کاربر:Khosro/صفحه تمرین ژئوپلیتیک: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳۳: خط ۱۳۳:
هزاران ملاقات با اغلب شخصیت‌های سیاسی و ملی عراق و  شیوخ عشایر عراق و سمت دادن آن‌ها  به مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی در عراق نتیجه‌ی فعالیت‌های مجاهدین در عراق بود.
هزاران ملاقات با اغلب شخصیت‌های سیاسی و ملی عراق و  شیوخ عشایر عراق و سمت دادن آن‌ها  به مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی در عراق نتیجه‌ی فعالیت‌های مجاهدین در عراق بود.


این در حالی بود که در ابتدا به دلیل حضور نیروهای آمریکایی در کشور عراق، اغلب مردم آمریکا را به عنوان اشغالگر، دشمن اصلی خود به شمار می‌آوردند. تحلیل سازمان مجاهدین خلق در آن زمان آن‌چنانکه با شیوخ و عشایر عراق نیز در میان گذاشته شد، این بود که خلاء قدرت در عراق به نفوذ رژیم ایران و سپس گسترش او در دیگر نقاط منطقه خاورمیانه از طریق عراق منجر خواهد شد و باید بر ممانعت از این پیشروی متمرکز شد.
این در حالی بود که در ابتدا به دلیل حضور نیروهای آمریکایی در کشور عراق، اغلب مردم آمریکا را به عنوان اشغالگر، دشمن اصلی خود به شمار می‌آوردند. تحلیل سازمان مجاهدین خلق در آن زمان آن‌چنانکه با شیوخ و عشایر عراق نیز در میان گذاشته شد، این بود که خلاء قدرت در عراق به نفوذ رژیم ایران و سپس گسترش او در دیگر نقاط منطقه خاورمیانه از طریق عراق منجر خواهد شد و باید بر ممانعت از این پیشروی متمرکز شد. تحلیل سازمان مجاهدین خلق بر این استوار بود که اشغال واقعی توسط رژیم ایران صورت خواهد گرفت.
 
در این بین جمهوری اسلامی بر اساس فرمول بندی دکترین تقابل غیر متقارن یعنی عدم مقابله مستقیم نظامی با ایالات متحده آمریکا، فعالیت‌های تروریستی و ایذایی را در عراق در پیش گرفت. کشتن و ترور شخصیت‌های ملی، فرهنگی و متخصص، حمله به نیروهای آمریکایی، کشتن شیوخ عشایر و همچنین شعله‌ور کردن جنگ فرقه‌ای میان سنی و شیعه از جمله این فعالیت‌ها بود. از جمله رژیم ایران با [[انفجار حرم سامرا]] و منتصب کردن آن به نیروهای سنی و بالعکس با کشتن ائمه جمعه سنی، جنگ فرقه‌ای را به شدت دامن زد.


