قطعنامه ۱۰۰ کنگره آمریکا

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قطعنامه ۱۰۰ کنگره آمریا در حمیات از مردم و مقاومت ایران
قطعنامه ۱۰۰ کنگره آمریا در حمیات از مردم و مقاومت ایران

قطعنامه‌ ۱۰۰ کنگره آمریکا ، یک قطعنامه‌ی تاریخی و بی‌سابقه‌ است که در روز چهارشنبه ۱۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۱، توسط ۱۶۶ نماینده کنگره آمریکا از دو حزب در حمایت از مردم و مقاومت ایران ارائه داده شد. این قطعنامه در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن توسط نمایندگان آمریکا اعلام شد. خانم مریم رجوی در این کنفرانس به‌صورت آنلاین سخنرانی کرد.[۱] امضاءکنندگان این قطعنامه در روز ۱۸ اسفندماه ۱۴۰۱، به ۲۲۵ نفر رسید؛ و از اکثریت گذشت. تعداد لازم برای اکثریت ۲۱۸ نفر است. به اکثریت رسیدن قطعنامه شماره‌ی ۱۰۰، توسط ۱۲ نماینده در جلسه کنگره آمریکا اعلام شد.[۲] شماری از اعضای رهبری کنگره آمریکا از هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات، رؤسای ۱۱ کمیته از ۲۰ کمیته کنگره، رؤسای ۶۰ زیرکمیته و ۲۸ تن از اعضای کمیته خارجی از امضاءکنندگان قطعنامه ۱۰۰ هستند. در قطعنامه شماره‌ی ۱۰۰، اکثریت نمایندگان مردم در کنگره آمریکا از خواست مردم ایران برای یک جمهوری دموکراتیک با تأکید به راه حل برنامه‌ی ده ماده‌ای مریم رجوی حمایت می‌کند. هم‌چنین در این قطعنامه تصریح شده است که اکثریت نمایندگان کنگره آمریکا حق مردم ایران برای مبارزه با هدف برقراری یک جمهوری دموکراتیک بر مبنای جدایی دین و دولت و یک ایران غیراتمی را به‌رسمیت می‌شناسد؛ و نمایندگان مردم آمریکا در کنار مردم ایران ـ که از حقوق خود برای آزادی علیه سرکوب به‌صورت مشروع و قانونی دفاع می‌کنند ـ می‌ایستد و کشتار وحشیانه‌ی تظاهرکنندگان توسط رژیم ایران را محکوم می‌کند.[۳]

متن کامل قطعنامه ۱۰۰

ارائه قطعنامه ۱۰۰ توسط نمایندگان کنگره آمریکا
ارائه قطعنامه ۱۰۰ توسط نمایندگان کنگره آمریکا
قطعنامه 100.JPG

اعلام حمایت از خواست مردم ایران، برای یک جمهوری دمکراتیک با جدایی دین و دولت و غیراتمی، محکوم کردن نقض حقوق‌بشر و تروریسم دولتی رژیم ایران

