کاربر:Safa/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

زلزله بم، زمین‌لرزه‌ای بود با بزرگی ۶٫۶ ریشتر که در ساعت ۵:۲۶ بامداد روز جمعه ۵ دی ۱۳۸۲ به مدت ۱۲ ثانیه شهر بم و مناطق اطراف آن در شرق استان کرمان را لرزاند. زمین لرزه بم با حدود ۵۰ هزار کشته در شهر ۹۷ هزار نفری بم، سومین زمین لرزه پر تلفات تاریخ ایران بعد از زلزله اردبیل و دامغان است. زلزله تمام بیمارستان‌ها و مراکز درمانی منطقه را تخریب کرد که باعث مجروح شدن نزدیک به ۳۰ هزار نفر شد. ۷۵ هزار نفر بی‌خانمان شدند و بیش از ۵ هزار کودک والدین و سرپرست خود را از دست دادند.  

یکی دیگر از مرگبارترین زلزله‌های جهان، در ۱۲ ژانویه سال ۲۰۱۰، زلزله‌ای ۷ ریشتری هاییتی را لرزاند. کشوری که فقیرترین کشور منطقه خود به حساب می‌آید. مرکز زلزله در ۲۵ کیلومتری پایتخت و بزرگترین شهر هاییتی یعنی پورتوپرنس بود. هاییتی از قرن هجدهم زلزله‌ای به این شدت را تجربه نکرده بود. حتی پس‌لرزه‌های این زمین‌لرزه هم شدید بودند. وقتی بالاخره، زمین زیر پای مردم هاییتی از لرزش ایستاد، ۱۶۰ هزار نفر مرده بودند. آماری که به گفته برخی، بسیار پایین‌تر از حقیقتی است که مردم با آن مواجه بودند. بعد از زلزله مردگان با عجله دفن شدند تا پاکسازی و بازسازی‌ها سریع‌تر آغاز شود و به همین دلیل، آمار درستی از تعداد قربانیان به دست نیامد.

سیچوان شهری در جنوب‌غربی چین است. در ۱۲ می سال ۲۰۰۸، زلزله‌ای به وسعت ۷٫۹ ریشتر این شهر را لرزاند. زمین‌لرزه‌ای که باعث شد این کشور وارد لیست مرگبارترین زلزله‌های جهان شود. مرکز زلزله دوجانگیانگ، شهری با بیش از ۶۶۰ هزار نفر جمعیت بود. بعد از اینکه زمین‌لرزه پایان یافت، تقریبا چهارپنجم مناطق درگیر کاملا ویران شدند. روستاها و شهرهای کوچک بسیاری کاملا نابود شدند. تعداد کشته‌شدگان به ۸۷٫۵۸۷ نفر رسید  که ۵۳۰۰ مورد آن کودکان بودند. تعداد زیادی از این کودکان در زمان زلزله در مدرسه و کلاس درس بودند. نزدیک به ۳۷۵ هزار نفر در نتیجه این زلزله مصدوم و میلیون‌ها نفر بی‌خانمان شدند. زمین‌لرزه باعث به وجود آمدن سیل و رانش زمین هم شد. نزدیک به ۲۰۰ نفر قربانی همین رانش زمین شدند. خسارت مالی زلزله سیچوان را حدود ۸۶ میلیارد دلار برآورد کرده‌اند.  

سحرگاه ۸ اکتبر سال ۲۰۰۵، زلزله‌ای به قدرت ۷٫۶ ریشتر، نواحی شمالی پاکستان را لرزاند. مرکز زلزله شهر مظفرآباد بود که پایتخت کشمیرِ پاکستان است. نتیجه زلزله، بیش از ۸۷ هزار نفر کشته، ۳۸ هزار نفر زخمی و میلیون‌ها بی‌خانمان بود. به علاوه، حدود ۷۸۰ هزار ساختمان یا کاملا نابود شدند یا دیگر قابل استفاده نبودند. این ساختمان‌ها شامل مراکز و سازمان‌های دولتی مانند مدرسه و بیمارستان هم بود.

