کاربر:Sayfe/صفحه تمرین-هانری لکلرک

از ایران پدیا
< کاربر:Sayfe
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۰ توسط Sayfe (بحث | مشارکت‌ها) (هانری لکلرک)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


هانری لکلرک "غول بار" در 90 سالگی درگذشت

دنیای حقوقی فرانسه در سوگ ناپدید شدن هانری لکلرک، وکیل برجسته و مدافع خستگی ناپذیر حقوق بشر است که در سن 90 سالگی این شنبه، 31 اوت در بیمارستان پل-بروس در ویلژیف، به دنبال عوارض ناشی از سکته مغزی درگذشت. لکلرک که یکی از ستون‌های واقعی وکالت بود، ردپای پاک‌نشدنی خود را در تاریخ حقوقی به جای گذاشت و بیش از شش دهه از عشق و انسانیت درخواست کرد.

هانری لکلرک در سال 1934 در خانواده‌ای با عقاید متضاد - پدری آگنوستیک، کهنه‌کار جنگ جهانی اول و مادری عمیقاً مذهبی - متولد شد، در حومه پاریس بزرگ شد. از دوران نوجوانی، بیزاری عمیقی نسبت به بی عدالتی، مجازات اعدام و دولت ظالمانه پیدا کرد، اعتقاداتی که به کل زندگی حرفه ای او دامن زد.

لکلرک که علاقه‌مند به تاریخ و تحسین چهره‌هایی مانند ویکتور هوگو بود، کار خود را با رسیدگی به پرونده‌های جنایی بزرگ و دفاع از شخصیت‌های برجسته در محیط اجتماعی و سیاسی آن زمان آغاز کرد. او به ویژه مدافع ستیزه جویان FLN در طول جنگ الجزایر، از رهبران دانشجویی ماه مه 68 و شخصیت های نمادینی مانند دانیل کوهن-بندیت بود. تعهد قاطع او به چپ هرگز او را رها نکرده است، و او را به دفاع از اهداف اجتماعی و افراد به حاشیه رانده شده، با انسانیتی که توسط همسالانش به رسمیت شناخته شده است، سوق داده است.

هانری لکلرک به عنوان رئیس اتحادیه حقوق بشر از سال 1995 تا 2000، رئیس‌جمهور افتخاری آن زمان، به مبارزات انتخاباتی برای آزادی‌های عمومی و علیه بی‌عدالتی‌ها ادامه داد و شبح خطاهای قضایی در آن غرق شد. این نگرانی دائمی برای عدالت و انصاف در هر یک از مداخلات او، خواه برای جنایتکاران بدنام، فعالان سیاسی، یا حتی شخصیت های عمومی مانند دومینیک دو ویلپن و دومینیک استراوس کان، درخشید.

هانری لکلرک به خاطر درخواست‌هایش که با حساسیت و قاطعیت مشخص شده بود شهرت داشت. علیرغم موفقیت هایش، او متواضع ماند و فصاحت صمیمانه و با احتیاط را به هر شکلی از تصنع ترجیح داد. خروج او نشان دهنده پایان یک دوره برای کافه فرانسوی است که خلأ بزرگی را در دنیای حقوقی ایجاد می کند. چندین شخصیت، از جمله وزیر دادگستری سابق اریک دوپوند مورتی، یاد او را تمجید کرده و او را "مدافع خستگی ناپذیر آزادی ها" نامیده اند.

لکلرک تا آخرین درخواست خود در دسامبر 2020 به اصول خود وفادار ماند و از این ایده دفاع کرد که حقیقت باید با دقت و وجدان ثابت شود. برای بسیاری، او مرجع، الگوی اخلاق و فداکاری خواهد بود. هانری لکلرک، مردی که به عدالت و انسانیت اعتقاد داشت، میراثی استثنایی از خود بر جای می‌گذارد که برای همیشه در تاریخ نوار فرانسوی حک شده است.[۱]