  • نظر به این‌که از سال۲۰۱۷ (۱۳۹۶) و چندین ماه پس از شروع اعتراضات در بیش از ۱۰۰شهر، رژیم ایران این اعتراضات را با نیروهای سرکوبگرش سرکوب کرد و منجر به کشته شدن حداقل ۲۵نفر و دستگیری۴۰۰۰ تن شد؛ از جمله اعدام نوید افکاری قهرمان شناخته شده‌ی کشتی در سپتامبر۲۰۲۰ در میان موجی از خشم بین‌المللی؛
  • نظر به این‌که در ۱۵نوامبر۲۰۱۹ (۲۴ آبان ۱۳۹۸) تظاهرات مردمی علیه رژیم ایران آغاز شد و به‌سرعت به حداقل ۱۰۰شهر در سراسر کشور گسترش یافت و طبق گزارشها نیروهای امنیتی رژیم ایران از نیروی مرگبار استفاده کردند و در کمتر از دو هفته ناآرامی نزدیک به ۱۵۰۰نفر کشته و هزاران نفر بازداشت شدند؛
  • نظر به این‌که از سپتامبر ۲۰۲۲ (شهریور ۱۴۰۱) تظاهرات ضدحکومتی در واکنش به مرگ مهسا امینی، یک زن ۲۲ساله کرد ایرانی، دستگیر شده توسط پلیس اخلاق رژیم ایران برای اجرای قوانین پوشش اجباری، آغاز شد؛
  • نظر به این‌که زنان و جوانان تظاهرات سال۲۰۲۲ (۱۴۰۱) در ایران را رهبری کرده و خواهان آزادی اجتماعی و تغییر سیاسی هستند؛
  • نظر به این‌که این اعتراضات ریشه در بیش از چهار دهه مقاومت سازمان‌یافته علیه دیکتاتوری ایران داشته و به‌تازگی توسط زنانی که در معرض شکنجه و خشونت جنسی و جنسیتی و مرگ قرار گرفته‌اند، رهبری شده است؛
  • نظر به این‌که اعتراضات در صدها شهر در سراسر ایران ماه‌ها ادامه داشته و نیروهای امنیتی صدها نفر را کشته و ده‌ها هزار نفر را دستگیر کرده‌اند و دو نفر از آن‌ها، محسن شکاری و مجیدرضا رهنورد (هر دو ۲۳ساله)، در ۸ و ۱۲دسامبر ۲۰۲۲ (۱۷ و ۲۱آذر ۱۴۰۱) در تهران و مشهد بدار آویخته شده‌اند و ده‌ها نفر دیگر با احکام «محاربه» در معرض اعدام قرار دارند؛
  • نظر به این‌که طبق گزارش عفو بین‌الملل به تاریخ ۹دسامبر ۲۰۲۲ (۱۸ آذر ۱۴۰۱) «نیروهای امنیتی ایران با مصونیت کامل حداقل ۴۰ کودک را کشته و تعداد زیادی را مجروح کرده‌اند تا روحیه مقاومت در میان جوانان کشور را درهم بشکنند و سیطره آهنین خود را بر قدرت به هر قیمت حفظ کنند»؛
  • نظر به این‌که شعارها و تاکتیک‌های مشابه مورد استفاده‌ی تظاهر کنندگان، و استمرار تظاهرات در سراسر کشور حاکی از خواست عمومی مردم ایران و ماهیت سازماندهی شده تظاهرات است؛
  • نظر به این‌که کنگره‌ی ۱۱۶، مجلس نمایندگان قطعنامه‌ی ۷۵۲ تحت عنوان «حمایت از حقوق مردم ایران برای آزادی بیان، محکوم کردن رژیم ایران به‌دلیل سرکوب اعتراضات مشروع و اهداف دیگر» را تصویب کرد؛
  • نظر به این‌که قطعنامه‌ی ۷۵۲ مجلس نمایندگان از دولت می‌خواهد در راستای تشکیل جلسات اضطراری شورای امنیت سازمان ملل‌متحد تلاش کند و در همکاری با شرکا و متحدان ایالات متحده، استمرار نقض حقوق‌بشر توسط رژیم ایران را محکوم و با ایجاد مکانیزمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد، بر چنین تخلفاتی نظارت کند؛
  • نظر به این‌که در ۲۴نوامبر ۲۰۲۲ (۳ آذر ۱۴۰۱) شورای حقوق‌بشر ملل‌متحد یک هیئت حقیقت‌یاب را برای تحقیقات مستقل در مورد خشونت مرگبار و مداوم علیه معترضان در ایران در جریان اعتراضات آغاز شده در ۱۶سپتامبر (۲۵ شهریور) ایجاد کرد؛
  • نظر به این‌که در ۱۴دسامبر ۲۰۲۲ (۲۳ آذر ۱۴۰۱) شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل‌متحد  (ECOSOC) با ۵۴ عضو قطعنامه‌ای را برای اخراج رژیم ایران از کمیسیون وضعیت زنان (CSW) برای بقیه‌ی دوره‌ی چهار ساله‌ی آن‌که در سال۲۰۲۶ به پایان می‌رسد، تصویب کرد؛
  • نظر به این‌که گزارش سالانه‌ی ۲۰۲۱ وزارت امور خارجه در زمینه‌ی حقوق‌بشر که در تاریخ ۱۳ آوریل۲۰۲۲ (۲۴ فروردین ۱۴۰۱) منتشر شده، می‌نویسد: «طبق گزارش‌ها، رژیم ایران و عواملش قتل‌های غیرقانونی یا خودسرانه مرتکب شده‌اند، که رایج‌ترین موارد آن عبارتند از: اجرای حکم اعدام برای اتهاماتی که استانداردهای حقوق بین‌الملل آنها را ”جدی‌ترین جنایات“ محسوب نمی‌کند یا اعدام مجرمان نوجوان و یا اعدام‌های صورت گرفته پس از محاکمات فاقد تشریفات قانونی»؛
  • نظر به این‌که در ۲۵ اکتبر۲۰۲۱ (۳ آبان ۱۴۰۰) گزارشگر ویژه ملل‌متحد در رابطه با وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران، جاوید رحمان، به مجمع عمومی ملل‌متحد گفت، تقریباً همه‌ی اعدام‌ها در ایران مشمول تعریف قتل خودسرانه می‌شوند و اشاره کرد به «زمینه‌های وسیع، مبهم و خودسرانه در ایران در رابطه با اعمال مجازات اعدام، که می‌تواند این نوع مجازات را به‌سرعت به یک ابزار سیاسی تبدیل نماید»؛
  • نظر به این‌که رژیم ایران به‌نحو خودسرانه و وحشیانه، اقلیت‌های قومی و مذهبی از جمله کردها، بلوچ ها و عرب‌ها، مسیحیان، یهودیان، بهائیان، زرتشتیان و حتی مسلمانان سنی را سرکوب و آن‌ها را از حقوق اولیه انسانی خود محروم کرده است؛
