کاربر:M.reza/صفحه تمرین2
گروه ملی صنعتی فولاد اهواز
این شرکت در سال ۴۲ در شهر اهواز به منظور تولید انواع میلگرد ساده، آج‌دار و نبشی تأسیس گردید.در سال ۴۶ با نصب تجهیزات و مونتاژ ماشین‌آلات، خطوط تولیدی دیگری به آن اضافه شد. پس از انقلاب ۵۷ این مجموعه صنعتی به «گروه ملی صنعتی فولاد اهواز (ایران)» تغییر نام پیدا کرد.
در ماجرای خصوصی سازی، گروه ملی صنعت فولاد را به تملک امیرمنصور آریا (مه آفرید خسروی) در آمد . پس از برملاشدن اختلاس ۳۰۰۰هزار میلیارد تومانی او و اعدامش توسط حکومت ایران، این واحد صنعتی ابتدا به چنگ قضائیه جمهوری اسلامی افتاد و پس از غارتگری‌ها و بهره‌برداری‌های کلان با قیمت نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی واگذار شد.
گروه ملی صنعتی فولاد اهواز
این شرکت در سال ۴۲ در شهر اهواز به منظور تولید انواع میلگرد ساده، آج‌دار و نبشی تأسیس گردید.در سال ۴۶ با نصب تجهیزات و مونتاژ ماشین‌آلات، خطوط تولیدی دیگری به آن اضافه شد. پس از انقلاب ۵۷ این مجموعه صنعتی به «گروه ملی صنعتی فولاد اهواز (ایران)» تغییر نام پیدا کرد.
در ماجرای خصوصی سازی، گروه ملی صنعت فولاد را به تملک امیرمنصور آریا (مه آفرید خسروی) در آمد . پس از برملاشدن اختلاس ۳۰۰۰هزار میلیارد تومانی او و اعدامش توسط حکومت ایران، این واحد صنعتی ابتدا به چنگ قضائیه جمهوری اسلامی افتاد و پس از غارتگری‌ها و بهره‌برداری‌های کلان با قیمت نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی واگذار شد.
امیرمنصور آریا «مه آفرید امیرخسروی» و فولاد اهواز:
امیرمنصور آریا یا همان مه آفرید امیرخسروی ( ۱۳۴۸ رودبار گیلان - ۳ خرداد ۱۳۹۳ زندان اوین) در شهریور ۱۳۹۰ به بزرگ‌ترین اختلاس تاریخ ایران به مبلغ(۳۰۰۰ میلیارد تومان) متهم شد. بر طبق اطلاعات منتشر شده از جانب دادستان، وی با معدل ۱۰/۴ از دبیرستان فارغ التحصیل شد و پس از آن در رشته مهندسی عمران دانشگاه آزاد واحد زنجان پذیرفته شد و پس از گذراندن ۶ ترم، با معدل ۶/۲۳ از دانشگاه اخراج شد.
وی یک فرد معمولی بود که همراه با برادرش در سالهای ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ یک گاوداری را اداره می‌کردند. با اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی، او با رشوه‌دهی به مقامات توانست مدارج رانت‌خواری و اختلاس را به سرعت طی کند و سرمایه‌ی خود را در شرکت توسعه‌ی سرمایه‌گذاری امیرمنصور آریا از ۵۰میلیون تومان، طی دو سال به ۲۰میلیارد تومان برساند. این شرکت طی فرایندی که هنوز از رازهای سر به مهر رانتخاری در ایران است، توانست ۹۴٫۹۶درصد از سهام ماشین‌سازی لرستان، ۹۵٫۲درصد از سهام گروه صنعتی فولاد ایران، ۹۵درصد از سهام مهندسی خط و ابنیه فنی راه‌آهن(تراورس) و ۳۹٫۵درصد از سهام فولاد اکسین خوزستان را خریداری نماید. به این ترتیب فولاد خوزستان نیز بخش کوچکی از مایملک او به‌عنوان ۲۹۰امین ثروتمند جهان شد. میزان اختلاس امیرمنصور آریا به ۳۰۰۰میلیارد تومان رسید و با لو رفتن او، قضایه‌ی جمهوری اسلامی قبل از برگزاری جلسه‌ی بعدی دادگاه، بدون رعایت تشریفات در ۳خرداد ۹۳ به اعدام او مبادرت کرد؛ زیرا قبل از اعدام در جلسهٔ دادگاه گفته بود نام تمامی افراد رده‌بالا و با نفوذی که در این اختلاس او را یاری کرده‌اند، اعلام خواهد کرد.
