کاربر:Khosro/صفحه تمرین لباس شخصیها: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نیروی نظامی

|نام بخش=لباس شخصی‌ها

|زیرنویس=

|زیرنویس پرچم=

|کنش=

== لباس شخصی‌ها چه کسانی هستند ==

بحث لباس شخصی‌ها سال‌هاست  که در ایران به یکی از مسائل سیاسی تبدیل شده است. اولین بار حضور لباس شخصی‌ها در حوادث کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸، به طور جدی وارد حوزه‌های سیاسی شد و این گروه تا کنون  در صحنه‌های خشونت‌های سیاسی حاضر بوده است. لباس شخصی‌ها زیر نظر اطلاعات سپاه پاسداران فعالیت می‌کند و بیش از ۱۲ هزار عضو دارد و آموزش‌دیده و سازمان یافته هستند. بودجه‌ی لباس شخصی‌ها از بیت رهبری (خامنه‌ای) تلمین می‌شود و همچنین سود پول صندوق ذخیره‌ی دادگستری صرف هزینه‌های لباس شخصی‌ها می‌گردد؛ این بودجه خارج از هرگونه حساب‌رسی است. لباس شخصی‌ها قانونی نیستند و برای سرکوب مردم شکل گرفته است.<ref>[http://www1.rfi.fr/actufa/articles/115/article_7332.asp لباس شخصیها کیستند - سایت اف ای]</ref>

== لباس شخصی‌ها در قیام آبان ۱۳۹۸ ==

در اعتراضات و تظاهرات  گسترده آبان ۱۳۹۸، تعدادی از اقشار مختلف مردم توسط لباس شخصی‌ها کشته و مجروح شدند و شمار بسیار زیادی نیز دستگیر و بازداشت گردیدند که بخشی از این بازداشتی‌ها دانشجویان بودند؛ به‌طوری که در ۲۷ آبان، ساعت ۸ شب، جمعی از لباس شخصی‌ها با آمبولانس وارد دانشگاه تهران شدند و ۵۰ نفر از دانشجویان را بازداشت کردند و به مکان نامعلومی انتقال دادند.  

=== مداحان لباس شخصی ===

نظام جمهوری اسلامی از هر ابزاری برای تثبیت قدرت خودش و سرکوب مردم استفاده می‌کند، یکی از این اهرم‌ها، جمع کردن گروهی تحت عنوان مداح می‌باشد، مداحان دارای یک تشکیلات مافیایی هستند؛ که ‌ به بیت خامنه‌ای وابسته هستند.

علاوه بر تمام جرم و جنایتی که در سرکوب انجام می‌دهند، این مافیای مداحی، مراسم عزاداری امام حسین را هم به سخره گرفته و با اشعار و حرکات مبتذل همه چیز را لوث و آلوده کردند.<ref name=":1" />

=== حسین سیب سرخی ===

=== احد قدمی ===

=== لباس شخصی‌های انصار حزب‌الله ===

=== مهدی طائب ===

آخوند مهدی طائب از روحانیان و مسئولان گردان حبیب و لشکر ۲۷ بود. او در سال ۶۵ در جبهه‌های جنگ حضور داشت و بعد از جنگ دروس حوزوی خود را ادامه داد و کم کم به یک منبری تندرو تبدیل شد. مهدی طائب در قیام سال ۱۳۸۸، از منبری‌های اصلی و فعال توجیه کننده‌ی سرکوب اعتراضات مردمی بود؛ او پس از سرکوب قیام و اعتراضات ضد حکومتی، مؤسس و فرمانده قرارگاه عمار شد که اهداف آن اجرای فرمان خامنه‌ای علیه معترضان و منتقدان بود. محفلی برای گروهی از تندروترین طرفداران خامنه‌ای که در واقع شعبه‌ای فرعی از حلقه گردان حبیب بود؛ گروهی از منبری‌ها و سخنرانان افراطی که سابقه جبهه نیز داشتند، در کنار مداحان تندرو و سیاسی طرف‌دار خامنه‌ای و نیز کسانی که به رهبران انصار حزب‌الله و لباس شخصی‌ها معروف هستند. چنین گروهی با ساماندهی هیئت‌ها و محفل‌های امنیتی و نیروهای کف خیابانی به ابزار حلقه گُردان حبیب تبدیل شدند؛ بعضی از معروف‌ترین این جماعت عبارتند از: حسین الله‌کرم، حسین یکتا، سعید قاسمی، حمید رسایی، علی‌رضا پناهیان و حسن عباسی. مهدی طائب مسئول این گروه تندرو در قرارگاه عمار، عضو هیئت مدیره در مؤسسه آوینی نیز است؛ مؤسسه‌ای که  سازنده سریال تلویزیونی گاندو است، سریالی جهت تبلیغ قدرت‌مندی سازمان اطلاعات سپاه پاسداران. مهدی طائب در مؤسسه آوینی بودجه‌ای گرفته و یک فیلمی ساخته در تبلیغ مجموعه تحت کنترل برادرش (حسین طائب) در سازمان اطلاعات سپاه پاسداران.

