فریدون ژورک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فریدون ژورک''' با نام هنری مهدی ژورک زاده‌ی ۳۱ اردیبهشت‌ماه ۱۳۲۰ - تهران، نام فریدون را دایی او، احمد قدکچیان که یکی ازهنرپیشگان مطرح آن زمان بود برایش انتخاب کرد؛ ولی شناسنامه او با نام مهدی صادر شد. فریدون ژورک، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تهیه‌کننده، تدوین‌گر، فیلم‌بردار، صدابردار، صداگذار، ترانه‌سرا و بازیگر ایرانی است. وی همسر [[مرجان]] خواننده معروف ایرانی و هم‌اکنون ساکن آمریکا است. فریدن ژورک در دوران فعالیت هنری خود با بسیاری از چهره‌های سرشناس دیگر سینمای ایران مثل همسرش [[مرجان]] و فردین و بهروز وثوقی و بیک‌ایمانوردی هم‌کاری داشته‌است.

[[پرونده:فریدون ژورک در یکی از فیلمهایش.jpg|جایگزین=فریدون ژورک در یکی از فیلمهایش|بندانگشتی|فریدون ژورک در یکی از فیلمهایش]]در پایان فیلمبرداری، فریدون ژورک به خاطر ضعف مالی، به ناچار از آقایان رضا نورسته‌فر و محمود زریباف که از مشتاقان مشارکت در زمینه سرمایه‌گذاری فیلم بودند، دعوت به هم‌کاری کرد؛ و به جبران این هم‌یاری، موافقت شد تا به خواست ایشان در تیتراژ فیلم، عنوان تهیه‌کننده به نام ایشان نوشته شود و این برای ژورک سنتی شد در تمامی طول حضورش در سینمای ایران، او جهت پرهیز از تکرار نامش در تیتراژ فیلم‌های تولید شده توسط خود و یا کمپانی‌های وابسته به او، چنین روشی را پیشه کرد. فریدون ژورک اکثر امور تولیدی و فنی فیلم‌ها را شخصاً به عهده داشت.

اولین شرکتی که توسط فریدون ژورک با مشارکت و هم‌یاری رضا نورسته‌فر، و محمود زریباف، تأسیس گردید، اسکارفیلم نام داشت، این کمپانی بعد از نمایش فیلم دختر کدخدا راه اندازی شد، که اولین محصول آن فیلمی بود به نام خوشگل و قهرمان، این فیلم براساس فیلم‌نامه‌ای از فریدون ژورک ساخته شد، که اولین کار مستقل او در زمینه کارگردانی و فیلم‌برداری بود؛ و نمایش آن با اقبال نسبی زمان خود مواجه گردید. بنا به توافق قبلی، در تیتراژ تمامی تولیدات بعدی این کمپانی هم، نام رضا نورسته‌فر و محمود زریباف به‌عنوان تهیه‌کننده و به جای سرمایه‌گذار از عنوان «اسکارفیلم تقدیم می‌کند» استفاده می‌شد. پس از موفقیت چشم‌گیر و جنجالی فیلم تکخال که پنجمین کار مستقل فریدون ژورک در این کمپانی بود، و در نوروز سال ۱۳۴۸ در سراسر سینماهای ایران به نمایش گذارده شد، ژورک اقدام به تأسیس کمپانی دیگری کرد به نام سازمان سینمائی ژورک، که کل سهام آن متعلق به خودش بود، این کمپانی علاوه بر تولید فیلم‌های متعددی که تا قبل از ملاخور شدن انقلاب توسط آخوندها به تولید آن‌ها مشغول بود، مرکز پخشی نیز جهت توزیع فیلم در سینماهای سراسر کشور ایجاد کرد. دراین کمپانی نیز، بنا به سیاق گذشته، جهت پرهیز از تکرار نام ژورک با عناوین مختلف در تیتراژ فیلم‌ها، عنوان تهیه‌کننده، با موافقت آقای احمد قدکچیان که علاوه بر ایفای نقش دربعضی از فیلم‌ها، سرپرستی دفتری کمپانی را نیز عهده‌داربود، به ایشان اختصاص داده شد و عنوان «سازمان سینمائی ژورک تقدیم می‌کند»، جای‌گزین تولیدکننده، فیلم‌های تولیدی این کمپانی گردید.[[پرونده:نمایی از فریدون ژورک در یک فیلم.jpg|جایگزین=نمایی از فریدون ژورک در یک فیلم|بندانگشتی|نمایی از فریدون ژورک در یک فیلم]]

شرکت پاناسیت تا فبل از پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]]، با توجه به توان و امکان فراوانی که پیدا کرده بود، توانست طی ۳ سال چندین فیلم تولید کند، که مطرح‌ترین آن‌ها، فیلم فریاد زیرآب بود، تصمیم برای تهیه این فیلم را با سرمایه‌گذاری شرکت پاناسیت، از پیش تولید تا پایان فیلم‌برداری، تدوین، اجرای کلیه امور فنی، صداگذاری و چاپ کپیه‌های اصلی، توسط فریدون ژورک گرفته شد، این فیلم اولین کار نمایشی از هنرمند آوازخوان، داریوش اقبالی بود، که پس از رهایی از زندان رژیم ستم‌شاهی، در اوج شهرت و محبوبیت قرارداشت و این مهم، یکی از دلایل اقبال چشم‌گیر عمومی از فیلم شد.  