حیوانات هم از این زلزله جان سالم به در نبردند. نزدیک به ۲۵۰ هزار دام تلف شدند و ۵۰۰ هزار مورد دیگر نیاز به اسکان فوری داشتند تا در سرمای زمستان تلف نشوند. دسترسی به برخی روستاها برای امدادرسانی بسیار دشوار بود چرا که جاده‌ها خراب شده بودند و نیروهای امداد نمی‌توانستند از راه زمینی به این مناطق بروند. آب و برق کل منطقه هم به طور کامل قطع بود  و چند هفته طول کشید تا مسئولین توانستند آب و برق را مجددا وصل کنند. برآورد شده که تقریبا ۳٫۵ میلیون نفر مستقیم یا غیرمستقیم تحت تأثیر این زمین‌لرزه قرار گرفتند و کشمیر یکی از مرگبارترین زلزله‌های جهان را تجربه کرد.

در کل تاریخ ژاپن، هرگز زلزله‌ای با چنین قدرتی ثبت نشده است. ۱۱ مارچ سال ۲۰۱۱، زلزله‌ای به قدرت ۹ ریشتر ژاپن را لرزاند. مرکز زلزله نه در خاک ژاپن که جایی در دل اقیانوس آرام بود که ۱۳۰ کیلومتر با شهر ساحلی سندای، در شمال هونشو فاصله داشت. زمین‌لرزه منجر به سونامی شد و امواجی به ارتفاع ۴۰ متر، به سمت ژاپن یورش بردند. در نهایت، بیش از ۲۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند و۴۵۰ هزار نفر بی‌خانمان شدند. سونامی به سایت هسته‌ای فوکوشیما دایچی آسیب زد و منطقه تحت تأثیر مواد سمی رادیواکتیو قرار گرفت. هزاران نفر مجبور شدند که خانه و تجارتشان را رها و منطقه را تخلیه کنند.

گجرات استانی در شمال‌غرب هند و هم‌مرز با پاکستان است. در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۱، درست همان روزی که مردم در هند روز جمهوری را جشن می‌گیرند، زمین‌لرزه‌ای گجرات را لرزاند. این زلزله ۷٫۷ ریشتر قدرت داشت، بیش از ۲۰ هزار نفر را به کام مرگ کشید و باعث مصدومیت ۱۵۰ هزار نفر شد. صدها هزار نفر بی‌خانمان شدند که برخی بعد از گذشت یک سال همچنان در پناهگاه زندگی می‌کردند.   

سحرگاه ۲۶ می در سال ۲۰۰۶ زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۶٫۴ ریشتر جزیره جاوا در اندونزی را لرزاند. مرکز زلزله در ۲۵ کیلومتری شهر یوگیاکارتا بود. این شهر یکی از پرتراکم‌ترین مناطق جهان است. بنابراین جای تعجب ندارد که تعداد تلفات بالا بود. تعداد اولیه قربانیان ۳۵۰۰ نفر بود اما تا آرام شدن اوضاع به ۵۷۸۲ نفر رسید. در کمتر از یک دقیقه، خانه‌ها، هتل‌ها و ساختمان‌های دولتی تخریب شدند و جاده‌ها و پل‌ها مسدود شدند. بعد از زلزله، رسانه‌ها از تصاویر دردناک افرادی پر بودند که سعی می‌کردند خود را به بیمارستان برسانند یا از منطقه زلزله‌زده دور شوند.   

جدیدترین زلزله مرگبار قرن اخیر در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸ و در جزیره سولاوسیِ اندونزی رخ داد. نزدیک به ۳۳۰ هزار نفر در این جزیره زندگی می‌کردند که قربانی زلزله و به دنبال آن سونامی شدند. ارتفاع موج‌های شکل گرفته در نتیجه این زلزله، به ۳ متر می‌رسید. این امواج به پالو و دونگالا با بیش از ۲۷۵ هزار نفر جمعیت رسید. آخرین آمار از کشته‌شدگان، رقمی برابر با ۴۳۴۰ نفر بود و ۶۰ هزار نفر هم بی‌خانمان شدند.

https://www.worldatlas.com/articles/the-deadliest-earthquakes-in-the-21st-century.html