز ممکن است در معرض چنین تهاجمی قرار بگیرند، ما می‌خواهیم متجاوز از تجاوز خود طرفی نبندد“ ».
 === طرح صلح دولت ایران ارائه شده در شورای امنیت و رد کردن آن توسط خمینی ===