دراین فیلم هم برسیاق گذشته، نام رضا نورسته‌فر و محمود زریباف به‌عنوان تهیه‌کننده و به جای سرمایه‌گذار، عنوان شرکت پاناسیت تقدیم می‌کند، نوشته شد.                   

اعتصابات و تظاهرات سراسری انقلاب، به خصوص آتش زدن سینماهای کشور، که به دستور آخوندها انجام می‌گرفت، باعث رکود شدیدی در تولید و نمایش فیلم‌های سینمایی و مشکل مالی شرکت شد که به ناچار بنا به درخواست نورسته‌فر و زریباف، به ادامه فعالیت‌های شرکت پاناسیت پایان داده شد.   

در تقسیم‌بندی اموال شرکت، استودیوی خریداری شده به فریدون ژورک واگذار گردید که این استودیو، تا چندین سال بعد از پیروزی انقلاب با نام استودیو ژورک به کارخود ادامه می‌داد.

دو فیلم تکیه برباد و نفس بریده، که تولید آن‌ها، توسط سازمان سینمائی ژورک، در اواخر سال ۱۳۵۶ شروع و فیلمبرداریشان تا اوایل سال ۱۳۵۷ طول کشیده بود، به خاطر مسائل انقلاب، امور فنی و آماده‌سازی آن‌ها تا پایان اغتشاشات و دایر شدن مجدد سینما‌ها به تعویق افتاد. بعد ازپیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]]، ابتدا فیلم تکیه برباد و چند'''ی''' بعد نفس بریده، توسط فریدون ژورک تدوین و با سپری شدن مراحل امور فنی آماده نمایش گردید. این دو فیلم، به ویژه فیلم تکیه برباد، جزء معدود تولیدهای سینمایی قبل از انقلاب بودند که درسال ۱۳۵۸ و ۱۳۵۹ در سینماهای درجه یک شمال شهر، به نمایش گذاشته شدند. سینماهایی که تا آن زمان مطلقاً در اختیار فیلم‌های دوبله شده خارجی قرارداشت. استقبال عمومی از این دو فیلم، عاملی شد تا رژیم نوپای آخوندها نمایش آن‌ها را در سراسر کشور ممنوع اعلام کند و این ممنوعیت، سرفصلی شد برای توقیف و سانسور. نه‌تنها فیلم‌های سینمایی بلکه هرنوع اثر دیگر هنری و ادبی که درخدمت اهداف و سیاست ایدئولوژیکی حاکمیت آخوندی نباشد.  

فریدن ژورک در دوران فعالیت هنری خود با بسیاری از چهره‌های سرشناس دیگر سینمای ایران مثل همسرش [[مرجان]] و فردین و بهروز وثوقی و بیک‌ایمانوردی هم‌کاری داشته‌است.

فریدون ژورک در رابطه با فعالیت‌های سیاسی خود در چندین مصاحبه با رسانه‌های خارج ازکشور، به روشنی توضیح داده‌است که در بخشی از این مصاحبات می‌گوید:        

 

«علی‌رغم اهدافی که ملت به‌پا خاسته ایران، برای تحقق آن، از ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ تا ۲۲بهمن ۱۳۵۷ به قیمت خون هزاران فرزند برومندش بها داده بود، می‌رفت تا گرفتار حاکمیتی شود که این بار با تزویر و نیرنگ آخوندی، به نام شریعت و دین و مذهب، با چماق تکفیر، قصد جان آزادیخواهانی را کرده بودند که سالیان درازی، برای آزادی و رهایی از تحجر و واپسگرائی در مبارزه بودند. هنوز در گوشم طنین اندازاست، صدای بانوانی، که درتظاهرات سال ۱۳۵۸، علیه حجاب اجباری، فریاد می‌زدند و، درآن مقطع زمانی، تنها مورد حمایت سازمان مجاهدین خلق، واقع شدند.      

 

به یاد دارم، مخالفت رهبری سازمان مجاهدین خلق را، با قانون اساسی خود ساخته خمینی و اصل ولایت فقیه، که در حقیقت استمرار یک حکومت خونریز مذهبی بود. به یاد دارم سرکوب وحشیانه راهپیمایی مسالمت آمیز هزاران مجاهد و هواداران این جریان آزادیخواه را که توسط مزدوران خمینی، در کف خیابان‌های تهران به خاک وخون کشیده شد.           

فریدون ژورک، درسحرگاه سی‌ام اردیبهشت ماه۱۳۶۱، به دلیل هواداری و همیاری با سازمان مجاهدین خلق ایران، دستگیر و پس ازبازجویی‌های آن چنانی درشعبه هفت اوین، زندانی شد.

این اولین کارفریدون ژورک بود که بعد از پیروزی انقلاب، تولید شد و د رسینماهای کشور بدون ذکری از نام سازنده‌ی واقعی آن، به نمایش درآمد.