۱۰٬۴۶۱
ویرایش
کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
''' | '''آدولف هیتلر،''' (زادهٔ ۲۰ آوریل ۱۸۸۹ دربراوناآم- این، شهری کوچک در نزدیکی لینتز بین مرز اتریش و آلمان – درگذشته ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ در پناهگاه زیرزمینی رایشتاگ آلمان) | ||
آدولف هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام پدر تعمیدیش را در شناسنامه ذکر نکردند. او، نام خانوادگی خود را شیکل گروبر که نام خانوادگی مادرش بود، را بر روی خود گذاشت. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت. | |||
'''آلویس مجدداً در سال ۱۸۷۶، غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نام یوهان گئورگ هیدلر( به شکل گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدش، بعنوان نام پدر ثبت شد. پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام داشت و کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پاولادر، از بین شش فرزندش زنده ماندند. زمانی که آدولف هیتلر ۳ سال داشت، خانواده اش به جنوب آلمان مهاجرت کردند. برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت و این اتفاق در هیتلر تأثیری دائمی ایجاد کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. بدین ترتیب وی از سال ۱۹۰۵ به بعد در یک پرورشگاه یتیمان بوهامایی زندگی میکرد و مادرش را تحت حمایت خود داشت. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه با یک مرگ دردناک در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. زمانی که در سال ۱۹۰۷ مادرش فوت کرد ، او بسیار متاثر شد و مدرسه را ترک کرد.''' | |||
'''آدولف هیتلر تمامی سهمی که از ارث پدری اش به او رسیده بود به خواهرش که پاولا هیتلر نام داشت، واگذار کرد. وی وارث ثروت یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی شد.''' | |||
== بیوگرافی هیتلر == | |||
در سال ۱۹۰۷ آدولف هیتلر به وین سفر کرد و به آکادمی هنرهای زیبای وین مراجعه کرد ولی دو بار رد شد که همین مسئله باعث عصبانیت او شد. وی بعد از درگذشت مادرش مجدداً به وین بازگشت، ابتدا با یک دوست موفق (کوبیزک) زندگی کرد و سپس بعنوان یک شخص ولگرد از این خوابگاه به آن خوابگاه می رفت. چندی بعد او بهبود یافت و در یک جامعه" خانه مردان" ساکن شد و هنر خود را با ارزان فروشی تأمین کرد. | |||
آدولف هیتلر در شرایطی بود که تحت تأثیر عوام فریبی کارل لوگر، شهردار کاملا یهود ستیزی وین و شخصی که از نفرت برای ایجاد حزب حمایت جمعی استفاده میکرد، قرار گرفت. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال ها، سوسیالیست ها، کاتولیک ها و یهودیان قرار داشت. نفرت آدولف هیتلر غیرمعمول نبود، بلکه به سادگی بخشی از ذهنیت عمومی بود. | |||
بعد از این که آدولف هیتلر برای بار دوم از موسسهٔ هنرهای زیبا اخراج شد، دچار فقر مالی شدیدی شد. او در ۱۹۰۹به دنبال سرپناهی میگشت و در خانه ای که برای کارگران فقیر در نظر گرفته شده بود در سال ۱۹۱۰ در آن جا زندگی کرد. آدولف هیتلر در سال ۱۹۱۳، برای اجتناب از خدمت سربازی در ارتش اتریش- مجارستان به مونیخ نقل مکان کرد. بیشتر هم نژادان آلمانی او نیز با چنین مشکلی مواجه بودند. بعدها ارتش اتریش او را دستگیر کرد و مورد آزمایش جسمانی قرار داد که برای خدمت سربازی نامناسب تشخیص داده شد و توانست به مونیخ بازگردد ولی در اوت ۱۹۱۴ وقتی امپراتوری آلمان جنگ جهانی اول را آغاز کرد، برای لشکر باواریَن داوطلب شد. | |||
