۱۰٬۲۵۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام = فریدون مشیری | تصویر =...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:کودکی فریدون مشیری.jpg|جایگزین=کودکی فریدون مشیری|بندانگشتی|245x245px|کودکی فریدون مشیری]] | [[پرونده:کودکی فریدون مشیری.jpg|جایگزین=کودکی فریدون مشیری|بندانگشتی|245x245px|کودکی فریدون مشیری]] | ||
'''فریدون مشیری''' (زاده ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ - درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۹) شاعر معاصر ایرانی بود. فریدون مشیری ۳۳ سال در پست و مطبوعات به کار خبرنگاری و روزنامهنگاری پرداخت. قالب شعری که فریدون مشیری استفاده میکرد قالب نیمایی و همچنین برخی از قوالب شعر کهن بود. شعر او به لحاظ زبان، نوگرا است و مضامین شعری او اغلب | '''فریدون مشیری''' (زاده ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ - درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۹) شاعر معاصر ایرانی بود. فریدون مشیری ۳۳ سال در پست و مطبوعات به کار خبرنگاری و روزنامهنگاری پرداخت. قالب شعری که فریدون مشیری استفاده میکرد قالب نیمایی و همچنین برخی از قوالب شعر کهن بود. شعر او به لحاظ زبان، نوگرا است و مضامین شعری او اغلب اجتماعی، عاشقانه و گاه سیاسی است. معروفترین اثر فریدون مشیری شعر «کوچه» است. از کتابهای معروف او میتوان به مجموعهی دیار آشتی، آه باران، تشنه توفان و گناه دریا اشاره کرد. فریدون مشیری در ۷۴ سالگی و به دلیل سرطان درگذشت.<ref>[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/fereydoon-moshiri970118.html سرپوش - زندگینامه فریدن مشیری]</ref> | ||
== کودکی و نوجوانی فریدون مشیری == | == کودکی و نوجوانی فریدون مشیری == | ||
خط ۱۳۸: | خط ۱۳۸: | ||
* نوایی هماهنگ باران | * نوایی هماهنگ باران | ||
* از دریچه ماه | * از دریچه ماه | ||
=== شعر سرود گل === | |||
با همین دیدگان اشکآلود | |||
از همین روزن گشوده به دود | |||
به پرستو به گل به سبزه درود | |||
به شکوفه به صبحدم به نسیم | |||
به بهاری که میرسد از راه | |||
چند روز دگر به ساز و سرود | |||
ما که دلهایمان زمستان است | |||
ما که خورشیدمان نمیخندد | |||
ما که باغ و بهارمان پژمرد | |||
ما که پای امیدمان فرسود | |||
ما که در پیش چشممان رقصید | |||
این همه دود زیر چرخ کبود | |||
سر راه شکوفههای بهار | |||
گر به سر میدهیم با دل شاد | |||
گریه شوق با تمام وجود | |||
سالها میرود که از این دشت | |||
بوی گل یا پرندهای نگذشت | |||
ماه دیگر دریچهای نگشود | |||
مهر دیگر تبسمی ننمود | |||
اهرمن میگذشت و هر قدمش | |||
نیز به هول و مرگ و وحشت بود | |||
بانگ مهمیزهای آتش ریز | |||
رقص شمشیرهای خونآلود | |||
اژدها میگذشت و نعرهزنان | |||
خشم و قهر و عتاب میفرمود | |||
وز نفسهای تند زهرآگین | |||
باد همرنگ شعله برمیخاست | |||
دود بر روی دود میافزود | |||
هرگز از یاد دشتبان نرود | |||
آنچه را اژدها فکند و ربود | |||
اشک در چشم برگها نگذاشت | |||
مرگ نیلوفران ساحل رود | |||
دشمنی کرد با جهان پیوند | |||
دوستی گفت با زمین بدرود | |||
شاید ای خستگان وحشت دشت | |||
شاید ای ماندگان ظلمت شب | |||
در بهاری که میرسد از راه | |||
گل خورشید آرزوهامان | |||
سر زد از لای ابرهای حسود | |||
شاید اکنون کبوتران امید | |||
بال در بال آمدند فرود | |||
پیش پای سحر بیفشان گل | |||
سر راه صبا بسوزان عود | |||
به پرستو به گل به سبزه درود | |||
== قطعات موسیقی == | == قطعات موسیقی == |
ویرایش