۹۷۳
ویرایش
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
=== جنگ تحمیلی یا جنگ ضد ملی === | === جنگ تحمیلی یا جنگ ضد ملی === | ||
دولت و حکومت ایران جنگ ایران و عراق را جنگ تحمیلی و دفاع مقدس مینامد، اما شواهدی که در همین نوشتار در بخش پیشگیری از جنگ آورده شد نشان داد که جنگ به خمینی تحمیل نشد، بلکه خمینی نیاز به جنگ خارجی داشت تا پایههای حکومتش را بواسطهی آن | دولت و حکومت ایران جنگ ایران و عراق را جنگ تحمیلی و دفاع مقدس مینامد، اما شواهدی که در همین نوشتار در بخش پیشگیری از جنگ آورده شد نشان داد که جنگ به خمینی و دولت ایران تحمیل نشد، بلکه خمینی نیاز به جنگ خارجی داشت تا در سایهی آن با سرکوب نیروهای مخالف پایههای حکومتش را بواسطهی آن تحکیم بخشد؛ اما اگر این جنگ را «تحمیلی» بدانیم؛ چه کسی این جنگ را به دو کشور تحمیل کرد ایران یا عراق؟ | ||
علاوه بر تبلیغات و سخنرانیهای خمینی، سیاست رسمی دولتهای وقت ایران هم ایجاد جنگ و درگیری یود. | |||
ابراهیم یزدی،وزیر خارجه دولت موقت بازرگان دربارهی محورهای سیاست خارجی رژیم در آغاز به قدرترسیدن خمینی، در رابطه با عراق می نویسد: <blockquote> «... محور اول، اعزام یک سفیر وارد به اوضاع عراق و قادر به ارتباطات لازم و منطقی و سری با گروههای مسلمان مخالف رژیم صدام در داخل عراق. این امر ضروری بود... </blockquote> محور پنجم سیاست ما علیه عراق... اجرای برنامه های تبلیغاتی به زبان عربی بوده است. در همان زمان، جلسات مکرری در وزارت امور خارجه برای هماهنگ کردن این برنامه ها با سیاست خارجی جمهوری اسلامی برگزار شد... در این جلسات، خصوصاً در مورد عراق، سفیر جمهوری اسلامی در عراق نیز حضور بههمرسانید... این برنامه، بهحق، نقش مؤثری داشت».<ref>روزنامه کیهان ۵ مهر ۱۳۵۹</ref> | |||
خمینی در فروردین ۱۳۵۹، در سخنانی به مناسبت قطع رابطه با آمریکا، رژیم عراق را دستپروردهی آمریکا نامید و مردم آن کشور را به قیام و خیزش دربرابر آن فراخواند و خطاب به آنها گفت:<blockquote> «...ملت شریف عراق، شما اخلاف آنان هستید که انگلیس را از عراق راندند. بهپاخیزید و قبل از آن که این رژیم فاسد همه چیز شما را تباه کند، دست جنایتکار او را از کشور اسلامی قطع کنید. </blockquote><blockquote> ای عشایر فرات و دجله، همه با هم و همهی ملت اتحاد کنید و این ریشهی فساد را قبل از آن که فرصت از دست برود، قلع و قمع نمایید، که خدا باشماست. </blockquote><blockquote> ای ارتش عراق، اطاعت از این مخالف اسلام و قرآن نکنید و به ملت بگرایید و دست آمریکا را که از آستین صدام بیرون آمده است، قطع کنید و بدانید اطاعت از این سفاک، مخالفت با خدای متعال است و جزای آن عار و نار است». <ref>«صحیفهی نور»، «مجموعهی رهنمودهای امام خمینی»، جلد سیزدهم، چاپ بهمن ۱۳۶۲، ص۴۰</ref> </blockquote>ابوالحسن بنیصدر رئیس جمهور وقت ایران هم دربارهی دخالت در امور کشورها گفت: | |||
«اگر کانونهای قیام و انقلاب را همه جا، به خصوص، در کشورهای اسلامی برافرازیم، ما دشمن را در همه جا در پنجههای قوی خویش خرد خواهیم کرد». <ref>روزنامهی «انقلاب اسلامی»، سرمقالهی شمارهی ۲۶ دیماه۱۳۵۸</ref> | |||
وی همچنین در آستانهی کودتای فرهنگی در دانشگاهها در فروردین ۱۳۵۹ گفت:<blockquote>«ما میخواهیم ارتش را تجدید انقلابی و اسلامی بنماییم و بهترین جهاتها همین [جنگ] است که دولت عراق برای ما فراهم میکند. من از این جهات [جنگ] نگرانی ندارم، نگرانی در کشور خود ماست. امروز این مسئله [سرکوبی مخالفان] را در شورای [انقلاب] به این نتیجه رساندیم و تصمیم که درآمد باید اجرا کرد. چه شما خوشت بیاید و چه نیاید».<ref>روزنامهی «بامداد»، ۲۰ فروردین ۱۳۵۹</ref> </blockquote> ابوالحسن بنیصدر در راهپیمایی موسوم به وحدت در روز ۲۲ فروردین ۱۳۵۹ خطاب به رئیس جمهور وقت عراق گفت: <blockquote>«ما انقلاب کردیم و یک آدم فاسد و خائن را بیرون کردیم، تو در این میان چه میگویی؟ ... ما مردم عراق را به رژیم فاسد تو بفروشیم؟ غیرممکن است. نمیفروشیم». </blockquote>سپس، به درخواستهای مکرر رژیم عراق به رفع اختلافات اشاره کرده و گفت: <blockquote> «اتفاقا، چند نوبت، چه زمانی که در مسئولیت بودم و چه زمانی که مسئولیت نداشتم، فرستادند و گفتند: ما آماده ایم تا امور خودمان را با شما حل کنیم. </blockquote><blockquote> من گفتم: با شما امری نداریم که حل کنیم. دفعهی آخر یاسر عرفات آمد و من همین جواب را دادم». <ref>روزنامهی اطلاعات، ۲۳ فروردین۱۳۵۹</ref> </blockquote>در این خصوص آقای منتظری در دیدار با خمینی خطاب به او گفت : <blockquote>«... این روزها برادران عراقی ما، مرتباً، مراجعه میکنند و میگویند همانطور که حضرت امام خمینی انقلاب ایران را رهبری کردند تا به ثمر رسید، انتظار داریم که انقلاب عراق را هم رهبری کند». <ref>روزنامهی بامداد ۲۵ فروردین ۱۳۵۹ </ref> </blockquote>تمام این شواهد نشان میدهد که خمینی و دولتمردان او قصد ندارند با عراق روابط سالم و معمول داشته باشند، و تماماً در فکر تغییر حکومت عراق هستند، این دیدگاه نگرانی در طرف عراقی ایجاد میکرد. با این که طرف متجاوز عراق بود، اما شواهد انکار ناپذیری وجود دارد که خمینی به این جنگ نیاز داشت، و این جنگ را به دو کشور تحمیل کرد؛ و اگر جنگ را «تحمیلی» بنامیم این حکومت ایران بود که آن را تحمیل کرد، جنگی که سرمایههای بسیاری از دو کشور را سوزاند و نابود کرد. | |||
== مجاهدین و فعالیت آنان پیش از آغاز جنگ == | |||
=== طرح صلح دولت ایران ارائه شده در شورای امنیت و رد کردن آن توسط خمینی === | === طرح صلح دولت ایران ارائه شده در شورای امنیت و رد کردن آن توسط خمینی === |
ویرایش