۲٬۳۹۰
ویرایش
کاربر:Abbas/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== شکل‌گیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | == شکل‌گیری مقاومت مسلحانه در کردستان == | ||
از همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، مردم کردستان که در نظام گذشته همواره تحت سرکوب بودند به دنبال احقاق حقوق خود بودند. در این راستا گروه‌های کردی به ویژه حزب دموکرات کردستان و کومله بسیار فعال بودند و طیف وسیعی از مردم کردستان را نمایندگی می‌کردند. شوراهای مردمی درکردستان اداره امور جاری را در دست گرفتند. جمهوری اسلامی از همان ابتدا در صدد اعمال سلطه‌ی کامل خود بر این منطقه بود. | از همان روزهای اولیه پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، مردم کردستان که در نظام گذشته همواره تحت سرکوب بودند به دنبال احقاق حقوق خود بودند. در این راستا گروه‌های کردی به ویژه حزب دموکرات کردستان و کومله بسیار فعال بودند و طیف وسیعی از مردم کردستان را نمایندگی می‌کردند. شوراهای مردمی درکردستان اداره امور جاری را در دست گرفتند. جمهوری اسلامی از همان ابتدا در صدد اعمال سلطه‌ی کامل خود بر این منطقه بود. سرانجام خمینی در اواخر مرداد ۱۳۵۸ فرمان سرکوب تمام عیار کردستان را صادر کرد و طی آن نیروهای نظامی جمهوری اسلامی با یورش به استان‌های کردنشین کشتار وسیعی را در این مناطق به راه انداختند. پس از شروع جنگ ایران و عراق تمرکز جمهوری اسلامی بر کردستان تخفیف پیدا کرد. این پیشامد فرصتی برای گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی پدید آورد که مناطقی را در کردستان آزاد کنند و مقاومت مسلحانه خود علیه حاکمیت ولایت فقیه را شکل دهند. | ||
== عزیمت مجاهدین به کردستان ایران == | == عزیمت مجاهدین به کردستان ایران == | ||
مجاهدین خلق پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و بسته شدن تمام راه‌های فعالیت مسالمت آمیز سیاسی، وارد فاز مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی شدند. نیروهای مجاهدین در شهرها به نیروهای امنیتی و نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ضربه می‌زدند. در واقع استراتژی مجاهدین در این مرحله جنگ چریک شهری بود. جمهوری اسلامی نیز با تمام توان نظامی و پلیسی خود به مقابله با آنان پرداخت. نیروهای نظامی به ویژه نیروهای سپاه پاسداران برای سرکوب مجاهدین در شهرها از سلاح‌ها و اداوات سنگین نظامی استفاده می‌کردند و عملا با حاکم کردن جو نظامی امکان هر گونه تحرک و گسترش را از آنان سلب کردند. در این مرحله فرماندهی مجاهدین تصمیم به خارج کردن نیروهای خود از زیر چتر خفقان نظامی حاکم در شهرها گرفت. منطقه کردستان که مناطقی از آن عملا از سیطره جمهوری اسلامی آزاد بود برای این کار در نظر گرفته شد. اعضای مجاهدین به تدریج در سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ و ۶۲ از شهر‌های سراسر کشور به این منطقه اعزام می‌شدند و عملا یک فرماندهی و سازماندهی متمرکز از نیروهای نظامی مجاهدین خلق در منطقه کردستان شکل گرفت. | |||
=== استقرار مجاهدین در منطقه آلان === | === استقرار مجاهدین در منطقه آلان === | ||