آدولف هیتلر یک سرباز وظیفه فعال بود که در فرانسه و بلژیک بعنوان پیغام آور در معرض دید آتش دشمن خدمت کرد. با این که خدمت او قابل تقدیر بود ولی بخاطر مفقود شدن تابعیت آلمانی اش هرگز به بالاتر از سرجوخه ترفیع نیافت. وی به علت شجاعتی که در جنگ داشت، دومرتبه نشان صلیب آهنی، درجه دو، در دسامبر ۱۹۱۵ و صلیب آهنی، درجه یک( به ندرت به سرجوخه ها اعطا می شود)، در اوت ۱۹۱۸ را دریافت کرد. | |||
آدولف هیتلر در سال ۱۹۲۰ میلادی بعنوان یک کهنه سرباز نشان دار جنگ جهانی اول به حزب نازی پیوست و به ریاست آن در سال ۱۹۲۱ رسید. او بخاطر شرکت در کودتایی نافرجام معروف به «کودتای آبجوفروشی مونیخ» در سال ۱۹۲۳ بمدت ۵ سال زندان شد و کتاب نبرد من را در همین دوران نوشت. او بعد از این که از زندان آزاد شد، حامیان بسیاری را با ترویج ایده های ملی گرایی، ضد کمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی های پرشور بر ضد پیمان ورسای، در کشور آلمان بدست آورد. در سال ۱۹۳۳ آدولف هیتلر به مقام صدراعظمی رسید. | |||
در زمان صدارت آدولف هیتلر، مجموعهٔ ارتشی- صنعتی آلمان توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و در زمان خود، آنرا به یکی از قدرت های برتر اروپا تبدیل نماید. آدولف هیتلر با هدف سیاست لبنسراوم، سیاست خارجی خود را دنبال نمود و در سال ۱۹۳۹ یکی از علل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به لهستان بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و اروپا و سایر نقاط دنیا در طی این مدت شاهد ویرانی ها و تلفات این جنگ بودند. هرچند آلمان و نیروهای متحدش در عرض سه سال، بیشتر مناطق اروپا، بخش های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند ولی از سال ۱۹۴۲ به بعد، نیروهای متفقین از آنان پیشی گرفته و رایش آلمان بزرگ را از هر سو در سال ۱۹۴۵ احاطه نمودند. | |||
== خونتای نظامی == | == خونتای نظامی == | ||
| خط ۱۵۲: | خط ۱۲۶: | ||
=== حرکت بسوی دمکراسی === | === حرکت بسوی دمکراسی === | ||
در سال ۱۹۸۸پس از دیدار پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیک‌‌های جهان از شیلی، رفراندومی برای انتخاب دوباره پینوشه به ریاست جمهوری برای یک دوره‌ی ۸ ساله برگزار شد. در این همه پرسی اگر پینوشه رای «آری» می‌آورد، می‌توانست تا سال ۱۹۹۷ در موضع خود باقی بماند ولی اگر «نه» می‌آورد، می‌بایست تا پایان دوره ریاست جمهوری خود بماند و بعد از آن یا دوباره کاندید ریاست جمهوری و یا مجلس بشود.<ref name=":0" /> | در سال ۱۹۸۸پس از دیدار پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیک‌‌های جهان از شیلی، رفراندومی برای انتخاب دوباره پینوشه به ریاست جمهوری برای یک دوره‌ی ۸ ساله برگزار شد. در این همه پرسی اگر پینوشه رای «آری» می‌آورد، می‌توانست تا سال ۱۹۹۷ در موضع خود باقی بماند ولی اگر «نه» می‌آورد، می‌بایست تا پایان دوره ریاست جمهوری خود بماند و بعد از آن یا دوباره کاندید ریاست جمهوری و یا مجلس بشود.<ref name=":0">مقاله کریستوفر مینستر، پینوشه دیکتاتور شیلی</ref> | ||
به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپین‌های بزرگ به همراه گروه‌هایی که دوباره منسجم شده بودند برپا شد و در این کمپین‌ها، حزب‌های سوسیالیست، سوسیال دمکرات، رادیکال و.. دیگر گروه‌ها بودند نهایتا در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۸ «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده پاتریکیو آیلوین مخالف آلنده را تایید کردند. در سال ۱۹۸۹ رفراندوم قانون اساسی با رای قاطع (۹۱٫۲۵٪) پیروز شد و در دسامبر همان سال پاتریکیو آیلوین در انتخابات ریاست جمهوری با ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه پیروز شد.