۷۳۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== ایراندوستی سامانیان == | == ایراندوستی سامانیان == | ||
حدود هفتاد سال پيش از زاده شدن فردوسی، سامانيان در سال 261 هجری، حكومت مستقلي در خراسان پينهاده بودند.<ref>[http://tarikhiran.blog.ir/post/amiran-samani تاریخ ایران قبل و بعد از اسلام] | حدود هفتاد سال پيش از زاده شدن فردوسی، سامانيان در سال 261 هجری، حكومت مستقلي در خراسان پينهاده بودند.<ref>[http://tarikhiran.blog.ir/post/amiran-samani تاریخ ایران قبل و بعد از اسلام] | ||
</ref> <ref>[http://horodot.blogfa.com/post-10.aspx پایتخت اصلی و ماندگار سلسله سامانیان : '''بخارا '''بود . که امروزه شهری در ازبکستان است.]</ref> پيش از پاگرفتن حكومتهاي مستقل ايراني (صفاريان، سامانيان)، حكومتهاي دستنشانده خلفاي اموي و عباسي با خودكامگي در ايران حكم ميراندند و حق برگزاري مراسم، جشنها و آيينهاي ملي را از مردم گرفته بودند. در دوران چيرگي آنها, تكلّم و نوشتن به زبانهاي ايراني مانند پهلوي، خوارزمي و… ممنوع بود و مردم به زور به آموختن خط و زبان عربي وادار ميشدند. | </ref> <ref>[http://horodot.blogfa.com/post-10.aspx پایتخت اصلی و ماندگار سلسله سامانیان : '''بخارا '''بود . که امروزه شهری در ازبکستان است.]</ref> پيش از پاگرفتن حكومتهاي مستقل ايراني (صفاريان، سامانيان)، حكومتهاي دستنشانده خلفاي اموي و عباسي با خودكامگي در ايران حكم ميراندند و حق برگزاري مراسم، جشنها و آيينهاي ملي را از مردم گرفته بودند.<ref>[http://rasekhoon.net/article/show/756314/%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%81%D8%AA-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C/ جنبشهای ایرانیان در عصر اول خلافت عباسی-راسخون]</ref> در دوران چيرگي آنها, تكلّم و نوشتن به زبانهاي ايراني مانند پهلوي، خوارزمي و… ممنوع بود و مردم به زور به آموختن خط و زبان عربي وادار ميشدند. | ||
حكومتهاي مستقل ايراني، به عكس، به فرهنگ ملي جان بخشيدند، برگزاري جشنها و آيينهاي ايراني را تشويق كردند و شاعران، نويسندگان و دانشمندان ايراني را در پناه حمايت خود گرفتند و در گسترش و رونق زبان پارسي دري كوشيدند. در اين دوره بود كه برگزاري جشنهاي نوروز، مهرگان و سده، دوباره رواج يافت. شعر فارسي پر و بال گرفت و شاعران برجسته يي مانند رودكي و فردوسي پديد آمدند. | حكومتهاي مستقل ايراني، به عكس، به فرهنگ ملي جان بخشيدند، برگزاري جشنها و آيينهاي ايراني را تشويق كردند و شاعران، نويسندگان و دانشمندان ايراني را در پناه حمايت خود گرفتند و در گسترش و رونق زبان پارسي دري كوشيدند. در اين دوره بود كه برگزاري جشنهاي نوروز، مهرگان و سده، دوباره رواج يافت. شعر فارسي پر و بال گرفت و شاعران برجسته يي مانند رودكي و فردوسي پديد آمدند. |
ویرایش