۹۷۳
ویرایش
کاربر:Mohsen/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کانون‌های شورشی | کانون‌های شورشی | ||
کانون‌های شورشی و ایجاد آن یکی از تاکتیک‌های مبارزه با دیکتاتورها می‌باشد؛ مبتکر این تئوری انقلابی بزرگ ارنستو چه گوارا می‌باشد. چه گوارا بر این باور بود که | کانون‌های شورشی و ایجاد آن یکی از تاکتیک‌های مبارزه با دیکتاتورها می‌باشد؛ مبتکر این تئوری انقلابی بزرگ ارنستو چه گوارا می‌باشد. این تئوری در واقع از فوکوئیسم (focoism) یا تمرکز گرایی گرفته شده‌است. | ||
چه گوارا بر این باور بود که «یک نیروی نامنظم با همه کوچکی‌اش می‌تواند بر ارتشی منظم پیروز شود».<ref>کتاب چه‌گوارا صفحه‌ی ۴۵ - نوشته‌ی اندرو سینکلر ترجمه‌ی حیدرعلی رضایی</ref> | |||
کتاب چه‌گوارا صفحه‌ی 45 | |||
focoism ، این واژه دلالت بر نوعی استراتژی جنگ چریکی یا کانون های شورشی دارد که به وسیله « چه گوارا » طرح و توسط «رژی دبره » قانونمند شد . چه گوارا با توجه به آنچه که به نظر او در درس هایی از انقلاب کوبا به شما رمی آمد .در سال1960 در کتاب جنگ چریکی ، نتیجه گیری های خود را در سه نکته خلاصه کرد : | |||
1- چریک های می توانند بر ارتش منظم غلیه کنند. | |||
2- صحنه اصلی چریکی در آمریکای لاتین باید در خارج از شهر ها باشد ( کنار گذاشتن جنگ چریکی شهری » . | |||
3- نباید منتظر ماند که تمام شرایط مادی برای آغاز مبارزه جمع شوند. ایجاد کانو ن های شورش در نقاط مختلف کشور خود به خود می تواند این شرایط را رافراهم کند. ضعف این تئو ری آنجا است که می خواهد بدون بسیج جدی مرم ، دست به جنگ مسلحانه بزند و بدون داشتن پایگاه مردمی ، کانو ن های شورشی ایجاد نماید . فو کوایسم در سال 1961 در کلمبیا ، سال 1962 در گواتمالا و اکوادور و در سال 1963 در پرو و در سال 1967 در بولیوی با شکست مواجه شد . پیشرفت نظری و عملی جنگ چریکی شهری در آمریکای لاتین را می توان به علت شکست استراتژی کانون های شورشی دانست . | |||
منبع: کتاب فرهنگ علوم سیاسی ، علی آقا بخشی و مینو افشاری راد | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | ||