۹۷۳
ویرایش
کاربر:Mohsen/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
چه‌گوارا برای نیروی کوچک با عنوان یک «کانون شورشی» مزایایی برمی‌شمارد، از جمله این که توان تحرک بالا دارد، نیروهای منظم ارتش مانند نیروی هوایی بر آن چیرگی ندارد و نهایتاً این که با ضرباتی که به دشمن وارد می‌کند، دشمن را به ستوه می‌آورد و دشمن را یا مجبور به عقب نشینی و یا تغییر تاکتیک می‌کند. | چه‌گوارا برای نیروی کوچک با عنوان یک «کانون شورشی» مزایایی برمی‌شمارد، از جمله این که توان تحرک بالا دارد، نیروهای منظم ارتش مانند نیروی هوایی بر آن چیرگی ندارد و نهایتاً این که با ضرباتی که به دشمن وارد می‌کند، دشمن را به ستوه می‌آورد و دشمن را یا مجبور به عقب نشینی و یا تغییر تاکتیک می‌کند. | ||
در نبرد آزادسازی کوبا ابتدا نیروهای انقلابی در منطقه سیئرا مائسترا توانستند با ایجاد کانون‌های شورشی و چریکی این منطقه را بدست بگیرند، با ضرباتی که به ارتش دولتی وارد آوردند؛ ارتش باتیستا از پاسگاه‌هایی که در سیئرامائسترا داشت عقب نشینی کرد و منطقه‌ی وسیعی را به اختیار شورشیان رها کرد.<ref>کتاب چه‌گوارا صفحه‌ی ۳۶-نوشته‌ی اندرو سینکلر ترجمه‌ی حیدرعلی رضایی</ref> | در نبرد آزادسازی کوبا ابتدا نیروهای انقلابی در منطقه سیئرا مائسترا توانستند با ایجاد کانون‌های شورشی و چریکی این منطقه را بدست بگیرند، با ضرباتی که به ارتش دولتی وارد آوردند؛ ارتش باتیستا از پاسگاه‌هایی که در سیئرامائسترا داشت عقب نشینی کرد و منطقه‌ی وسیعی را به اختیار شورشیان رها کرد.<ref>کتاب چه‌گوارا صفحه‌ی ۳۶-نوشته‌ی اندرو سینکلر ترجمه‌ی حیدرعلی رضایی</ref> و نیروهای انقلابی از همین منطقه دولت دیکتاتوری باتیستا را سرنگون کردند. | ||
در زمانی که چه‌گوارا در کوبا می‌جنگید، تجربه‌اش ایجاد یک پایگاه کوچک بود؛ بعد پیشروی و آزاد سازی شهرهای کوچک و بعد از این طریق شهرهای بزرگ را آزاد کند، آزاد سازی سانتاکلارا نمونه‌ای از این تجربه است. | |||
تجربه‌ی انقلاب كوبا را چه گوارا، در نظریه كانونهای شورشی تئوریزه كرد، خلاصه این نظریه این بودكه اگر زمینه‌ی انقلاب دركشوری آماده باشد و توده‌های مردم حاكمیت را نخواهند، تعدادی عنصر از جان گذشته كه او نام كانونهای شورشی را برآن می‌نهاد، برای سرنگون كردن دیكتاتوری كافی است. | |||
چه‌گوارا معتقد بود که نباید منتظر ماند که تمام شرایط مادی برای آغاز مبارزه مهیا شود؛ ایجاد کانو ن های شورش در نقاط مختلف کشور خود به خود می تواند این شرایط را فراهم کند.<ref>کتاب فرهنگ علوم سیاسی، علی آقا بخشی و مینو افشاری راد</ref> | |||
focoism ، این واژه دلالت بر نوعی استراتژی جنگ چریکی یا کانون های شورشی دارد که به وسیله « چه گوارا » طرح و توسط «رژی دبره » قانونمند شد . چه گوارا با توجه به آنچه که به نظر او در درس هایی از انقلاب کوبا به شما رمی آمد .در سال1960 در کتاب جنگ چریکی ، نتیجه گیری های خود را در سه نکته خلاصه کرد : | focoism ، این واژه دلالت بر نوعی استراتژی جنگ چریکی یا کانون های شورشی دارد که به وسیله « چه گوارا » طرح و توسط «رژی دبره » قانونمند شد . چه گوارا با توجه به آنچه که به نظر او در درس هایی از انقلاب کوبا به شما رمی آمد .در سال1960 در کتاب جنگ چریکی ، نتیجه گیری های خود را در سه نکته خلاصه کرد : | ||
| خط ۱۵: | خط ۲۱: | ||
2- صحنه اصلی چریکی در آمریکای لاتین باید در خارج از شهر ها باشد ( کنار گذاشتن جنگ چریکی شهری » . | 2- صحنه اصلی چریکی در آمریکای لاتین باید در خارج از شهر ها باشد ( کنار گذاشتن جنگ چریکی شهری » . | ||
3- نباید منتظر ماند که تمام شرایط مادی برای آغاز مبارزه جمع شوند | 3- نباید منتظر ماند که تمام شرایط مادی برای آغاز مبارزه جمع شوند. ضعف این تئو ری آنجا است که می خواهد بدون بسیج جدی مرم ، دست به جنگ مسلحانه بزند و بدون داشتن پایگاه مردمی ، کانو ن های شورشی ایجاد نماید . فو کوایسم در سال 1961 در کلمبیا ، سال 1962 در گواتمالا و اکوادور و در سال 1963 در پرو و در سال 1967 در بولیوی با شکست مواجه شد . پیشرفت نظری و عملی جنگ چریکی شهری در آمریکای لاتین را می توان به علت شکست استراتژی کانون های شورشی دانست . | ||
منبع: کتاب فرهنگ علوم سیاسی ، علی آقا بخشی و مینو افشاری راد | منبع: کتاب فرهنگ علوم سیاسی ، علی آقا بخشی و مینو افشاری راد | ||