۱٬۶۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== پیشینه انقلاب سوریه == | == پیشینه انقلاب سوریه == | ||
حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگیهایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتلعامها در شهر «حما»بود. بعد از اعتراضات مردم شهر حما حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی شهر «حما» | حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگیهایی که در این مقام داشت، عملا از ایجاد هر حزبی جلوگیری کرد و این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند، در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتلعامها در شهر «حما»بود. این واقعه بعد از اعتراضات مردم شهر حما شروع شد که حافظ اسد پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی به شهر «حما» حمله کرد که طبق آمار بهدست آمده، ۲۰۰۰۰ شهروند عادی سوری، زیر این حملات قتلعام شدند. | ||
حافظ اسد همچنین یک روز پس از ترور ناموفق خود توسط فردی که در نهایت هم معلوم نبود که بود، جهت انتقام حزب بعث سوری به همراه نیروهای گروهان دفاعی سوریه به فرماندهی رفعت اسد، برادر حافظ اسد و عموی بشار اسد، به داخل زندان تدمر حمله بردند و ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند قتلعام کردند. لازم به یادآوری است که این هزار زندانی هیچ نقشی در ترور ناموفق حافظ اسد نداشتند<ref>[https://babylonsky.wordpress.com/2011/04/03/%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%8A%D9%87%D8%8C-%D8%B3%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D9%88%D8%B1-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%86%D8%A7/ سوریه، ۳۰سال کشتار و ترور-وبلاگ بابیلونسکای بلاگ]</ref>. | |||
پس از مرگِ حافظ اسد در سالِ۲۰۰۰ پسرش بشار اسد دیکتاتوری را به ارث برد. د ر ابتدا او یک رفرمیست به نظر میرسید و این فضای خوشبینی تولدی بود برای جنبشهایی که به عنوان بهارِ دمشق شناخته شدند. این جنبشی روشنفکری بود که مطالباتی چون اصلاحاتِ سیاسی را رهبری میکرد. از جمله آزادی زندانیانِ سیاسی و حقِ تشکیل احزاب سیاسی و سازمانهای مدنی که همه یا ممنوع یا تحت کنترل بودند. همچنین خواستارِ پایاندادن به قانونهایی اضطراری شد که در سال ۱۹۶۳ وضع شد که به موجب این قوانین آنها مشخصن حقِ مشروطِ شهروندان را به حالتِ تعیلق درآوردند و به نیروهای امنیتی قدرت دادند. در پاییزِ ۲۰۰۱ رهبرانِ کلیدیِ جنبش در زندان بودند و امیدها برای اصلاحاتِ سیاسی بهپایان رسید. در زمانِ حاکمیتِ بشار اسد شکنجه و آزار و اذیت فعالینِ حقوق بشر و فعالینِ سیاسی به طور گستردهای ادامه داشت. بازداشتهای خودسرانه، ترور، اعدامهای غیررسمی و بدونِ حکمِ دادگاه و ناپدیدشدنهای اجباری روشِ معمولِ دولت برای مقابله با معترضین بود. کردها که نه درصدِ جمعیتِ سوریه را تشکیل میدادند متحمل سرکوبهای شدیدی توسط دولت بودند. در شورشِ کردها در سالِ ۲۰۰۴ تعداد زیادی کشته شدند و بیش از ۲۰۰۰ نفرِ آنها بازداشت شدند. اقدامات سخت و بیرحمانهای نیز برای کنترل و سانسورِ اینترنت و مطبوعات اتخاذ شد. | پس از مرگِ حافظ اسد در سالِ۲۰۰۰ پسرش بشار اسد دیکتاتوری را به ارث برد. د ر ابتدا او یک رفرمیست به نظر میرسید و این فضای خوشبینی تولدی بود برای جنبشهایی که به عنوان بهارِ دمشق شناخته شدند. این جنبشی روشنفکری بود که مطالباتی چون اصلاحاتِ سیاسی را رهبری میکرد. از جمله آزادی زندانیانِ سیاسی و حقِ تشکیل احزاب سیاسی و سازمانهای مدنی که همه یا ممنوع یا تحت کنترل بودند. همچنین خواستارِ پایاندادن به قانونهایی اضطراری شد که در سال ۱۹۶۳ وضع شد که به موجب این قوانین آنها مشخصن حقِ مشروطِ شهروندان را به حالتِ تعیلق درآوردند و به نیروهای امنیتی قدرت دادند. در پاییزِ ۲۰۰۱ رهبرانِ کلیدیِ جنبش در زندان بودند و امیدها برای اصلاحاتِ سیاسی بهپایان رسید. در زمانِ حاکمیتِ بشار اسد شکنجه و آزار و اذیت فعالینِ حقوق بشر و فعالینِ سیاسی به طور گستردهای ادامه داشت. بازداشتهای خودسرانه، ترور، اعدامهای غیررسمی و بدونِ حکمِ دادگاه و ناپدیدشدنهای اجباری روشِ معمولِ دولت برای مقابله با معترضین بود. کردها که نه درصدِ جمعیتِ سوریه را تشکیل میدادند متحمل سرکوبهای شدیدی توسط دولت بودند. در شورشِ کردها در سالِ ۲۰۰۴ تعداد زیادی کشته شدند و بیش از ۲۰۰۰ نفرِ آنها بازداشت شدند. اقدامات سخت و بیرحمانهای نیز برای کنترل و سانسورِ اینترنت و مطبوعات اتخاذ شد. |
ویرایش