۱۰٬۴۴۹
ویرایش
کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۶
، ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
=== خونتای نظامی === | === خونتای نظامی === | ||
شورای مخفی نظامی | شورای مخفی نظامی پس از کودتا تشکیل شد. اعضای اصلی آن ژنرال پینوشه از ارتش و نیروی زمینی، آدمیرال ژوزه تریبیو مارینو از نیروی دریایی، ژنرال گستاوو لینت از نیروی هوایی و ژنرال کیسر ماندوزا از پلیس ملی شیلی بودند. این شورای نظامی به عنوان یک نهاد قانونی و شاخه‌ای از دولت محسوب می‌شد. با قدرت‌گیری خونتاای نظامی، قانون اساسی و مجلس معلق شدند. | ||
پینوشه بسرعت خود را به عنوان «رهبر ملی» در شورای نظامی تثبیت کرد. در تاریخ ۱۷ اکتبر ۱۹۷۴ رسماً خود را رئیس جمهور شیلی خواند. ژنرال لینت نماینده نیروی هوایی به رقابت با پینوشه پرداخت ولی پینوشه او را وادار به بازنشستگی اجباری کرد و ژنرال فرناندو را به جایش برگزید. | |||
پینوشه در سال ۱۹۸۰ | پینوشه در سال ۱۹۸۰ یک همه پرسی به منظور تصویب قانون اساسی جدید برگزار کرد. این قانون اساسی پست ریاست جمهوری را کاملاً در اختیار پینوشه قرار داد. همچنین قوانین دیوان محکمه و سازمان اطلاعات و امنیت شیلی را در قانون اساسی گنجاند. | ||
در سال ۱۹۸۶ سازمان اطلاعات و امنیت شیلی هشتاد تن انواع اسلحه‌های سبک و سنگین از یک مرکز ماهی گیری کوچک در کاریزال باجو کشف کرد. این زرادخانه توسط آلمان شرقی و شوروی برای کمک به مقاومت شیلی ارسال شده بود. در ماه سپتامبر، همان سال در یک ترور نافرجام علیه پینوشه، پنج تن از محافظین او کشته شدند و پینوشه جان سالم به در برد. | |||
در سال ۱۹۸۶ سازمان اطلاعات و امنیت | |||
=== شیوه‌های سرکوب === | === شیوه‌های سرکوب === | ||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۴۶: | ||
به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپین‌های بزرگ به همراه گروه‌هایی که دوباره منسجم شده بودند برپا شد و در این کمپین‌ها، حزب‌های سوسیالیست، سوسیال دمکرات، رادیکال و.. دیگر گروه‌ها بودند نهایتا در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۸ «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده پاتریکیو آیلوین مخالف آلنده را مقابل پینوشه و حزب راست تایید کردند. سپس در سال ۱۹۸۹ رفراندومی دیگر انجام شد که با رای قاطع (۹۱٫۲۵٪) به رفراندوم گذاشتن قانون اساسی را پیروز شد و در دسامبر همان سال نیز پاتریکیو آیلوین توانست، ریاست جمهوری را نیز با ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه و دیگر کاندیداها، برنده شود. | به سرعت تبلیغات سیاسی برای «نه» گفتن در کشور به راه افتاد. کمپین‌های بزرگ به همراه گروه‌هایی که دوباره منسجم شده بودند برپا شد و در این کمپین‌ها، حزب‌های سوسیالیست، سوسیال دمکرات، رادیکال و.. دیگر گروه‌ها بودند نهایتا در تاریخ ۵ اکتبر ۱۹۸۸ «نه» در مقابل «بله» با ده درصد اختلاف (نه = ۵۵٫۹۹٪ و بله = ۴۴٫۱٪) به پیروزی رسید. احزاب متحد شده پاتریکیو آیلوین مخالف آلنده را مقابل پینوشه و حزب راست تایید کردند. سپس در سال ۱۹۸۹ رفراندومی دیگر انجام شد که با رای قاطع (۹۱٫۲۵٪) به رفراندوم گذاشتن قانون اساسی را پیروز شد و در دسامبر همان سال نیز پاتریکیو آیلوین توانست، ریاست جمهوری را نیز با ۵۵٫۱۷٪ در مقابل کمتر از ۳۰٪ رای پینوشه و دیگر کاندیداها، برنده شود. | ||
پینوشه | پینوشه تا سال ۱۹۹۸ در پست فرماندهی کل نیروهای نظامی باقی بود و بسیاری از مردم شیلی به تمسخر او را سناتور بدون بازنشستگی خطاب می‌کردند. اما این مصونیت‌های دیپلماتیک که در شیلی امکان هیچ تعقیب قانونی علیه او را نمی‌داد، تمام شدند و پینوشه در سال ۱۹۹۸ در انگلستان دستگیر و توسط یک قاضی اسپانیولی به نام بالتازار گارزون محاکمه شد. | ||
== انعکاسات کودتای پینوشه == | == انعکاسات کودتای پینوشه == | ||