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%DA%86%D9%87%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%AA%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D9%86%D9%88%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%DB%8C%D9%84%DB%8C/a-17080800 دویچه وله فارسی چهلمین سالروز کودتای نظامی پینوشه در شیلی]</ref> | به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپین‌های بزرگ به همراه گروه‌هایی که دوباره منسجم شده بودند برپا شد و در این کمپین‌ها، حزب‌های سوسیالیست، سوسیال دمکرات، رادیکال و.. دیگر گروه‌ها بودند نهایتا در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۸ «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده پاتریکیو آیلوین مخالف آلنده را تایید کردند. در سال ۱۹۸۹ رفراندوم قانون اساسی با رای قاطع (۹۱٫۲۵٪) پیروز شد و در دسامبر همان سال پاتریکیو آیلوین در انتخابات ریاست جمهوری با ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه پیروز شد.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%DA%86%D9%87%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%A9%D9%88%D8%AF%D8%AA%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D9%86%D9%88%D8%B4%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%DB%8C%D9%84%DB%8C/a-17080800 دویچه وله فارسی چهلمین سالروز کودتای نظامی پینوشه در شیلی]</ref> | ||
| خط ۱۵۹: | خط ۱۳۳: | ||
== انعکاسات کودتای پینوشه == | == انعکاسات کودتای پینوشه == | ||
'''ممنوعیت الکل و گوشت از محدودیت های غذایی انتخابی آدولف هیتلر بود. این تعصب او با باورش نسبت به برتری نژاد آریایی تقویت می شد و او آلمانی ها را به پاک نگه داشتن بدنشان از چیزهای ناپاک تشویق می کرد.''' | |||
'''زمانیکه آدولف هیتلر در زندان بود، قسمت اعظم اولین جلد از کتاب بیوگرافی و بیانیه سیاسی اش به نام ماین کامپف( Mein Kampf) یا« نبرد من» را نوشت. در سال ۱۹۲۵ نخستین جلد این کتاب منتشر شد و در سال ۱۹۲۷ جلد دومش نیز منتشر شد. به ۱۱ زبان، این دو جلد ترجمه شد و بیش از پنج میلیون نسخه از آن، تا سال ۱۹۳۹ به فروش رفت. آدولف هیتلر در جلد اول، جهان بینی ضد یهودی و تعصب آریایی خود را در کنار احساس خیانتی که از نتیجه جنگ جهانی اول داشت، منتشر کرد و مخاطب را به انتقام گیری از فرانسه و توسعه سرزمین تا روسیه تحریک کرد و در جلد دومش نیز نقشه خود را برای به دست آوردن و حفظ قدرت توضیح داد.''' | |||
'''در شامگاه ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ آدولف هیتلر خودکشی کرد. وقتی که او فوت کرد، تنها ۵۶ سال داشت. او ۳۶ ساعت پیش از مرگش با اوا براون که در یک عکاسی که مشتری آنجا بود و از زمان شروع فعالیتش در حزب نازی با او آشنا شده بود، پیمان زناشویی بست و با این که خبر نفوذ نیرو های متفقین تائید شده بود، ولی در آخرین ساعات عمرش با اوا براون ازدواج کرد و هنگام خودکشی نیز اوا براون هم همراه او دست به خودکشی زد.''' | |||
'''آدولف هیتلر با سیانور و شلیک همزمان گلوله تپانچه به سرش و اوا براون با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. دکتر گوبلز و سایرین که در سنگر بودند، پیکر بی جان آن دو را به بیرون بردند و به خواست خود آدولف هیتلر سوزاندند. وی هیچگاه نمی خواست همانند موسولینی به اسارت متفقین درآید. او وصیتنامه ای در آخرین ساعات قبل از مرگ از خود برجای گذاشت.''' <blockquote></blockquote> | |||
== جملاتی از آگوستو پینوشه == | == جملاتی از آگوستو پینوشه == | ||