۶٬۵۳۲
ویرایش
سازمان آزادیبخش فلسطین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات حزب سیاسی | نام =سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) | نام بومی = مُنَظَّمَة التحریر الفلَسطینیة | آرم = آرم (ساف(...JPG | بنیانگذار =مجلس ملّی فلسطین | آرمان =آزادسازی فلسطین | تأسیس = ۱۹۶۴ |زبان ۱=عربی |رئیس=مح...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|رئیس=محمود عباس | |رئیس=محمود عباس | ||
|دین=اسلام}} | |دین=اسلام}} | ||
'''سازمان آزادیبخش فلسطین''' (ساف)، در سال ۱۹۶۴، در نخستین اجلاس سران کشورهای عربی در قاهره تأسیس شد، جایی که رهبران ۱۳ کشور عرب متعهد شدند که نقش فعال‌تری برای آزادسازی فلسطین ایفا کنند. جنبش فتح از آن زمان خود را نماینده مردم فلسطین و خواسته‌های ملی‌گرایانه آن‌ها معرفی کرده است. سازمان آزدیبخش فلسطین عمدتاً به عنوان یک سازمان، چتری برای ۶ گروه فلسطینی که برجسته‌ترین آن‌ها، جنبش فتح با رهبری '''[[یاسر عرفات]]'''، عمل کرده است. در سال ۱۹۶۹، یاسر عرفات به عنوان رئیس ساف انتخاب شد و فتح به حزب مسلط در ساف تبدیل شد. '''جنبش فتح''' پیش از این در سال ۱۹۵۹، توسط یاسر عرفات و گروه کوچکی از ملی‌گرایان فلسطینی تأسیس شد. اساسنامه ساف در جلسه ۲ ژوئن ۱۹۶۴ به تصویب شورای ملی رسید این اساسنامه شامل ۵ فصل و ۳۲ ماده است. مصر یکی از کشورهای عربی بود که بیشترین حمایت را از تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین داشت و '''[[جمال عبدالناصر]]''' رئیس جمهور وقت مصر، نقش مهمی در تأسیس این سازمان ایفا کرد. پس از پیروزی در جنگ کرامه که اسرائیل به سرعت عقب‌نشینی کرد، جنبش فتح محبوبیت و قدرت مضاعفی پیدا کرد و تنها ۴۸ ساعت پس از پایان جنگ کرامه، ۵ هزار فلسطینی تقاضای عضویت در سازمان الفتح کردند. از سال ۱۹۶۸، مرحله جدیدی از وحدت ملی با ورود سازمان‌های مقاومت در چارچوب سازمان آزادیبخش فلسطین آغاز شد. جنبش فتح توانست شبکه اداری و مالی و ارتش آزادیبخش را که شامل ۱۲ هزار نفر از یگان‌های عادی بود، در کنترل خود درآورد. سازمان آزادیبخش فلسطین، ابتدا عمدتاً در اردن مستقر بود، اما پس از جنگ بین چریک‌های ساف و ارتش اردن در سال ۱۹۷۰ (درگیری معروف به سپتامبر سیاه)، ساف مجبور به خروج از اردن شد. یاسر عرفات و اغلب چریک‌ها در لبنان مستقر شدند. با مرگ یاسر عرفات در نوامبر ۲۰۰۴، محمود عباس، دبیرکل قدیمی ساف، رئیس جدید ساف شد و پس از آن به عنوان رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین انتخاب شد. | '''سازمان آزادیبخش فلسطین''' (ساف)، در سال ۱۹۶۴، در نخستین اجلاس سران کشورهای عربی در قاهره تأسیس شد، جایی که رهبران ۱۳ کشور عرب متعهد شدند که نقش فعال‌تری برای آزادسازی فلسطین ایفا کنند. جنبش فتح از آن زمان خود را نماینده مردم فلسطین و خواسته‌های ملی‌گرایانه آن‌ها معرفی کرده است. سازمان آزدیبخش فلسطین عمدتاً به عنوان یک سازمان، چتری برای ۶ گروه فلسطینی که برجسته‌ترین آن‌ها، جنبش فتح با رهبری '''[[یاسر عرفات]]'''، عمل کرده است. در سال ۱۹۶۹، یاسر عرفات به عنوان رئیس ساف انتخاب شد و فتح به حزب مسلط در ساف تبدیل شد. '''[[جنبش فتح]]''' پیش از این در سال ۱۹۵۹، توسط یاسر عرفات و گروه کوچکی از ملی‌گرایان فلسطینی تأسیس شد. اساسنامه ساف در جلسه ۲ ژوئن ۱۹۶۴ به تصویب شورای ملی رسید این اساسنامه شامل ۵ فصل و ۳۲ ماده است. مصر یکی از کشورهای عربی بود که بیشترین حمایت را از تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین داشت و '''[[جمال عبدالناصر]]''' رئیس جمهور وقت مصر، نقش مهمی در تأسیس این سازمان ایفا کرد. پس از پیروزی در