=== حسین طائب ===

آخوند حسین طائب در سپاه پاسداران در زمان جنگ ایران و عراق بود. حسین طائب از وزارت اطلاعات شروع به رشد کرد و معاون مصطفی پورمحمدی در معاونت امورخارجی وزارت اطلاعات شد؛ اما بعد از مدتی از وزارت اطلاعات کنار گذاشته شد. خامنه‌ای با این‌که کنترل خود بر وزارت اطلاعات را گسترش و توسعه داده بود، با روی کار آمدن محمد خاتمی و اصلاح‌طلبان در نیمه دهه ۷۰، کنترل وزارت اطلاعات را از دست رفته می‌دید، اقدام به جمع کردن گروهی از مسئولان و معاونان پیشین وزارت اطلاعات در بیت رهبری برای سازمان‌دهی تشکیلات بی‌نام کرد که این نهاد در بین مخالفانش به طلاعات موازی مشهور شد. فرماندهی این نهاد موازی در بیت خامنه‌ای، با اصغر میرحجازی مشاور امنیتی خامنه‌ای بود که افرادی مانند فلاحیان، مصطفی پورمحمدی و میثم (طائب) در آن  حضور داشتند. خامنه‌ای از خارج بیت نیز دستور به فعال‌تر شدن واحدهای اطلاعاتی سپاه پاسداران را داد و از سوی دیگر بخش‌های اطلاعاتی قوه قضاییه تحت امر محمد یزدی به نام حفاظت اطلاعات قوه قضاییه فعال شدند. خامنه‌ای همچنین حفاظت اطلاعات ناجا را به ریاست سرتیپ محمدرضا نقدی فعال کرد. از مجموع این نهادهای اطلاعات خارج از کمترل دولت، میثم (طائب) در اداره سازمان طلاعات موازی در بیت خامنه‌ای، به‌طور تنگاتنگی با محمدرضا نقدی و محمدباقر قالیباف فرمانده نیروی انتظامی، علیه منتقدان وارد همکاری شدند. این تیم در ضلع دیگری با مجموعه رسانه‌ای صدا و سیما (علی لاریجانی)  و کیهان (حسین شریعتمداری) تقویت می‌‌شد. حسین طائب با نزدیکی به مجتبی خامنه‌ای  نفوذ و قدرت خود را به سرعتی بالان و روندی جهشی افزایش داد. شهرت اصلی او در عرصه‌های اطلاعاتی و امنیتی به دهه ۱۳۸۰ برمی‌گردد. با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور، حسین طائب به یکی از با نفوذترین عناصر در بیت خامنه‌ای تبدیل شد.

=== حسین الله کرم ===

حسین الله‌کرم رهبر سابق انصار حزب‌الله و از رهبران کنونی لباس‌شخصی‌های تهران. از رهبران اصلی انصار حزب‌الله تهران در دهه‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰. حسین الله‌کرم شناخته‌شده‌ترین چهره در بین لباس‌شخصی‌ها در سه دهه اخیر به شمار می‌رود. گروهی که در سه دهه گذشته در مواقعی که بیت رهبری درصدد برخورد با برخی دولتمردان و فعالان مدنی و سیاسی منتقد بوده، از آن به عنوان یک گروه فشار استفاده کرده است. الله‌کرم بعدها با جدایی از انصار حزب‌الله، به عنوان مسئول شورای هماهنگی حزب‌الله به فعالیت خود ادامه داد.

