۶٬۵۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|nationalgoals1 = | |nationalgoals1 = | ||
|medaltemplates = | |medaltemplates = | ||
|nationalcaps=جام جهانی ۱۹۷۸}} | |nationalcaps=جام جهانی ۱۹۷۸}}[[پرونده:حسن نایب آقا، حسن روشن.JPG|جایگزین=حسن نایب آقا، حسن روشن|بندانگشتی|حسن نایب آقا، حسن روشن]] | ||
'''حسن نایب آقا'''، (زاده شهریور ۱۳۲۹، تهران) ستاره تیم فوتبال هما و تیم ملی ایران در دوران پیش از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' بود. او در دوران تحصلات به فوتبال پرداخت و در سال ۱۳۴۸، برای نخستین بار با حضور در تیم بانک ملی در مسابقات باشگاهی تهران شرکت کرد. حسن نایب آقا سپس به تیم گارد رفت، تیمی که بیشتر افراد آن تحصیلکرده و دانشجو بودند، اما '''[[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه]]''' با شرکت تیم گارد در مسابقات لیگ سراسری مخالفت کرد و پس از آن حسن نایب آقا به تیم هما رفت. نخستین بازی رسمی او در تیم ملی در آذرماه ۱۳۵۳، در برابر تیم ملی چکسلواکی در تهران بود. حسن نایبآقا در مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا حضور یافت و تیم ملی ایران جام قهرمانی را از آن خود کرد. در اردیبهشتماه سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۸)، تیم ملی فوتبال ایران بدون شکست در بازیهای مقدماتی، برای نخستین بار در تاریخ خود به جام جهانی راه یافت و عازم آرژانتین شد. حسن نایب آقا تا آن زمان ۱۵ بار در تیم ملی بازی کرده بود. حسن نایب آقا مخفیانه تحت نظر '''[[ساواک]]''' بود. حسن نایب آقا در بهمنماه ۱۳۵۷، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و دورهی فوق لیسانس خود را در رشتهی انسانشناسی و جامعهشناسی در دانشگاه بینالمللی آمریک آغاز کرد. او پس از دریافت فوق لیسانس برای دریافت مدرک دکترای جامعهشناسی عازم دانشگاه کالیفرنیا شد. در تابستان ۱۳۶۳، دوست و یار همتیمی حسن نایب آقا، '''[[حبیب خبیری]]''' کاپیتان تیم ملی ایران توسط رژیم ایران اعدام شد. خبر اعدام او، حسن نایب آقا را شُکه کرده بود. علاوه بر حبیب خبیری بسیاری از ورزشکاران ملی نیز در کشتارهای دهه ۱۳۶۰، توسط رژیم ایران اعدام شدند. حسن نایب آقا پس روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی و خروج از ایران، فوتبال را کنار گذاشت و سپس به اعضای پیشین تیم ملی ایران مانند بهرام مودّت و اصغر ادیبی ملحق شد و به '''[[شورای ملی مقاومت ایران]]''' پیوست. او همچنین در سال ۱۳۶۷، به '''[[ارتش آزادیبخش ملی ایران]]''' پیوست و در عملیات '''[[عملیات فروغ جاویدان|فروغ جاویدان]]''' شرکت کرد. حسن نایب آقا کتابهای مشهور اریش فروم مانند هنر گوش کردن و هنر بودن را به فارسی ترجمه کرده است. او همچنین اتوبیوگرافی خودش را در کتابی به نام رؤیاها و ضدرؤیاها، را به رشتهی تحریر درآورده و منتشر کرده است. حسن نایب آقا کتاب شکستناپذیران را که در مورد قهرمانان و ستارگان محبوب ورزشی ایران است، نوشته و منتشر کرده است. بسیاری از این ستارگان ورزش توسط رژیم ایران اعدام شدهاند. | '''حسن نایب آقا'''، (زاده شهریور ۱۳۲۹، تهران) ستاره تیم فوتبال هما و تیم ملی ایران در دوران پیش از '''[[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]''' بود. او در دوران تحصلات به فوتبال پرداخت و در سال ۱۳۴۸، برای نخستین بار با حضور در تیم بانک ملی در مسابقات باشگاهی تهران شرکت کرد. حسن نایب آقا سپس به تیم گارد