  • نظر به این‌که مردم ایران از آزادی‌های اساسی خود محروم شده و به همین دلیل دیکتاتوری سلطنتی و استبداد مذهبی را، هم‌چنانکه در شعارهای تظاهرات آن‌ها مشهود است، رد می‌کنند؛
  • نظر به این‌که در کنگره‌ی ۱۱۵، مجلس نمایندگان با تصویب قطعنامه ۴۷۴۴ از دولت ایالات متحده خواسته بود که «نقض حقوق‌بشر در ایران علیه مخالفان، از جمله قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۱۹۸۸ (۱۳۶۷) و سرکوب تظاهرات سیاسی در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۹ و ۲۰۱۷ (۱۳۷۸، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۶) را محکوم کند؛ و دولت ایران را تحت فشار قرار دهد تا اطلاعات دقیق مربوط به محل دفن قربانیان مفقود شده در این موارد نقض حقوق‌بشر را در اختیار خانواده‌هایی که از این اطلاعات محروم شده‌اند، قرار دهد»؛
  • نظر به این‌که سازمان ملل‌متحد در گزارش ۱۳ژانویه ۲۰۲۲ (۲۳ دی ۱۴۰۰) از «جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهد رویدادهای نمادینی را که در طولانی‌مدت با مصونیت دائمی مواجه بوده‌اند، از جمله ناپدید شدنهای اجباری و اعدام‌های فراقانونی و خودسرانه در سال۱۹۸۸ (۱۳۶۷) و اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) مورد حسابرسی قرار دهد»؛
  • نظر به این‌که قتل‌عام هزاران زندانی سیاسی در سال۱۹۸۸ (۱۳۶۷) بر اساس یک فتوا برای اعدام همه زندانیان سرموضع مقاومت ایران صورت گرفت و متعاقب آن کمیسیون‌های مرگ در ۱۹ژوئیه ۱۹۸۸ (۲۸ تیر ۱۳۶۷) برای اجرای این فتوا تشکیل شدند که شامل رئیس‌جمهور کنونی رژیم ایران، ابراهیم رئیسی، یک مقام وزارت اطلاعات و یک دادستان حکومتی بودند؛
  • نظر به این‌که ایالات متحده باید در هر گونه تحقیقات بین‌المللی در مورد قتل‌های فراقانونی مخالفان ایرانی در سال۱۹۸۸ (۱۳۶۷) مشارکت داشته باشد؛
  • نظر به این‌که مقامات ارشد دولتی، نظامی، قضایی و امنیتی ایران طی چندین دهه دستور نقض فاحش حقوق‌بشر و اقدامات تروریستی را صادر کرده یا مرتکب این اعمال شده‌اند؛
طرح ده ماده‌ای مریم رجوی برای ایران آزاد فردا
طرح ده ماده‌ای مریم رجوی برای ایران آزاد فردا
  • نظر به این‌که در روز ۳۰ژوئن ۲۰۱۸ (۹ تیر ۱۳۹۷) ده‌ها هزار نفر در پاریس در گردهمایی ایران آزاد شرکت داشته و از مدافعان یک جمهوری دمکراتیک بر اساس جدایی دین و دولت و یک ایران غیراتمی و از طرح ۱۰ماده‌یی خانم مریم رجوی برای آینده ایران-که خواستار حق جهانشمول رأی، انتخابات آزاد، بازار آزاد، برابری جنسیتی، مذهبی و ملیتی و یک سیاست خارجی مبتنی بر همزیستی مسالمت‌آمیز و یک ایران غیراتمی است- حمایت کرده‌اند؛
  • نظر به این‌که دفتر دادستانی فدرال بلژیک روز ۲ژوئیه ۲۰۱۸ (۱۱ تیر ۱۳۹۷) اعلام کرد یک توطئه تروریستی علیه گردهمایی «ایران آزاد ۲۰۱۸-آلترناتیو» را که روز ۳۰ژوئن ۲۰۱۸ (۹ تیر ۱۳۹۷) در حمایت از مبارزات مردم ایران برای آزادی برگزار شده بود، خنثی کرده است؛
  • نظر به این‌که اسدالله اسدی، دیپلمات ارشد رژیم ایران مستقر در سفارت این رژیم در وین اتریش، در آلمان دستگیر و در فوریه ۲۰۲۱ (بهمن ۱۳۹۹) در بلژیک به ۲۰سال حبس در ارتباط با توطئه برنامه‌ریزی شده تروریستی در پاریس علیه گردهمایی ایران آزاد محکوم شد؛
  • نظر به این‌که اسدالله اسدی دبیر سوم سفارت رژیم ایران در اتریش بود؛
  • نظر به این‌که رژیم ایران به جای نمایندگی کردن منافع مردم ایران، مدت‌هاست از وزارت‌خارجه و نمایندگی‌های دیپلماتیک خود برای سازماندهی توطئه‌های تروریستی و لاپوشانی نقض فاحش حقوق‌بشر در ایران استفاده کرده است؛
  • نظر به این‌که در ۱۵دسامبر ۲۰۲۲ (۲۴ آذر ۱۴۰۱) دادگاه ویژه‌ی ضدفساد و جنایات سازمان‌یافته (اسپاک) در آلبانی یک شهروند ایرانی را در راستای اتهامات مرتبط با تروریسم از جمله تلاش برای جاسوسی و ترور علیه مخالفان ایرانی به ۱۰سال زندان محکوم کرد؛
  • نظر به این‌که فعالیت‌های شرورانه رژیم ایران در بالکان، تهدیدی جدی علیه منافع امنیت ملی ایالات متحده است؛
  • نظر به این‌که روز ۲۳نوامبر ۲۰۲۲ (۲ آذر ۱۴۰۱) وزارت خزانه‌داری از اتخاذ اقدامات بیشتر خود علیه نیروهای امنیتی رژیم ایران از جمله سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌دلیل سرکوب خشونت‌آمیز تظاهرات ضددولتی در استان کردستان ایران و مناطق اطراف آن خبر داد؛
  • و نظر به این‌که طبق بیانیه‌ی صادر شده توسط وزارت امور خارجه در روز ۲۳نوامبر ۲۰۲۲ (۲ آذر ۱۴۰۱) «ایالات متحده هم‌چنان از مردم ایران که اعتراضات سراسری خود را ادامه می‌دهند حمایت می‌کند»؛