تصاحب فولاد اهواز توسط قوه قضائیه‌ی جمهوری اسلامی:
پس از اعدام شتابزده‌ی امیرمنصور آریا، قضاییه‌ی جمهوری اسلامی که از سال ۹۰ مدیریت فولاد اهواز را به دست گرفته بود به‌طور کامل این شرکت صنعتی را تصاحب کرد. این تصاحب باعث فروکش کردن فعالیت‌ها و نیز توقف برخی خطوط تولید در آن شد. در سال ۹۵ در محل دادستانی عمومی تهران، ۶۳درصد سهام فولاد اهواز به بانک ملی، ۴درصد به بانک سپه و ۲درصد به بانک رفاه واگذار شد. طبق اخبار منتشر شده یک قلم بانک ملی ۴۰۰میلیون تومان از فروش اموال این مجتمع صنعتی درآمد داشت و بدون این‌که حقوق کارگران را پرداخت کند، سهام کارخانه را در اسفند ۹۵ به مزایده گذاشت.
پس از مدتی بانک‌ها به دلیل نبود مواد اولیه و بازسازی خطوط تولید، آن را به بخش خصوصی واگذار کردند. به این ترتیب سرنوشت شرکتی که ظرفیت تولید سالیانه‌ی یک میلیون و ۴۳۵هزار تن فرآورده‌های فولاد و ۴۳۰هزار تن شمش فولادی داشت با ۴۰۰۰کارگر به جایی رسید که بیشتر از ۵درصد ظرفیت اصلی‌اش نتوانست تولید داشته باشد. افت فاحش و تعطیلی تولید به‌طور مستقیم روی زندگی و سرنوشت کارگران تأثیر می‌گذاشت؛ تاجایی که حقوق ماهانه‌ی آنها بارها به تعویق افتاد و به موضوع اعتصاب‌های پیاپی تبدیل شد؛ در حالی که کابوس بیکاری و بی‌آیندگی تبدیل به کابوسی برای آنها شده بود.
در آبانماه ۱۳۹۶ عبدالرضا موسوی، صاحب شرکت هواپیمایی زاگرس، باشگاه استقلال اهواز، هتل داریوش و پارک دلفین کیش سهام کارخانه را خریداری کرد و در روز ۳۰بهمن ۱۳۹۶ اعلام کرد هیچ پولی برای پرداخت به کارگران ندارد و آنها باید تا سال آینده برای دریافت حقوق خود صبر کنند. این موضوع باعث خشم کارگران شد و سلسله اعتراضات آنها را در سال ۱۳۹۶ موجب گردید.
تولید این مجتمع صنعتی در حال حاضر به‌دلیل غارت سرمایه‌هایش توسط سپاه پاسداران و دیگر کارگزاران حکومتی و اخراج مستمر کارگران به ۱۰درصد توان تولیدی خود کاهش یافته است. بخش‌های مختلف کارخانه، از جمله لوله‌سازی، به‌دلیل نبود مواد اولیه در آستانه تعطیلی قرار دارد.
خواسته‌های کارگران فولاد اهواز
در صدر خواسته‌های کارگران، حقوق‌های پرداخت نشده آنها است. آنها به پرداخت نشدن حقوق عقب‌افتاده‌ی خود از ۴ماه تا بیش از یک سال، دریافت نکردن عیدی و پاداش‌هایشان اعتراض دارند. همچنین وضعیت بازنشستگی حدود ۶۰۰ نفر از آنها مشخص نیست و حق بیمه آنها به صندوق سازمان تأمین اجتماعی واریز نشده است.
همچنین وارد نشدن مواد اولیه و تعطیلی و ورشکستگی فولاد اهواز نگرانی دیگری است که کارگران را دربر گرفته است. زندگی و آینده ۴۰۰۰ کارگر فولاد اهواز و خانواده‌هایشان به حیات این مجتمع تولیدی بستگی دارد.
