طلسم اختناق: تفاوت میان نسخه‌ها

در حاکمیت ولایت‌فقیه برخلاف شاه، سرکوب نظامی- پلیسی است. یعنی عنصر نظامی عریان بیش از عنصر امنیتی و مخفی در جامعه نمایان است. در سال ۱۳۶۰ پاسداران با آرپی‌جی و سلاح‌های نیمه‌سنگین در خیابان‌ها مخالفین و سازمان‌های سیاسی را هدف قرار می‌دادند. در جمهوری اسلامی حاکمیت بی‌هیچ تعارفی تظاهرات مردمی را با هلیکوپتر از بالا به رگبار می‌بندد. این همان سرکوب نظامی- پلیسی است.

#[[پرونده:سرکوب مذهبی.JPG|جایگزین=سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی|بندانگشتی|سرکوب عریان، ویژگی دیکتاتوری مذهبی]]تکیه برعنصر مذهب به عنوان دینامیزم درونی نیروهای سرکوبگر که سرکوب و قلع و قمع نیروهای مخالف ولایت را وظیفه ایدئولوژیک خود می‌دانند. زیر همین چتر مذهبی است که حکومت جمهوری‌اسلامی سعی می‌‌کند در شخصی‌ترین مسائل افراد نیز وارد شده و حاکمیت خود را اعمال کند. احکام حجاب تا ممنوعیت‌ موسیقی و ... از نمونه‌های آن است.

# سرکوب نظامی-پلیسی (بجای پلیسی-نظامی) : این سخن به این معناست که در نظام ولایت‌فقیه در سرکوب اولویت بر عنصر نظامی در قالب [[سپاه پاسداران]] است. بر خلاف زمان شاه که تکیه بر عنصر ساواک و سازمان‌های امنیتی بود. استفاده فریبکارانه‌ی خمینی از [[جنگ ایران و عراق]] به عنوان سرپوشی در جهت مشروع کردن اختناق تمام عیار و ایجاد مرحله به مرحله سازمان‌های سرکوب در همین راستا بود. خمینی یک مجموعه‌ی گسترده نظامی تحت عنوان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و زیر مجموعه‌های سرکوبگر آن ایجاد کرد و آن‌ها را به مثابه ابزار اعمال حاکمیت تحت کنترل خود  درآورد. سپس با توجیهات مذهبی و سیاسی به این سرکوب عریان در تمام عرصه‌های زندگی اجتماعی مشروعیت داد.