در ۲۸ فروردین ۱۳۸۴ (۱۶ آوریل ۲۰۰۵) یازده حزب و جریان سیاسی در عراق با انتشار بیانیه‌ای که توسط دو میلیون و ۸۰۰ هزار عراقی امضا شده بود خواهان خلع ید از رژیم ایران در منطقه شدند. در بخشی از این بیانیه آمده است:[[پرونده:بیانیه ۳ میلیون شیعه.JPG|جایگزین=جلسه‌ اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق|بندانگشتی|جلسه‌ اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق]]<blockquote>«مردم و نیروهای دموکراتیک عراق، در تلاش مجدانه برای خنثی‌کردن خطر بنیادگرایی و تروریسم، مجاهدین خلق ایران را که به‌یک اسلام بردبار و دموکراتیک اعتقاد دارند، متحد و شریک طبیعی خود در ژیوپلیتیک این منطقه از جهان می‌دانند. آنها طی دو دهه اقامت در عراق با برقراری رابطه ‌انسانی و برادرانه با جامعه‌عراق، تضمین استراتژیک و آینده‌دار حسن همجواری و صلح پایدار و مصالح مشترک دو ملت محسوب می‌شوند.»<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/4836 بیانیه‌ ۲/۸۰۰/۰۰۰ عراقی در حمایت از مجاهدین]</ref></blockquote>در ۱۷ ژوئن سال ۲۰۰۶ (۲۷ خرداد ۱۳۸۵) گنگره هبستگی مردم عراق با حضور نمایندگانی از ۱۲۱ حزب، جمعیت، مؤسسه و  انجمن، بیانیه‌ی پنج میلیون و دویست هزار عراقی را قرائت کرد در این بیانیه مردم عراق خواهان اخراج رژیم ایران از عراق و پایان دادن به دخالت‌های آن و حمایت از سازمان مجاهدین خلق شدند.<ref name=":13">[https://www.mojahedin.org/i/news/124524 ۱۰سال پایداری در اشرف]</ref>
در ۲۸ فروردین ۱۳۸۴ (۱۶ آوریل ۲۰۰۵) یازده حزب و جریان سیاسی در عراق با انتشار بیانیه‌ای که توسط دو میلیون و ۸۰۰ هزار عراقی امضا شده بود خواهان خلع ید از رژیم ایران در منطقه شدند. در بخشی از این بیانیه آمده است:[[پرونده:بیانیه ۳ میلیون شیعه.JPG|جایگزین=جلسه‌ اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق|بندانگشتی|جلسه‌ اعلان بیانیه ۳ میلیون شیعه در عراق]]<blockquote>«مردم و نیروهای دموکراتیک عراق، در تلاش مجدانه برای خنثی‌کردن خطر بنیادگرایی و تروریسم، مجاهدین خلق ایران را که به‌یک اسلام بردبار و دموکراتیک اعتقاد دارند، متحد و شریک طبیعی خود در ژیوپلیتیک این منطقه از جهان می‌دانند. آنها طی دو دهه اقامت در عراق با برقراری رابطه ‌انسانی و برادرانه با جامعه‌عراق، تضمین استراتژیک و آینده‌دار حسن همجواری و صلح پایدار و مصالح مشترک دو ملت محسوب می‌شوند.»<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/4836 بیانیه‌ ۲/۸۰۰/۰۰۰ عراقی در حمایت از مجاهدین]</ref></blockquote>در ۱۷ ژوئن سال ۲۰۰۶ (۲۷ خرداد ۱۳۸۵) گنگره هبستگی مردم عراق با حضور نمایندگانی از ۱۲۱ حزب، جمعیت، مؤسسه و  انجمن، بیانیه‌ی پنج میلیون و دویست هزار عراقی را قرائت کرد در این بیانیه مردم عراق خواهان اخراج رژیم ایران از عراق و پایان دادن به دخالت‌های آن و حمایت از سازمان مجاهدین خلق شدند.<ref name=":13">[https://www.mojahedin.org/i/news/124524 ۱۰سال پایداری در اشرف]</ref>
خط ۱۳۹: خط ۱۴۱:
در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۸ (۲۵ خرداد ۱۳۸۷) چهارمین اجلاس سالنه کنگره همبستگی مردم عراق، ویژه‌ی شیعیان عراق در [[قرارگاه اشرف]] برگزار شد. بیانیه‌ای با امضای ۳ میلیون تن از شیعیان عراق قرائت شد. در این بیانیه شعیان عراق خواهان خلع ید از رژیم ایران شدند. این بیانیه از جمله توسط ۸۸۰۰ تن از شیوخ عراق، ۵۸۱۴ وکیل و حقوقدان و ۳۵۳ روحانی و خطیب، ۲۳۰۳۰ پزشک و مهندس و استاد دانشگاه تأیید و امضا شده بود.<ref name=":13" />
در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۸ (۲۵ خرداد ۱۳۸۷) چهارمین اجلاس سالنه کنگره همبستگی مردم عراق، ویژه‌ی شیعیان عراق در [[قرارگاه اشرف]] برگزار شد. بیانیه‌ای با امضای ۳ میلیون تن از شیعیان عراق قرائت شد. در این بیانیه شعیان عراق خواهان خلع ید از رژیم ایران شدند. این بیانیه از جمله توسط ۸۸۰۰ تن از شیوخ عراق، ۵۸۱۴ وکیل و حقوقدان و ۳۵۳ روحانی و خطیب، ۲۳۰۳۰ پزشک و مهندس و استاد دانشگاه تأیید و امضا شده بود.<ref name=":13" />


همچنین در جلسات مختلف و بزرگی که به صورت نبوبه‌ای در قرارگاه اشرف برگزار می‌شد، ده‌ها هزار عراقی شرکت می‌کردند. در یکی از جلسات نزدیک به ۵۰ هزار عراقی شرکت کردند. در این جلسه برخی از نمایندگان پارلمان اروپا نیز به دعوت مجاهدین خلق حاضر شدند و با مردم عراق در رابطه با جلوگیری از دخالت‌های رژیم ایران به بحث و گفتگو پرداختند.
همچنین در جلسات مختلف و بزرگی که به صورت نوبه‌ای در قرارگاه اشرف برگزار می‌شد، ده‌ها هزار عراقی شرکت می‌کردند. در یکی از جلسات نزدیک به ۵۰ هزار عراقی شرکت کردند. در این جلسه برخی از نمایندگان پارلمان اروپا نیز به دعوت مجاهدین خلق حاضر شدند و با مردم عراق در رابطه با جلوگیری از دخالت‌های رژیم ایران به بحث و گفتگو پرداختند.