جنگ کرامه که اسرائیل به سرعت عقب‌نشینی کرد، جنبش فتح محبوبیت و قدرت مضاعفی پیدا کرد و تنها ۴۸ ساعت پس از پایان جنگ کرامه، ۵ هزار فلسطینی تقاضای عضویت در سازمان الفتح کردند. از سال ۱۹۶۸، مرحله جدیدی از وحدت ملی با ورود سازمان‌های مقاومت در چارچوب سازمان آزادیبخش فلسطین آغاز شد. جنبش فتح توانست شبکه اداری و مالی و ارتش آزادیبخش را که شامل ۱۲ هزار نفر از یگان‌های عادی بود، در کنترل خود درآورد. سازمان آزادیبخش فلسطین، ابتدا عمدتاً در اردن مستقر بود، اما پس از جنگ بین چریک‌های ساف و ارتش اردن در سال ۱۹۷۰ (درگیری معروف به سپتامبر سیاه)، ساف مجبور به خروج از اردن شد. یاسر عرفات و اغلب چریک‌ها در لبنان مستقر شدند. با مرگ یاسر عرفات در نوامبر ۲۰۰۴، محمود عباس، دبیرکل قدیمی ساف، رئیس جدید ساف شد و پس از آن به عنوان رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین انتخاب شد. | ||
== تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین == | == تأسیس سازمان آزادیبخش فلسطین == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
یاسر عرفات در سال ۱۹۸۸ در ژنو، اعلام کرد که وجود کشور اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد، جنگ را کنار می‌گذارد و قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ سازمان ملل را می‌پذیرد.<ref name=":0" /> | یاسر عرفات در سال ۱۹۸۸ در ژنو، اعلام کرد که وجود کشور اسرائیل را به رسمیت می‌شناسد، جنگ را کنار می‌گذارد و قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ سازمان ملل را می‌پذیرد.<ref name=":0" /> | ||
== توافق دوجانبه == | == توافق دوجانبه (قرارداد اسلو) == | ||
پس از مذاکرات محرمانه‌ی ساف با اسرائیل در اسلو، در ۹ سپتامبر ۱۹۹۳، یاسر عرفات نامه‌ای به اسحاق رابین، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، ارسال کرد که در آن حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت، تروریسم را نفی کرد و جنگ را کنار گذاشت. عرفات متعهد شد که بندهایی از منشور ملی فلسطین را که خواستار نابودی اسرائیل می‌شد، حذف کند. در مقابل، اسرائیل نیز سازمان آزادیبخش فلسطین را به عنوان نماینده رسمی مردم فلسطین به رسمیت شناخت و مذاکرات رسمی را با ساف آغاز کرد. توافق‌نامه در دسامبر ۱۹۹۸ توسط پارلمان تشکیلات خودگردان فلسطین در حضور بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا مورد بازنگری قرار گرفت. با این حال، منشور اصلی هنوز در برخی از وب سایت های تشکیلات خودگردان فلسطینی وجود دارد.<ref name=":0" />[[پرونده:محمود عباس....JPG|جایگزین=محمود عباس|بندانگشتی|200x200px|محمود عباس]] | پس از مذاکرات محرمانه‌ی ساف با اسرائیل در اسلو، در ۹ سپتامبر ۱۹۹۳، یاسر عرفات نامه‌ای به اسحاق رابین، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، ارسال کرد که در آن حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت، تروریسم را نفی کرد و جنگ را کنار گذاشت. عرفات متعهد شد که بندهایی از منشور ملی فلسطین را که خواستار نابودی اسرائیل می‌شد، حذف کند. در مقابل، اسرائیل نیز سازمان آزادیبخش فلسطین را به عنوان نماینده رسمی مردم فلسطین به رسمیت شناخت و مذاکرات رسمی را با ساف آغاز کرد. توافق‌نامه در دسامبر ۱۹۹۸ توسط پارلمان تشکیلات خودگردان فلسطین در حضور بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا مورد بازنگری قرار گرفت. با این حال، منشور اصلی هنوز در برخی از وب سایت های تشکیلات خودگردان فلسطینی وجود دارد.<ref name=":0" />[[پرونده:محمود عباس....JPG|جایگزین=محمود عباس|بندانگشتی|200x200px|محمود عباس]] | ||