== لباس شخصی‌ها محور اصلی سرکوب در حاکمیت ==

گروه‌های فاشیستی ضربت لباس شخصی‌ها، که از ابتدای حاکمیت اسلامی نقش ویژه‌ای ایفا می‌کردند، اکنون به نیروی اصلی سرکوب محسوب می‌شوند. قدرت گیری و بالا رفتن نقش دسته‌های ضربت لباس شخصی‌ها، بیش از آن که بیان‌گر آنارشیسم درونی دستگاه‌های سرکوب باشد، بیان‌گر مرحله‌ای از سرکوب است که دیگر دستگاه‌های قانونی نظام قادر به انجام آن نیستند. همچنین سرکوب دامن لایه‌هایی از قدرت را گرفته که نمی‌توان آن‌ها را از طریق اهرم‌های قانونی سر جایشان نشاند. از طرف  دیگر، قدرت اعتراضات مردمی و پتانسیل نارضائی توده‌ای به‌گونه‌ای است که دستگاه‌های قانونی سرکوب، درهرجایی با محدودیت‌هایی در پیش‌برد خط سرکوب لجام گسیخته روبرو هستند. این امر در شرایطی که تشتت و درگیری در میان نیروهای اصلی حاکم یعنی اصولگراها، روز به روز گسترش می یابد، تکیه به باندهای لبا س شخصی‌ها، تنها راه پیش‌بردن سیاست سرکوبِ مورد نظر باند حاکم به حساب می‌آید. وقتی باندهای لباس شخصی‌ها نقش تعیین کننده در سرکوب پیدا می کنند، این امر نشان‌گر آن است که دیگر در چهارچوب قانون نمی‌توان سیاست‌ها و برنامه‌های مورد نظر را به شکلی مطلوب پیش برد. زیر فشار جنبش مردمی، حاکمیت به این نتیجه رسیده است که اتکا به قانون می‌تواند مانع پیش‌برد برنامه‌های سرکوب مورد نظر گردد. دسته‌جات لباس شخصی‌ها، همان نقشی را بازی می‌کنند که پیراهن قهوه‌ای‌های نازی سرسپرده‌ی هیتلر در آلمان و دسته‌جات فاشیستی پیراهن سیاه‌های موسولینی در ایتالیا ایفا می‌کردند. این دسته‌جات موظف هستند هر نیرو و جریانی که در مقابل قدرت‌گیری جریان فاشیستی مقاومت کند را با اتکا به خشن‌ترین شیوه از پیش پا بردارند. این دسته‌جات که خود را ذوب شده‌گان در رهبر و ولایت اعلام می‌کنند در مواقع ضروری به سرعت سر و کله‌شان همراه با باتون و گازاشک‌آور و بی بیسم و دشنه و زنجیر و پنجه بُکس پیدا می‌شود و هیچ ابایی در ضرب و شتم ندارند، آن‌ها که پشت‌شان به قدرت اصلی حاکمیت گرم است و خطری تهدیدشان نمی‌کند در حمله و ضرب شتمِ شخص یا گروه تعیین شده، شکی به خود راه نمی‌دهند، حال می‌خواهد آن فرد مسؤلی باشد که تا دیروز خط حاکمیت را پیش می‌برد، یا مرجع تقلیدی باشد که تا چندی پیش پشت سرش نماز می‌خواندند یا مخالف سیاسی و مدنی و توده‌های مردمی باشند که حکم تنبیه و سرکوب یا نابودی‌اش صادر شده است. در مواقع حساس باند لباس شخصی‌ها از هیچ کاری کوتاهی نمی کنند، دست‌گیری و بردن به شکنجه گاه‌های مخفی، ضرب و شتم، کشتن، تجاوز، سوزاندن و هتک حرمت، و از سر راه برداشتن مخالفین. در کودتای نظامی این واحدهای نظامی هستند که سرکوب را سازمان می‌دهند، در حکومت‌های فاشیستی این نقش ویژه را باندهای سازمان‌یافته‌ی فاشیستی ایفا می کنند. چه نامشان پیراهن قهوه‌ای‌ها، پیراهن سیاه‌ها و یا لباس شخصی‌ها باشد.