۱٬۶۶۴
ویرایش
کاربر:Javad/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== توتالیتاریزم دینی در ایران == | == توتالیتاریزم دینی در ایران == | ||
[[پرونده:توتالیتاریزم دینی در ایران.jpg|جایگزین=توتالیتاریزم دینی در ایران|بندانگشتی|توتالیتاریزم دینی در ایران]] | |||
توتالیتر کلاسیک و توتالیتاریسم دینی از نظر بعضی وجوه شباهت‌هایی دارند اما فرق عمده آنها وجود حزب با ساختار مستحکم است که در رژیم‌توتالیتر دینی چنین نیست و به دلیل نبود حزبی مستحکم، اختلافاتی که در جناح‌های مختلف پیش می‌آید به بیرون درز می‌کند و مردم پی به اختلافاتشان می‌برند. در جناح‌بندی‌های رژیم توتالیتر دینی در ایران که بعد از به دست گرفتن قدرت توسط خمینی بعد از انقلاب ۵۷ ایجاد شد دو جناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب پدید آمدند. درگیری درونی این جناح‌ها عموما جنگ بر سر قدرت و شیوه اداره کشور و راه حل مسائل و مشکلات برای منافع حاکمیت و بقای نظام موجود است. در اساس جنگ‌های این دو جناح جنگ قدرت و در بسیاری مواقع برای فریب افکار عموی در داخل و خصوصا در خارج از کشور است که این موقعیت جنبه مثبت قابل توجهی دارد که برای بقای نظام قابل توجه و اطمینان است. بدین معنی که اختلاف بین جناحین در افکار عمومی ایجاد شبهه‌ای می‌کند که گویا در رژیم توتالیتر دینی آلترناتیو وجود دارد و رژیم تک‌حزبی نیست و رقابت بر سر رسیدن به قدرت عادلانه و نمونه کشورهای کلاسیک انتخابات آزاد با گرایش‌های متفاوت وجود دارد و به همین وسیله در جامعه جهانی ماهیت واقعی خود را پنهان می‌کنند. | توتالیتر کلاسیک و توتالیتاریسم دینی از نظر بعضی وجوه شباهت‌هایی دارند اما فرق عمده آنها وجود حزب با ساختار مستحکم است که در رژیم‌توتالیتر دینی چنین نیست و به دلیل نبود حزبی مستحکم، اختلافاتی که در جناح‌های مختلف پیش می‌آید به بیرون درز می‌کند و مردم پی به اختلافاتشان می‌برند. در جناح‌بندی‌های رژیم توتالیتر دینی در ایران که بعد از به دست گرفتن قدرت توسط خمینی بعد از انقلاب ۵۷ ایجاد شد دو جناح اصول‌گرا و اصلاح‌طلب پدید آمدند. درگیری درونی این جناح‌ها عموما جنگ بر سر قدرت و شیوه اداره کشور و راه حل مسائل و مشکلات برای منافع حاکمیت و بقای نظام موجود است. در اساس جنگ‌های این دو جناح جنگ قدرت و در بسیاری مواقع برای فریب افکار عموی در داخل و خصوصا در خارج از کشور است که این موقعیت جنبه مثبت قابل توجهی دارد که برای بقای نظام قابل توجه و اطمینان است. بدین معنی که اختلاف بین جناحین در افکار عمومی ایجاد شبهه‌ای می‌کند که گویا در رژیم توتالیتر دینی آلترناتیو وجود دارد و رژیم تک‌حزبی نیست و رقابت بر سر رسیدن به قدرت عادلانه و نمونه کشورهای کلاسیک انتخابات آزاد با گرایش‌های متفاوت وجود دارد و به همین وسیله در جامعه جهانی ماهیت واقعی خود را پنهان می‌کنند. | ||