رفت، تیمی که بیشتر افراد آن تحصیلکرده و دانشجو بودند، اما '''[[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه]]''' با شرکت تیم گارد در مسابقات لیگ سراسری مخالفت کرد و پس از آن حسن نایب آقا به تیم هما رفت. نخستین بازی رسمی او در تیم ملی در آذرماه ۱۳۵۳، در برابر تیم ملی چکسلواکی در تهران بود. حسن نایبآقا در مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا حضور یافت و تیم ملی ایران جام قهرمانی را از آن خود کرد. در اردیبهشتماه سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۸)، تیم ملی فوتبال ایران بدون شکست در بازیهای مقدماتی، برای نخستین بار در تاریخ خود به جام جهانی راه یافت و عازم آرژانتین شد. حسن نایب آقا تا آن زمان ۱۵ بار در تیم ملی بازی کرده بود. حسن نایب آقا مخفیانه تحت نظر '''[[ساواک]]''' بود. حسن نایب آقا در بهمنماه ۱۳۵۷، برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و دورهی فوق لیسانس خود را در رشتهی انسانشناسی و جامعهشناسی در دانشگاه بینالمللی آمریک آغاز کرد. او پس از دریافت فوق لیسانس برای دریافت مدرک دکترای جامعهشناسی عازم دانشگاه کالیفرنیا شد. در تابستان ۱۳۶۳، دوست و یار همتیمی حسن نایب آقا، '''[[حبیب خبیری]]''' کاپیتان تیم ملی ایران توسط رژیم ایران اعدام شد. خبر اعدام او، حسن نایب آقا را شُکه کرده بود. علاوه بر حبیب خبیری بسیاری از ورزشکاران ملی نیز در کشتارهای دهه ۱۳۶۰، توسط رژیم ایران اعدام شدند. حسن نایب آقا پس روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی و خروج از ایران، فوتبال را کنار گذاشت و سپس به اعضای پیشین تیم ملی ایران مانند بهرام مودّت و اصغر ادیبی ملحق شد و به '''[[شورای ملی مقاومت ایران]]''' پیوست. او همچنین در سال ۱۳۶۷، به '''[[ارتش آزادیبخش ملی ایران]]''' پیوست و در عملیات '''[[عملیات فروغ جاویدان|فروغ جاویدان]]''' شرکت کرد. حسن نایب آقا کتابهای مشهور اریش فروم مانند هنر گوش کردن و هنر بودن را به فارسی ترجمه کرده است. او همچنین اتوبیوگرافی خودش را در کتابی به نام رؤیاها و ضدرؤیاها، را به رشتهی تحریر درآورده و منتشر کرده است. حسن نایب آقا کتاب شکستناپذیران را که در مورد قهرمانان و ستارگان محبوب ورزشی ایران است، نوشته و منتشر کرده است. بسیاری از این ستارگان ورزش توسط رژیم ایران اعدام شدهاند. | ||
== پیشینه ورزشی == | == پیشینه ورزشی == | ||
حسن نایب آقا در شهریورماه ۱۳۲۹، در محلهی خانیآباد تهران به دنیا آمد. او در دوران تحصلات به فوتبال پرداخت و در سال ۱۳۴۸، برای نخستین بار با حضور در تیم بانک ملی در مسابقات باشگاهی تهران شرکت کرد. حسن نایب آقا سپس به تیم گارد رفت، تیمی که بیشتر افراد آن تحصیلکرده و دانشجو بودند، اما محمدرضا شاه با شرکت تیم گارد در مسابقات لیگ سراسری مخالفت کرد و پس از آن حسن نایب آقا به تیم هما رفت.<ref name=":0">کتاب رؤیاها و ضدرؤیاها، نوشته حسن نایب آقا</ref> | حسن نایب آقا در شهریورماه ۱۳۲۹، در محلهی خانیآباد تهران به دنیا آمد. او در دوران تحصلات به فوتبال پرداخت و در سال ۱۳۴۸، برای نخستین بار با حضور در تیم بانک ملی در مسابقات باشگاهی تهران شرکت کرد. حسن نایب آقا سپس به تیم گارد رفت، تیمی که بیشتر افراد آن تحصیلکرده و دانشجو بودند، اما محمدرضا شاه با شرکت تیم گارد در مسابقات لیگ سراسری مخالفت کرد و پس از آن حسن نایب آقا به تیم هما رفت.<ref name=":0">کتاب رؤیاها و ضدرؤیاها، نوشته حسن نایب آقا</ref> |
ویرایش