این سازمان همچنین ده‌ها جلسه با حضور شخصیتهای سیاسی، پارلمانترها و حتی اعضای دولت کشورهای عربی چون لبنان، فلسطین، سوریه یمن، تونس، مصر، عمان و دیگر کشورهای منطقه در پاریس برگزار نمود و ارتباطات بسیاری را با آنها حول موضوع مقابله با نفوذ رژیم ایران ایجاد نمود.
این سازمان همچنین ده‌ها جلسه با حضور شخصیتهای سیاسی، پارلمانترها و حتی اعضای دولت کشورهای عربی چون لبنان، فلسطین، سوریه یمن، تونس، مصر، عمان و دیگر کشورهای منطقه در پاریس برگزار نمود و ارتباطات بسیاری را با آنها حول موضوع مقابله با نفوذ رژیم ایران ایجاد نمود.
خط ۱۴۹: خط ۱۵۱:
=== تغییر ژئوپلتیک علیه رژیم ایران ===
=== تغییر ژئوپلتیک علیه رژیم ایران ===


معلوم است که خواست و اراده سیاسی برای تغییر توازن قوا بدون داشتن توان نظامی برای جامه عمل پوشاندن به آن کافی به نظر نمی‌رسد. هرچند که جمهوری اسلامی ایران، اراده سیاسی به منظور تغییر نظم منطقه‌ای را به صراحت اعلام کرده بود؛ موقعیت ژئواستراتژیک رژیم صدام حسین و حفظ آن موقعیت توسط قدرت نظامی، جمهوری اسلامی ایران را در تحقق اهداف سیاست خارجی‌اش ناتوان ساخته بود. شعارهای «فتح قدس از طریق کربلا می‌گذرد» و «جنگ تا سقوط صدام حسین» از طرف نظام حاکم بر ایران به دلیل ضعف دستگاه نظامی و تحریم‌های بین‌المللی از یک طرف، و از طرف دیگر، حمایت‌های تسلیحاتی و اطلاعاتی که رژیم صدام حسین از آن برخوردار بود، مانع اجرایی شدن آن شعارها گردید که نتیجه آن شرایط دستیابی جمهوری اسلامی به فرمول بندی دکترین تقابل غیر متقارن به‌عنوان راهبردی استراتژیک و چارچوبی که سیاست خارجی نظام در درون آن تعریف می‌شد گردید. عدم مقابله مستقیم نظامی با ایالات متحده آمریکا تا حد ممکن، تکیه بر ارتش غیر منظم، به کارگیری حامیان منطقه‌ای در مناقشات سیاسی و امنیتی، کاهش وابستگی تسلیحاتی، افزایش توان موشکی و تقویت صنایع دفاعی مربوط به آن از ویژگی‌های این دکترین است.
معلوم است که خواست و اراده سیاسی برای تغییر توازن قوا بدون داشتن توان نظامی برای جامه عمل پوشاندن به آن کافی به نظر نمی‌رسد. هرچند که جمهوری اسلامی ایران، اراده سیاسی به منظور تغییر نظم منطقه‌ای را به صراحت اعلام کرده بود؛ موقعیت ژئواستراتژیک رژیم صدام حسین و حفظ آن موقعیت توسط قدرت نظامی، جمهوری اسلامی ایران را در تحقق اهداف سیاست خارجی‌اش ناتوان ساخته بود. شعارهای «فتح قدس از طریق کربلا می‌گذرد» و «جنگ تا سقوط صدام حسین» از طرف نظام حاکم بر ایران به دلیل ضعف دستگاه نظامی و تحریم‌های بین‌المللی از یک طرف، و از طرف دیگر، حمایت‌های تسلیحاتی و اطلاعاتی که رژیم صدام حسین از آن برخوردار بود، مانع اجرایی شدن آن شعارها گردید که نتیجه آن شرایط
 