کارگران فولاد اهواز همچنین با شعار «افشای مافیا» ی حکومتی که اعتراضی به خصوصی سازی فولاد اهواز و به طور مشخص بانک ملی است خواستار بازگرداندن کارخانه از بخش خصوصی به بخش دولتی هستند.
به گفته کارگران گروه ملی صنعت فولاد آنها از جمله ۸۳ درصد کارگرانی هستند که زیر خط مرگ زندگی می‌کنند؛ کارگرانی که بسیاری از نیازهای انسانی نظیر تغذیه سالم و مقوی، آموزش، بهداشت، مسافرت و... برای آنها تبدیل به یک رؤیای لوکس و دست‌نیافتنی شده است و در مورد نیازهای اساسی نظیر خوراک و پوشاک، آنها با محدودیت‌های زیادی مواجه هستند. این در حالی است که نرخ تورم در ایران از جمله مواد خوراکی روزانه در حال افزایش است.
پاسخ مسئولان جمهوری اسلامی به کارگران فولاد اهواز
مسئولان جمهوری اسلامی در پاسخ به کارگران فولاد اهواز گفته‌اند: دارایی‌ها و وجوه نقدی این شرکت به‌دلیل مرتبط بودن با ماجرای اختلاس ۳۰۰۰ میلیاردی نامشخص است و تا روشن شدن این موضوع نمی‌توانند حقوق کارگران را پرداخت کنند.
این در حالی است که قوه قضائیه در پاسخ به کارگران نیشکر هفت‌تپه نیز گفته بود مدیرعامل این شرکت به‌دلیل دست داشتن در اختلاس فراری است اما مدتی بعد با مصاحبه‌ای از مقامات کشوری و لشکری تشکر کرد و اعلام کرد که به هیچ وجه این مجموعه به بخش دولتی منتقل نخواهد شد و خصوصی باقی خواهد ماند و تجمع کارگران را به معاندین جمهوری اسلامی در آنسوی آب مرتبط دانست .
همچنین مقامات جمهوری اسلامی و رسانه های رسمی وابسته به حکومت اعلام کردند فروش شرکت فولاد اهواز در سالهای گذشته خوب بوده است و ارزش سهام آن در بورس رشد ۱۱ درصدی داشته است.
ایرانا:[۱]
«در مدت سه ماهه نخست امسال محصولات فولادی تولیدی در مجموع به 2 میلیون و 864 هزار و 91 تن رسید که از این رقم سهم ورق گرم مبارکه و سبا در مجموع یک میلیون و 768 هزار و 194 تن بود که نسبت به دوره مشابه پارسال افزایش 17 درصدی دارد.
سهم ذوب آهن اصفهان 568 هزار و 284 تن بود و رشد هشت درصدی در مقایسه با دوره مشابه در سال 96 و بقیه مربوط به فولادسازان آذربایجان، خراسان، فولاد آلیاژی، نورد و لوله اهواز، فولاد اکسین و ورق خودرو چهارمحال و بختیاری است که نسبت به سه ماهه نخست پارسال رشد 11 درصدی دارد.»
افشای مافیای حکومتی خواسته کارگران فولاد اهواز:
یکی از خواسته‌های اساسی کارگران فولاد اهواز افشای «مافیا» بود. آنها بارها اعلام کردند که دولت باید مافیای پشت پرده که عامل ورشکستگی کارخانه شده است را معرفی کند. به گفته برخی منابع اقتصاد ایران توسط اشخاص وابسته به مقامات حکومتی کنترل و اداره می‌شود که با ارزان فروشی اقتصاد به‌دنبال منافع کلان و کوتاه مدت خود هستند. این امر به معنای بیکاری نزدیک به ۴۰۰۰ کارگر است که جز در فولادسازی اهواز کار و منبع درآمد دیگری ندارند.
دستگیری کارگران فولاد اهواز:
در ۲۶ آذرماه ۱۳۹۷ رسانه‌ها از دستگیری شبانه کارگران فولاد اهواز خبر دادند.
