الی ویزل
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۵:۰۲، ۱۰ ژوئن ۲۰۱۸ (ساعت هماهنگ جهانی) (۶ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
| الی ویزل | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | الی ویزل |
| متولد | ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۸ رومانی |
| درگذشت | ۲ ژوییه ۲۰۱۶ نیویورک |
| تابعیت | آمریکا |
| جوایز برجسته | برنده جایزه صلح نوبل |
| دین | یهودی |
الی ویزل (زاده ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۸ رومانی- درگذشته ۲ ژوییه ۲۰۱۶ نیویورک)(Elie Wiesel) معلم، فعال سیاسی، برنده جایزه نوبل ،یکی از شاهدان هولوکاست و از بازماندگان اردوگاه‌های مرگ نازی، نویسنده کتاب «شب» شامل مجموعه خاطرات او در این اردوگاه‌ها است.[۱]
الی ویزل در ۳۰ سپتامبر ۱۹۲۸ در شهر سیگت رومانی بدنیا آمد. پیش از آنکه خانواده اش در جنگ جهانی دوم به اردوگاه‌های مرگ نازی برده شوند مطالعات مذهب یهود را شروع کرد و از این مذهب پیروی می‌کرد. ویزل در سال ۱۹۴۴ به اردوگاه آشویتز تبعید شد؛ در این اردوگاه، مادر، پدر و خواهر کوچکش را از دست داد. او از اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها جان سالم به در برد، و بعد از آن خاطراتش از این اردوگاه را در کتابی بنام«شب» جمع‌آوری کرد. این کتاب در صحنه بین‌المللی مورد تحسین قرار گرفت.[۲]
او همچنین کتابهای دیگری را نیز منتشر کرد و به یک فعال سیاسی، سخنور و معلم تبدیل شد و در برابر ظلم و بی عدالتی در سراسر جهان سخنرانی می‌کرد. او همچنین از جمله کمک‌کنندگان به مخالفان ایرانی در کمپ اشرف بود.[۳] ویزل در دوم ژوئیه سال ۲۰۱۶ در سن ۸۷ سالگی در آمریکا درگذشت.[۴]
دوران جوانی
الی ویزل در سال ۱۹۲۸ در یک خانواده فقیر یهودی در سیگت رومانی بدنیا آمد.خانواده او علاوه بر الی شامل سه دختر دیگر نیز می‌شد. با آغاز جنگ جهانی دوم شهرک زادگاه ویزل ضمیمه مجارستان شد و در سال ۱۹۴۴ یهودیان کشورهای تحت اشغال آلمان نازی و متحدانش در اردوگاه دسته‌جمعی «بیرکناو» متمرکز شدند ، ویزل شانزده ساله و خانواده‌اش جزو آنها بودند. در آن اردوگاه مرگ، الی ویزل مادر و یکی از خواهران خود را از دست داد. سپس به همراه پدرش به اردوگاه آشویتس، بزرگترین اردوگاه یهودیان در خاک لهستان، فرستاده شد.در سال ۱۹۴۵ با نزدیک شدن ارتش سرخ شوروی، نازی‌ها با عجله یهودیان را از آشویتس به اردوگاه دیگری در خاک آلمان منتقل کردند. ویزل و پدرش به اردوگاه بوخن‌والد در آلمان شرقی فرستاده شدند و ویزل در آن‌جا پدرش را نیز از دست داد.[۵]در اردوگاه بوخن‌والد شماره‌ای روی دست او خالکوبی شد، این شماره گویای شکنجه‌ای است که از هولوکاست تا آخر عمر به یادگار برای او مانده بود.[۶]