=== سوریه ===
سوریه به عنوان گذرگاهی که راه رسیدن به لبنان، فلسطین و دریای مدیترانه را میسر می‌سازد، دارای جایگاهی کلیدی در سیاست خارجی  نظام جمهوری اسلامی ایران است. پس از فروپاشی عراق و نفوذ جمهوری اسلامی در این کشور، سوریه آخرین مانع ژئوپلیتیکی بود  که می‌توانست  بندر چابهاردر جنوب شرقی ایران را به بندر طرطوس در حاشیه دریای  مدیترانه وصل کند. جنگ داخلی سوریه یک فرصت حیاتی دراختیار آمریکا جهت جلوگیری از پیشروی جمهوری اسلامی ایران در منطقه قرار داد؛ فرصتی که می‌توانست حاکمیت انحصاری خاندان اسد درسوریه را کنار گذاشته  و راه را برای متحدان خود در حاکمیت باز نماید؛ تغییری که قادر بود سوریه رابه عنوان عامل بازدارنده‌ای که سابق براین عراق با رهبری صدام حسین دارا بود را در مقابل جمهوری اسلامی قرار دهد. اما اکنون، با تثبیت نسبی حاکمیت خاندان اسد و ادامه نفوذ بیشتر جمهوری اسلامی در دمشق، سایه سنگین اظطراب بر مرزهای اسرائیل چیره شده است.<ref name=":0" />
 
=== کشورهای حوزه خلیج فارس ===
[[پرونده:کشورهای حوزه خلیج فارس1.PNG|جایگزین=کشورهای حوزه خلیج فارس|بندانگشتی|329x329پیکسل|کشورهای حوزه خلیج فارس]]
بی ثباتی کشور بحرین و نارضایتی‌های دخلی، موضع‌گیری‌های غیر خصمانه کشورهای کویت، قطر و عمان در رابطه با رژیم ایران، فرسایشی شدن درگیری‌های نظامی عربستان سعودی و امارات متحده عربی با حوثی‌های یمن، از جمله  مواردی هستند که کارایی حضور نظامی آمریکا در رابطه با  تدوام توازن قوا را زیر سؤال برده است. سیاست ستیزه‌جویانه بخشی از کشورهای  شورای هم‌کاری خلیج فارس با جمهوری اسلامی ایران، علی‌رغم حضور نظامی آمریکا، نه تنها موجبات ترس و انفعال جمهوری اسلامی ایران و کاستن از حضور چالش برانگیز نظامی‌اش در منطقه را فراهم نیاورده بلکه اراده رژیم ایران برای پیشروی هرچه بیشتر در راستای تغییر ساختار سیاسی منطقه را دست نخورده باقی گذاشته است. بنا براین سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه به پیشروی تهران در ژئوپلیتیک منطقه کمک‌های  فراوان کرده است.
 
مایکل ماکووسکای، عضو پیشین وزارت دفاع آمریکا و مدیر بنیاد امنیت ملی آمریکا، در مقاله‌ای که شبکه‌ی تلویزیونی فاکس نیوز منتشر کرده نوشته است: «مهار سیاست تهاجمی جمهوری اسلامی ایران درمنطقه نیازمند تغییر جغرافیای سیاسی خاورمیانه است، اگرچه دولت دونالد ترامپ به درستی جمهوری اسلامی ایران را بزرگترین چالش امنیتی آمریکا در خاورمیانه تشخیص داده است اما هیچ راهبرد مشخصی برای مقابله با قدرت فزاینده‌ی منطقه‌ای ایران ندارد. به عقیده مایکل ماکووسکای، هیچ‌یک از این تدابیر به تنهایی برای مهار جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه کافی نیست و دولت آمریکا باید در عین حال این را بپذیرد که کشورهای سوریه‌، عراق، لبنان و یمن دولت‌های جعلی هستند که پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی به وجود آمدند و به همین دلیل امروز تحت  سلطه‌ی جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته‌اند؛ وی مدعی است که ساختار سیاسی فعلی خاورمیانه منافع جمهوری اسلامی ایران را تأمین می‌کند و وقت آن رسیده که این ساختار را به لرزه انداخت. مهم‌ترین نقطه‌ی ضعف جمهوری اسلامی ایران این است که این کشور به یاری رژیم‌های شدیداً سرکوبگر فرقه‌ای سلطه‌ی خود را بر این کشورها اعمال می‌کند و ایالات متحده آمریکا باید به بهره برداری از این نقطه ضعف از نیروهای محلی استقلال‌طلب که مخالف سیاست‌ها و سلطه‌ی جمهوری اسلامی ایران هستند، حمایت کند.<ref name=":0" />


== برخی از تعاریف مختلفِ ژئوپلیتیک ==
== برخی از تعاریف مختلفِ ژئوپلیتیک ==

منوی ناوبری