به گزارش بی بی سی فارسی[۲] ماموران دلیل بازداشت این کارگران را بینان نکرده و مشخص نیست آنها را به کجا منتقل کرده‌اند.
همچنین سایت رادیو فردا [۳]به نقل از اتحادیه آزاد کارگران ایران نوشت:
اتحادیه آزاد کارگران ایران روز سه‌شنبه، ۲۷ آذرماه، از بازداشت «ده نفر» دیگر از کارگران گروه ملی فولاد اهواز خبر داد. به این ترتیب شمار کارگران بازداشت‌شده این کارخانه به «۴۱ تن» رسیده است.
ماموران امنیتی دست‌کم ۲۹ کارگر شرکت ملی فولاد اهواز را ساعت دو بامداد روز دوشنبه و دو تن دیگر را نیز در تجمع اعتراضی نسبت به بازداشت‌ها، بازداشت کرده بودند.
به گزارش اتحادیه کارگران آزاد ایران، ده کارگر دیگر نیز نیمه‌شب گذشته با حمله «وحشیانه» ماموران امنیتی به منازل آنها بازداشت شده‌اند.
این گزارش، اسامی بازداشت‌شدگان شب گذشته را «بهزاد علیخانی، احمد باوی، آرش محمدپور، میثم أل‌مهدی، مصطفی موسوی، مجید موسوی، امیر دهقان، مجید جلالی، حسین عساکره و بهزاد شهبازی» اعلام کرد.
سایت رادیو فردا در خبر دیگری همچنین نوشت:
ادامه بازداشت کارگران فولاد اهواز: شمار بازداشتی‌ها به «۴۱ تن» رسید
«به گزارش اتحادیه کارگران آزاد ایران، ده کارگر دیگر نیز نیمه‌شب گذشته با حمله «وحشیانه» ماموران امنیتی به منازل آنها بازداشت شده‌اند.
این گزارش، اسامی بازداشت‌شدگان شب گذشته را «بهزاد علیخانی، احمد باوی، آرش محمدپور، میثم أل‌مهدی، مصطفی موسوی، مجید موسوی، امیر دهقان، مجید جلالی، حسین عساکره و بهزاد شهبازی» اعلام کرد.
۳۱ کارگر بازداشتی دوشنبه نیز به زندان مرکزی اهواز که «شیبان» نام دارد، منتقل شده‌اند.»
«سفره ما خالیه، ظلم وستم کافیه!»
کارگران فولاد اهواز با بیان این شعار این حقیقت را بازگو می‌کردند که بلحاظ معیشتی در تنگنا قرار گرفته‌اند و انگیزه آنها از اعتصاب فقر و تنگدستی ناشی از سیاست خصوصی سازی است که عامل افت تولید فولاد اهواز و به تبع آن عدم دریافت حقوق ماهانه آنها شده است.
گروه ملی صنعت فولاد توسط گروه سرمایه‌گذار امیرمنصور آریا در اهواز اداره می‌شد. به‌گفته کارگران بعد از تشکیل پرونده قضایی برای متهم پرونده و اعدام او، این واحد صنعتی ابتدا به قوه قضاییه واگذار شد و سپس آن را به بانک ملی سپردند و بانک ملی هم آن را با قیمتی نازل به مافیای حکومتی تحت عنوان بخش خصوصی سپرد.
کارگران فولاد اهواز خواهان تعیین‌تکلیف وضعیت مالکیت کارخانه و خواستار بازگشت این کارخانه به جرگه کارخانه‌های تحت پوشش کارخانه‌های دولتی هستند.
کارگران فولاد اهواز می‌گویند فشار اقتصادی، عدم تأمین نیازهای خانواده، هزینه درمان و مشکلات عدیده دیگر که ناشی از عدم پرداخت مطالباتشان است، از دلایل تجمع اعتراضی آنان است.
آنها گفته‌اند تا زمانی که پاسخ روشنی از مدیران استانی، مسئولان بانک ملی و مدیران شرکت نگیرند، به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
کارگران گروه ملی صنعت فولاد در زمره ۸۳ درصد کارگرانی هستند که زیر خط مرگ زندگی می‌کنند.