بنابراین، تصمیم گرفته شد که مجلس نمایندگان؛

  1. توطئه‌ها و حملات تروریستی رژیم ایران در گذشته و حال علیه شهروندان و مقامات ایالات متحده، و هم‌چنین مخالفان ایرانی، از جمله توطئه تروریستی علیه گردهمایی «ایران آزاد ۲۰۱۸-آلترناتیو» در پاریس، را محکوم می‌کند.
  2. از ارگان‌های ذیربط دولت ایالات متحده می‌خواهد تا با متحدان اروپایی، شامل کشورهای بالکان، منطقه‌یی که رژیم ایران حضورش را در آن افزایش داده، همکاری کنند تا رژیم ایران را به‌خاطر نقض امتیازات دیپلماتیک مورد حسابرسی قرار دهند و از این کشورها بخواهند که از فعالیت‌های مخرب نمایندگی های دیپلماتیک رژیم ایران با هدف بستن این مکان‌ها و اخراج مأموران آن‌ها جلوگیری کنند.
  3. در کنار مردم ایران که از حقوق خود برای آزادی علیه سرکوب به‌صورت مشروع دفاع می‌کنند می‌ایستد و کشتار وحشیانه تظاهر کنندگان توسط رژیم ایران را محکوم می‌کند.
  4. حق مردم ایران برای مبارزه در راستای برقراری یک جمهوری دمکراتیک بر اساس جدایی دین و دولت و یک ایران غیراتمی را به‌رسمیت می‌شناسد.[۴]

منابع: