دانیال پابندی: تفاوت میان نسخه‌ها

== زندگی و خانواده ==

== نحوه کشته شدن ==

دانیال پابندی که سوار بر موتور بود، توسط سرنشین یک خودروی سواری پژو مورد اصابت گلوله قرار گرفت؛ و خودرو به‌سرعت از محل دور شد. مردم جمع شده بودند؛ و یک خودروی پراید متعلق به اهالی سر رسید و او را به بیمارستان تأمین اجتماعی شهرستان سقز منتقل کرد، اما تا رسیدن به بیمارستان جان خود را از دست داد. مردم اطراف بیمارستان دست به تجمع اعتراضی و تظاهرات زدند.<ref name=":0" />  

پس از کشته شدن دانیال پابندی، بلافاصله چند تن از مقامات حکومتی شامل فرماندار شهر سقز، یک مقام دادگستری، یک مقام امنیتی و دو تن از فرماندهان نظامی در دفتر بیمارستان جلسه‌ای تشکیل دادند. خانواده‌ی دنیال پابندی نیز حضور یافتند. در این جلسه فرماندار شهر به خانواده‌ی دانیال می‌گوید که پسر شما کشته‌شده و بی‌گناه است، مثل کشته‌های زاهدان و بنابراین فرزند شما نیز شهید محسوب می‌شود، اما به شرطی که مراسم خاکسپاری در سکوت برگزار شود. خانواده دانیال پابندی زیر بار حرف فرماندار نرفتند؛ و خواهان برگزاری مراسم خاکسپاری با حضور خانواده، هم‌شهری‌ها و دوستان دانیال پابندی شدند.<ref name=":0" />  

در حالی که خانواده دانیال هنوز در بیمارستان بودند، مأموران امنیتی پیکر فرزندشان را بی‌اطلاع به آرامستان برده بودند. خانواده برای آخرین وداع عازم آرامستان شدند. از طرفی هم اعتراض و تظاهرات مردم تا پاسی از شب ادامه داشت. نیروهای حکومتی در میدان ماموستا قانع، بالاتر از بیمارستان که مردم آن را مسدود کرده بودند، مستقر شده بوند تا از نزدیک شدن مردم به بیمارستان ممانعت کنند. سرانجام مردم خودشان را به بیمارستان رساندند، اما در بیمارستان بسته بود. مردم خشمگین شیشه‌های نگهبانی بیمارستان شکسته و وارد حیاط بیمارستان شدند؛ و در را برای دیگران باز کردند؛ اما به‌خاطر این‌که بیماران بدحال در بیمارستان بستری بودند، مردم رفتند و در بیرون از بیمارستان تجمع کردند.<ref name=":0" />

خانواده دانیال پابندی به‌همراه دوستان و نزدیکان به طرف آرامستان آیچی، همان آرامستانی که '''[[مهسا امینی]]''' را در آن خاکسپاری کرده بودند، حرکت کردند. پیکر دانیال بدون حضور خانواده شست‌وشو شده و آماده خاکسپاری بود. اعضای خانواده دانیال با مأمورن لباس‌شخصی که در آرامستان حضور داشتند، درگیر شدند. سرانجام به خانواده‌ی این جانباخته اجازه می‌دهند که جهت وداع آخر، کفن از صورت دانیال کنار بزنند و وی را ببوسند. سپیده‌دم ۲۶ آبان‌ماه، دانیال پابندی را به‌خاک سپردند؛ و اول صبح مراسم ختمی در مسجد محله برگزار شد. شهروندان نیز با سر دادن شعارهای ضدحکومتی خشم خود را ابراز کردند.<ref name=":0" />  

== مراسم چهلم ==

پیش از آغاز مراسم چهلم، مأموران سرکوبگر و نیروهای امنیتی در مسیر آرامستان آیچی، پست ایست بازرسی گذاشته بودند؛ و از قبل هم با تحت فشار گذاشتن خانواده‌ی دانیال، به آن‌ها هشدار داده بودند که اجازه‌ی برگزاری مراسم چهلم را ندارند. سرانجام مراسم برگزار شد، اما نیروهای امنیتی با تماس مکرر و پیامک‌های پی در پی، خانواده و اقوام دانیال پابندی را تحت فشار گذاشته بودند تا مراسم را هرچه زودتر تمام کنند.

نسرین مصطفوی مادر دانیال پابندی در مراسم چهلم فرزندش در سخنرانی خود گفت:<blockquote>«دانیال هر بار که می‌خواست برای اعتراضات بیرون برود، از من خداحافظی می‌کرد؛ و چند بار به من گفته بود که امیدوارم کشته شوم، اما به دست این ظالمان نیفتم. آن روز نیز قبل از بیرون رفتن خود را آماده کرد و حتی شانه‌هایم را بوسید و من فقط گفتم مواظب خودت باش. اما نیروهای خون‌خوار جمهوری اسلامی پسرم را از نزدیک مورد هدف قرار دادند؛ و او را کشتند. او در کودکی شهید شد. او کودک کار بود و حتی پولی که بابت شاگردی‌اش به او می‌دادند را خرج خانواده می‌کرد و من دادخواه او هستم.» </blockquote>بهمن پابندی پدر دانیال نیز در سخنرانی خود گفت که دانیال فقط فرزند من نبود، بلکه فرزند شهر سقز بود. مراسم چهلم دانیال هم از طرف مردم برپا و برگزار شده است.<ref>[https://iranwire.com/fa/news-1/111886-%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%B1-%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%84-%D9%BE%D8%A7%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D9%85%D9%86-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87-%D9%81%D8%B1%D8%B2%D9%86%D8%AF%D9%85-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%85/ مادر دانیال پابندی: من دادخواه فرزندم هستم - سایت ایران وایر]</ref>