جنگ ایران و عراق: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از انقلاب، صدام حسین با ارسال پیام تبریکی خواهان دوستی با ایران شد، اما خمینی با جمله «والسلام علی من اتبع الهدی» به او پاسخ داد. این عبارت در فرهنگ اسلامی نوعی اعلام جنگ به طرف مقابل است. ۶ ماه قبل از شروع جنگ ایران و عراق روزنامه کیهان از قول خمینی نوشت:  امام ارتش عراق را به قیام دعوت کرد.<ref>روزنامه کیهان ۳۰ فروردین ۱۳۵۸</ref>  

سرانجام عراق با بمباران فرودگاه مهر‌آباد  در روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ جنگ را آغاز کرد، اما ۷ روز پس از شروع جنگ قطعنامه ۴۷۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد با نام «بررسی وضعیت میان ایران و عراق» به اتفاق آرا تصویب و از طرفین جنگ خواسته شد، اختلافات فی‌مابین را با اتکا به اصول عدالت و حقوق بین‌الملل حل و فصل کنند. عراق این قطعنامه را پذیرفت اما خمینی آن را رد کرد.<ref>[http://www.un.org/en/ga/search/view_doc.asp?symbol=S/RES/479(1980) UNSCR]</ref> وی چندین قطعنامه دیگر را که از طرفین خواهان صلح می‌شد به رغم پذیرش عراق رد کرد. از جمله هنگامی که خرمشهر آزاد شده و عراق از خاک ایران عقب‌نشینی کرد، خمینی قطعنامه ۵۱۴ را که می‌توانست به جنگ خاتمه دهد، ‌رد کرد.  به گفته‌ی مقامات جمهوری اسلامی، جنگ، عامل بقای نظام پس از انقلاب بود و به همین علت خمینی آن‌را ادامه می‌داد. جنگ خارجی، سرکوب مخالفان در داخل را مشروع و مطالبات مردمی را خاموش می‌نمود.